Χωρίς να διαφωνώ με την επισήμανση της απόλυτης έλλειψης διαφάνειας - η οποία αποτελεί κοινό χαρακτηριστικό του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος και την οποία άλλωστε στηλιτεύουν σχεδόν όλοι οι σχολιαστές (από τους Financial Times και τον Economist μέχρι το ΒΗΜΑ και την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ) - στο κυπριακό τραπεζικό "σύστημα" , θεωρώ υποχρέωσή μου να τονίσω κάποιες "λεπτομέρειες" που δεν συμφωνούν με τη "γενική εικόνα" , τουλάχιστον όπως την παρουσιάζει στο άρθρο του ο Falkvinge.
Με δυό λόγια, ενώ είναι βέβαιο ότι αρκετές επιχειρήσεις - μεταξύ των οποίων και οι ελληνικές οι οποίες είχαν εμπορική δραστηριότητα στο νησί - πλήττονται από την επιλεγείσα καταστροφική, για τους λόγους που αναφέρονται συστηματικά στην παραπάνω ανάλυση - δεν είναι ακριβές ότι οι καταθέσεις τους αποτελούσαν αποκλειστικά κεφάλαια κίνησης και μισθοδοσίας.
Απλούστατα διότι συνήθως οι επιχειρήσεις δεν διακρατούν σε καταθετικούς λογαριασμούς τέτοια κεφάλαια , παρά μόνον σε λογαριασμούς όψεως στους οποίους οι κινήσεις γίνονται το πολύ μέσα σε 2 ~ 3 ημέρες. Φαίνεται ότι υπάρχουν πράγματι εταιρείες οι οποίες κατελήφθησαν εξ απίνης από την εξοργιστική αυτή "λύση" και έχασαν κεφάλαια κίνησης που μόλις είχαν καταθέσει για άμεση χρήση (π.χ. μισθοδοσία δεκαπενθημέρου, εξόφληση επιταγών προμηθευτών κλπ).
Είναι όμως κάπως παράδοξο να υποστηρίζεται αυτό για το σύνολο των εταιρειών, όταν στους "παροικούντες την Ιερουσαλήμ" των οικονομικών και εμπορικών εξελίξεων, είναι γνωστό τουλάχιστον από τις αρχές του 2013 ότι συζητιόταν η λύση του κουρέματος των καταθέσεων των κυπριακών τραπεζών. Παρά τις επανειλημμένες και έντονες διαψεύσεις των εκπροσώπων των τραπεζών, αλλά και αυτού ακόμη του νέου υπουργού οικονομικών της Κύπρου Μ.Σαρρή, γνωστού μέλους του "σκληρού" κυπριακού οικονομικού και πολιτικού κατεστημένου, η περιρρέουσα ατμόσφαιρα είχε ήδη διαμορφωθεί για την τύχη των καταθέσεων.
Παράλληλα, από τα σταδιακά δημοσιευόμενα στοιχεία, φαίνεται ότι αρκετές εταιρείες χρησιμοποιούσαν τις κυπριακές τράπεζες για το "παρκάρισμα" σε προθεσμιακούς λογαριασμούς των ανενεργών κεφαλαίων τους εξ αιτίας των εξαιρετικά υψηλών επιτοκίων που απολάμβαναν. Κατά το Δεκέμβριο 2012 - Ιανουάριο 2013 τα επιτόκια βραχυχρόνιων καταθέσεων είχαν διαμορφωθεί στα ύψη του 4,90 % ~ 5,20% !!! Συγκριτικά τα αντίστοιχα επιτόκια των ελληνικών λογαριασμών μετά βίας πλησίαζαν το 3,6% για μακροχρόνιες δεσμεύσεις όμως, ενώ οι λογαριασμοί όψεως έχουν , όπως είναι γνωστό , μηδενικά επιτόκια.
Αυτά τα ολίγα για να έχουμε πλήρη εικόνα της κατάστασης και να μη κάνουμε "εύκολες" γενικεύσεις.
Να μη ξεχνάμε δε οτι η απληστία είναι ο χειρότερος σύμβουλος των κακών επιχειρηματιών.
Τα υπόλοιπα στην ανάλυση που επισυνάπτεται, για τη συγγραφή της οποίας χρησιμοποιήθηκαν στοιχεία και εκτεταμένες αναφορές από τις πηγές που αναφέρονται στο τέλος, ενώ για τις κριτικές παρατηρήσεις είναι αποκλειστικά υπεύθυνος ο υπογράφων,
οπότε ...βαράτε ελεύθερα
προτιμώντας τα σύντομα, εύπεπτα, συνθηματολογικά άρθρα των guru που εχουν για ολα μια εύκολη εξήγηση, χωρις φυσικά να κάνουν τον κόπο να ερευνήσουν όλα τα στοιχεία...
