Οπτικοποίηση ιστορίας για να γίνει σποτ

[giantsos]

Έχω μία ιδέα που πιστεύω πως μπορεί να γίνει σποτάκι με την κατάλληλη οπτικοποίηση της (animation). Αν πιστεύει κάποιος πως γίνεται ας το δούμε.

Ένας φανταστικά αληθινός περίπατος

Ένα ζεστό ανοιξιάτικο απόγευμα (μιας χρονιάς που αν και θα θέλεις στο μέλλον να την σβήσεις από την μνήμη σου, θα είναι πρακτικά αδύνατον) δεν είναι αρκετό (εκτός βέβαια από το ζεστό χεράκι της κόρης του) για να ζεστάνει την καρδιά του θέλοντας και μη χαρούμενου μπαμπά που βγήκε βόλτα με την κορούλα του στην κεντρική πλατεία που περιτριγυρίζεται με τα καλύτερα εμπορικά καταστήματα της πόλης.
Όσα από αυτά είναι ακόμα ανοιχτά δίνουν τώρα πια την πραμάτια τους όσο-όσο ελπίζοντας να μην ακολουθήσουν την τύχη των γειτόνων τους, που οι βιτρίνες τους τώρα μοιάζουν με κολάζ μαθητριούλας από τα πωλείται και ενοικιάζεται που με πίκρα κάποιοι κόλλησαν το τελευταίο διάστημα.
-Μπαμπά;
-Ναι αγάπη μου.
-Κοίτα –κοίτα.
-Τι ;
-Να, να το ποδήλατο που σου έλεγα. Θα το πάρουμε;
-Τόσο μεγάλο ποδήλατο βρε ‘μέρμηγκα’ πως θα το καβαλήσεις;
-Μπορώ βρε μπαμπά. Να, κοίτα πόσο ψήλωσα.
-Αχ Μαρία μου, ξέρεις, φοβάμαι πως αυτή την στιγμή δεν μπορούμε.
-Μα βρε μπαμπά κοίτα, κοίτα κάτι χρώματα που έχει, κοίτα την σέλα τι όμορφη που είναι.
-Μαρία μου έτσι είναι αλλά δυστυχώς αυτό τον μήνα δώσαμε όλα μας τα χρήματα σε κάποιον που τα είχε περισσότερο ανάγκη από εμάς.

Τι να του πεις του παιδιού; Πως να σε καταλάβει; Πώς να καταλάβει και να δεχθεί κάτι που και συ ο ίδιος δεν μπορείς να το χωνέψεις ακόμη. Ότι κατάφεραν και έβαλαν το χέρι τους τόσο βαθειά μέσα στην τσέπη σου και την ουρά τους σε όλες τις πτυχές της ζωής σου που να τους τα κόψεις δεν τα βγάζουν.
Πώς να δηλητηριάσεις την ψυχή του παιδιού βάζοντας το να συνειδητοποιήσει πως έχουν βαλθεί να ισοπεδώσουν οτιδήποτε έχει απομείνει όρθιο, οτιδήποτε μπορεί και σου δίνει την αίσθηση της χαράς, της ελευθερίας, της ζωής της ίδιας .
Με τι δυνάμεις πρέπει το παιδί αυτό να σηκωθεί την επόμενη μέρα να ζήσει την ζωή του;
Με ποιες ελπίδες να προχωρήσει μπροστά;
Μπροστά που;
Υπάρχει κάτι εκεί μπροστά;
Υπάρχει κάτι εκτός την αβεβαιότητα, την απελπισία και την ανασφάλεια;

Καλά βρε μπαμπά, όποιος σου ζητάει κάτι, του το δίνεις;
-Δεν μου το ζήτησε Μαρία μου. Εγώ του τα δίνω καθημερινά, γιατί τάχει ανάγκη. Μόνος μου τα δίνω, γιατί ελπίζω ότι κάποια μέρα θα ορθοποδήσει και θα μου το ανταποδώσει και με το παραπάνω μάλιστα(αυτό που κάνω μια ζωή τώρα), και τότε θα μπορούμε να πάρουμε οτιδήποτε θέλουμε και έχουμε ανάγκη.

Πότε θα είναι αυτό άραγε; Συλλογίστηκα. Θα το δούμε ποτέ αυτό; Έτσι όπως πάει σε κάνα χρόνο αν θα παίρνεις 300 Ευρώ τον μήνα θα θεωρείσαι ρετιρέ.
Ευτυχώς απομακρυνθήκαμε από το ποδηλατάδικο και σκέφτηκα να μετριάσω την πίκρα του παιδιού παίρνοντας του ένα παγωτό.

-Έλα Μαρία διάλεξε.
-Πω πω φαίνεται απίθανο αυτό με την φράουλα και τα κομματάκια.
-Αυτό βρε συ παχαίνει και είναι και ανθυγιεινό. Ας πάρουμε εκείνο με την βανίλια που είναι υγιεινό .

Τι να του πεις; Κάτι πρέπει να πεις για να δικαιολογήσεις την σχεδόν άδεια τσέπη σου, η οποία δεν ξέρεις πότε θα ξαναζεστάνει.
Υγεία, καλή διατροφή και άλλα, αλλά δυστυχώς δεν συναγωνίζονται τη γεύση της φράουλας.
-Άντε πάρτο αλλά ξανά παγωτό το Σάββατο. Εντάξει;
-Καλά μπαμπά. Ευχαριστώ. Πω πω είναι μούρλια μμμμμμ.
Και η βολτούλα συνεχίζεται, με την φράουλα να λιώνει δροσερά στο στόμα, εκείνο το κατά τα άλλα ηλιόλουστο Απριλιάτικο απόγευμα.

Αλλά κάπου πιο κάτω η εικόνα αλλάζει.

Ψηφίστε ‘Γριά Μονοκρατία’
Ψηφίστε το μέλλον
Ψηφίστε την σιγουριά
Ψηφίστε τη εγγύηση, την εξασφάλιση των παιδιών σας

-Ψηφίστε ‘Παντριτοκοσμική Απολυταρχική Ακινησία’
Ψηφίστε το μέλλον
Ψηφίστε την σιγουριά
Ψηφίστε τη εγγύηση, την εξασφάλιση των παιδιών σας

-Ψηφίστε μπλα, μπλα, μπλα, μπλα………..
-Ψηφίστε, ψηφίστε, ψηφίστε…………
-Ψηφίστε αψήφιστα

-Καλησπέρα Κύριε. Τι μου κάνετε; Πως είστε; Τι γλυκό κοριτσάκι !!!!!!!!! (σάλια).Παρακαλώ περάστε να σας αναπτύξουμε τις θέσεις μας για τον τρόπο με τον οποίο σίγουρα και εγγυημένα θα σας βγάλουμε από την κρίση (που εμείς σας βάλαμε).
Πάει να με πάρει από το χέρι και ενστικτωδώς τον πιάνω κάπως ‘φιλικά’ από τον σβέρκο και του λέω.
-Φίλε μακριά τα χέρια σου από πάνω μου γιατί πολλά σας τα έχω μαζεμένα και είμαι στο αμήν. Άντε να μην σε………
Και φουντωμένος (έτοιμος για όλα) εξαφανίζομαι για να μη καταλήξω να προσπαθώ να αποδείξω σε κάποιον κρατικοδίαιτο δημόσιο υπάλληλο με αστεράκια πως δεν είμαι ελέφαντας.

Μπαμπά τι σου ζήτησε ο κύριος και δεν του το δίνεις; Αφού εσύ από μόνος σου όπως μου έλεγες πριν βοηθάς όποιον έχει ανάγκη.
-Μαρία μου ο κύριος μου ζήτησε πολύ ευγενικά να του ξαναπαραδώσω την ψυχή μου, το μέλλον μας και οτιδήποτε άλλο έχω ιερό.
-Πως στα ζήτησε όλα αυτά βρε μπαμπά; Εγώ δεν το κατάλαβα.
-Την Ψήφο μου ζήτησε Μαρία μου, την Ψήφο μου.

ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ

ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ

Από εδώ και στο εξής θα ψηφίζω μόνο Εμένα.

Κόμμα Πειρατών Ελλάδας