New deal: Εργασία χωρίς αμοιβή

[hrsfpgyjrnptrd]

Δεν μπαίνω καν στην θεωρία της πρότασης, απλά να σημειώσω οτι εργασία χωρίς μισθό είναι το ίδιο απαράδεκτη όπως εργασία χωρίς ασφάλιση...
... Α κάτσε, εννοεί και χωρίς μισθό και χωρίς ασφάλιση!

Edit (δεν άντεξα): όσοι άνεργοι θέλουν να προσφέρουν κοινωνική εργασία έχει ένα σκασμό ΜΚΟ, συλλόγους και συσσίτια να το κάνουν "απο τα κάτω". Η πρόταση δεν αφορά την κοινωνική εργασία, γιατί η δυνατότητα αυτη ήδη υπάρχει. Είναι μια προσπάθεια των επιχειρήσεων και του κράτους να εκμεταλλευτούν την κατάσταση για να αποκτήσουν πρόσβαση σε δωρεάν εργασία.

[Vassilis Perantzakis]

Ο Δούκας μιλάει για εθελοντική εργασία με μηδενικό κόστος για τον εργοδότη για μία περίοδο όπου ο άνεργος (πως γίνεται να είναι άνεργος αφού εργάζεται...) λαμβάνει κανονικά το επίδομα ανεργίας. Η αιτιολογία είναι η "απόκτηση εργασιακής εμπειρίας" ώστε να γίνει εκλυστικός σε εργοδότες...

Η όλη λογική είναι ανάποδη και λανθασμένη. Το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι η ακριβή εργασία. Οπότε δεν λύνεται με φθηνή εργασία. Δεν θα αυξηθούν οι θέσεις εργασίας γιατί ένας άνεργος θα αποκτήσει εργασιακή εμπειρία από λίγους μήνες ουσιαστικής σκλαβιάς.

Αυτό που χρειάζεται είναι κίνητρα για να ανοίξουν παραγωγικές επιχειρήσεις. Κίνητρα φορολογικά και οικονομικά. Χρειάζεται λιγότερη γραφειοκρατία και περισσότερα κίνητρα. Η εθελοντική εργασία δεν προσφέρει κάτι στην ανάπτυξη εκτός της εκμετάλλευσης.

[laskaris_vasilis]

Πέρα από το τι λέει ο Δούκας ή ο κάθε "πεφωτισμένος", οι σκέψεις των "manos" και "Κομπειλάδας", είναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ενδιαφέρουσες.
(Με κίνδυνο να χαρακτηριστώ "κνίτης" αλλά, χέστηκα... "κνίτης" στην ηλικία μου = Σχήμα οξύμωρο!!)

[tsentseris]

Ας μην ξεχνάμε ότι η έννοια της κοινωνικής εργασίας έχει εφαρμογή ποινής σε πολλές πολιτείες των ΗΠΑ για ατομα που εχουν εισβαρος τους καταδικαστική απόφαση...
Στην Ελλάδα υπο προυποθέσεις για τους αρνητές στράτευσης...

[mike1966]

Σε περιόδους δύσκολες, το να προσφέρεις κοινωνικά, ιδίως χωρίς άμεσο αντάλλαγμα, είναι ένδειξη πολιτισμού.
Αναφέρω το παράδειγμα του κοινωνικού φροντιστηρίου στην Πάτρα και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας.
Τα παιδιά, που προσφέρουν αμισθί και εθελοντικά τις υπηρεσίες τους, είναι στην συντριπτική τους πλειοψηφία άνεργα και πολλά εξ' αυτών πρωτοεισερχόμενα στο χώρο εργασίας. Εργάζονται ανιδιοτελώς, με πολύ μεράκι και εξαιρετικά αποδοτικά, αν κρίνουμε από τις αντιδράσεις των μαθητών. Κι οι ίδιοι οι εθελοντές, πέραν των άλλων, έχουν βρει μια δημιουργικότατη διέξοδο, που τους έχει επαναφέρει το χαμόγελο στο πρόσωπο. Δεν είναι κι αυτό λίγο...
Ας μη συζητήσουμε την ανακούφιση που προσφέρουν, σε πολλαπλά επίπεδα, σε οικογένειες που δοκιμάζονται σκληρότατα αυτήν την εποχή.
Κάθε πρόταση έχει πάντα και θετικές και αρνητικές όψεις. Το πως θα τη (δια)χειριστεί η κοινωνία και το οργανωμένο τμήμα της (βλέπε δήμος-περιφέρεια-κεντρική εξουσία) εξαρτάται κι από το επίπεδο του ελέγχου που θα κάνουμε όλοι οι πολίτες. Η βελτίωσή της μπορεί και πρέπει να μας απασχολήσει δημιουργικά.
Ας μην είμαστε μόνο αρνητικοί ή γκρινιάρηδες. Υπάρχουν πολλές πτυχές στο θέμα, που κάποιες τους θα είναι προς όφελος όλων, αν αξιοποιηθούν σωστά.

Και αγαπητέ μου φίλε Σίμο, πηγαίνοντας κι εγώ ευαγγελικά, παρακινούμενος από εσέ,
"καὶ πᾶν ὅ,τι ἐὰν ποιῆτε, ἐκ ψυχῆς ἐργάζεσθε, ὡς τῷ Κυρίῳ καὶ οὐκ ἀνθρώποις", Απ. Παύλος, Προς Κολοσσαείς, Γ' 23

[adrian]

Σε περιόδους δύσκολες, το να προσφέρεις κοινωνικά, ιδίως χωρίς άμεσο αντάλλαγμα, είναι ένδειξη πολιτισμού.
Αναφέρω το παράδειγμα του κοινωνικού φροντιστηρίου στην Πάτρα και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας.
Τα παιδιά, που προσφέρουν αμισθί και εθελοντικά τις υπηρεσίες τους, είναι στην συντριπτική τους πλειοψηφία άνεργα και πολλά εξ' αυτών πρωτοεισερχόμενα στο χώρο εργασίας. Εργάζονται ανιδιοτελώς, με πολύ μεράκι και εξαιρετικά αποδοτικά, αν κρίνουμε από τις αντιδράσεις των μαθητών. Κι οι ίδιοι οι εθελοντές, πέραν των άλλων, έχουν βρει μια δημιουργικότατη διέξοδο, που τους έχει επαναφέρει το χαμόγελο στο πρόσωπο. Δεν είναι κι αυτό λίγο...
Ας μη συζητήσουμε την ανακούφιση που προσφέρουν, σε πολλαπλά επίπεδα, σε οικογένειες που δοκιμάζονται σκληρότατα αυτήν την εποχή.
Κάθε πρόταση έχει πάντα και θετικές και αρνητικές όψεις. Το πως θα τη (δια)χειριστεί η κοινωνία και το οργανωμένο τμήμα της (βλέπε δήμος-περιφέρεια-κεντρική εξουσία) εξαρτάται κι από το επίπεδο του ελέγχου που θα κάνουμε όλοι οι πολίτες. Η βελτίωσή της μπορεί και πρέπει να μας απασχολήσει δημιουργικά.
Ας μην είμαστε μόνο αρνητικοί ή γκρινιάρηδες. Υπάρχουν πολλές πτυχές στο θέμα, που κάποιες τους θα είναι προς όφελος όλων, αν αξιοποιηθούν σωστά.

Και αγαπητέ μου φίλε Σίμο, πηγαίνοντας κι εγώ ευαγγελικά, παρακινούμενος από εσέ,
"καὶ πᾶν ὅ,τι ἐὰν ποιῆτε, ἐκ ψυχῆς ἐργάζεσθε, ὡς τῷ Κυρίῳ καὶ οὐκ ἀνθρώποις", Απ. Παύλος, Προς Κολοσσαείς, Γ' 23

!!

[apolimer]

Πέρα από το τι λέει ο Δούκας ή ο κάθε "πεφωτισμένος", οι σκέψεις των "manos" και "Κομπειλάδας", είναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ενδιαφέρουσες.
(Με κίνδυνο να χαρακτηριστώ "κνίτης" αλλά, χέστηκα... "κνίτης" στην ηλικία μου = Σχήμα οξύμωρο!!)

Χμμ.. Βασίλη η ρήση που αποδίδεται στον λένιν "He who does not work shall not eat" δεν έχει να κάνει με την έννοια της παραγωγικής εργασίας, αλλά με την εκμετάλλευση της. Το νόημα της αποδίδεται ως εξής "δεν πρέπει κάποιος να καρπώνεται την αξία της εργασίας άλλων". http://en.wikipedia.org/wiki/He_who_does_not_work,_neither_shall_he_eat
Γνωρίζοντας τις ιδεολογικές καταβολές κάποιου, μπορούμε να αποδώσουμε καλύτερα το νόημα των λεγομένων του.
Θέλω να πω δηλαδή ότι δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ευφυΐα να αντιληφθεί κάποιος το νόημα των λεγομένων του δούκα.
Ο άνθρωπος μιλά με σαφήνεια για παραγωγική εργασία "ορισμένων" ατόμων που ωφελεί "συγκεκριμένους" ιδιώτες με την κάλυψη κόστους από το κράτος, "όλους τους άλλους" δηλαδή. Αποτελεί τον ορισμό του νεοφιλελευθερισμού σε όλο του το μεγαλείο.
Αν αποφασίσουμε κάποια στιγμή να απεμπλακούμε από τις τρέχουσες κυρίαρχες ιδεοληψίες (αριστερές, δεξιές, κεντρώες, βόρειες, νότιες ...) θα διαπιστώσουμε ότι η πειρατεία έχει να προσφέρει πολυ πιο αποτελεσματικές λύσεις από αυτές του κ. δούκα.
Να υπενθυμίσω όμως ότι η πειρατεία γεννήθηκε από την ελεύθερη συμμετοχική ανταλλαγή όχι μόνο αρχείων αλλά και ιδεών και γνώσεων (peer to peer )

[mankasp]

Σε αυτό το κοινωνικό φροντιστήριο προφανώς οι μαθητές δεν πληρώνουν ούτε βγάζει κάποιος χρήματα. Σε αυτό το τόπικ δεν μιλάμε για την κοινωνική εργασία και προσφορά (μακάρι όλη η κοινωνία να λειτουργούσε έτσι, δεν θα χρειάζονταν καν το χρήμα), λέμε ότι είναι απαράδεκτο να δουλεύει κάποιος χωρίς αμοιβή όταν οι εργασία αυτή προσφέρει κέρδος σε κάποιον άλλο.

Πάντως εγώ αυτό που θα μπορούσα να σκεφτώ είναι:
Ο Δήμος Α χρειάζεται π.χ. 150 άτομα για να καθαρίσουν τα πεζοδρόμια από τις πατημένες τσίχλες.
Να βγάλει προκήρυξη και να προσλάβει κόσμο για ένα μήνα π.χ. (με κλήρωση γιατί δεν απαιτείται κάποιο ιδιαίτερο προσόν, ούτε καν η ελληνική γλώσσα).
Τώρα, ανάλογα με τις ώρες εργασίας θα είναι και ο μισθός και εννοείτε πως όποιος προσληφθεί δεν θα πάρει επίδομα ανεργίας αλλά μισθό. Αν ο μισθός προέρχεται από τον Δήμο ή από τον ΟΑΕΔ δεν με ενδιαφέρει.

Αν τώρα ένας ιδιώτης χρειάζεται κάποια άτομα για εποχιακό προσωπικό απλά ας τους προσλάβει με σύμβαση και μισθό όπως ορίζει ο νόμος. Οτιδήποτε άλλο είτε αυτό είναι εθελοντική εργασία είτε Stage με πενιχρό μισθό, είτε επιδοτούμενη εργασία από τον ΟΑΕΔ η γνώμη μου είναι πως αποτελεί εκμετάλλευση και καταπάτηση τη ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

[manos_]

Προσωπικά σκέφτομαι πως ακόμα και έργα, δεν ξέρω πόσο μεγάλα, θα μπορούσε να αναλάβει ο εθελοντισμός,
για την ανακούφιση του κόσμου από την εκμετάλλευση. Έστω ότι φτιαχνόταν ένας δρόμος από πολίτες για πολίτες, χωρίς πολλά φπα ή
χωρίς διόδια (ανεφάρμοστο λόγω κόστους υλικών ενδεχομένως, θέλω όμως να δώσω την αίσθηση).
Οι μεγαλοεργολάβοι θα είχαν κάποιον νέο ανταγωνιστή που θα τους πίεζε σε καλύτερες παροχές, θα μετρίαζε υπερκοστολογήσεις κλπ.
Είναι ένα σχήμα που αλλάζει τις ισορροπίες, κοινωνικές και οικονομικές.

Μέσα του τώρα σίγουρα νιώθει χρήσιμος και όχι χαραμοφάης αυτός που σπούδασε ή δεν σπούδασε και νιώθει άεργος.
Η αναγνώριση της προσφοράς είναι ένα ελάχιστο που μπορεί να δοθεί στον εθελοντή.
Ένα λημματάκι πάω και διορθώνω ή ξεκινάω στη Βικιπαίδεια και νιώθω αμέσως μια άλλη χαρά,
ξέροντας ότι τόσος κόσμος διαβάζει αυτό που έγραψα εγώ, χαρά την οποία κάθε τόσο ζητάω.
Στα προγράμματα εξαρτημένων ατόμων εντάσσεται η εθελοντική εργασία,
πχ πάνε και βάφουν ή καθαρίζουν σχολεία. Για κάποιον λόγο τους κάνει πολύ καλό και θα ήθελα
να προσμετράται ο εθελοντισμός σε ένα βιογραφικό που θα βάραινε μονόπατα από το ιστορικό τους της εξάρτησης.

Φεύγοντας κάπως από το θέμα, αλλά μιλώντας για την ανταπόδοση του εθελοντισμού, φαντάζομαι πως
και κάποιος έγκλειστος για αδικήματα ή χρήση θα μπορούσε, σε εθελοντική βάση και επ ουδενί καταναγκαστική,
να προσφέρει και πέραν της αίσθησης της προσφοράς του προς το κοινωνικό σύνολο να εμπλουτίζει το βιογραφικό του.
Θα ήθελα πολύ να προσμετρήσω σε κάποιον που αποφυλακίστηκε πως έχει φτιάξει 20 ή 50 λήμματα στη Βικιπαίδεια,
ή κάτι αντίστοιχο, την ώρα που μου ζητά να έχει πάλι δουλειά, και όχι να σκέφτομαι πως στον ελεύθερο χρόνο του
που ήταν σε περιορισμό ήταν διακινητής ή σχεδίαζε το πώς θα κάνει νέες απάτες με το που θα βγει έξω.

Μπορεί κανείς να τα πει ουτοπικά και ανεφάρμοστα όλα αυτά και πραγματικά έχουν ιδιαίτερες δυσκολίες όλα.
Η σκέψη μας όμως πρέπει να αρχίσει να περνά από τέτοια μονοπάτια μήπως και πιάσουμε λίγο φως.

[Vassilis Perantzakis]

Ο Δούκας δεν αναφέρεται σε εθελοντισμό. Αν θέλουμε να μιλήσουμε για εθελοντισμό είναι τελείως διαφορετικό θέμα. Ο Δούκας αναφέρεται σε εργασία για παραγωγή έργου.