Για να αυξήσεις την προσφορά θέσεων εργασίας με νόμους σαν κράτος μπορείς να κάνεις ελάχιστα πράγματα που όλα ειναι επιζήμια για εσένα σαν κράτος.
α) μειώνεις το κόστος δανεισμού με δύο τρόπους 1) μείωση πληθωρισμού είτε με αύξηση φορολογίας στα μέσα και χαμηλα εισοδήματα, είτε με παρεμβατισμό στις τιμές, είτε με πάγωμα ή μείωση μισθών. Συνήθως είναι συνδιασμός και των τριών. 2) μείωση του επιτοκίου δανεισμού επιβάλοντας χαμηλά επιτόκια στις τράπεζες αλλά χάνεις πρώτο έσοδα φόρων από τα κέρδη της τράπεζας, δεύτερο μειώνεις το επιτόκιο κατάθεσης οπότε δεν δίνεις κίνητρο να δεσμευθούν χρήματα σε καταθέσεις με αποτέλεσμα πάλι αύξηση του πληθωρισμού παρά τις προσπάθειες σου στο 1, τρίτο με τη μείωση των επιτοκίων κατάθεσης χάνεις φόρους από την φορολογία των τόκων στις καταθέσεις και τέταρτο στην διαπραγμάτευση με τις τράπεζες θα αναγκαστείς να τους δώσεις κάποια προνόμια σε αντάλλαγμα του ρίσκου και της χασούρας.
β)αυξάνεις την προοπτική κερδών από νέες επενδύσεις με δύο τρόπους πάλι. 1) μείωση της φορολογίας στις επιχειρήσεις και των εμμέσων φόρων όπότε χάνεις πάλι έσοδα απο φορολογία που είσαι αναγκασμένος να τα μεταφέρεις σε μισθωτούς 2) μείωση βασικού μισθού για να αναπροσαρμώσεις και όλους τους άλλους μισθούς με βάση αυτόν και μείωση μισθών στο δημόσιο υπερβολικά ώστε να κάνεις του μισθούς τους ιδιωτικού τομέα ελκυστικούς με απώλεια πάλι φορολογικών εσόδων που σε ανγκάζουν να ευφευρίσκεις νέους φόρους για τις ανάγκες σου.
γ) δίνεις επιδοτήσεις σε νέες επιχειρήσεις ή αυξάνεις τα δημόσια έργα για να βάλεις επιπλέον χρήματα στην αγορά ή αναγκάζεις το δημόσιο να εξασφαλίζει την απορρόφηση της παραγωγής ή με επιδοτήσεις αγορών αυξάνεις την ζήτηση των νέων προϊόντων ή υπηρεσιών. Όλα αυτά αυξάνουν το λειτουργικό κόστος του κράτους που πάλι το αναγκάζει να αυξήσει τους φόρους για να καλύψει αυτό το επιπλέον κόστος.
δ) δημιουργεί επιπλέον δημόσιες υπηρεσίες που πάλι αυξάνει το λειτουργικό κόστος του κράτους που το αναγκάζει να βρεί επιπλέον έσοδα απο νέους φόρους.
Επειδή από την γνωστή καμπύλη υπάρχει ελάχιστο περιθώριο φορολογίας που μπορεί να εξυπηρετήσει την ανάπτυξη το κράτος βρίσκεται σε ένα τεντωμένο σχοινί ως προς το ύψος της φορολογίας που μπορεί να επιβάλει και την εξ' ανάγκης αύξηση των λειτουργικών εξόδων. Οπότε κάνει ένα συνδιασμό όλων των παραπάνω που αφήνει όλους ανικανοποιήτους γιατί δεν έχουν το απόλυτο πλεονέκτημα που θα χρειαζόταν να ανπτυχθούν ή αισθάνονται ότι επωμίζονται δυσανάλογα βάρη με τη θέση τους.
Θεσμός που να αυξάνει την προσφορά θέσεων εργασίας δεν γνωρίζω να υπάρχει αν εσύ γνωρίζεις ευχαρίστως να τον ακούσω.
Με το σύστημα που προτείνω προσπαθώ να ξεπεράσω τις προβλήματα που δημιουργούν όλες οι νομοθετικές παρεμβάσεις, χωρις να κλείνω το σύστημα όπως ο κομμουνισμός, μειώνοντας τόσο τις απώλειες από φορολογικά έσοδα, οσο και την αύξηση του λειτουργικού κόστους του δημοσίου. Την ίδια στιγμή προσφέρω σημαντικά πλεονεκτήματα για ανάπτυξη χωρίς να μειώνω την κατανάλωτική δύναμη και μειώνω την κατανάλωση με τον ΦΠΑ και με το καρότο στα μικρά εισοδήματα να δεσμεύσουν τα χρήματά τους βάζοντας τα στην παραγωγή κερδοφόρα και όχι μέσω του κράτους ή τραπεζικών καταθέσεων που επηρρεάζουν την χρηματοδότηση των επιχειρήσεων με αύξηση των επιτοκίων.
Την ίδια στιγμή μειώνω τόσο το ρίσκο για τη εργοδοσία όσο και για τον εργαζόμενο του ιδιωτικού τομέα (ελπίζω το παράδειγμα με τον Λαναρά να το εξήγησε ακετα).
Έτσι νομίζω ότι το κατα παρέτο αποτέλεσμα για όλη την κοινωνία είναι το μεγαλύτερο.
Αρθρογραφία μελών (προσωπικές απόψεις)
Re: Αρθρογραφία μελών (προσωπικές απόψεις)
Ο νέος κόσμος έχει κάνει σαφές τι θέλει.
Κάποιον που να είναι σταθερός στη ιδεολογία του, να μην την κάνει υποκριτικά λάστιχο κατα πως τον συμφέρει και να την εκφράζει αυτή με λόγια και πράξεις αδιαφορώντας για τις συνέπειες.
Κάποιον που να είναι σταθερός στη ιδεολογία του, να μην την κάνει υποκριτικά λάστιχο κατα πως τον συμφέρει και να την εκφράζει αυτή με λόγια και πράξεις αδιαφορώντας για τις συνέπειες.
Re: Αρθρογραφία μελών (προσωπικές απόψεις)
Κάποτε πρέπει να σταματήσουμε να καταδικάζουμε οποιοδήποτε προτεινόμενο οικονομικό σύστημα, που προσπαθεί να κάνει πιο δίκαιο τον διαμοιρασμό πλούτου, σαν σοβιετικό. Ναι το σοβιετικό σύστημα απέτυχε, η μόνη εναλλακτική δεν είναι ο καπιταλισμός όμως, και ο καπιταλισμός όπως βλέπουμε στις μέρες μας έχει αποτύχει και αυτός.
Είναι γεγονός βέβαια ότι ποτέ δεν είχαμε καθαρό κομμουνισμό ή καθαρό καπιταλισμό, αλλά αυτό είναι θέμα για άλλη συζήτηση.
Είναι γεγονός βέβαια ότι ποτέ δεν είχαμε καθαρό κομμουνισμό ή καθαρό καπιταλισμό, αλλά αυτό είναι θέμα για άλλη συζήτηση.
-
- Μέλος του Κόμματος Πειρατών
- Δημοσιεύσεις: 5171
- Εγγραφή: 12 Φεβ 2012, 13:01
- Τοποθεσία: Άγιοι Ανάργυροι - Αττική
- Επικοινωνία:
Re: Αρθρογραφία μελών (προσωπικές απόψεις)
Οδυσσεας έγραψε:Κάποτε πρέπει να σταματήσουμε να καταδικάζουμε οποιοδήποτε προτεινόμενο οικονομικό σύστημα, που προσπαθεί να κάνει πιο δίκαιο τον διαμοιρασμό πλούτου, σαν σοβιετικό. Ναι το σοβιετικό σύστημα απέτυχε, η μόνη εναλλακτική δεν είναι ο καπιταλισμός όμως, και ο καπιταλισμός όπως βλέπουμε στις μέρες μας έχει αποτύχει και αυτός.
Είναι γεγονός βέβαια ότι ποτέ δεν είχαμε καθαρό κομμουνισμό ή καθαρό καπιταλισμό, αλλά αυτό είναι θέμα για άλλη συζήτηση.
Αν είναι δίκαιο, δεν είναι σοβιετικό. Όπως αν είναι δίκαιο δεν είναι καπιταλιστικό. Επίσης το δίκαιο έχει να κάνει και με τα συμβαλλόμενα μέρη και το τι θέλουν τα ίδια. Όχι με το τι θέλει να επιβάλλει το κράτος. Οπότε χρειαζόμαστε ευελιξία με θεσμούς που ελέγχουν το δίκαιο. Όχι που επιβάλλουν δικό τους.
Βασίλης Περαντζάκης (Προγραμματιστής\Αναλυτής)
http://www.vasper.eu/blog/
https://www.linkedin.com/in/vassilis-perantzakis-1029b514/
http://www.vasper.eu/blog/
https://www.linkedin.com/in/vassilis-perantzakis-1029b514/
Re: Αρθρογραφία μελών (προσωπικές απόψεις)
Οι στόχοι σου σαν κράτος είναι να προστατέψεις τα συμφέροντα όλων των πολιτών.
Ο εργοδότης έχει συμφέρον την ελλάτωση, εώς και μηδενικό αν είναι δυνατό, εργοδοτικού κόστους
Ο εργαζόμενος έχει συμφέρον το να καρπωθεί όλη την υπεραξία της δουλειάς του.
Και οι δύο σε μία διαπραγμάτευση χρησιμοποιούν μέσα πίεσης. Εκ των πραγμάτων τα μέτρα πίεσης του εργοδότη είναι ισχυρότερα από τα μέσα πίεσης του εργαζομένου.
Εκεί έρχεται το Κράτος και επιβάλλει στον εργοδότη όρια με τον κατώτατο μισθό ανειδίκευτου εργάτη και με τις υποχρεωτικές εργοδοτικές εισφορές ασφάλισης.
Αυτή η πρακτική είναι άδικη για τους εργαζόμενους γιατί ο βασικός μισθός εφόσον διαπραγματεύεται με το Κράτος δεν καλύπτει τις βασικές ανάγκες του εργαζόμενου, άδικο για τους εργαζόμενους που έχουν επενδύσει εργασία σε πνευματικό κεφάλαιο οι οποίοι δέχονται την πίεση εξ´ολοκλήρου από τον εργοδότη με αποτέλεσμα να μην καλύπτουν τον κόπο τους για την απόκτηση του κεφαλαίου και τέλος άδικο για τον εργοδότη γιατί τόσο πλήρες εργοδοτικό κόστος είναι ανελλαστικό και τον εμποδίζει την ευελιξία σε δύσκολες στιγμές αλλά και την δημιουργία νέων επιχειρήσεων που θα αργήσουν να ανοίξουν νέες αγορές.
Αυτές είναι και οι βασικές αιτίες που η Ελλάδα δεν έχει νέες εταιρίες παραγωγής πρωτοποριακών προϊόντων και στηρίζεται είτε στο ξένο κεφάλαιο για να δημιουργήσει παραρτήματα (κινεζοποιήση) είτε εστιάζεται στο μεταπρατικό εμπόριο που έχει χαμηλό κεφαλαιακό ρίσκο.
Άρα το κράτος πρέπει να βρεί άλλο τρόπο παρέμβασης.
Ο εργοδότης έχει συμφέρον την ελλάτωση, εώς και μηδενικό αν είναι δυνατό, εργοδοτικού κόστους
Ο εργαζόμενος έχει συμφέρον το να καρπωθεί όλη την υπεραξία της δουλειάς του.
Και οι δύο σε μία διαπραγμάτευση χρησιμοποιούν μέσα πίεσης. Εκ των πραγμάτων τα μέτρα πίεσης του εργοδότη είναι ισχυρότερα από τα μέσα πίεσης του εργαζομένου.
Εκεί έρχεται το Κράτος και επιβάλλει στον εργοδότη όρια με τον κατώτατο μισθό ανειδίκευτου εργάτη και με τις υποχρεωτικές εργοδοτικές εισφορές ασφάλισης.
Αυτή η πρακτική είναι άδικη για τους εργαζόμενους γιατί ο βασικός μισθός εφόσον διαπραγματεύεται με το Κράτος δεν καλύπτει τις βασικές ανάγκες του εργαζόμενου, άδικο για τους εργαζόμενους που έχουν επενδύσει εργασία σε πνευματικό κεφάλαιο οι οποίοι δέχονται την πίεση εξ´ολοκλήρου από τον εργοδότη με αποτέλεσμα να μην καλύπτουν τον κόπο τους για την απόκτηση του κεφαλαίου και τέλος άδικο για τον εργοδότη γιατί τόσο πλήρες εργοδοτικό κόστος είναι ανελλαστικό και τον εμποδίζει την ευελιξία σε δύσκολες στιγμές αλλά και την δημιουργία νέων επιχειρήσεων που θα αργήσουν να ανοίξουν νέες αγορές.
Αυτές είναι και οι βασικές αιτίες που η Ελλάδα δεν έχει νέες εταιρίες παραγωγής πρωτοποριακών προϊόντων και στηρίζεται είτε στο ξένο κεφάλαιο για να δημιουργήσει παραρτήματα (κινεζοποιήση) είτε εστιάζεται στο μεταπρατικό εμπόριο που έχει χαμηλό κεφαλαιακό ρίσκο.
Άρα το κράτος πρέπει να βρεί άλλο τρόπο παρέμβασης.
Ο νέος κόσμος έχει κάνει σαφές τι θέλει.
Κάποιον που να είναι σταθερός στη ιδεολογία του, να μην την κάνει υποκριτικά λάστιχο κατα πως τον συμφέρει και να την εκφράζει αυτή με λόγια και πράξεις αδιαφορώντας για τις συνέπειες.
Κάποιον που να είναι σταθερός στη ιδεολογία του, να μην την κάνει υποκριτικά λάστιχο κατα πως τον συμφέρει και να την εκφράζει αυτή με λόγια και πράξεις αδιαφορώντας για τις συνέπειες.
-
- Μέλος του Κόμματος Πειρατών
- Δημοσιεύσεις: 5171
- Εγγραφή: 12 Φεβ 2012, 13:01
- Τοποθεσία: Άγιοι Ανάργυροι - Αττική
- Επικοινωνία:
Re: Αρθρογραφία μελών (προσωπικές απόψεις)
Kotsos έγραψε:Οι στόχοι σου σαν κράτος είναι να προστατέψεις τα συμφέροντα όλων των πολιτών.
Ανάμεσα σε άλλα ναι. Τα κοινά συμφέροντα.
Kotsos έγραψε:Ο εργοδότης έχει συμφέρον την ελλάτωση, εώς και μηδενικό αν είναι δυνατό, εργοδοτικού κόστους
Ο εργαζόμενος έχει συμφέρον το να καρπωθεί όλη την υπεραξία της δουλειάς του.
Διαφωνώ κάθετα. Κανένας δεν είναι τόσο ηλίθιος ώστε να νομίζει ότι αυτό είναι το συμφέρον του. Ούτε εργαζόμενος, ούτε εργοδότης.
Kotsos έγραψε:Και οι δύο σε μία διαπραγμάτευση χρησιμοποιούν μέσα πίεσης. Εκ των πραγμάτων τα μέτρα πίεσης του εργοδότη είναι ισχυρότερα από τα μέσα πίεσης του εργαζομένου.
Εκεί έρχεται το Κράτος και επιβάλλει στον εργοδότη όρια με τον κατώτατο μισθό ανειδίκευτου εργάτη και με τις υποχρεωτικές εργοδοτικές εισφορές ασφάλισης.
Σύμφωνοι. Αλλά δεν είναι η μόνη σχέση εργασίας αυτή.
Kotsos έγραψε:Αυτή η πρακτική είναι άδικη για τους εργαζόμενους γιατί ο βασικός μισθός εφόσον διαπραγματεύεται με το Κράτος δεν καλύπτει τις βασικές ανάγκες του εργαζόμενου, άδικο για τους εργαζόμενους που έχουν επενδύσει εργασία σε πνευματικό κεφάλαιο οι οποίοι δέχονται την πίεση εξ´ολοκλήρου από τον εργοδότη με αποτέλεσμα να μην καλύπτουν τον κόπο τους για την απόκτηση του κεφαλαίου και τέλος άδικο για τον εργοδότη γιατί τόσο πλήρες εργοδοτικό κόστος είναι ανελλαστικό και τον εμποδίζει την ευελιξία σε δύσκολες στιγμές αλλά και την δημιουργία νέων επιχειρήσεων που θα αργήσουν να ανοίξουν νέες αγορές.
Συμφωνώ. Αρκεί η εργασία που κάνουν να έχει σχέση με την επένδυση αυτή.
Kotsos έγραψε:Αυτές είναι και οι βασικές αιτίες που η Ελλάδα δεν έχει νέες εταιρίες παραγωγής πρωτοποριακών προϊόντων και στηρίζεται είτε στο ξένο κεφάλαιο για να δημιουργήσει παραρτήματα (κινεζοποιήση) είτε εστιάζεται στο μεταπρατικό εμπόριο που έχει χαμηλό κεφαλαιακό ρίσκο.
Άρα το κράτος πρέπει να βρεί άλλο τρόπο παρέμβασης.
Εδώ διαφωνώ. Οι βασικές αιτίες είναι το πελατειακό κράτος που ίδρυσε το ΠΑΣΟΚ και διατήρησε η Νέα Δημοκρατία καθώς και η κακή παιδεία, ειδικά από την δεκαετία του 80. Γιατί πριν είχαμε και βιομηχανία και βιοτεχνία και παραγωγή.
Βασίλης Περαντζάκης (Προγραμματιστής\Αναλυτής)
http://www.vasper.eu/blog/
https://www.linkedin.com/in/vassilis-perantzakis-1029b514/
http://www.vasper.eu/blog/
https://www.linkedin.com/in/vassilis-perantzakis-1029b514/
Re: Αρθρογραφία μελών (προσωπικές απόψεις)
Vassilis Perantzakis έγραψε:Kotsos έγραψε:Και οι δύο σε μία διαπραγμάτευση χρησιμοποιούν μέσα πίεσης. Εκ των πραγμάτων τα μέτρα πίεσης του εργοδότη είναι ισχυρότερα από τα μέσα πίεσης του εργαζομένου.
Εκεί έρχεται το Κράτος και επιβάλλει στον εργοδότη όρια με τον κατώτατο μισθό ανειδίκευτου εργάτη και με τις υποχρεωτικές εργοδοτικές εισφορές ασφάλισης.
Σύμφωνοι. Αλλά δεν είναι η μόνη σχέση εργασίας αυτή.
Ποιά άλλη σχέση εργασίας υπάρχει;
Vassilis Perantzakis έγραψε:Kotsos έγραψε:Αυτές είναι και οι βασικές αιτίες που η Ελλάδα δεν έχει νέες εταιρίες παραγωγής πρωτοποριακών προϊόντων και στηρίζεται είτε στο ξένο κεφάλαιο για να δημιουργήσει παραρτήματα (κινεζοποιήση) είτε εστιάζεται στο μεταπρατικό εμπόριο που έχει χαμηλό κεφαλαιακό ρίσκο.
Άρα το κράτος πρέπει να βρεί άλλο τρόπο παρέμβασης.
Εδώ διαφωνώ. Οι βασικές αιτίες είναι το πελατειακό κράτος που ίδρυσε το ΠΑΣΟΚ και διατήρησε η Νέα Δημοκρατία καθώς και η κακή παιδεία, ειδικά από την δεκαετία του 80. Γιατί πριν είχαμε και βιομηχανία και βιοτεχνία και παραγωγή.
Αυτή είναι μία πολύ επιφανειακή θεώρηση των πραγμάτων. Πριν το 90 που λές είχαμε προστατευτισμό των εγχώριων προϊόντων με δυσθεώρητα τέλη εισαγωγής ( να σου θυμίσω 36% ΦΠΑ στα εισαγώμενα), με τις απανωτές υποτιμήσεις που αυξάναν επιπλέον την τιμή των εισαγωμένων και τέλος μείωση της καταναλωτικής δύναμης με μισθούς αντίστοιχους των 150 ευρώ σήμερα.
Επίσης είχαμε μία τεράστια εισρροή χρημάτων από το σχέδιο Marshal που κατευθύνθηκαν σε επιδοτήσεις για κατασκευή εργοστασίων σε ημέτερους και μία τεράστια εισρροή χρήματος από εμβάσματα μεταναστών.
Ακόμα και σε αυτό το περιβάλλον οι βιώσιμες καινοτόμες εταιρίες ήταν ελάχιστες και καμία χωρίς κάποιας μορφής επιδοτήσης απο το κράτος.
Όλα τα παραπάνω δεν μπορούν να ισχύσουν σήμερα λόγω ΕΕ και άλλων συμβάσεων.
Από την άλλη το ΠΑΔΟΚ και η ΝΔ κατηγορουλνται ότι αύξησαν το εργοδοτικό κόστος με αύξηση των βασικών μισθών και αύξηση της προσφοράς θέσεων εργασίας με θέσεις στο δημόσιο με υψηλούς μισθούς που εμποδίζουν την εργοδοσία να ασκηλσει πίεση στους μισθούς πρός τα καλτω.
Αν κάποιος αναπτύξει ένα καινοτόμο προϊόν ( πχ διαφορικό χωρίς γρανάζια) και αποφασίσει να το παράγει χρειάζεται ένα μεγάλο κόστος και αρκετό χρόνο για να ανοίξει την αγορά και να κυριαρχήσει σε αυτή, επιπλέον του κολστους ανάπτυξης, που τον αναγκάζει να μεγάλο χρονικό διάστημα να λειτουργεί με παθητικό. Υπό την πίεση του ανελαστικού κόστους του εργαζομένου (μισθός και ΙΚΑ) συνήθως συνθλίβεται.
Έτσι ή ζητά από το κράτος να αναλαλβει αυτό το κόστος με επιδοτήσεις, είτε το πουλάει για μία καλή τιμή σε μία μεγάλη εταιρία που αντέχει το κόστος διάνοιξης αγοράς. Και οι δύο προοπτικές Είναι επιζήμιες για την οικονομία και για την κοινωνία.
Αυτό ωθεί τις επιχειρήσεις στην Ελλάδα λόγω του μικρού κεφαλαίου που υπάρχει να στρέφονται σε προϊόντα που έχουν ήδη εδραιωθεί στην αγορά γιατί ο διεμβολισμός μίας αγοράς είναι φτηνότερος ή στον μεταπρατισμό. Τα μέσα όμως διεμβολισμού μίας αγοράς είναι συγκεκριμένα και το πλεονέκτημα το έχουν χώρες με ελάχιστο εργοδοτικό κόστος (πχ Κίνα, Βουλγαρία ) ή που συνειδητά έχουν ελάχιστη φορολογία επιχειρήσεων (Κύπρος, Βουλγαρία) ή φοβερά υποτιμιμένο νόμισμα ( Βουλγαρία, Κίνα κ.α).
Ο νέος κόσμος έχει κάνει σαφές τι θέλει.
Κάποιον που να είναι σταθερός στη ιδεολογία του, να μην την κάνει υποκριτικά λάστιχο κατα πως τον συμφέρει και να την εκφράζει αυτή με λόγια και πράξεις αδιαφορώντας για τις συνέπειες.
Κάποιον που να είναι σταθερός στη ιδεολογία του, να μην την κάνει υποκριτικά λάστιχο κατα πως τον συμφέρει και να την εκφράζει αυτή με λόγια και πράξεις αδιαφορώντας για τις συνέπειες.
-
- Μέλος του Κόμματος Πειρατών
- Δημοσιεύσεις: 5171
- Εγγραφή: 12 Φεβ 2012, 13:01
- Τοποθεσία: Άγιοι Ανάργυροι - Αττική
- Επικοινωνία:
Re: Αρθρογραφία μελών (προσωπικές απόψεις)
Ποιά άλλη σχέση εργασίας υπάρχει;
1) Συνεταιριστική,
2) Κατά περίπτωση,
3) Με ποσοστά επί των πωλήσεων...
Και όσες άλλες θες ή έχεις φαντασία να κατασκευάσεις. Το θέμα είναι να δίνεις και να λαμβάνεις τα δέοντα κατ'ελάχιστον χωρίς να γίνεται εκμετάλλευση.
Όσο για το θέμα της παραγωγής, η καινοτομία είναι ένα πολύ μικρό κομμάτι και έχει να κάνει με ανάπτυξη νέων βιομηχανιών. Επίσης σήμερα η παραγωγή μας είναι μηδενική. Δεν λέω ότι ήταν απόλυτα σε σωστή βάση πριν την δεκαετία του 80, αλλά η σημερινή κατάσταση είναι απελπιστική σε σχέση με τότε. Και αυτό οφείλεται καθαρά στις πελατειακές σχέσεις.
Να σου δώσω ένα παράδειγμα. Όταν ήταν υπουργός οικονομικών ο Αρσένης, είχε έρθει ένα μεγάλο group επενδυτών, ομογενών και ξένων, για να φτιάξουν μεγάλες τουριστικές εγκαταστάσεις. Τότε όμως δεν γνώριζαν ότι μπορούσαν να κάνουν δουλειά μόνο λαδώνοντας τον κατάλληλο υπάλληλο και προσλαμβάνοντας και ένα ποσοστό κομματικών εγκάθετων που δεν θα δούλευαν ποτέ τους αλλά θα έπαιρναν αργομισθίες. Σε πληροφορώ ότι μέχρι τότε αυτά δεν συνέβαιναν. Μπορεί όπως λες να έπαιρνε ένας βιομήχανος επιδότηση για να κάνει την δουλειά του, αλλά έκανε δουλειά. Δεν φορτωνόταν με άχρηστα κομματόσκυλα.
Πάρα πολύ ωραία είναι αυτά τα θεωρητικά που λες, αλλά την Ελλάδα την καταστρέφει η πράξη (ή μάλλον η απραξία).
Θες άλλο παράδειγμα; Σήμερα έχουμε μεγάλες εκτάσεις βαμβάκι. Το βαμβάκι που παράγουμε εμείς είναι 3ης ποιότητας, και επειδή χρειάζεται πολύ νερό για την καλλιέργειά του είναι και ασύμφορο οικολογικά. Θα έλεγε κανείς ότι με την ακύρωση του προστατευτισμού θα έπρεπε το λίγο βαμβάκι που χρειαζόμαστε να ερχόταν από την Αίγυπτο που έχει 1ης ποιότητας βαμβάκι και εμείς στις ίδιες εκτάσεις να παράγουμε φακές (που καταναλώνουμε εσωτερικά) ώστε να μην χρειάζεται να κάνουμε εισαγωγές. Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί δηλώνουν οι κύριοι στο κόμμα διπλάσιες και τριπλάσιες εκτάσεις βαμβάκι που επιδοτείται και κάθονται όλο το χρόνο ενώ η δουλειά τους είναι να ελέγχουν τα ποτιστικά και τους... Αλβανούς (πλέον Πακιστανούς) εργάτες.
Βασίλης Περαντζάκης (Προγραμματιστής\Αναλυτής)
http://www.vasper.eu/blog/
https://www.linkedin.com/in/vassilis-perantzakis-1029b514/
http://www.vasper.eu/blog/
https://www.linkedin.com/in/vassilis-perantzakis-1029b514/
Re: Αρθρογραφία μελών (προσωπικές απόψεις)
Βασίλη ενώ εντοπίζουμε τα ίδια προβλήματα, και πιστεύουμε και οι δύο ότι αυτό πρέπει να αλλάξει, προσπαθώ να βρώ μία λύση fool proof που να προστατεύει στα περισσότερα από αυτά.
Γι' αυτό στηρίζω τόσο έντονα την θέση μου γιατί ήταν η πλέον fool proof λύση που μπόρεσα να βρώ.
Αν είσαι πχ βυσματομένος και σπρώξεις την επιχείρηση πρός τα κάτω, την έκατσες γιατί η ζημία της εταιρίας θα σου μειώνει τον μισθό κάτω από τον βασικό.
Anyway, πρέπει να κάτσω να γράψω την ολοκληρωμένη πρόταση στον υπολογιστή κακιά δείς ότι είναι πραγματικά fool proof και συμφέρουσα για όλα τα μέρη.
Γι' αυτό στηρίζω τόσο έντονα την θέση μου γιατί ήταν η πλέον fool proof λύση που μπόρεσα να βρώ.
Αν είσαι πχ βυσματομένος και σπρώξεις την επιχείρηση πρός τα κάτω, την έκατσες γιατί η ζημία της εταιρίας θα σου μειώνει τον μισθό κάτω από τον βασικό.
Anyway, πρέπει να κάτσω να γράψω την ολοκληρωμένη πρόταση στον υπολογιστή κακιά δείς ότι είναι πραγματικά fool proof και συμφέρουσα για όλα τα μέρη.
Ο νέος κόσμος έχει κάνει σαφές τι θέλει.
Κάποιον που να είναι σταθερός στη ιδεολογία του, να μην την κάνει υποκριτικά λάστιχο κατα πως τον συμφέρει και να την εκφράζει αυτή με λόγια και πράξεις αδιαφορώντας για τις συνέπειες.
Κάποιον που να είναι σταθερός στη ιδεολογία του, να μην την κάνει υποκριτικά λάστιχο κατα πως τον συμφέρει και να την εκφράζει αυτή με λόγια και πράξεις αδιαφορώντας για τις συνέπειες.
-
- Μέλος του Κόμματος Πειρατών
- Δημοσιεύσεις: 5171
- Εγγραφή: 12 Φεβ 2012, 13:01
- Τοποθεσία: Άγιοι Ανάργυροι - Αττική
- Επικοινωνία:
Re: Αρθρογραφία μελών (προσωπικές απόψεις)
Kotsos έγραψε:Βασίλη ενώ εντοπίζουμε τα ίδια προβλήματα, και πιστεύουμε και οι δύο ότι αυτό πρέπει να αλλάξει, προσπαθώ να βρώ μία λύση fool proof που να προστατεύει στα περισσότερα από αυτά.
Fool proof λύση δυστυχώς δεν υπάρχει. Γιατί; Γιατί ο ηλίθιος είναι ανίκητος.
Kotsos έγραψε: Γι' αυτό στηρίζω τόσο έντονα την θέση μου γιατί ήταν η πλέον fool proof λύση που μπόρεσα να βρώ.
Αν είσαι πχ βυσματομένος και σπρώξεις την επιχείρηση πρός τα κάτω, την έκατσες γιατί η ζημία της εταιρίας θα σου μειώνει τον μισθό κάτω από τον βασικό.
Anyway, πρέπει να κάτσω να γράψω την ολοκληρωμένη πρόταση στον υπολογιστή κακιά δείς ότι είναι πραγματικά fool proof και συμφέρουσα για όλα τα μέρη.
Γράψε την και βάλε την ως άρθρο εδώ να το συζητήσουμε.
Βασίλης Περαντζάκης (Προγραμματιστής\Αναλυτής)
http://www.vasper.eu/blog/
https://www.linkedin.com/in/vassilis-perantzakis-1029b514/
http://www.vasper.eu/blog/
https://www.linkedin.com/in/vassilis-perantzakis-1029b514/
Re: Αρθρογραφία μελών (προσωπικές απόψεις)
Φίλοι η οικονομία είναι η ποιο δύσκολη εξίσωση αυτή την εποχή.
Ότι ιδέα και να υπάρχει, ίσως την χρειαστούμε στο μέλλον μιας και μπορεί να ξαναρχίσουμε από την "εποχή των παγετώνων".
Έχει ο Θεός...
ΥΓ. Όποια οικονομική ανάλυση (Κωστή και η μισθωτή εργασία μέσα) γίνεται αυτή την εποχή, χωρίς τα μακροοικονομικά δεδομένα είναι άκυρη.
ΥΓ2 Και τα νέα είναι άσχημα κυρίως για την Ελλάδα.
Ότι ιδέα και να υπάρχει, ίσως την χρειαστούμε στο μέλλον μιας και μπορεί να ξαναρχίσουμε από την "εποχή των παγετώνων".
Έχει ο Θεός...
ΥΓ. Όποια οικονομική ανάλυση (Κωστή και η μισθωτή εργασία μέσα) γίνεται αυτή την εποχή, χωρίς τα μακροοικονομικά δεδομένα είναι άκυρη.
ΥΓ2 Και τα νέα είναι άσχημα κυρίως για την Ελλάδα.
Μέλη σε σύνδεση
Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: 1 και 0 επισκέπτες