Πετρος έγραψε:LouisaT έγραψε:Ή, αποφασίζει το τμήμα ποια πράγματα θεωρεί δεδομένα πως οι φοιτητές που εισάγονται πρέπει ήδη να γνωρίζουν, και σχεδιάζει τα μαθήματά του αναλόγως. Κι όποιος δεν ξέρει και δεν μπορεί να παρακολουθήσει μένει πίσω, και δεν περνάει. Όσοι έχουν το επίπεδο γνώσεων που χρειάζεται και καταβάλουν την προσπάθεια που χρειάζεται, περνάνε. Τα πανεπιστήμια δεν μπορεί να καταλήξουν να διδάσκουν ύλη γυμνασίου. Υποτίθεται πως είναι τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Δεν είναι εκεί για να διδάσκουν πως να γράφουν οι φοιτητές στην Ελληνική και πως να κάνουν πράξεις απλής αριθμητικής.
έχει βάθος η συζήτηση.
Αντιπαράδειγμα: Στη σχολή ενδέχεται να χρειαστεί να γνωρίζεις πίνακες. Κάτι που στην γ λυκείου είναι εκτός ύλης από το 2001
και πολλά άλλα ακόμη
Ναι, γι' αυτό είπα πως το κάθε τμήμα μπορεί να αποφασίζει ποια πράγματα θα θεωρεί δεδομένα πως γνωρίζουν οι φοιτητές και ποια όχι. Αν οι πίνακες δεν διδάσκονται στο σχολείο τότε λογικά δεν μπορεί να θεωρεί δεδομένο πως οι φοιτητές γνωρίζουν πίνακες. Αν όμως διδάσκονται ολοκληρώματα στο σχολείο, τότε το πανεπιστημιακό τμήμα δεν θα έπρεπε να το ενδιαφέρει αν κάποιοι από τους φοιτητές του δεν ξέρουν ολοκληρώματα. Όποιος ξέρει προχωράει. Όποιος δεν ξέρει, μένει πίσω.
Αντιστοίχως στις ανθρωπιστικές επιστήμες, το χ τμήμα ιστορίας δεν θα πρέπει να το ενδιαφέρει αν κάποιοι δεν ξέρουν να γράφουν Ελληνικά. Όποιος δεν ξέρει να κλίνει 3ο-κλιτα ουσιαστικά όπως το όνομα Λέων, και τα κάνει άκλιτα, ο Λέων, του Λέων, τον Λέων, ω Λέων (το έχω δει με τα ματάκια μου), και γράφει έτσι στις εξετάσεις, θα χάνει βαθμούς. Κι αν με τους βαθμούς που χάνει κοπεί, ας κοπεί. Δεν μπορεί ούτε να διδάσκουν τα πανεπιστήμια στοιχειώδη γραμματική, ούτε να βγάζουν αγράμματους πτυχιούχους -- οι οποίοι μετά θα πηγαίνουν στα σχολεία, τα οποία θα παράγουν αγράμματους μαθητές, και έτσι θα συνεχίζεται ο φαύλος κύκλος.