Πώς δουλεύουν οι Πειρατές (ένα παράδειγμα)

[chprokop]

Μεταφράζοντας το No Safe Harbor συνάντησα ένα πολύ ωραίο παράδειγμα του πως δουλεύουν οι Πειρατές στην πράξη.

Κατά τις προεδρικές εκλογές του 2004 στο site του JibJab.com εμφανιστηκε μια παρωδια ενός τραγουδιού του σοσιαλιστή τραγουδοποιού Woody Guthrie για να σατιρισει τους προεδρικους υποψηφιους.
Η εταιρια που διαχειριζεται τα δικαιωματα ετοιμαστηκε να κινηθει νομικα εναντιον του ιστοχωρου. Μια οργανωση για την προστασια των ατομικων ελευθεριων και καποιοι μουσικολογοι ομως οχι μονο
απετρεψαν την ηττα, αλλα ανακαλυψαν μεσα απο ερευνα οτι το τραγουδι δεν ειχε καν τη δεουσα νομικη κατοχυρωση.

Η εταιρια πηγε για μαλλι και βγηκε κουρεμενη.

Απολαύστε σε δική μου (πολυ προχειρη, πρωτη) μετάφραση από τη σελ. 94:


Σε μια δραματική τροπή των γεγονότων, η Ludlow Music, μια θυγατρική του TRO που ελέγχει τα πιο γνωστά πνευματικά του δικαιώματα, υπαναχώρησε από τις νομικές απειλές κατά της παρωδίας του JibJab.com . Αυτό συνέβη αφού το EFF (Electronic Frontier Foundation), μια μη κερδοσκοπική οργάνωση που υποστηρίζει τα ατομικά δικαιώματα στο Διαδίκτυο, έσπευσε προς σωτηρία του ιστοχώρου, παρέχοντας νομική υποστήριξη. Αυτό που έκανε αξιοσημείωτα τα επακόλουθα του θορύβου με την JibJab.com δεν ήταν απλά ότι τέλειωσε ο εκβιασμός του copyright. Πιο ενδιαφέρουσα ήταν η ανακάλυψη από τον προιστάμενο δικηγόρο στο EFF για θέματα πνευματικής ιδιοκτησίας Fred von Lohmann ότι (σύμφωνα με την έρευνά του) το τραγούδι ανήκε στη δημόσια σφαίρα από το 1973. Γράφει:
Γεγονός ν.1 : Ο Guthrie έγραψε το τραγούδι το 1940. Εκείνη την εποχή η διάρκεια προστασίας ήταν είκοσι οκτώ έτη, άπαξ ανανεώσιμη για επιπλέον είκοσι οκτώ έτη. Υπό το ισχύσαν δίκαιο, η προστασία ξεκινά από τη δημοσίευση του τραγουδιού σε παρτιτούρα. (Μόνο η εκτέλεση δεν αρκεί για την έναρξη).
Γεγονός ν.2 : Μια έρευνα στα αρχεία του Γραφείου Κατοχύρωσης δείχνει ότι το δικαίωμα δεν κατοχυρώθηκε μέχρι το 1956 και η Ludlow αιτήθηκε την ανανέωση το 1984.
Γεγονός ν.3 : Χάρη σε συμβουλές μουσικολόγων που άκουσαν την ιστορία, ανακαλύψαμε ότι ο Guthrie δημοσίευσε και πούλησε την παρτιτούρα για το τραγούδι σε έντυπο του 1945. Ένα αρχικό αντίγραφο του mimeograph εντοπίστηκε για μας από γενναιόδωρους εθελοντές που επισκέφτηκαν τη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου στην Ουάσιγκτον. Αυτό σημαίνει ότι το δικαίωμα του τραγουδιού έληξε το 1973, είκοσι οκτώ έτη μετά τη δημοσίευση του Guthrie σε παρτιτούρα. Η απόπειρα ανανέωσης από την Ludlow το 1984 ήταν με καθυστέρηση έντεκα χρόνων, που σημαίνει ότι το κλασικό τραγούδι του Guthrie ανήκει στη δημόσια σφαίρα. (θα παρατηρήσω ότι η Ludlow το αμφισβητεί, αν και δεν άκουσα καμιά πειστική εξήγηση από αυτούς.)
Έτσι το αυθεντικό τραγούδι του Guthrie εισέρχεται στη δημόσια σφαίρα μαζί με [..] τις Συμφωνίες του Μπετόβεν. Σκεφτείτε το, τώρα που το τραγούδι ανήκει στη δημόσια σφαίρα, μπορούμε να το κάνουμε εθνικό ύμνο; Αυτό θα ήταν το πιο ταιριαστό τέλος από όλα.

[James]

Έχω την εντύπωση ότι είναι λίγο ασαφή τα όρια προστασίας που περιγράφει το κείμενο, ίσως να μην ισχύουν?

[chprokop]

τοσο ηταν τοτε,,,,

ασαφη????