Kotsos έγραψε:
Το εισόδημα που ο μέσος άνθρωπος χρησιμοποιεί για αγορές είναι περίπου 10.000 ευρώ το χρόνο.
Αυτό θα ήταν άδικο να το φορολογήσεις με κοινό συντελεστή άμεσου φόρου, γιατί άλλος το χρησιμοποιεί για βασικές ανάγκες γιατί η γυναίκα του δεν δουλεύει ή συντηρεί τους γονείς του ή ...... ενώ άλλος, όπως εγώ που δεν έχω υποχρεώσεις, το χρησιμοποιώ για να κάλυψω μη βασικές ανάγκες.
Έτσι αν πληρώναμε το ίδιο ποσό, ενώ εμένα θα μου στερήσεις τρείς καφέδες, από έναν που έχει υποχρεώσεις του στερείται δέκα καρβέλια ψωμί.
Ο μόνος τρόπος για να ξεχωρήσεις ποιό μέρος από αυτά τα 10.000 χρησιμοποιήθηκε για βασικές ανάγκες και ποιο για απλή διασκέδαση ώστε να φορολογείται με διαφορετικό ποσοστό είναι να φορολογείται στο σημείο αγοράς.
Έτσι τα 10.000 ευρώ δεν τα βάζεις άμμεσο φόρο και βάζεις έναν ΦΠΑ για τις μη βασικές ανάγκες και ένα μικρότερο ΦΠΑ για τις βασικές ανάγκες.
Έτσι αυτός που χρειάζεται το εισόδημα των 10000 ευρώ για να καλύψει βασικές ανάγκες θα του φορολογήσουμε αυτό το εισόδημα με πολύ μικρότερο ποσοστό από κάποιον που θα χρησιμοποιήσει αυτό το εισόδημά του για διασκέδαση και πολυτέλειες,
Αν και μετά σπό τόση ανάλυση του concept του ΦΠΑ δεν μπορείς να καταλάβεις την σκοπιμότητά του σαν εργαλείο δεν μπορώ να κάνω τίποτα.
Εσύ δεν έχεις καταλάβει τι λέμε.
Είναι απαράδεκτο βασικά είδη πρώτης ανάγκης να έχουν φορολογία. Είναι απαράδεκτο ο φτωχός να πληρώνει τον ίδιο φόρο με τον πλούσιο για το φαγητό του, το νερό του, ή το ρεύμα του. Ο ΦΠΑ είναι σαφέστατα ένα μέτρο που ευνοεί τον πλούσιο. Ο ΦΠΑ είναι ένας απαράδεκτος φόρος, ο οποίος πρέπει να εφαρμόζεται αποκλειστικά και μόνο σε είδη πολυτελείας.
Όσον αφορά το αστείο επιχείρημά σου, όταν συγκρίνεις κάποιον που δεν τρέφει κανένα και κάποιον που έχει προστατευόμενα μέλη που έχουν και οι δυό τους το ίδιο εισόδημα, είναι σαφέστατο ότι το πρόβλημα δεν λύνεται με έμεσο φόρο στο ψωμί και στο γάλα αλλά με άμεσους φόρους, που απλούστατα θα λαμβάνουν υπόψη ότι κάποιος έχει ή δεν έχει προστατευόμενα μέλη. Άμεσοι φόροι οι οποίοι κατά προτίμηση πρέπει να εφαρμόζονται κατευθείαν στο ρευστό κεφάλαιο, δηλαδή στους τραπεζικούς λογαριασμούς.
O ΦΠΑ έτσι όπως τον εννοείς, και απουσία άμεσου φόρου, ευνοεί αυτόν που δεν έχει καθόλου προστατευόμενα μέλη, γιατί σε περίπτωση που αυτός δεν κάνει δαπάνες και αρκεστεί στα είδη πρώτης ανάγκης, συγκεντρώνει υπέρογκο κεφάλαιο σε σχέση με αυτόν που έχει προστατευόμενα μέλη.
Στο σωστό τρόπο φορολόγησης, δηλαδή τον άμεσο και όχι το έμεσο, το κεφάλαιο πρέπει να μπορεί να τείνει να συγκεντρώνεται από αυτόν που έχει τα προστατευόμενα μέλη. Με τον ΦΠΑ επιτυγχάνεται το αντίστροφο, αυτός που έχει μόνο το τομάρι του να θρέψει, έχει την δυνατότητα, αν καταναλώνει μόνο είδη πρώτης ανάγκης, να συγκεντρώσει κεφάλαιο.
Ευνοεί δηλαδή ο έμεσος φόρος τον φιλοτομαρισμό, να μην τρέφεις κανέναν παρά μόνο τον εαυτό σου, και ο φιλοτομαρισμός οδηγεί μαθηματικά στην διάλυση και στην αποσύνθεση της κοινωνίας.
Για τους παραπανω λόγους, αυτός που έχει το τομάρι του μόνο, ή ο πλούσιος που κλέβει φπα είναι διπλά καθίκι.
Ο φτωχός όμως, ή αυτός που έχει φαμίλια να θρέψει, πολύ καλά κάνει και κλέβει τον φπα, εφόσον ο φπα είναι άδικος φόρος αποφασισμένος από μια φιλοκαπιταλιστική ολιγαρχία.
Οι πειρατές πρέπει να κάνουν αυτή την
διάκριση στο πρόγραμμά τους, δεν πρέπει να λένε γενικά "μην κλέβετε φπα", ή γενικά "πληρώνετε φόρους".
Πρέπει να λένε "Οι μεν καλά κάνουν και κλέβουν και δεν πληρώνουν φόρους, και τους στηρίζουμε στο δίκαια φοροδιαφυγή τους, Οι άλλοι δε, οι ευνοημένοι που κλέβουν και φόρους από πάνω, αυτοί είναι διπλά καθίκια."
