Ιδεολογικος προσανατολισμος και οχι μονο

[SilindeElendil]

Για την Αμεση δημοκρατία και το Ελβετικό σύστημα εδώ, γραμμένο το 2006

http://www.civitas.org.uk/pdf/CivitasReviewJune06.pdf

Σελ 1-11

Μήπως είναι αποτελεσματικό και γρήγορο το copy-paste και αλλού......?
Παγκόσμιο το χωριό και εφαρμοσμένες πολιτικές με συγκεκριμένα αποτελέσματα, γνωστά σε όλους.
Γιατί αυτό έχει και ένα παράπλευρο καλό.Στην αναμενόμενη από το σύστημα απαξία με το τι είναι αυτά που λέτε, πάτε καλά?, η απάντηση είναι εύκολη.Γίνετε εκεί και δουλεύει.Ας το κάνουμε και εδώ έτσι ακριβός.
Αν μας παρουσίαζαν οι επιτροπές 3 με 5 μοντέλα ανά υπουργείο, (π.χ Παιδεία: Φιλανδία, Καναδάς, Ιαπωνία, Ελβετία ), και ψηφίζαμε για να υιοθετήσουμε ένα, δεν θα ήταν γρήγορο σαν διαδικασία και πλήρως τεκμηριωμένο ως πολιτική?
Και αυτό πάντα υπό την αίρεση για το αν χρειαζόμαστε θέσης για τα πάντα σε ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα.

ΠΟΙΟ ΠΕΙΡΑΤΙΚΉ ΆΠΟΨΗ ΔΕΝ ΓΊΝΕΤΕ.

Συμφωνοι αλλα με την απαραιτητη αναπροσαρμογη στα Ελληνικα δεδομενα.

[Γουδέος Κώστας]

Οχι πριν την εφαρμογή, γιατί αν το περάσεις μέσα από την Ελληνική διοίκηση προσαρμοζωντας το, στο τέλος θα έχεις βάλει λαγό και θα βγει κουνάβι.Ο γάιδαρος άλλωστε είναι ένα άλογο που το έφτιαξε Ελληνική επιτροπή .Το εφαρμόζεις ως έχει και το μετράς.Και αν δεις ότι κάτι η κάποια πράγματα δεν δουλεύουν τότε στύβεις το κεφαλάκι για να βρεις λύσεις.Ρωτάς και αυτούς που το πρώτο έκαναν αν έχουν κάποια πρόταση...

Πειρατικά πάντα.

[spkostas]

Καλησπέρα. Μετά από μερικά posts μάλλον άστοχα γιατι δεν είχα παρακολουθήσει την συζήτηση στο φόρουμ από την αρχή της ίδρυσης του κόμματος, επανέρχομαι θέλοντας να θέσω στην κρίση σας ορισμένα ζητήματα. Με ενδιαφέρει η προσπάθεια που γίνεται ως πείραμα πολιτικής οργάνωσης και επικοινωνίας μέσω του διαδυκτίου και συμμερίζομαι σε ένα γενικό και αφηρημένο πλαίσιο τις αρχές του κόμματος, όμως διαφωνώ στον τρόπο με τον οποίο τοποθετείται αυτό το πλαίσιο στη σημερινή πραγματικότητα. Για αυτό το λόγω ακύρωσα την εγγραφή μου στο κόμμα αλλά επειδή θεωρώ την ελευθερή πρόσβαση στην πληροφορία και τη γνώση το κεντρικό διακύβευμα των πολιτικών ανταγωνισμών στην Κοινωνία της Πληροφορίας, νομίζω ότι υπάρχει ένα σημείο επαφής.

Θα αρχίσω από την παρατήρηση ότι ενώ γίνεται πολύς λόγος για το "νέο λειτουργικό σύστημα της κοινωνίας" που φέρνουν οι πειρατές δεν υπάρχει ανάλογη επεξεργασία θέσεων για το "μηχάνημα" που καλείται να το υποστηρίξει, δηλαδή την υλική βάση της κοινωνίας, την παραγωγή, το εμπόριο και το χρήμα. Στις αρχές των πειρατών αναφέρεται στην ίδια πρόταση η προστασία της γνώσης και της πληροφορίας από το κέρδος και από τα μονοπώλια, πράγμα που προκαλεί ερωτηματικά. Αν πρόκειται για ατομικά δικαιώματα και ελευθερίες με σκοπό να προωθηθεί ο "ανόθευτος" ανταγωνισμός μεταξύ ατόμων επιχειρηματιών σε μια ελεύθερη αγορά τότε η άμεση δημοκρατία στην διαχείρηση της κρατικής εξουσίας εγγράφεται ως αίτημα στην πολιτική φιλοσοφία του φιλελευθερισμού η οποία αποτελεί τη βάση τον τωρινών νεοφιλελέυθερων πολιτικών προταγμάτων, οπότε παραμένει άθεικτο το υπάρχων κοινωνικο-οικονομικά σύστημα που βασίζεται όχι στο οποιοδήποτε κέρδος αλλά στο κέρδος μέσω της εμπορευματοποίησης. Η γνωση εμπόρευμα, η πληροφορία εμπόρευμα, αποκλείονται από την ελεύθερη πρόσβαση προκειμένου να αποδώσουν κέρδος σε άτομα-ιδιώτες ενώ παράγονται συλλογικά, και προστίθονται σε μια σειρά από άλλα αγαθά και υπηρεσίας και φυσικούς πόρους που μπαίνουν στον κόσμο των εμπορευμάτων. Η γνώση και η πληροφορία γιατί να μείνουν έξω από αυτόν;. Μήπως μέσα σε μια κοινωνία ανισοτήτων πρόσβασης στη αγορά, στην κοινωνική πρόνοια, στον πολιτισμό, μια κοινωνία σχέσεων εξάρτησης και εκμετάλλευσης, η ισότητα πρόσβασης στη γνώση μπορεί να αποτελέσει ικανή συνθήκη ώστε ο καθένας από εμάς να μπορεί να γίνει ο επόμενος Μαρκ Ζούκερμπεργκ…; (αλήθεια αξίζει πραγματικά το Facebook όσο ένα κομμάτι γής 10.000.000 δολλαρίων;)

Από την άλλη πλευρά, η εμπειρία τόσο των χωρών του υπαρκτού σοσιαλισμού όσο και του πελατειακού κράτους στην Ελλάδα έδειξε ότι η κομματικές γραφειοκρατείες επίσης δημιουργούν ανισότητες πρόσβασης σε αγαθά και υπηρεσίες, δημιουργούν επίσης σχέσεις εξάρτησης και εκμετάλλευσης άρα δεν μπορεί το κράτος από μόνο του να αποτελέσει φορέα υπεράσπισης των συνθηκών ζωής των ατόμων. Εκτός από αυτό στο μεταφορντικό μοντέλο καπιταλισμού ( ή αλλιώς ύστερος η δικτυακός κλπ) και μέσα στα πλαίσια ενός παγκόσμιου οικονομικού συστήματος, αποδομούνται σταδιακά οι σχέσεις κοινωνικής συνοχής μέσα στις οποίες αναπτύχθηκε η βιομηχανική κοινωνία και το εθνικό κράτος. Οι ελαστικές μορφές εργασίας αντιστοιχούν σε αποσπασματικές ρυθμίσεις των εργασιακών σχέσεων και του κράτους πρόνοιας με στόχο την ελαχιστοποίηση του κόστους του "ανθρώπινου παράγοντα". Ακόμα δηλαδή και αν βελτιώσουμε ώς χώρα την θέση μας στο παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας η εργασιακή ανασφάλεια θα παραμείνει δομικός παράγοντας, οι δυνατότητες χρηματοδότησης ενός οποιουδήποτε κράτους πρόνοιας θα ελαχιστοποιηθούν ενώ κινητικότητα του κεφαλαίου θα θετει συνεχώς εκβιαστικά διλλήματα.

Υπάρχει άλλος δρόμος πέρα από την αγορά και το κράτος; Το διαδίκτυο ανήκει σε όλους και σε κανέναν. Το ελεύθερο λογισμικό παράγεται από όλους και από τον καθένα. Οι χρήστες στο διαδίκτυο ανταλλάσουν δεδομένα, αρχεία και πολιτισμικά προϊόντα χωρίς υποχρέωση καταβολης αντιτίμου. Εδώ βέβαια μιλάμε για άυλα προϊοντα των οποίων η χρήση προϋποθέτει ήδη διανεμημένο κεφάλαιο. Ωστόσο αυτές οι νέες μορφές παραγωγής και κυκλοφορίας αγαθών, οι νέες μορφές συνεργασίας, δημιουργούν πρότυπα για νέες κοινωνικότητες και σχέσεις που αναπτύσσονται ολοένα και περισσότερο και που επιοινωνούν με παρόμοιες προσπάθειες σε άλλους χώρους έξω από το διαδίκτυο. Με κεντρικό άξονα την έννοια του "κοινού" έχουν διατυπωθεί θεωρητικές προτάσεις για μια νέα πολιτική οικονομία πέρα από το δίπολο αγορά-κράτος ή μάλλον με μια νέα ρύθμιση των σχέσεων μεταξύ τους. Πρόκειται για την προσέγγιση θεωρητικών του αυτόνομου μαρξισμού, οι οποία αντλώντας απο τον Καστοριάδη, το Νέγκρι και άλλους προτείνουν διαδικασίες "κατασκευής" κοινων από αυτόνομες ομάδες (http://www.rebelnet.gr), αλλά και την θεωρία των p2p διαδικασιών ως μέσο ανάπτυξης ενός διαδικτυακού καπιταλισμού με βασικό εκφραστή τον Μ.Bauwens (http://www.ctheory.net/articles.aspx?id=499.)

Αυτές οι προτάσεις είναι κατά τη γνώμη μου συμβατές με το πνεύμα των αρχών του κόμματος και ανταποκρίνονται στα νέα δεδομένα που διαμορφώνονται από την ψηφιακή επανάσταση και ανοίγουν νέους δρόμους σκέψης, αλλά και πράξης (έστω και σε πειραματικό στάδιο) που μπορούν να εξειδικευθούν και να εφαρμοστούν σε επιμέρους κοινωνικούς χώρους. Απο εκέι και έπειτα όσοι ανήκουν στην ιδρυτική ομάδα που έθεσε το πλαίσιο αρχών και όσοι ανήκουν στην τάξη των διαχειριστών των δικτύων και των παραγωγών των νέων τεχνολογιών έχουν το πρώτο λόγο ως προς τη φυσιογνωμία κόμματος καθώς αποτελούν την κοινωνική του βάση (σύμφωνα με έρευνα της eurostat το 40% των ελλήνων δεν έχει ακουμπήσει πότε στη ζωή του πληκτρολόγιο). Εγώ απλώς θέτω υπόψην σας κάποιους προβληματισμούς που μου γεννήθηκαν από την επαφή μου με το κόμμα των πειρατών.
Φιλικά
Κ.Σ. Κοινωνιολόγος-Εκπαιδευτικός, Χανιά

[Kostis]

^ Μ'αρέσει όταν βαφτίζετε τα υπάρχοντα μέτρα ως ''νεοφιλελεύθερα'' για να καταλάβει ο άλλος τί λέτε. Έχει πλάκα.

Βρε άντε άνοιξε κανένα βιβλίο για φιλελευθερισμό, που θα πεις ότι η υπάρχουσα κυβέρνηση είναι φιλελεύθερη. Σε λίγο θα μας πεις να παραδώσουμε και τα σπίτια μας στο κράτος για να μη μας κολλήσουν τη ρετσινιά του νεοφιλελεύθερου.

[Vassilis Perantzakis]

^ Μ'αρέσει όταν βαφτίζετε τα υπάρχοντα μέτρα ως ''νεοφιλελεύθερα'' για να καταλάβει ο άλλος τί λέτε. Έχει πλάκα.

Βρε άντε άνοιξε κανένα βιβλίο για φιλελευθερισμό, που θα πεις ότι η υπάρχουσα κυβέρνηση είναι φιλελεύθερη. Σε λίγο θα μας πεις να παραδώσουμε και τα σπίτια μας στο κράτος για να μη μας κολλήσουν τη ρετσινιά του νεοφιλελεύθερου.

Από τα μέτρα που λαμβάνονται τώρα, αυτά που έχουν να κάνουν με την εξυπηρέτηση του χρέους και του κέρδους των τραπεζών, εις βάρος των αδυνάτων (και μόνον αυτών) είναι όχι απλά νεοφιλελεύθερα (και μην μπερδεύεις τον φιλελευθερισμό με τον ΝΕΟφιλελευθερισμό, διάβασε και κάνα βιβλίο) αλλά βάρβαρα νεοφιλελεύθερα. Γιατί; Γιατί εφαρμόζονται στο νέο γκέτο που λέγεται Ελλάδα. Ότι περάσει από εδώ χωρίς απώλειες για το κεφάλαιο (και δεν μιλάω για τον κομουνιστικό όρο κεφάλαιο, αλλά για τον καπιταλιστικό υπερτροφικό τομέα των παραγώγων) θα εφαρμοστεί και αλλού.

Μέτρα λογικά, όπως τα γεννόσημα φάρμακα και η ηλεκτρονική συνταγογράφηση, το άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων, η μείωση της γραφειοκρατίας, η Διαύγεια (με την γενικευμένη μορφή που θα πρέπει να πάρει) είναι αποδεκτά από όλους με κοινή λογική. Δυστυχώς δεν είναι αποδεκτά από ανθρώπους και κόμματα που φοράνε παρωπίδες όπως αυτά που είναι σήμερα στην βουλή, ανάλογα με τον "ιδεολογικό προσανατολισμό" τους. Τα έχουν μόνο ως καθρεφτάκια για τους ιθαγενείς.

[Οδυσσεας]

Φίλε spkostas. Κατ'αρχάς θέλω να πω ότι μετά από ένα σημείο το μήνυμά σου με μπέρδεψε. Όσον αφορά την επεξεργασία των θέσεων θέλω να πω την γνώμη μου για το πως καταλαβαίνω το σύστημα που προτείνετε, εγώ προσωπικά. Το κόμμα όπως γνωρίζεις είναι πολύ πρόσφατα ιδρυμένο και είναι λογικό να μην έχει αναπτύξει θέσεις για τα πάντα ακόμη. Το (λειτουργικό) σύστημα ψηφοφορίας που προτείνει όμως δεν προϋποθέτει την ύπαρξη θέσεων για τα πάντα. Εάν διαβάσεις το κείμενο No Safe Harbor του Κόμματος Πειρατών στην Αμερική, εξηγεί το πως μπορούν να υπάρξουν θέσεις για ζητήματα, ακόμη και για αυτά που ακόμη δεν μας έχουν απασχολήσει. Αυτοί που είναι ειδικοί ή έχουν ερευνήσει σε βάθος το θέμα ή απλά έχουν γνώμη, καλούνται να κάνουν προτάσεις, και μέσω της ψηφιακής και ρευστής δημοκρατίας, το σύνολο τον ανθρώπων που τους επηρεάζει μπορεί να ψηφίσει ποια θεωρεί σωστή. Όταν το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων βγάλει μια απόφαση, ακόμη και αν δεν είναι η σωστότερη, τότε είναι κατά την γνώμη μου και η απόφαση που πρέπει να ακολουθηθεί.
Με βάση αυτό το μοντέλο δεν χρειάζεσαι να έχεις θέσεις για όλα τα ζητήματα, αλλά χρησιμοποιείς το "crowdsourcing" για να τα λύσεις.

[spkostas]

Αυτοί που είναι ειδικοί ή έχουν ερευνήσει σε βάθος το θέμα ή απλά έχουν γνώμη, καλούνται να κάνουν προτάσεις, και μέσω της ψηφιακής και ρευστής δημοκρατίας, το σύνολο τον ανθρώπων που τους επηρεάζει μπορεί να ψηφίσει ποια θεωρεί σωστή

Οδυσσέα.Δεν έχω να προτείνω κάποιο πρόγραμμα με θέσεις για τα παντα, ψάχνωμαι και εγώ όπως όλοι μας. Απλώς, εκτός από θέσεις και προτάσεις του κλειστού τύπου (π.χ. 0 ή 1) υπάρχουν και τάσεις, στρατηγικές, οράματα κλπ που θέτουν κάποιους απότερους και γενικότερους στόχους. Αν για παράδειγμα στο κόμμα των πειρατών επικρατίσει μια φιλελέυθερη (όπως την καταννοώ εγώ) κυρίαρχη τάση τότε δεν με αφορά οποιοδήποτε πρόταση. Κατά την γνώμη μου, στο βαθμό που η άμεση δημοκρατία περιορίζεται στο πολιτικό επίπεδο παραμένει ένας κενός περιοχομενου φορμαλισμός. Μόνο αν επεκταθεί στους οικονομικούς θεσμούς (στο πως διαχειριζόμαστε τους πόρους) μπορεί να δώσει ευκαρίες ανάπτυξης για το καθένα.

Θα προσπαθήσω να γίνω πιο συγκεκριμένος, κάνοντας μια συγκεκριμένη πρόταση:Ξέχνα τον αυτόνομο μαρξισμό που ανέφερα γιατί συνειρμικά μερικοί τον συνδέουν με υπαρκτό σοσιαλισμό, Κ.Κ.Ε. κλπ. Λέω, λοιπόν ότι πρέπει να επεκταθεί η άμεση δημοκρατία από τους πολιτικούς στους οικονομικούς θεσμούς με βάση τις αρχές και τις μεθόδους των πειρατών. Δεν είμαι ειδικός στην πληροφορική (ούτε στο δικό μου αντικείμενο έχω ασχοληθεί με τέτοια ζητήματα) αλλα, ψάχνοντας βρήκα ότι το crowdsourcing που αναφέρεις μπορεί να εφασμοστεί και στην παραγωγή. Επειδή δεν έχω χρόνο να σου κάνω μια περίληψη διάβασε εδώ ένα απόσπασμα από την wikipedia και άν θέλεις ακολούθησε τα links για περισσότερες πληροφορίες (στα ελληνικά).

"Η ομότιμη παραγωγή εμφανίζεται στη σφαίρα της άυλης παραγωγής. Σ’ αυτή τη σφαίρα, η πρόσβαση σε διανεμημένους πόρους είναι σχετικά εύκολη. Μεγάλα τμήματα του πληθυσμού στις δυτικές χώρες διαθέτουν μόρφωση και μπορούν να έχουν έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή στη διάθεσή τους. Και τα κόστη αναπαραγωγής είναι οριακά.

Η επέκταση της ομότιμης παραγωγής εξαρτάται από τις πολιτιστικές/νομικές συνθήκες. Απαιτεί τη χρήση ανοιχτού και ελεύθερου, ακατέργαστου πολιτιστικού υλικού, συμμετοχικές δομές για την επεξεργασία του και μορφές ιδιοκτησίες βασισμένες στα commons για να προστατεύσουν τα αποτελέσματα από ιδιωτική ιδιοποίηση. Ως εκ τούτου, επιτυγχάνεται η κυκλοφορία του common (η έννοια είναι του Nick Dyer-Whiteford), μέσω της οποίας η ομότιμη παραγωγή επεκτείνεται.

Ωστόσο, η ομότιμη παραγωγή δεν περιορίζεται στη σφαίρα της άυλης παραγωγής.

Οι φυσικοί πόροι μπορούν να μοιραστούν, εάν είναι διαθέσιμοι σε διανεμημένο σχήμα. Για παράδειγμα: οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές και τα αρχεία τους και η ικανότητα επεξεργασίας. Τα αυτοκίνητα μπορούν να συγκεντρωθούν όλα μαζί. Τα χρήματα μπορούν να συγκεντρωθούν, για παράδειγμα σε οικονομικές συναλλαγές του Ρ2Ρ όπως στην περίπτωση της Zopa ή της Prosper.Η κατασκευή μικρών ηλεκτρονικών υπολογιστών και προσωπικών κατασκευών μπορούν να κατεβάσουν το όριο συμμετοχής, δημιουργώντας περισσότερα λειτουργικά και επεκτάσιμα τμήματα σε νεότερα πεδία.

Για διαδικασίες όπου η φυσική παραγωγή απαιτεί πρόσβαση σε συγκεντρωτικό οικονομικό κεφάλαιο, για παράδειγμα η παραγωγή αυτοκινήτων, είναι απολύτως κατανοητό να αποκοπεί η φάση του άυλου σχεδίου από τον χώρο φυσικής παραγωγής. Η Innocentive είναι ένα από τα παλιότερα παραδείγματα. Η μελέτη για το αυτοκίνητο ανοιχτού κώδικα μπορεί να έχει κολλήσει, αλλά δεν υπάρχει ουσιαστικό εμπόδιο για τέτοιες διαδικασίες.

Τέλος, η σχέση ανάμεσα σε φυσικά αντικείμενα, τον ορθολογικό χώρο και την ψηφιακή ταυτοποίηση μπορεί να αλλάξει, ώστε να προωθηθούν προσεγγίσεις βασισμένες στην έννοια των commons. Το πείραμα του λευκού ποδήλατου στο Άμστερνταμ απέτυχε, επειδή ο ανεπαρκής φυσικός πόρος, τα ποδήλατα, δεν μπορούσαν να εντοπιστούν και να προστατευθούν. Αλλά ποδήλατα που ανήκουν στα commons μπορούν να εντοπιστούν μέσω του RFID.

Μια τέτοια επέκταση δεν αποτελεί μόνο φυσική προέκταση της τεχνικής εξέλιξης, αλλά έχει δομικά και επομένως πολιτικά κωλύματα. Τα συγκεντρωτικά σχήματα του κεφαλαίου των σύγχρονων νεοφιλελεύθερων αντι-αγορών παρεμποδίζουν σαφώς μια τέτοια επέκταση. Ακόμη όμως και με αυτούς τους περιορισμούς, τα περιθώρια επέκτασης της ομότιμης παραγωγής είναι σημαντικά. "

http://p2pfoundation.net/O_%CE%9Cichel_Bauwens_%CF%83%CF%84%CE%BF_Re-public:_%CE%9F%CE%BC%CF%8C%CF%84%CE%B9%CE%BC%CE%B7_%CE%A0%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%B3%CF%89%CE%B3%CE%AE,_%CE%9F%CE%BC%CF%8C%CF%84%CE%B9%CE%BC%CE%B7_%CE%94%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CF%85%CE%B2%CE%AD%CF%81%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%B7,_%CE%9F%CE%BC%CF%8C%CF%84%CE%B9%CE%BC%CE%B7_%CE%99%CE%B4%CE%B9%CE%BF%CE%BA%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%AF%CE%B1
http://www.re-public.gr/?tag=p2p

[SilindeElendil]

Εμεις παντως περιμενουμε να επιστρεψεις ωστε να εμπλουτισεις το κομμα με τις ιδεες σου ασχετως αν συμφωνουμε η οχι.Πειρατικα παντα.

[Οδυσσεας]

Φίλε spkostas διάβασα το κείμενο που παράθεσες και το μοντέλο που προτείνει το βρίσκω πολύ σωστό και πιστεύω ότι είναι ακριβώς στο πνεύμα των πειρατών. Εγώ απ'ότι κατάλαβα θεωρείς πως το κόμμα των Πειρατών προτείνει αυτό το μοντέλο μόνο για τον πολιτικό χώρο με σκοπό να ενισχύσει τον ανταγωνισμό μέσα σε μια ελεύθερη αγορά. Προσωπικά δεν έχω δει πουθενά να αναφέρετε κάτι τέτοιο και απ'όσο ξέρω τα κόμματα των πειρατών δεν έχουν ακόμα αναπτύξει απόλυτη συγκεκριμένη θέση για το πως πρέπει να λειτουργεί η οικονομία και οι αγορές, αλλά θέλω να πιστεύω πως η ιδεολογία συγκλίνει στις ιδέες του p2pfoundation.

Τέλος θέλω να αναφέρω πως ότι γράφω είναι προσωπικές μου απόψεις για το πως καταλαβαίνω εγώ το όλο σύστημα. Σε καμία περίπτωση δεν αντιπροσωπεύω επίσημα το κόμμα η οποιονδήποτε άλλον.

EDIT: Για όσους δεν διάβασαν ή δεν έχουν χρόνο να διαβάσουν το κείμενο που παρέθεσε ο spkostas, η ουσία του όπως καταλαβαίνω εγώ, είναι να εφαρμοστεί το μοντέλο open source στις διαδικασίες παραγωγής και οικονομίας. Το μοντέλο open source νομίζω είναι βασική ιδέα που υποστηρίζουν οι πειρατές.

[spkostas]

Oδυσσέα, δεν λεώ ότι το κόμμα των πειρατών προτείνει αυτό το μοντέλο διακυβέρνησης μόνο στον πολιτικό χώρο με σκοπό να ενισχύσει τον ανταγωνισμό μέσα σε μια ελεύθερη αγορά, αλλά ότι αυτό θα είναι το αποτέλεσμα αν επικρατίσει το μοντέλο.Έτσι η απουσία θέσης για την οικονομία και την αγορά αφήνει το πεδίο ανοικτό σε τέτοιου είδους φιλελεύθερες προσεγγίσεις (οι οποίες με βρίσκουν αντίθετω). Χαίρομαι που πιστέυεις ότι η η ιδεολογία του κόμματος συγκλίνει στις ιδέες του p2p. Είναι στο χέρι σας να αποφασίσετε αν θα αναπτύξετε μια πρόταση για την οικονομία πάνω σε αυτή τη βάση. Εγώ από την πλευρά μου θα προσπαθώ να υπερασπιστώ και να αναπτύξω τα "κοινά αγαθά", στο δικό μου χώρο δραστηριότητας.
Φιλικά
Κ.Σ.