Μια ιστοριούλα
Δημοσιεύτηκε: 19 Μαρ 2012, 00:33
Κάποτε βρέθηκαν σε ένα νησί κάποιοι άνθρωποι. Εκεί, η μόνη τροφή που υπήρχε ήταν τα ψάρια. Όμως, κανένας δεν ήταν ψαράς και στην αρχή δυσκολεύτηκαν. Αργότερα κάποιοι τα κατάφεραν και μοίρασαν τη γνώση με τους άλλους.
Έπειτα άρχισαν να οργανώνονται σε ομάδες και οικογένειες. Κάθε οικογένεια τα κατάφερνε σχετικά εύκολα, είχε από ένα ψαρά και τα υπόλοιπα μέλη ασχολούταν με άλλες εργασίες.
Όσο περνούσαν όμως τα χρόνια και ο πληθυσμός αυξανόταν, οι ανάγκες ήταν μεγαλύτερες, λύσεις δεν υπήρχαν και όλοι κατέληξαν να μαλώνουν, να κλέβουν και να σκοτώνουν. Τελικά μια ισχυρότερη ομάδα επικράτησε και πήρε όλες τις βάρκες των υπολοίπων. Αυτή η ομάδα έλεγχε πλέον το ψάρεμα, όλα τα ψάρια ήταν δικά τους. Σκέφτηκαν όμως, γιατί να κάνουμε οι ίδιοι και τις υπόλοιπες εργασίες, όπως το να καθαρίζουμε τα ψάρια. Και έδιναν λοιπόν στους υπόλοιπους τις ουρές και τα κεφάλια αλλά τους ανάγκαζαν να δουλεύουν σκληρά και τους καταπίεζαν, ασκώντας βία πολλές φορές.
Ενώ δυστυχούσαν, μετά από πολλά χρόνια, με όσες δυνάμεις τους είχαν απομείνει, επαναστάτησαν και έπνιξαν τους τύραννους στη θάλασσα. Και είπαν, δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτό, από εδώ και πέρα θα εκλέγουμε ποιοι θα γίνονται ψαράδες και πως θα μοιράζεται η ψαριά. Εντωμεταξύ, η τεχνολογία είχε προχωρήσει και οι βάρκες είχαν αντικατασταθεί από μεγαλύτερα πλοία. Εξέλεξαν κάποιους από αυτούς που δούλευαν προηγουμένως για τους τύραννους, εφόσον γνώριζαν ήδη τη δουλειά. Όλοι πλέον ευημερούσαν.
Πλέον τα πλοία απέκτησαν μηχανές, μόνο λίγοι μπορούσαν να τα σχεδιάσουν και όλα δούλευαν αυτόματα. Ο πληθυσμός είχε αυξηθεί ακόμα πιο πολύ και ο διαμοιρασμός της τροφής ήταν πολύπλοκος. Οι εκλεγμένοι ήταν τώρα οι μόνοι που είχαν τη τεχνογνωσία να διαχειριστούν την κατάσταση. Για το λόγο αυτό, εκλεγόταν ξανά και ξανά οι ίδιοι. Κατάλαβαν λοιπόν τη δύναμη τους και λέγοντας ψέματα και ταΐζοντας με περισσότερα ψάρια ορισμένους άρχισαν να διαδίδουν πως τα ψάρια λιγοστεύουν και μοίραζαν στον κόσμο μόνο κεφάλια και ουρές, μάλιστα απαιτούσαν και περισσότερη εργασία από αυτούς για να μπορούν να συντηρούν τα σκουριασμένα πλέον πλοία τους, αφού δεν ενδιαφέρθηκαν ποτέ να τα αναβαθμίσουν, παρά μόνο να ελέγχουν σε ποιόν πηγαίνουν τα ψάρια.
Ενώ πάλι όλοι δυστυχούσαν, κάποιοι κατάλαβαν την αλήθεια, δηλαδή ότι το πρόβλημα δεν ήταν αν υπάρχουν ψάρια, αλλά η ανικανότητα των αρχόντων να τα ψαρέψουν και να τα μοιράσουν στους κατοίκους του νησιού. Όμως οι περισσότεροι φοβισμένοι και νιώθοντας ένοχοι εφόσον οι ίδιοι είχαν επιλέξει τους τύραννους τους αυτή τη φορά, δεν αντιδρούσαν.
Κάποιοι όμως αποφάσισαν να αλλάξουν πάλι τα πράγματα. Βρήκαν μια βάρκα παρατημένη, δίπλα στα τεράστια σιδερένια πλοία και ύψωσαν στον ιστό της μια πειρατική σημαία με σκοπό να πιάσουν ψάρια μόνοι τους και να τα μοιράσουν δίκαια. Υπάρχει ένα πρόβλημα όμως. Κανείς τους ποτέ δεν είχε ψαρέψει στο παρελθόν. Δεν ξέρουν ούτε να κάνουν κουπί, ούτε να αγκιστρώνουν το δόλωμα, ούτε μπορούν εύκολα να κινηθούν στα κύματα που προκαλούν τα άλλα πλοία. Ξέρουν όμως πως με πολύ δουλειά και τη συμμετοχή όλων θα μπορέσουν να μετατρέψουν τη βαρκούλα τους σιγά σιγά στο πιο σύγχρονο και αποτελεσματικό πλοίο. Ένα πλοίο με δυναμικές ικανότητες που θα σέβεται το νησί και τους κατοίκους του αφού αυτή τη φορά θα το έχουν φτιάξει όλοι μαζί.
Έπειτα άρχισαν να οργανώνονται σε ομάδες και οικογένειες. Κάθε οικογένεια τα κατάφερνε σχετικά εύκολα, είχε από ένα ψαρά και τα υπόλοιπα μέλη ασχολούταν με άλλες εργασίες.
Όσο περνούσαν όμως τα χρόνια και ο πληθυσμός αυξανόταν, οι ανάγκες ήταν μεγαλύτερες, λύσεις δεν υπήρχαν και όλοι κατέληξαν να μαλώνουν, να κλέβουν και να σκοτώνουν. Τελικά μια ισχυρότερη ομάδα επικράτησε και πήρε όλες τις βάρκες των υπολοίπων. Αυτή η ομάδα έλεγχε πλέον το ψάρεμα, όλα τα ψάρια ήταν δικά τους. Σκέφτηκαν όμως, γιατί να κάνουμε οι ίδιοι και τις υπόλοιπες εργασίες, όπως το να καθαρίζουμε τα ψάρια. Και έδιναν λοιπόν στους υπόλοιπους τις ουρές και τα κεφάλια αλλά τους ανάγκαζαν να δουλεύουν σκληρά και τους καταπίεζαν, ασκώντας βία πολλές φορές.
Ενώ δυστυχούσαν, μετά από πολλά χρόνια, με όσες δυνάμεις τους είχαν απομείνει, επαναστάτησαν και έπνιξαν τους τύραννους στη θάλασσα. Και είπαν, δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτό, από εδώ και πέρα θα εκλέγουμε ποιοι θα γίνονται ψαράδες και πως θα μοιράζεται η ψαριά. Εντωμεταξύ, η τεχνολογία είχε προχωρήσει και οι βάρκες είχαν αντικατασταθεί από μεγαλύτερα πλοία. Εξέλεξαν κάποιους από αυτούς που δούλευαν προηγουμένως για τους τύραννους, εφόσον γνώριζαν ήδη τη δουλειά. Όλοι πλέον ευημερούσαν.
Πλέον τα πλοία απέκτησαν μηχανές, μόνο λίγοι μπορούσαν να τα σχεδιάσουν και όλα δούλευαν αυτόματα. Ο πληθυσμός είχε αυξηθεί ακόμα πιο πολύ και ο διαμοιρασμός της τροφής ήταν πολύπλοκος. Οι εκλεγμένοι ήταν τώρα οι μόνοι που είχαν τη τεχνογνωσία να διαχειριστούν την κατάσταση. Για το λόγο αυτό, εκλεγόταν ξανά και ξανά οι ίδιοι. Κατάλαβαν λοιπόν τη δύναμη τους και λέγοντας ψέματα και ταΐζοντας με περισσότερα ψάρια ορισμένους άρχισαν να διαδίδουν πως τα ψάρια λιγοστεύουν και μοίραζαν στον κόσμο μόνο κεφάλια και ουρές, μάλιστα απαιτούσαν και περισσότερη εργασία από αυτούς για να μπορούν να συντηρούν τα σκουριασμένα πλέον πλοία τους, αφού δεν ενδιαφέρθηκαν ποτέ να τα αναβαθμίσουν, παρά μόνο να ελέγχουν σε ποιόν πηγαίνουν τα ψάρια.
Ενώ πάλι όλοι δυστυχούσαν, κάποιοι κατάλαβαν την αλήθεια, δηλαδή ότι το πρόβλημα δεν ήταν αν υπάρχουν ψάρια, αλλά η ανικανότητα των αρχόντων να τα ψαρέψουν και να τα μοιράσουν στους κατοίκους του νησιού. Όμως οι περισσότεροι φοβισμένοι και νιώθοντας ένοχοι εφόσον οι ίδιοι είχαν επιλέξει τους τύραννους τους αυτή τη φορά, δεν αντιδρούσαν.
Κάποιοι όμως αποφάσισαν να αλλάξουν πάλι τα πράγματα. Βρήκαν μια βάρκα παρατημένη, δίπλα στα τεράστια σιδερένια πλοία και ύψωσαν στον ιστό της μια πειρατική σημαία με σκοπό να πιάσουν ψάρια μόνοι τους και να τα μοιράσουν δίκαια. Υπάρχει ένα πρόβλημα όμως. Κανείς τους ποτέ δεν είχε ψαρέψει στο παρελθόν. Δεν ξέρουν ούτε να κάνουν κουπί, ούτε να αγκιστρώνουν το δόλωμα, ούτε μπορούν εύκολα να κινηθούν στα κύματα που προκαλούν τα άλλα πλοία. Ξέρουν όμως πως με πολύ δουλειά και τη συμμετοχή όλων θα μπορέσουν να μετατρέψουν τη βαρκούλα τους σιγά σιγά στο πιο σύγχρονο και αποτελεσματικό πλοίο. Ένα πλοίο με δυναμικές ικανότητες που θα σέβεται το νησί και τους κατοίκους του αφού αυτή τη φορά θα το έχουν φτιάξει όλοι μαζί.