Κατ'αρχάς (και κατ'αρχήν) χρειάζεται άμεσα αλλαγή αυτό το τερατούργημα, πραγματικά. Έχω κάτσει κι έχω βγάλει ανάλυση για το αποτέλεσμα του Μαΐου (με τον Ιούνιο δεν άντεχα να το ξανακάνω) που μου σήκωσε την τρίχα κάγκελο. Τέτοιο νομότυπο βιασμό ούτε νοθευμένα "δημοψηφίσματα" του παρελθόντος δεν τον έχουν κάνει.
Επί πρακτικών σημείων: να συμφωνήσω πρώτα πρώτα με το αρχικό μήνυμα εν μέρει.
α) δε χρειάζεται ιδιαίτερη αιτιολόγηση γιατί το bonus πρέπει να πάρει πόδι. Το ίδιο ισχύει και για το ε. "Τιμής ένεκεν" καπέλα δεν έχουν θέση σε μια Δημοκρατία.
β) συμφωνώ και εδώ. Οι Έλληνες πολίτες είναι ίσοι απέναντι στο νόμο, και η ψήφος τους έχει ίσο βάρος. Δε χρειαζόμαστε δικτατορικά ποσοστά για να κάνουμε σοβαρή κυβέρνηση, μόνο σοβαρή νοοτροπία χρειαζόμαστε.
γ) το 3% που ισχύει τώρα αντιστοιχεί σε 9 βουλευτές. Αν και κατανοώ τους λόγους που αναφέρθηκαν πιο πάνω, δε θεωρώ θεμιτή λύση το "φίμωμα" Ελλήνων πολιτών. Ας βρούμε μια άλλη λύση. Κι αν κάποιος θεωρεί ότι "8-9 βουλευτές δεν έχουν σημασία" ας κοιτάξει ποια ήταν η διαφορά με την οποία πήρε το +50 η ΝΔ τον Ιουνίο και το Μάιο, κι ας το ξανασκεφτεί. Ο μόνος λόγος για "κλίμακα" εκπροσώπησης, είναι να αντιστοιχεί το ποσοστό σε άρτιο άνθρωπο (πχ. 0,8 βουλευτές δε βγαίνουν. Ή 1 ή 0.) Επιπλέον, δεν έχει νόημα να πληρώνει το κράτος κόμματα του 1,5% και να μην τους επιτρέπει να εκπροσωπούν τους ψηφοφόρους τους.
δ) εδώ διαφωνώ κι εγώ με τη σειρά μου. Οι λόγοι που έχουν δωθεί με καλύπτουν. Μόνο μια σημείωση: με διαρκείς επαναλήψεις εκλογών, δεν αυξάνεται η συμμετοχή, μειώνεται. Διότι αυτός που δεν πάει να ψηφίσει, δεν πολυκαίγεται πόσες διαδικασίες θα γίνουν: έτσι κι αλλιώς, δε θα πάει. Αυτός που πάει, όμως, κουράζεται, και σταματάει να πηγαίνει.
ckastam έγραψε:σύμφωνα με τον γκρινιαρόγατο τα ποστοστά των κομμάτων υπολογίζονται επι του συνόλου των ψήφων.
Για π.χ. σε έναν πλυθυσμό 1000 ψηφοφόρων, αν 240 υποστηρίζουν τον Α, και η αποχή ειναι 200 ψηφοφόροι τότε
το ποσοστό του Α=240/800=30% και όχι Α=240/1000=24%
διορθωσε με αν είμαι λάθος γιατι δεν ειμαι εκλογολόγος...
Πράγματι, φίλε, έτσι είναι. Αλλά αυτό δεν αλλάζει ακόμα κι αν βάλεις όλους τους θανόντες απ'το 1600 ως σήμερα, μέσα. Αλλάζει μόνο αν τους καταχωρήσεις ψήφους. Στο παράδειγμά σου:
σε έναν πλυθυσμό 1000 ψηφοφόρων, αν 240 υποστηρίζουν τον Α, και η αποχή ειναι 200 ψηφοφόροι τότε
το ποσοστό του Α=240/800=30% και όχι Α=240/1000=24%
Κι αν εγγράψεις στους καταλόγους άλλους 5000 θανόντες, φέρνοντας το σύνολο στις 6000, τότε πάλι Α=240/800=30%. Διότι οι θανόντες δεν θα ψηφίσουν. Κι αν ψηφίσουν, ή θα τρέχεις λόγω zombie apocalypse ή κάποιος προέβη σε πλαστογραφία και πλαστοπροσωπία. Βλέπε και το επόμενο quote.
Σταμάτης έγραψε:4) Να υποθέσω ότι γνωρίζεις τον εκλογικό νόμο, και ότι λευκά/άκυρα/αποχή μετράνε για το πρώτο κόμμα. Οπότε έμμεσα αυτός που ανήκει σ'αυτή τη κατηγορία δηλώνει ότι "όποιον βγάλετε πρώτο εγώ μαζί σας".
Υπάρχει μεγάλο μπέρδεμα με την αποχή. Δεν
προσμετράται στις ψήφους του πρώτου κόμματος, ούτε η αποχή ούτε το λευκό. Το
συμφέρει, όμως. Αν δεις το παράδειγμά σου, θα καταλάβεις γιατί. Ο ΓΑΠ το 2009 έβγαλε "ιστορική πλειοψηφία 47%" με... 1.700.000 ψήφους σε μια χώρα 11 εκατομμυρίων. Η αποχή
πάντα συμφέρει το πρώτο κόμμα, κι η συμμετοχή τους υπόλοιπους.
Εγώ καταλαβαίνω τι εννοείς με τα IQ test κτλ, φίλε. Δε νοείται Δημοκρατία χωρίς Παιδεία. Δε γίνεται 10 ασθενείς και 1 γιατρός να ψηφίζουν για το τι θεραπεία θα εφαρμόσει ο γιατρός. Δε γίνεται 11 ποδοσφαιριστές και 1 προπονητής να ψηφίζουν για το τι σύστημα θα παίξει η ομάδα. Το θέτεις όμως λίγο άγαρμπα και απολυταρχικά, γι'αυτό και είχες αυτές τις αντιδράσεις. Καταλαβαίνω ότι χάνεις την υπομονή σου με τις εξελίξεις της χώρας και με τον απίστευτο μαζοχιστικό μας νταλκά να διώξουμε τις εναλλαγές ΠΑΣΟΚ/ΝΔ και να φέρουμε στη θέση τους... συμμαχία ΠΑΣΟΚ/ΝΔ (με ολίγον από Κουβέλη). Πραγματικά, σε καταλαβαίνω. Δεν είναι λύση όμως η απόλυτη κατάλυση και απαξίωση. Ξέρω πολύ καλά ότι αυτό το "πολίτες β' κατηγορίας όσοι δεν ασχολούνται με τα κοινά" δεν είναι μοντέρνα εφεύρεση αλλά
αυτό ακριβώς που πίστευαν στην αρχαία Ελλάδα. Πίστευαν και στο Δία, όμως. Ας μην απατώμαστε. Παν μέτρον άριστον. Να κρατάμε ένα μέτρο που να μας επιτρέπει επαφή με τη σημερινή πραγματικότητα. Δεν περιμένω απ'τη γιαγιά μου που "ενθουσιάζεται" όταν βλέπει προσφορές "από 390€, μόνο 28€!!!" στην tv, ξαφνικά να αποκτήσει πολιτική επίγνωση και ευφυία άνω του Μ.Ο. Δε σημαίνει όμως ότι πρέπει και να την πετάξω στον Καιάδα ή να την προσβάλλω. Καλύτερα δε θα ήταν να ανεβάσουμε το επίπεδο παιδείας παρά να αποκεφαλίσουμε το ήδη υπάρχον; Δε χρειάζεται ακρότητες, αυτές ανήκουν σε άλλους χώρους - οι οποίοι, ειρωνικά, σφύζουν από χαμηλή ευφυία οι ίδιοι.
Τέλος, να παραθέσω και κάποιες δικές μου σκέψεις. Για ποιο λόγο μπλέκουμε την εκπροσώπηση με την εκτελεστική εξουσία; Πιστεύω ότι εκλέγοντας τοπικούς βουλευτές που αποσκοπούν σε Υπουργικές θέσεις, έχουμε σαφή σύγκρουση συμφερόντων. Θεωρώ πως η Βουλή πρέπει να απαρτίζεται από τοπικούς
εκπροσώπους που μοναδικό τους μέλημα θα είναι η εκπροσώπηση των ψηφοφόρων τους (κάποια σύνδεση με τις Δημοτικές/Νομαρχιακές ίσως;) και η Κυβέρνηση από Διοικητικό Σώμα που θα ορίζεται πριν τις εκλογές από το κάθε κόμμα, και θα αναλαμβάνουν την εκτελεστική λειτουργία και θα ελέγχονται απ'τους Εκπροσώπους. Έτσι, οι Εκπρόσωποι που θέλουν να επανεκλεγούν, θα έχουν πάντα να λογοδοτήσουν στο εκλογικό τους σώμα πρώτα, για το εάν άσκησαν επαρκή έλεγχο, και η Κυβέρνηση θα έχει μεν ελεύθερα τα χέρια της, αφού δε θα ασκεί ψηφοθηρία ο κάθε υποψήφιος Υπουργός, και θα ελέγχεται (αφού το κόμμα το ίδιο θα πρέπει να εξασφαλίζει την έγκριση του Σώματος και των Εκπροσώπων).
Δεν ξέρω, προσωπικά δεν μπορώ να εμπιστευθώ μια κυβέρνηση που δεν ξέρει καν ποιον θέλει να ορίσει σε ποιο Υπουργείο 2 μέρες πριν τις εκλογές. Θα μπορούσε μ'αυτό το σύστημα, το κάθε κόμμα να καταθέτει 2 πράγματα προεκλογικά: "ορίστε το πρόγραμμά μου με ορίζοντα 4ετίας, όταν τελειώσει η θητεία μου, θα έχουν πραγματοποιηθεί αυτό κι αυτό. Ορίστε κι η σύνθεση της κυβέρνησης μου. Αυτός, εκεί. Αυτός, εκεί. Αυτός, εκεί." Ψηφίζει ο κόσμος, βγαινει το κόμμα (εδώ θέλω μια επεξεργασία για το πώς και πόσο πρέπει να πάρει. Ίσως με λίστα προτεραιοτήτων του κάθε κόμματος; και μετά ψηφοφορία μεταξύ τους για σχηματισμό κυβέρνησης; δεν ξέρω ακόμα), ορίζονται οι Υπουργοί. Σε άλλο ψηφοδέλτιο, ψηφίζει ο κόσμος για τους Εκπροσώπους τους. Έχουμε έτσι Εκτελεστική Λειτουργία που δε χρειάζεται ρουσφέτια, κι Ελεγκτική εξουσία που δεν αποσκοπεί σε καρέκλες.
Δεν ξέρω αν το βάζω επί χάρτου όπως το σκέφτομαι, βέβαια.
- Τάδε έφη Σωτήρης.
~~~
Don't mistake my attitude towards you for my character. My character is who I am. My attitude depends on what you are.
