Εάν ειχα καταλάβει τον ανυπόκριτο θαυμασμό του Θανάση του Γούναρη στην τακτική του πολιτικού σουρεαλισμού, τοτε δεν θα ειχα κανει καν τον κοπο να ασχοληθω ουτε με τους πειρατες στην Αθηνα, ουτε να τον κρινω τοσο αυστηρα.
Εδώ που φτασαμε εχουν καταργηθει οι νομοι της λογικης.
Θα περιοριστω μονο στα απολυτως βασικα.
Ο ΘΓ ξεκίνησε πρώτος μια
προσωπική επίθεση εναντίον μου (
εδώ και
εδώ) πετώντας μου συκοφαντίες και λάσπη , αντί να τοποθετηθεί με
αμεσότητα και ειλικρίνεια στην πολιτική επιχειρηματολογία που ανέπτυξα σε δυο αναρτήσεις…
Τώρα δηλώνει οτι
χαρακτηρίζοντας τα εύλογα ερωτήματα τα οποία απηύθυνα σαν «προσωπική επίθεση».
Έτσι όμως επιχειρεί να απαγορεύσει τον δημοκρατικό διάλογο και την δημόσια συζήτηση γύρω από την προσωπική του πολιτική δραστηριότητα. Γιατί άραγε ;
Καταλήγει μάλιστα – χωρίς την παραμικρή αναφορά στις δικές του συκοφαντίες - να το παίζει «ανώτερος» και με κατηγορεί ότι έχω πάρει τον «κατήφορο» - πράγμα για το οποίο χρειάζομαι «βοήθεια» - στον οποίο βέβαια δεν θέλει να με ακολουθησει !
Υιοθετεί ετσι μια νέα, πρωτότυπη «πειρατική λογική» :
Εγω μπορω να σε συκοφαντω και να λασπολογω εις βαρος σου οσο γουστάρω, αλλα εσυ δεν εχεις δικαιωμα να αμυνθεις (με οποιον τροπο νομιζεις) διοτι τότε εισαι …ανηθικος και επομενως χρειαζεσαι «βοηθεια» !!!Χρειαζεται αραγε να επιχειρηματολογησω εναντια σε αυτή την , πολύ γνωστη μου απο το παρελθον και ακρως επιτυχη, παλαιοκομματικη πρακτικη ;
Εχει παρ’όλα αυτά ένα δικηο ο ΘΓ όταν λεει ότι εχω παρει τον κατηφορο !
Πράγματι , αφέθηκα να πέσω στο επίπεδό του, ακολουθώντας τον
στην κατηφόρα που είχε επιλέξει ευθύς εξ αρχής , αντί να συνεχίσω να αντιπαρατίθεμαι πολιτικά…
Ομολογώ ότι η
πικρία και ο
θυμός που μου προκαλεσαν οι επανειλημμενες ψευδείς και συκοφαντικές αναρτήσεις του ΘΓ, με εκαναν να χασω την ψυχραιμια μου , να κατεβω στο δικο του επίπεδο και να χρησιμοποιησω οξυτατους χαρακτηρισμους για να στιγματισω την τακτικη του αυτή.
Αυτό ηταν λαθος μου, δεν με εκφραζει, γι’ αυτό και ζητώ
δημόσια συγγνώμη από τον ΘΓ για τον παράφορο τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισα τις προκλήσεις του, και ανακαλώ τους σκληρούς προσωπικούς χαρακτηρισμούς με τους οποίους εκφράστηκα.
Προφανώς και δεν πιστεύω ότι ο ΘΓ είναι ανήθικο και πολιτικά ανίκανο άτομο. Χρησιμοποίησα όμως την υπερβολη για να καταδειξω ένα μετρο της πραγματικοτητας που εχει χαθει :
είναι η λασπολογια ο θεμιτος «πειρατικός» τροπος να απαντά καποιος εδώ μεσα – ιδιως μαλιστα όταν φερει το βαρος της συμμετοχης του σε ένα οργανο του κομματος – σε μια τεκμηριωμενη πολιτικη επιχειρηματολογια που εκφραζεται απο ένα απλο μελος του κομματος ; Θα ζητησει αραγε ο Θανασης Γουναρης συγγνώμη για οσα ψευδή και συκοφαντικά έγραψε σε βαρος μου ;