Ίδρωσα μέχρι να καταλάβω ποιος ήταν αυτός που πριν από μένα είπε "Λεφτά υπάρχουν"! Λες και ζω σε άλλο πλανήτη.
Η μόνη φορά που τα όντως "τα πήρα" και ζητώ συγνώμη για τον τόνο μου, ήταν όταν άρχισες το "λεφτά υπάρχουν!"
Κι όμως λεφτά υπάρχουν, όπως είπε και ο Γαλιλαίος, βγαίνοντας από την αίθουσα της Ιεράς Εξέτασης, όπου είχε αποκηρύξει επισήμως την ύπαρξη τους.
(Το θέμα είναι ποιος τα έχει)
Ανέστη,
Πλάκα έκαμα, το κατάλαβες, και άμα ζητήσεις ξανά συγνώμη, θα παλέψουμε.
----
Από φίλο "κατηγορήθηκα" για "ενθουσιασμό", αναφερόμενος στις ερχόμενες εκλογές και στη συμμετοχή μας. Δυστυχώς, δε βρίσκω μια πρωινή ανάρτηση, που αναφερόταν στους ισπανούς indignados . Μου θύμισε μερικά πράγματα, που τεκμηριώνουν τον "ενθουσιασμό" μου.
ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΡΟΧΕΙΡΑ:
Οι πειρατές είναι η τελευταία από μια σειρά προσπαθειών να αυτοθεσμιστεί η κοινωνία, οι πολίτες να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους και να αντιμετωπίσουν όλοι μαζί την
ολιγαρχική λαίλαπα, που αδίστακτα καίει τα πάντα. Έβαλα bold μόνο σε μια λέξη, γιατί πέρα από κάθε σημασία ή ονομασία αυτό που ζούμε είναι
στην ουσία του Ολιγαρχία. Αποφασίζουν οι λίγοι για λογαριασμό όλων και τελικά ενάντια σε όλους.
ΟΙ "ΦΥΣΑΛΙΔΕΣ" ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΒΡΑΣΜΟ:
Θα ονομάσω τις πρωτοβουλίες αυτές "φυσαλίδες" που προμηνύουν την επικείμενη έναρξη βρασμού, σε ένα καζάνι, που κάποιοι λίγοι καθημερινά το τροφοδοτούν με φωτιά.
Από τις πολλές φυσαλίδες, διέκρινα τρεις , οι οποίες είχαν ένα
κοινό χαρακτηριστικό:
Ήταν μεγάλες.
Προσπαθώντας να καταλάβω γιατί έγιναν μεγάλες,
νομίζω πως οφείλεται σε ένα ακόμα
κοινό χαρακτηριστικό: είχαν όλες υπερβεί και ξεπεράσει, δεν είχαν καμία σχέση με τα παραδοσιακά αριστεροδεξιά κλπ πολιτικά διλήμματα. ΕΝΩΝΑΝ.
Οι "φυσαλίδες" αυτές είχαν και ένα τρίτο
κοινό χαρακτηριστικό: Έβαλαν με μεγαλειώδη,
αυθόρμητο και μαζικό τρόπο, για πρώτη φορά, μετά από αιώνες, στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο, το αίτημα:
ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.
Η μία ήταν διαδικτυακή και διαλύθηκε αυθαίρετα από τους διαχειριστές της ιστοσελίδας (75.000 μέλη).
Η άλλη ήταν αποτέλεσμα πρόσκλησης ενός επώνυμου , ο οποίος τη διάλυσε, όταν η οργανωμένη βάση, άνθρωποι δηλαδή από όλη τη χώρα αρνήθηκαν να δεχτούν άνωθεν φετφάδες, ντιρεκτίβες και διατάγματα.
Η τρίτη ήταν αντιγραφή μιας ξένης πρωτοβουλίας, αλλά και αυτή έδωσε το ελληνικό στίγμα της "άμεσης δημοκρατίας". Διαλύθηκε, είτε από κομματικές παρεμβάσεις, όταν ο πολύς κόσμος άρχισε να αποσύρεται είτε γιατί κανείς δεν πρόσφερε μια προοπτική. Η αποδυνάμωση επέτρεψε την επιστροφή στις παραδοσιακές διαιρέσεις.
ΚΑΙ , ΤΩΡΑ, Η ΣΕΙΡΑ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΤΩΝ:
Όμως, ο κόσμος, οι άνθρωποι, είναι ακόμα εδώ. Η ΕΝΟΤΗΤΑ είναι επιθυμητή. Η ΔΥΝΑΜΗ είναι μεγάλη, ανάλογη με το μέγεθος του πλήθους. Μήπως πρέπει να θυμίσω δυο σημαδιακές ημερομηνίες; Στις
15/6 ο λαός στο δρόμο, ενωμένος παρ΄ολίγο να οδηγήσει σε πτώση μια κυβέρνηση και στις
28/10 οι αυθόρμητες αντιδράσεις την υποχρέωσαν σε αποχώρηση.
Οι
πειρατές έρχονται σε μια εξαιρετικά κρίσιμη ιστορική στιγμή και έχει όλα τα βασικά χαρακτηριστικά των προηγούμενων περιπτώσεων, για να γίνει η κύρια έκφραση όλων αυτών των ανθρώπων, που βρέθηκαν με διάφορες ονομασίες στο δρόμο, αλλά ενωμένοι και με κοινό αίτημα: ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.
Έχουν για πρόταγμα την άμεση δημοκρατία, δεν εμπλέκονται σε αριστεροδεξιές και άλλες παραδοσιακές διαιρέσεις και είναι κίνημα από τα κάτω. Αυτή είναι η δική μου απόπειρα μιας τεκμηρίωσης της δυνατότητας που έχουν οι πειρατές.
ΑΡΚΕΙ:1. Να πούμε ΘΕΛΩ . Το ΜΠΟΡΩ θάρθει από μόνο του, γιατί ο λαός τα πάντα μπορεί ενωμένος.
2. Να μη σκεφτούμε λογικές χειραγώγησης, να αφήσουμε όλα τα λουλούδια να ανθίσουν και να τους προσφέρουμε την προοπτική που θέλουν, που δεν είναι άλλη από τον ειρηνικό δρόμο που προσφέρει η εκλογική διαδικασία.
Για την ιστορία: Μου έμεινε αυτό από τις πλατείες, αν και υπάρχουν και άλλα λαϊκά δημιουργήματα, που εντυπωσιάζουν, με τη σαφήνεια, την απλότητα και την ολοκληρωμένη σκέψη, πριν παρέμβουν οι δυνάμεις της διαίρεσης, για να συνεχίσουν να βασιλεύουν οι λίγοι:
http://www.ramnousia.com/2011/10/blog-post_24.html#.Tw2siYGxyuIΑυτά μπορεί να κάμει η κυρά Μαρία και ο κυρ Νίκος, όταν τον αφήνεις λεύτερο να εκφραστεί. Όταν του δώσεις το εργαλείο της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, για να βρει το δρόμο του. Με τέτοιο εργαλείο , οδηγούμαστε στο "φιλοκαλούμε, φιλοσοφούμε, δημιουργούμε" των προγόνων μας.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ, πέρα από ιδεολογίες, ΕΙΧΑΝ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΠΩΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Και αυτό πρέπει να είναι η αφετηρία κάθε πολιτικής σκέψης, ώστε να βρούμε όλοι μαζί το δρόμο προς την απελευθέρωση του ανθρώπου, με μοναδικό συνδετικό κρίκο τη
φιλία , την
αγάπη και τα
συνώνυμα τους.
Μας περιμένουν. Και τα μεγέθη είναι μεγάλα, ώστε να αποτελεί πολύ απαισιόδοξη πρόβλεψη το 3% και φτωχή η συζήτηση , αν θα το υπερβούμε.
Opos eipa na katebei to koma giati ola ta ala komata den tha exoun psifous! 
