pirateparty.gr forum

Δεν πιστεύω ότι το καίριο ερώτημα μας είναι η έξοδος ή όχι απο το Euro.Αυτό είναι κάτι, που θεωρώ, ότι ήδη εχει αποφασιστεί από άλλους, για εμάς χωρίς εμάς.

H είσοδος μας σε αυτό ηταν λάθος απο την αρχή, εννοώ με αυτό, ότι με λάθος τρόπο και χωρίς καθόλου εθνικό σχεδιασμό βρεθήκαμε ενα πρωί να έχουμε euro στα χέρια μας.
Το euro, ενα σκληρό νόμισμα, ταιριάζει απόλυτα στην οικονομία πχ της Γερμανίας, για να "ευδοκιμήσει" χρειάζετε εντελώς διαφορετική οικονομία απο την δική μας.
Επρεπε απο την αρχή να βάλουμε τα θεμέλια και να διαρθώσουμε το κράτος έτσι ώστε να φτάσουμε γρήγορα σε ενα ανταγωνιστικό επίπεδο παρόμοιο με τις οικονομίες των "προοδευμένων" χωρών της Ευρώπης.

Ειχαμε και ίσως έχουμε ακόμα στα χέρια μας 3 προιόντα που ειναι σε θέση να απογειώσουν την οικονομία μας. Τον τουρισμό, τον ήλιο και το έδαφος.Δεν είναι εδώ το κατάλληλο Post για να ασχοληθώ με αυτά, αλλά πιστεύω όλοι σας καταλαβαίνετε τι εννοώ ακριβώς.

Τι συνέβη σε εμας? Χασαμε και τα 3 αυτα προιόντα. Τον τουρισμό επειδή είμαστε ανίκανοι να τον διαχειριστούμε, το έδαφος επειδή με τις επιδοτήσεις οι αγρότες σταμάτησαν να παράγουν και τον ήλιο που μας τον πήραν πρόσφατα και αυτόν με τις ευλογίες του πρώην πρωθυπουργού (ομιλία του Στην ΔΕΘ 2011).
Ολοι οι κάτοικοι, επίσης, της χωρας αυτης αρχισαν να δανείζονται για τα πάντα (όπως άλλωστε προβλέπει και η θεωρία κάθε οικονομικού συστήματος) και φυσικά σταμάτησε καθε παραγωγη αλλά και κάθε προσπάθεια για παραγωγή.

Το αποτελεσμα? η σημερινη κατασταση.

Οσα μέτρα και αν πάρει ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ κυβερνηση το μόνο που θα καταφέρει ειναι να μεγαλώσει το χρέος της χώρας. Οσες πτωχεύσεις και κουρέματα και αν γίνουν το τελικό αποτέλεσμα θα είναι πάλι να μεγαλώσει το έλειμα της χώρας.

Υπάρχει ενας Ελληνας Οικονομολόγος ο Καζάκης ο οποίος εδω και χρόνια "ουρλιάζει" για την κατάσταση και προβλέπει με ακρίβεια της επιπτώσεις της με διάφορα άρθρα, συνεντεύξεις αλλά και ένα βιβλιο του που βγήκε πρόσφατα.

Ειτε μείνουμε στο euro είτε πάμε σε μια Νεα δραχμή το αποτέλεσμα θα ειναι το ίδιο εαν δεν υπάρξει σωστός σχεδιασμός απο το κράτος.
(Αν και πιστεύω ότι το έδαφος έχει προετοιμαστεί εδώ και καιρό για επιστροφή στην δραχμη. Μην εκπλαγείτε εαν μεσα στον Φεβρουάριο, ενα ωραιο πρωινό μας το ανακοινώσουν.)

Σε κάθε περίπτωση η παραμονή μας στο euro Σημαίνει: Μονιμη "πτώχευση" του κράτους, Πλήρη έλεγχο της κρατικής μηχανής απο ξένους φορείς, Μόνιμη πληρωμή υπέρογκων τόκων για δεκάδες χρόνια, Αδυναμία πληρωμής κεφαλαίου, Αδυναμία εφαρμογής οποιασδήποτε κοινωνικής πολιτικής, Ελλειψη εθνικής κυριαρχίας.

Αλλα το ίδο ακριβώς θα συμβεί και με την είσοδό μας στην "Νεα Δραχμή".Βέβαια στην περίπτωση αυτή τα πράγματα θα δείχνουν καλύτερα και μάλιστα σε περίπου 12 με 18 μήνες μετα την είσοδο στην δραχμή θα αρχίσει να φαινετε κάποια ανάπτυξη και κάποια έξοδος απο την κρίση. Βεβαια σύντομα παλι θα ακολουθήσει άλλη μια περίδος κρίσης που θα διαρκέσει περισσότερο εκείνη την φορά.

Φυσικά αυτό ισχύει όσο στην εξουσία βρίσκεται ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ απο τα υπάρχοντα κόμματα και τους υπάρχοντες πολιτικούς και όσο οι πολίτες - εμείς δηλαδή που μόνο αμοιροι ευθυνών δεν είμαστε- εχουμε πελατειακές σχέσεις υποτελείας με τους εκάστοτε Εθνάρχες - Εθνοπατέρες και όσο το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι η βολή μας και ο εαυτός μας (αν βάλεις εσύ χέρι στο ταμείο είσαι κλέφτης, αν το κάνω εγώ είμαι έξυπνος....)

Εαν κατορθώσουμε να βάλουμε στην Διακυβέρνηση της χώρας ανθρώπους που έχουν τουλάχιστον ΚΟΙΝΗ ΛΟΓΙΚΗ (δεν χρειάζονται όύτε πτυχία ούτε τίτλοι ούτε ονόματα), σαν την λογική που έχει πχ ο Μανάβης της γειτονιάς μας, τότε θεωρώ ότι η χώρα αυτή έχει όλα τα εχέγγεια για να βγεί από την κρίση γρήγορα ( όποιο νόμισμα και αν έχει) και να μπούνε τα θεμέλια για μια υγιή και δίκαιη κοινωνία.

μαζί σου crisal, απλά μένοντας στο euro αναγκαστικά παίρνεις εντολές από έξω. Δεν υπάρχει περίπτωση οποια κυβέρνηση και να βγει ότι τύπου, να μην δοκιμάσουν να την ελένξουν. Βγαίνοντας από την νομισματική ένωση απλά ξενοιάζεις από αυτόν τον έλεγχο και προσπαθείς να την παλέψεις μονο σου θέτοντας νέες στερεες βάσεις.

Δεν είναι μόνο το νόμισμα, είναι και η μετοχική σύσταση του Εκδότη.
Μια Νέα Δραχμή (αν γίνει εγώ θα ήθελα να βρούμε κι άλλο όνομα για να χαρακτηρίζει την αλλαγή σελίδας) ελεγχόμενη από ιδιωτική Τράπεζα της Ελλάδος, δεν είναι καλύτερη από ευρώ.

Παιδιά δεν λαμβάνετε υπ'όψιν μια σημαντική παράμετρο.
Βγαίνοντας από το Ευρώ δεν διαγράφεται το χρέος ούτε σταματάνε τα επιτόκια να τρέχουν.
Ειδικά τώρα που τα μισά περίπου δάνεια είναι σε ΔΝΤ και ΕΕ και είναι διασφαλισμένα με τις δανειακές συμβάσεις που δίνουν εμπράγματες εγγυήσεις δεν θα σταματήσουν να ζητάν τα λεφτά τους είτε φέρεις δραχμή είτε γρόσσια.
Ακόμη χειρότερα θα χρωστάμε σε συνάλλαγμα και το ΑΕΠ με βάση κάποιες μελέτες θα συρικνωθεί κατά 50% οπότε θα χρωστάμε περισσότερα.
Πιστεύω πως όσοι θέσαν το δίλημμα της Δραχμής το έθεσαν κακοβούλως και εξυπερετώντας αλλότρια συμφέροντα.
Όσο υπάρχει ευρώ συμφέρει να είμαστε μέσα διότι η εναλλακτική είναι μη διαχειρίσιμη εκτός αν μπορούμε να τα βάλουμε με το μισό πλανήτη.

Αlex tria ,
Δεν είναι εύκολο να γράφεις, όταν στη μεριά που έχεις υπολογιστή κάνει κρύο.
Ούτε έχει , επίσης, νόημα να γράφεις, όταν συνεχίζεται η συζήτηση "ευρώ- δραχμή- δολάριο ή ρούβλι" και κανείς δεν έχει απαντήσει στο ασήμαντο ερώτημα "τίνος είναι ή θα είναι το νόμισμα" ή το "πώς φτιάχτηκε το χρέος;" και τα λοιπά ερωτήματα, που έβαλα.

Η αλήθεια είναι πως έχεις δει την ουσία του θέματος: "Τι κάνουμε;"
Χίλια δυο είναι αυτά που μπορεί κανείς να πει, όμως το ερώτημα είναι "ποιος θα αποφασίζει για όλα αυτά;"

Ποίες είναι οι λειτουργίες που πρέπει να έχει ένα κράτος στην οικονομία; ...Πρέπει να παρέχει κάποια πράματα - γνωστά ως κοινωνικά αγαθά - τα οποια δεν μπορούν να παρέχουν οι αγορές από μονες τους.Πρέπει να μπορεί να περιορίζει και να διορθώνει πιθανές αποτυχίες των αγορών...Σε γενικές γραμμές ο ρόλος του κράτους στην οικονομία πρέπει να είναι διεισδυτικός και βοηθητικός.

Τίνος ε'ίναι οι αγορές και το κράτος; Τί είναι οι αγορές ή το κράτος;

Στο βάθος των πραγμάτων, το έλλειμμα είναι ένα και κανένας πολιτικός σχηματισμός δεν τολμά να το θέσει:
Δημοκρατία. Όπως το λέει η λέξη.

Προσπάθησα να δώσω (αντιγράφοντας) μια περιγραφή για το τι είναι δημοκρατία ή τι πρέπει να είναι, αλλά απορρίφθηκε, με πολλούς επαίνους.

Το πρόβλημα μας είναι πως έχουμε περάσει στο ασυνείδητο μας τις "λογικές", τις ψευδαισθήσεις, τις φαντασιώσεις και το φαντασιακό μιας σειράς νεωτερικών πολιτικών και ιδεολογιών, αριστερών τε και δεξιών, και δεν θα βγούμε ποτέ από το αδιέξοδο, όσο ζούμε μέσα στην κατσαρόλα που βράζει και δεν θέλουμε ή δεν προσπαθούμε να βγούμε από αυτή, αναζητώντας άλλα νοήματα.
Όχι, κατ΄ανάγκη, καινούργια νοήματα. Πανάρχαια νοήματα, έννοιες και λέξεις που ισοπεδώθηκαν και ξεχάστηκαν.

ΚΑΜΙΑ ΛΥΣΗ δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα, υιοθετώντας λογικές που υπαγορεύει το ολιγαρχικό καθεστώς, ώστε να εξαπατά, να αποπροσανατολίζει και να διαιωνίζει την κατοχή της εξουσίας.


Όταν θα υπάρχει δημοκρατία, δεν θα υπάρχει "κράτος". Όταν θα υπάρχει δημοκρατία, η αγορά θα είναι, απλώς τόπος συνάντησης ανθρώπων, οι οποίοι θα "αγορεύουν" και θα "αγοράζουν".
Αν υπήρχε δημοκρατία το κράτος και οι αγορές , όψεις του ίδιου νομίσματος που λέγεται κοινωνία ανθρώπων, θα ελέγχονται από τον δήμο. Τώρα, το να λέμε πως το κράτος "πρέπει να μπορεί να περιορίζει και να διορθώνει πιθανές αποτυχίες των αγορών" είναι άνευ νοήματος. Είναι το ίδιο πράγμα.
Σήμερα (και πάντα), το "κράτος" στηρίζει τις "αγορές", δίνει δισεκατομμύρια στις τράπεζες και ζητά επιστροφή μερικών εκατομμυρίων από επιδοτήσεων που δόθηκαν σε αγρότες.


Δεν θα δούμε ποτέ δημοκρατία και δεν θα δούμε ποτέ άσπρη μέρα, όταν ο καθένας από μας διαιρεί την κοινωνία και τους ανθρώπους. Εμποδίζει την ενότητα, με κάθε τρόπο, κατασκευάζοντας κόμματα, κατά τις ορέξεις του ή τις φαντασιώσεις του, για να μην πω , καθ' υπαγόρευση. Κόμματα, που δεν θέτουν σε προτεραιότητα το θέμα της δημοκρατίας, με σαφή περιγραφή, υπάρχουν και δημιουργούνται για να διαιωνίζουν την αθλιότητα.

"ευρώ ή δραχμή"; Τι νόημα έχει μια συζήτηση, όταν δεν γίνεται ενώπιον της εκκλησίας του δήμου, που θα πάρει τις τελικές αποφάσεις; Για να περνά η ώρα; Έτσι κι αλλιώς, άλλοι θα πάρουν τις αποφάσεις: Οι "αγορές" και το "¨κράτος". Δηλ. τα κόμματα και οι άνθρωποι τους, σε συνεργασία με τον ιδιοκτήτη του χρήματος.
Δεν θάχαμε φτωχούς, αν το χρήμα ήταν δημοκρατικά διαχειριζόμενο εργαλείο. Ή θα είχαν ίσα δικαιώματα και τρόπο εξόδου από τη φτώχια τους. Σήμερα, αγορές και κράτος φορολογούν τον άνεργο, για να του πάρουν το σπίτι.


Δίχως ενότητα, που να πηγάζει από αυθεντικές σχέσεις ανθρώπων, από αγάπη , φιλία και συνώνυμα, μέλλον δεν έχουμε. Ζούμε μια ανθρωπολογική καταστροφή και για μερικούς η προτεραιότητα είναι τα "πνευματικά δικαιώματα", η μάρκα του νομίσματος, ο ρόλος ενός ξένου κράτους, το ποσοστό του χρέους που θα κουρευτεί και όχι η αιτία και η λύση. Δεν βλέπουν το θάνατο μήτε την έξοδο από το θάνατο.
Για κάποιους άλλους, το θέμα είναι η πείνα, η θέρμανση, η περίθαλψη, η δουλειά που δεν έχουν, το σπίτι που θα χάσουν και η αναμενόμενη διακοπή του ρεύματος.



Είναι επικίνδυνο πολίτευμα η δημοκρατία. Πληρώνονται οι λάθος αποφάσεις, οπότε, θα απαιτείται μεγαλύτερη γνώση και προσοχή.

Μιά απλή παρατήρηση.

Από οικονομικά δε σκαμπάζω, αλλά μου φαίνεται ότι όσο αποκαλούμε τους τοκογλύφους "αγορές", τους κερδοσκόπους "επενδυτές" και τις φούσκες "χρηματοπιστωτικά προϊόντα" δεν πρόκειται να βγάλουμε άκρη. (Ιδιαίτερα αυτό το ¨προϊόντα" μου κάθεται στο στομάχι)

Είναι παλιά πρακτική κάθε εξουσίας να παραποιεί τα πράματα χρησιμοποιώντας παραπλανητική ορολογία (συχνά ακαταλαβίστικη).

Λέγοντας τα πράματα με το όνομά τους βοηθάμε στο να μην τρώμε την κοροϊδία εντελώς αμάσητη.

Από οικονομικά δε σκαμπάζω...

Δεν ξέρω αν ήταν ποτέ, αλλά τώρα, η οικονομική δεν είναι επιστήμη.
Κάτι σε θρησκεία φέρνει. Και σγαρλίζοντας λίγο το πρωτογενές υλικό της "τον πλούτο των εθνών", κάτι με ευαγγέλιο, γεμάτοαπό παραβολές, αφαιρέσεις, υποθέσεις και αφορισμούς, μοιάζει.
Ο Adam, ανταποκρινόμενος στο ρεύμα της εποχής του, αφαίρεσε μέσα από το πόνημα του, τον άνθρωπο. Κι έφτιαξε ένα τερατούργημα. Ακολούθησαν στη συνέχεια άλλοι.
Εν ονόματι των πανανθρώπινων ιδεών, ο "διαφωτισμός" και οι νεωτερικοί χρόνοι δημιούργησαν πνευματικά τέρατα.

Σε ποιο δείκτη της οικονομίας θα καταγραφεί ένα πιάτο φαϊ που πήρε ένας πεινασμένος, η φιλοξενία που δέχτηκε ένας άστεγος, η καλλιέργεια του κήπου, το περίσσεμα που μοίρασε ο αγρότης, το κρέας που έδωσε ο τσοπάνης σε δυο παιδιά;

Μη χαλιέσαι, λοιπόν, αν δε σκαμπάζεις από οικονομία. Η παρατήρηση σου είναι ορθότατη κι ας μη "σκαμπάζεις". Μια ζωή, γεμάτη ψευδώνυμα ζούμε. (Και τους μάρανε η ανωνυμία των ιστολόγων).
Το καλό ερώτημα είναι αν σκαμπάζουμε από ανθρωπιά. Κι αυτή δεν είναι καμωμένη με υλικό από λόγια. Είναι πράξη και στάση ζωής. Όταν, όμως, λείπει και από τα λόγια, τότε τα πράγματα θα γίνουν πολύ χειρότερα.

Όταν οι κοινωνίες του δώρου, που ξεφυτρώνουν, δειλά και με λάθος σκέψη, σε όλη την Ελλάδα, απλωθούν και γίνουν μέρος της ζωής μας, σε ποιο δείκτη της οικονομίας θα καταγραφούν;
(Αναγκαία σημείωση για τη λέξη "λάθος": "Ανταλλακτική οικονομία" βαφτίσανε τον τρόπο τους, αντικαθιστώντας το χρήμα με ένα κάποιο αντάλλαγμα. Κάπου εκεί είναι που χάσαμε την ουσία ή δε μάθαμε καλά την ιστορία. Τι να περιμένεις, άραγε, από κείνον που δεν έχει; Ένα χαμόγελο, ένα φιλί στα χέρια, ένα ευχαριστώ, ένα δάκρυ; Ποια τράπεζα χρήματος ή χρόνου θα τα αποτιμήσει;)

Το 10% του πληθυσμού , στον τόπο που ζω, έλαβε υλική βοήθεια στις μέρες των γιορτών και το πρόβλημα, φυσικά, εξακολουθεί να υπάρχει. Μαζεύτηκαν από τα δέντρα, ξεχασμένα λεμόνια και πορτοκάλια και μοιράστηκαν. Διδάσκουν την τέχνη και σε λίγο θα παράγουν τυρί στο σπίτι. Δίχως τιμολόγια και ΦΠΑ (Έγκλημα φοροδιαφυγής! Γιατί για όσους δεν το ξέρουν, η δωρεά έχει ΦΠΑ). Σκέψεις για λύση;

Αυτά και πολλά άλλα, δεν μπορούν να αποτιμηθούν, είτε σε ευρώ είτε σε δραχμή. Δεν έχουν τιμή. Έχουν αξία.

Όλοι αυτοί, λοιπόν, δεν χρησιμοποίησαν ευρώ ή δραχμή. Δεν τα χρειάστηκαν για να παραμείνουν κοινωνικοί άνθρωποι.

Το χρήμα είναι ιδιοκτησία των τραπεζιτών, που το έχουν μετατρέψει στο σπανιότερο και ακριβότερο εμπόρευμα του πλανήτη. Κοστίζει δισεκατομμύρια ζωές.
Ας ξεκινήσουμε από αυτό, πριν παραστήσουμε τους "υποστηρικτές λαϊκών συμφερόντων" και "ανθρώπινων, υλικών είτε πνευματικών, δικαιωμάτων".

Ας πάψουμε να στρουθοκαμηλίζουμε. Φαίνεται ο κώλος και ο ρόλος μας. Φαίνεται πού το πάμε, όταν με τη σιωπή ή τις ψευδώνυμες έννοιες και τις ψεύτικες λέξεις, συγκαλύπτουμε το έγκλημα, τον ένοχο και την αιτία. Σίγουρα, όχι προς την Έξοδο ή την Ανάσταση.
Οι ποιητές και οι προφήτες θέλουν, οι τραγωδίες να έχουν μιαν Έξοδο και η ζωές μας να είναι Αναστάσιμες. (Αλλά, και οι "οικονομολόγοι", αγκαλιά με τα κόμματα και τους πολιτικούς, παλιούς και νεόκοπους, ξέρουμε τι θέλουν).

Για μένα η όλη συζήτηση περί της εξόδου ή μη από το ευρώ, τίθεται σε λάθος βάση.

Είμαστε ένα κόμμα που οραματίζεται την ευρωπαϊκή (και παγκόσμια) ολοκλήρωση (όχι όπως μας την έχουν πασάρει, αλλά όπως εμείς την θέλουμε);
Είμαστε ένα κόμμα που πιστεύει στην ισότητα όλων των λαών;
Είμαστε ένα κόμμα που αναζητά μηχανισμούς για την μεγαλύτερη συνεργασία (και εν τέλει ενοποίηση) των "εθνικών κρατών";

Θα μπορούσα να πω πολλά παρόμοια ερωτήματα.

Το ευρώ σαν έννοια και όχι ως μηχανισμός (με το τρόπο που λειτουργεί τώρα), είναι ένα μέσο προς την ενοποίηση των λαών. Δεν μπορώ να δεχθώ μηχανισμούς "διάσπασης" και τα εθνικά νομίσματα είναι ένας τέτοιος μηχανισμός.

Άρα για μένα και πάντα μιλώντας για την δική μου άποψη, το ερώτημα δεν είναι μέσα ή έξω από το ευρώ, αλλά ποιο είναι το ευρώ που θέλουμε σαν λαοί μιας άλλης Ευρώπης από αυτήν που γνωρίζουμε τώρα. Ποιο είναι το ευρώ που δεν θα είναι μηχανισμός συσσώρευσης χρήματος για "αόρατα" hedge funds. Ποιο είναι το ευρώ που θα εγγυηθεί (ή τουλάχιστον θα προσπαθήσει) να φέρει τους λαούς πιο κοντά.

Ελπίζω να έγινα κατανοητός.

Είμαστε ένα κόμμα που οραματίζεται την ευρωπαϊκή (και παγκόσμια) ολοκλήρωση (όχι όπως μας την έχουν πασάρει, αλλά όπως εμείς την θέλουμε);
Είμαστε ένα κόμμα που πιστεύει στην ισότητα όλων των λαών;
Είμαστε ένα κόμμα που αναζητά μηχανισμούς για την μεγαλύτερη συνεργασία (και εν τέλει ενοποίηση) των "εθνικών κρατών";
Ελπίζω να έγινα κατανοητός.

Φυσικά και έγινες κατανοητός, baskin.
Την "παγκόσμια ολοκλήρωση", την "κατάργηση των εθνών" και την "ισότητα των λαών", οραματίζεται και ο Παπαδήμος, ο Βενιζέλος , και όλα τα κόμματα εντός και εκτός του ελλην. κοινοβουλίου (ακόμα κι εκείνα που παριστάνουν τον "αντιστασιακό").
Στο όνομα αυτής της "ενοποίησης" , υπό την κυριαρχία αυτών που είναι ιδιοκτήτες του ευρώ , συμβαίνουν όσα σήμερα ζούμε.
Ισότητα στη φτώχια , για τους πολλούς.
Και το Γ Ράιχ οραματίστηκε την ενοποίηση, την ισότητα των λαών και την κατάργηση των εθνών. Κι έβαλε Γκαουλάιτερς (Αρμοστές), στη θέση των κυβερνήσεων. (Κάθε ομοιότης με το σήμερα δεν είναι σύμπτωση).

Έγινες , απολύτως, κατανοητός.

Δεν ξέρω , όμως, αν έχουν γίνει κατανοητά κάποια άλλα γραπτά και ειδικά η ουσία του θέματος που λέγεται "νόμισμα",το ποιος πρέπει να αποφασίζει, ποιος είναι ο ιδιοκτήτης του νομίσματος ή το τι θα πει δημοκρατία;

Ποτέ δεν είναι αργά. Η αλήθεια των σκοπών δεν προκύπτει πάντα, από την αοριστία των συνθημάτων και των ψευδεπίγραφων οραμάτων. Είναι καιρός, να μιλάμε με τρόπο σαφή και συγκεκριμένο.

Πολιτική δίχως τους πολίτες , είναι στημένο παιχνίδι.
Χρειαζόματε Αγάπη και Δημοκρατία.
Λέιπουν και τα δύο από την επίσημα αναγνωρισμένη πολιτική σκηνή.

Εκτός από το ευρώ-δραχμή πρέπει να απαντηθεί και το ποιος θα κάνει "κουμάντο" στην -όποια- Δραχμή.
Επειδή θα κάνουν τα σημερινά λαμόγια, το 70% των Ελλήνων δηλώνει υπέρ του ευρώ,
επειδή τα ευρωπαϊκά λαμόγια είναι λιγότερο λαμόγια από τα δικά μας