pirateparty.gr forum

Vassilis Perantzakis έγραψε:

Kotsos έγραψε:Πάντως διαβάζοντας το άρθρο, οι τύποι καμία σχέση με τα φωτοτυπάδικα γύρω από τις σχολές.
Επιχείρηση είχαν στήσει που τυπώνονται όποιο βιβλίο ήθελες και το πωλούσαν σε χαμηλότερη τιμή από του εμπορίου, και όχι απλά το κόστος της φωτοτυπίας.

Μάλλον για μπίζνα πρόκειται και καμία σχέση με πειρατική ενέργεια, διάσωσης της πληροφορίας.
( αν ήθελα απλά το PDF σε δικό μου στικάκι, θα μου το έδινε δωρεάν;;;;; )

Ένα βιβλίο 300 σελίδων, μπρος-πίσω έχει στην καλύτερη περίπτωση 30 ευρώ κόστος να φωτοτυπηθεί (αν η σελίδα έχει 2-4 λεπτά ως χαρτί + μελάνι + κέρδος). Δεν νομίζω ότι μιλάμε για οποιοδήποτε βιβλίο. Το κόστος χαρτιού και φωτοτύπησης συν την ώρα κάνει ένα απλό βιβλίο ασύμφορο να φωτοτυπηθεί.

Ένα βιβλίο Ιατρικής 300 σελίδων αλλά και τα περισότερα επιστημονικά συγγράματα, έχουν τιμή στην αγορα από 150 μέχρι 500 ευρώ.
Νομίζεις ότι αν το πουλάει με 50 ευρώ ( συνήθως είναι εκατό η τιμή για τα ιατρικά που γνωρίζω) δεν βγάζει υπεκέρδος;;;;;

Ακόμα και στο παράδειγμά σου βιβλίο 300 σελίδες ( δηλαδή 150 μπρος πίσω) με 4 λεπτά η σελίδα, είναι 6 ευρώ (150 *0.04 =6). Το κόστος χαρτί μελάνι είναι 2 ευρώ. Τα υπόλοιπα 4 είναι κέρδος του φωτοτυπά.
Ποιά άλλη εργασία έχει πέριθώριο κέρδους 75% η κέρδος 300%;;;;;;

Αλλά εφόσον υπάρχει κέρδος δεν εντάσσεται στην κατηγορία εμπορική χρήση και δεν θεωρείται πειρατική πράξη και θεωρούμε ότι καλά κάνουν και τον διώκουν;;;;;;;

Άλλο βιβλίο ιατρικής και άλλο απλό βιβλίο. Εγώ μιλάω για τα απλά βιβλία.

Σχετικά τώρα με το βιβλίο Ιατρικής, σίγουρα δεν θα το αγοράσω εγώ. Θα το αγοράσει φοιτητής Ιατρικής. Θα το αγοράσει γιατρός. Είναι γνώση που έχει πληρωθεί για να αναπτυχθεί (ακαδημαϊκή) ή είναι απλά ένα βιβλίο που έγραψε κάποιος γνωστός γιατρός; Πολλά παίζουν ρόλο... Το ίδιο το περιορισμένο κοινό είναι απαγορευτικό για να βγει κέρδος. Αυτός είναι ο λόγος και για το μεγάλο κόστος εκτύπωσης.

Πρόσφατα είχε γίνει λόγος για μια μπίζνα στην Αμερική όπου ινδικής καταγωγής φοιτητές ιατρικής αγόραζαν την "international edition" ιατρικών βιβλίων στην Ινδία όπου είναι (πιο) φθηνά και τα πουλούσαν στην Αμερική όπου το ίδιο βιβλίο κοστίζει πολλά περισσότερα. Άντε να φέρεις λογικά επιχειρήματα σε αυτή την περίπτωση για το πως αμείβονται τα "πνευματικά δικαιώματα" και που ακριβώς είναι η "απάτη"...

dizzyk έγραψε:Πρόσφατα είχε γίνει λόγος για μια μπίζνα στην Αμερική όπου ινδικής καταγωγής φοιτητές ιατρικής αγόραζαν την "international edition" ιατρικών βιβλίων στην Ινδία όπου είναι (πιο) φθηνά και τα πουλούσαν στην Αμερική όπου το ίδιο βιβλίο κοστίζει πολλά περισσότερα. Άντε να φέρεις λογικά επιχειρήματα σε αυτή την περίπτωση για το πως αμείβονται τα "πνευματικά δικαιώματα" και που ακριβώς είναι η "απάτη"...

Είναι πράγματι λογικό να είναι ακριβότερα στην Αμερική και φτηνότερα στην Ινδία αν το σκεφτείς από άποψη μέσου εισοδήματος. Το καλύτερο όμως θα ήταν να ήταν φτηνότερο για αυτούς που έχουν και λιγότερα γενικά, είτε στην Αμερική είτε στην Ινδία. Εδώ δεν μιλάμε για διασκέδαση, αλλά για γνώση και μάλιστα σε μία επιστήμη που σώζει ζωές. Αν μπορούσαν να αγοράσουν το βιβλίο περισσότεροι στην Αμερική φθηνότερα, εκτός του ότι δεν θα υπήρχε λόγος για αυτή την μπίζνα το σημαντικότερο όφελος θα ήταν η διασπορά της γνώσης.

Δυστυχώς όμως βλέπουμε την κοινωνία μας αρχικά ως οικονομία και μετά ως κάτι να βελτιώσουμε...

Vassilis Perantzakis έγραψε:
Δυστυχώς όμως βλέπουμε την κοινωνία μας αρχικά ως οικονομία και μετά ως κάτι να βελτιώσουμε...

Δυστυχώς Βασίλη, δεν την βλέπουμε ούτε έτσι, για αυτό τα κάνουμε σκατά.

Δυστυχώς στην σκέψη μας ταιριάζει απόλυτα το tragedy of commons όπου ο καθένας κοιτάει πως να παρασιτίσει περισότερο είς βάρος της, και η θεραπεία που βλέπουν όσοι θέλουν αυτό να το διορθώσουν είναι πως η κοινωνία θα παρασιτίσει είς βάρος των ατόμων.

Αν σκεφτόμασταν με καθαρά οικονομικούς όρους, δηλαδή αύξηση της παραγωγής, διεύρυνση και αύξηση του κεφαλαίου, αύξηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών, πληθωρισμός των αγαθών και διεύρυνση της καταναλωτικής βάσης, η σκέψη μας θα οδηγούνταν σε τελείως διαφορετικές λύσεις από όσες έχουν προταθεί σήμερα.

Η μόνη πειρατική κίνηση που έχει γίνει στον τομέα βιβλίο μέχρι σήμερα, ήταν η gigapedia, που όταν έκλεισε λόγω καταδίκης για copyright, οι Πειρατές δεν ρίξαμε ούτε ένα δάκρυ. ( τρία θέματα προσπάθησα να ξεκινήσω και πήγαν αδιάβαστα).
Ειλικρινά τότε θυμήθηκα το ρεπορτάζ που είχα δει, ότι το Πειρατικό κόμμα Σουηδίας στηρίχθηκε από την google για τον αγώνα της google books για να μας κάνει όλους προϊόντα της. ( εξ´ ου και ο εντονότατος σκεπτικισμός μου σε ότι λέει ο γκουρού Ρίκ που μου θυμίζει τον Λιακό της πειρατείας).

Η λύση, αν οι στόχοι μας ήταν οι παραπάνω, είναι απλούστατη.

Δωρεάν τα πάντα χωρίς πνευματικά δικαιώματα πέρα από τα ηθικά, να τα χρησιμοποιήσει ο καθένας όπως θέλει.
Αν χρησιμοποιείς τα πνευματικά προϊόντα σε οποιοδήποτε σημείο της διαδικασίας παραγωγής του προϊόντος σου για να βγάλεις κέρδος, ποσοστό επί των κερδών σου ( υπολογίζω το 15%) υπέρ ΑΕΠΙ η οποία θα δούμε πως θα τα διαμοιράζει στους παραγωγούς.

Με αυτό τον τρόπο, σε οποιοδήποτε σενάριο και να το βάλεις,
Τα προϊόντα θα είναι φθηνότερα γιατί εμποδίζεις την δημιουργία μονοπωλίου της πατέντας και προάγεις τον ανταγωνισμό,
Δημιουργούνται προϊόντα με χρηστική αξία, που οι καταναλωτές ( αγορά) ζητάν την παραγωγή τους (οικονομική δημοκρατία),
Ο παραγωγός αμοίβεται για τον κόπο, χρόνο και γνώσεις που επένδυσε για να φτιάξει ένα προϊόν και ωθείται να συνεχίσει να παράγει
Εμποδίζεται ο υπερπλουτισμός των κατόχων πνευματικής ιδιοκτησίας
Το κόστος παραγωγής ενος πνευματικού προϊόντος δεν μετακυλύεται στην κοινωνία μέσω φόρων υπέρ ερευνας κ.α. Ούτε στο ανελαστικά κόστος παραγωγής της τιμής, αλλά στο ελεγχόμενο από τους καταναλωτές ( αγορά ), με συμπιεστικές τάσεις, κέρδος του κεφαλαιούχου/ μεταπράτη.
Και τέλος η κοινωνία αλλά και κάθε άτομο χωριστά έχει πολύπλευρο όφελος

Κι άλλες συλλήψεις
http://www.efsyn.gr/?p=153824

Αυτές δεν είναι συλλήψεις.... είναι αιτήσεις για "δωρεάν σίτιση και στέγαση"....

Χωρίς πλάκα τώρα. Την βασική διαφορά μεταξύ "εμπορικής χρήσης" και "προσωπικής χρήσης" την καταλαβαίνουμε; Αποδεχόμαστε αυτόν τον διαχωρισμό; Θέλουμε ελεύθερη "προσωπική χρήση" και λογική στην "εμπορική χρήση"; .... Να συνεχίσω;

1) τα πανεπιστημιακα συγγραμματα τα τελευταια χρονια μειωνονται. πολλα μαθηματα δεν καλυπτονται πλεον εξ´ολοκληρου απο τα βιβλια τους
2) ακομα και με την ισχυουσα νομοθεσια, η αντιγραφη για εκπαιδευτικους σκοπους (βλ. πανεπιστημιακα πραγματα) επιτρεπεται
3) οι φωτοτυπαδες (πλην ελαχιστων εξαιρεσεων που το κανουν επαγγελμα) δεν βγαζουν χρηματα απο το περιεχομενο της εκτυπωσης (aka copyright infringement), αλλα απο την εργασια/υπηρεσια της εκτυπωσης, κοστος χαρτιου μελανιου κλπ, που τα ιδια θα πληρωνε κανεις και μη προστατευομενα πραγματα να εκτυπωνε
4) ετσι η αλλιως πληρωνεται ενα 6% επι του κοστους των διαφορων μεσων εγγραφης και αποθηκευσης (χαρτικα, φωτοτυπικα, cd, κοκ) υπερ οργανισμων συλλογικης διαχειρισης. αρα ειναι σαν να εννοειται πως αυτα τα υλικα προοριζονται για να αναπαραγαγουν προστατευομενο περιεχομενο.

Για το 3 και το 4... Δηλαδή τα μέσα αγιάζουν τον σκοπό;
Είναι ή δεν είναι εμπορική χρήση; Οι φωτοτυπάδες το κάνουν από την "καλή τους την καρδιά"; Δεν βγάζουν κέρδος;
Να μην τα μπερδεύουμε. Όταν πουλάς κάτι (με ή χωρίς κέρδος) είναι εμπορική πράξη, γίνεται συναλλαγή, δίνεις κάτι και παίρνεις λεφτά για αυτό, one to one.-
Δικαιολογίες μπορώ να σου βρω πολλές, η ουσία είναι μια, γίνεται εμπόριο. Ειδικά για το 3, ας πουλάνε λευκές σελίδες...

Το 3 και το 4 το συζητούσα με έναν καθηγητή μου πριν μια εβδομάδα ακριβώς και είμαι μάλλον υπέρ της άποψης του Αδριανού...
Δηλ ο φωτοτυπάς έχει κέρδος αυτά τα centimes που μένουν αν βγάλεις από τα 10 centimes τα έξοδα χαρτιού και γραφίτη, και έχει κέρδος επειδή είναι η δουλειά του και κάπως πρέπει να ζήσει.
Εξάλλου τα αντίγραφα δεν προορίζονται για διανομή, οπότε δεν υπάρχει κέρδος στην όλη διαδικασία...