Σελίδα 2 από 2
Re: Μια ιστοριούλα
Δημοσιεύτηκε: 20 Μαρ 2012, 00:17
από mankasp
anestis έγραψε:Θα αλλάζαμε το " Ένα πλοίο που δε χρειάζεται κυβερνήτη" προς το τέλος με "Ένα πλοίο που πολλοί μπορούν να κυβερνήσουν" ή "οποιοσδήποτε μπορεί να κυβερνήσει" ?
για να αποφύγουμε τη νοηματική σύγκρουση με τη βεβαιότητα που έχουν όλοι ότι ένα πλοίο ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ κυβερνήτη
και να μην ακυρωθεί όλο το όμορφο παραμύθι...
Το άλλαξα λίγο
Re: Μια ιστοριούλα
Δημοσιεύτηκε: 20 Μαρ 2012, 20:29
από LouisaT
mankasp έγραψε:Κατάλαβαν λοιπόν τη δύναμη τους και λέγοντας ψέματα και ταΐζοντας με περισσότερα ψάρια ορισμένους άρχισαν να διαδίδουν πως τα ψάρια λιγοστεύουν και μοίραζαν στον κόσμο μόνο κεφάλια και ουρές.
Εγώ διαφωνώ με αυτήν την πρόταση. Είναι σαν να λέμε κι εμείς, «λεφτά υπάρχουν». Εμ, δεν υπάρχουν. Εφαγώθηκαν όλα.
Re: Μια ιστοριούλα
Δημοσιεύτηκε: 20 Μαρ 2012, 20:39
από anestis
Λουίζα,
ακόμα και μες τα χάλια της,
η Ελλάδα παράγει πάνω από 50 δις το χρόνο Δημόσια έσοδα.
Ταυτόχρονα χάνει άλλα 12 δις σε διαφθορά κι αδιαφάνεια.
Υπό κάποια έννοια υπάρχουν (όχι όπως το είπε/έκανε ο ΓΑΠ)
LouisaT έγραψε:mankasp έγραψε:Κατάλαβαν λοιπόν τη δύναμη τους και λέγοντας ψέματα και ταΐζοντας με περισσότερα ψάρια ορισμένους άρχισαν να διαδίδουν πως τα ψάρια λιγοστεύουν και μοίραζαν στον κόσμο μόνο κεφάλια και ουρές.
Εγώ διαφωνώ με αυτήν την πρόταση. Είναι σαν να λέμε κι εμείς, «λεφτά υπάρχουν». Εμ, δεν υπάρχουν. Εφαγώθηκαν όλα.
Re: Μια ιστοριούλα
Δημοσιεύτηκε: 02 Απρ 2012, 17:38
από Alexandra_M
Με αφορμή την ιστοριούλα του mankasp, σκέφτηκα να παραθέσω ως μία μορφή απάντησης, ένα απόσπασμα από ένα πιο παλιό κειμενάκι μου:
Τα… παλιά ρούχα του βασιλιά Τούτο το παράπτωμα μας. Δεν επενδύσαμε πολλά χρήματα εσφαλμένως. Επενδύσαμε εσφαλμένως πολλά στα «χρήματα»… στο κέρδος, στους μηχανισμούς που τα συντροφεύουν· ξεχάσαμε πως είναι εργαλεία και ξεχάσαμε να εξετάσουμε το αν επιδέχονται βελτίωση, γιατί γίναμε εμείς τα εργαλεία για τη συντήρηση τους. Όχι όλοι, και όχι στον ίδιο βαθμό. Αρκετοί όμως για να διαδώσουμε και να συντηρήσουμε τη γύμνια μας μέσα στα «καινούρια ρούχα του βασιλιά» – που έχουνε πια παλιώσει... Μα να που η ρόδα, με το τέλειο σχήμα του κύκλου, γελά με τις ατέλειες μας, και γυρίζει, και γίνεται μόδα τώρα να βγαίνουμε όλοι και να καταγγέλλουμε αυτήν μας τη γύμνια, μόνο και μόνο επειδή ξηλώνεται ο διάφανος μανδύας. Και όλα αυτά μέχρι πότε; Ωσότου να βρεθεί η ψεύτικη κλωστή που θα τον ξαναμπαλώσει, έτσι ώστε να μπορέσει καθείς να συνεχίσει να αναπαύεται γυμνός και να θωπεύει τις σκοτεινές πτυχώσεις, από τη τσαλάκα μιας πιο καινούριας βασιλικής στολής;Καρικατούρες στο ίδιο παραμύθιΠοιος είναι αυτός που δεν κέντησε τις ίνες του αόρατου μανδύα που μας κράτησε κουκουλωμένους, αποξενωμένους και μέσα στην ψύχρα, πεινασμένους, διψασμένους και άστεγους, μα σπιτωμένους. Στο ίδιο παραμύθι καρικατούρες κι εκείνοι που κράτησαν τη βελόνα στο χέρι για να ράψουν το μανδύα, μα κι εκείνοι που είπαν πως θέλουν να τον ξηλώσουν, μόνο και μόνο επειδή δεν είχαν πρόσβαση και οι ίδιοι στη βελόνα. Οι ίδιοι αυτοί όμως, με μιας θα κατέβαζαν το δάχτυλο και θα το φίμωναν με μια καινούρια χρυσή δαχτυλήθρα, αν αυτή βρισκόταν στο δρόμο τους. Ποιοί είναι αυτοί λοιπόν που θα έκαναν τη διαφορά,
που ακόμα και αν είχαν πρόσβαση στο μέλι, θα παρέμεναν συνεπείς στις … «διατροφικές συνήθειες» που διατείνονται πως έχουν; Ποιοί είναι αυτοί που με δημιουργική και κριτική σκέψη, χωρίς δογματισμό και προκατάληψη, θα χρησιμοποιούσαν όλα μας τα «εργαλεία» για να κεντήσουν αυτά που χρειαζόμαστε; Ποιοί είναι αυτοί που θα αντιτάσσονταν στους φραγμούς που μπαίνουν στην ιδεολογική εξέλιξη και την εξέλιξη της σκέψης;Είσαι εσύ ένας από αυτούς; Ένας από αυτούς που θα έκαναν τη διαφορά (όχι τη διαφθορά
) Αν ναι, τότε
αποπειράσου πειρατή, και θα αποπειραθώ κι εγώ μαζί σου να σηκώσουμε μαζί την άγκυρα!
Re: Μια ιστοριούλα
Δημοσιεύτηκε: 02 Απρ 2012, 18:17
από Alexandra_M
χμ (διόρθωση στον εαυτό μου) ... θα άλλαζα το "διάφανος μανδύας" σε "αόρατος μανδύας"
Re: Μια ιστοριούλα
Δημοσιεύτηκε: 05 Απρ 2012, 02:27
από mankasp
Alexandra_M έγραψε:Τα… παλιά ρούχα του βασιλιά
Τούτο το παράπτωμα μας. Δεν επενδύσαμε πολλά χρήματα εσφαλμένως. Επενδύσαμε εσφαλμένως πολλά στα «χρήματα»… στο κέρδος, στους μηχανισμούς που τα συντροφεύουν· ξεχάσαμε πως είναι εργαλεία και ξεχάσαμε να εξετάσουμε το αν επιδέχονται βελτίωση, γιατί γίναμε εμείς τα εργαλεία για τη συντήρηση τους. Όχι όλοι, και όχι στον ίδιο βαθμό. Αρκετοί όμως για να διαδώσουμε και να συντηρήσουμε τη γύμνια μας μέσα στα «καινούρια ρούχα του βασιλιά» – που έχουνε πια παλιώσει... Μα να που η ρόδα, με το τέλειο σχήμα του κύκλου, γελά με τις ατέλειες μας, και γυρίζει, και γίνεται μόδα τώρα να βγαίνουμε όλοι και να καταγγέλλουμε αυτήν μας τη γύμνια, μόνο και μόνο επειδή ξηλώνεται ο διάφανος μανδύας. Και όλα αυτά μέχρι πότε; Ωσότου να βρεθεί η ψεύτικη κλωστή που θα τον ξαναμπαλώσει, έτσι ώστε να μπορέσει καθείς να συνεχίσει να αναπαύεται γυμνός και να θωπεύει τις σκοτεινές πτυχώσεις, από τη τσαλάκα μιας πιο καινούριας βασιλικής στολής;
Τι μου θύμησες τώρα.... την πρώτη φόρα που πήγα στο θέατρο
Re: Μια ιστοριούλα
Δημοσιεύτηκε: 11 Απρ 2012, 16:12
από laskaris_vasilis
Αλεξάνδρα δεν έχω λόγια.
Ζητώ την άδειά σου να το χρησιμοποιήσω "στοχευμένα"
Re: Μια ιστοριούλα
Δημοσιεύτηκε: 11 Απρ 2012, 17:04
από aNik
Τρομερό κείμενο!
Το δημοσιεύω στο facebook με link για τη σελίδα των πειρατών, ελπίζω να μη σε πειράζει...
Re: Μια ιστοριούλα
Δημοσιεύτηκε: 12 Απρ 2012, 19:56
από Alexandra_M