αρθρο 3, παρ. 1, ν. 2121/1993
και αυτο φαινεται γενικολογο, οποτε στο βιβλιο "Δικαιο Πνευματικης Ιδιοκτησιας" (Λαμπρος Κοτσιρης - ISBN 978-960-445-591-1) αναφέρεται το εξης1. Το περιουσιακό δικαίωμα δίνει στους δημιουργούς ιδίως την εξουσία (δικαίωμα) να επιτρέπουν ή να απαγορεύουν:
α) Την εγγραφή και την άμεση ή έμμεση, προσωρινή ή μόνιμη αναπαραγωγή των έργων τους με οποιοδήποτε μέσο και μορφή, εν όλω ή εν μέρει.
β) Τη μετάφραση των έργων τους.
γ) Τη διασκευή, την προσαρμογή ή άλλες μετατροπές των έργων τους.
δ) Όσον αφορά το πρωτότυπο ή τα αντίτυπα (αντίγραφα) των έργων τους, τη διανομή τους στο κοινό με οποιαδήποτε μορφή μέσω πώλησης ή με άλλους τρόπους. Το δικαίωμα διανομής εντός της Κοινότητας αναλώνεται μόνο εάν η πρώτη πώληση ή η με οποιονδήποτε άλλο τρόπο πρώτη μεταβίβαση της κυριότητας του πρωτοτύπου ή των αντιτύπων εντός της Κοινότητας πραγματοποιείται από τον δικαιούχο ή με τη συγκατάθεσή του.
ε) Την εκμίσθωση και το δημόσιο δανεισμό, όσον αφορά το πρωτότυπο ή τα αντίτυπα των έργων τους. Τα δικαιώματα αυτά δεν αναλώνονται από οποιαδήποτε πώληση ή άλλη πράξη διανομής του πρωτοτύπου ή των αντιτύπων. Τα δικαιώματα αυτά δεν εφαρμόζονται σε σχέση με τα έργα αρχιτεκτονικής και τα έργα των εφαρμοσμένων τεχνών. Η εκμίσθωση και ο δημόσιος δανεισμός νοούνται σύμφωνα με τα οριζόμενα στην οδηγία 92/100 του Συμβουλίου της 19ης Νοεμβρίου 1992 (ΕΕΕΚ αριθμ. L 346/61 - 27.11.1992).
στ) Τη δημόσια εκτέλεση των έργων τους.
ζ) Τη μετάδοση ή αναμετάδοση των έργων τους στο κοινό με τη ραδιοφωνία και την τηλεόραση, με ηλεκτρομαγνητικά κύματα ή με καλώδια ή με άλλους υλικούς αγωγούς ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο, παραλλήλως προς την επιφάνεια της γης ή μέσω δορυφόρων.
η) Την παρουσίαση στο κοινό των έργων τους, ενσυρμάτως ή ασυρμάτως ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο, καθώς και να καθιστούν προσιτά τα έργα τους στο κοινό κατά τρόπο ώστε οποιοσδήποτε να έχει πρόσβαση στα έργα αυτά, όπου και όταν επιλέγει ο ίδιος. Τα δικαιώματα αυτά δεν αναλώνονται με οποιαδήποτε πράξη παρουσίασης στο κοινό με την έννοια της παρούσας ρύθμισης.
θ) Την εισαγωγή αντιτύπων των έργων τους που παρήχθησαν στο εξωτερικό χωρίς τη συναίνεση του δημιουργού ή, εφόσον πρόκειται για εισαγωγή από χώρες εκτός της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, αν το δικαίωμα της εισαγωγής αντιτύπων στην Ελλάδα είχε συμβατικά διατηρηθεί από τον δημιουργό (άρθρα 2, 3 παρ. 1 και 3, 4 Οδηγίας 2001/29 ΕΕΕΚ αριθμ. L. 167/10 - 22.6.2001).
επομενωςΟ δημιουργος εχει το δικαιωμα να επιτρεπει ή να απαγορευει την μετάφραση του έργου του. Κατα κυριολεξία δικαιωμα μεταφρασης δεν ειναι το δικαιωμα "για μεταφραση" του εργου, δηλαδη για την πνευματικη πραξη της μεταφρασης, πραξη ελευθερη για προσωπικη χρηση. Το δικαιωμα μεταφρασης του εργου ειναι ολες οι εξουσιες του δημιουργου για οικονομικη εκμεταλλευση του εργου μεταφραζοντας το σε αλλη γλωσσα. Για όσα χρόνια διαρκει η προστασια της πνευματικης ιδιοκτησιας, οποτε το εργο γινεται ως κοινο κτημα ελευθερο, μονον ο δημιουργος μπορει να επιτρεπει την αποδοση και την μεταφορα του εργου του σε αλλη γλωσσα, ζωσα ή νεκρή, διαλεκτο ή ιδιωμα. [...] Δημιουργος τελος ειναι και ο μεταφραστης, ο οποιος και εχει το δικαιωμα της περαιτερω μεταφρασης του δικου του παραγωγου εργου σε αλλη γλωσσα.
1) κανε οτι θες για προσωπικη χρηση
2) για καθε αλλο, τουλαχιστον εγω το εκλαμβανω ως ακομα και τον ελευθερο διαμοιρασμο της δικιας σου μεταφρασης, εφ'οσον ο δημιουργος θα μπορουσε να βγαλει κερδος απο αυτο, χρειαζεσαι την αδεια του.
3) η μεταφραση/μεταγλωττιση θεωρειται "παραγωγο εργο", οπου συμφωνα με το αρθρο 2, παρ. 2, εδ. 2 ν. 2121/1993
2. Νοούνται επίσης ως έργα οι μεταφράσεις, οι διασκευές, οι προσαρμογές και οι άλλες μετατροπές έργων ή εκφράσεων της λαϊκής παράδοσης, καθώς και οι συλλογές έργων ή συλλογές εκφράσεων της λαϊκής παράδοσης ή απλών γεγονότων και στοιχείων, όπως οι εγκυκλοπαίδειες και οι ανθολογίες εφόσον η επιλογή ή η διευθέτηση του περιεχομένου τους είναι πρωτότυπη. Η προστασία των έργων της παρούσας παραγράφου γίνεται με την επιφύλαξη των δικαιωμάτων στα προϋπάρχοντα έργα, που χρησιμοποιήθηκαν ως αντικείμενο των μετατροπών ή των συλλογών.