Re: Λύσεις στα προβλήματα της χώρας.
Δημοσιεύτηκε: 08 Ιαν 2012, 03:24
Εύκολες και γρήγορες λύσεις στα προβλήματα της Ελλάδας, κατά τη γνώμη μου, δεν υπάρχουν. Στην κοινωνία μας, σήμερα, υπάρχει διάχυτη η αντίληψη και το επιχείρημα: "Γιατί ο τάδε και αυτοί που δουλεύουν εκεί να πέρνουν τόσα χρήματα" , απαιτώντας να μειωθεί ο μισθός των συνανθρώπων τους. Κατά τη γνώμη μου, αντί να επικεντρωθούμε στο πώς θα υποσκάψουμε το μέλλον του διπλανού μας, θα πρέπει να δούμε πώς θα καλυτερέψει το δικό μας και κατά προέκταση του κοινωνικού συνόλου (σέρνοντας όλους στην εξαθλίωση που ήμαστε εμείς, δεν λύνουμε κανένα πρόβλημα). Θα πρέπει ο Έλληνας να σταματήσει να ζητά να "ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα" (όπως έλεγαν και στο χωριό μου). Αυτά ως γενικές παρατηρήσεις για το πλαίσιο μέσα από το οποίο θα πρέπει να αναζητηθούν λύσεις για τα προβλήματα της χώρας.
Ειδικότερα τώρα,μπορούν να γίνουν παρεμβάσεις οι οποίες θα απελευθερώσουν τη δημιουργικότητα και την παραγωγικότητα όλων των πολιτών. Σημείο κλειδί για κάτι τέτοιο, είναι ο καθένας να ασχολείται με το αντικείμενο που πραγματικά θέλει. Εάν δεν υπάρχει έρωτας με αυτό που κάνεις, τότε είσαι καταδικασμένος στη μετριότητα (στην καλύτερη περίπτωση).
Καταρχάς, για το λόγο αυτό θα πρέπει ο καθένας μας να μπορεί να επιμορφώνεται στον τομέα που επιθυμεί, δωρεάν.
Επιπλέον, θα πρέπει ο καθένας μας να μπορεί να επιχορηγηθεί για να κάνει το ξεκίνημά του, από το κράτος, υποβάλλοντας ένα βιώσιμο επιχειρηματικό σχέδιο. Τα χρήματα αυτά μακροπρόθεσμα, δε θα είναι σε βάρος του κράτους, επειδή σε κάθε επιχορήγηση (ανάλογο με το ποσοστό επιχορήγησης), ο φορέας που θα επιχορηγεί θα γίνεται και μέτοχος της επιχείρησης και στο τέλος μιας τετραετίας θα πουλά το μερίδιό του (είτε στους υπόλοιπους μετόχους, είτε σε τρίτους), αποκομίζοντας σε πολλές περιπτώσεις και κέρδος και τα χρήματα αυτά θα επαναχρησιμοποιούνται σε νέες επιχορηγήσεις start-up εταιρειών. Η αξιολόγηση των προτάσεων πρέπει να γίνεται με επιχειρηματικά κριτήρια και όραμα.
Ο κάθε δημόσιος υπάλληλος που θα αξιολογεί επιχειρηματικά σχέδια και θα έχει στο ιστορικό του λογιστικό έλλειμμα (αξία επιχειρήσεων - επιχορηγήσεις <0 σε βάθος τετραετίας) θα ελέγχεται ως προς τα περιουσιακά του στοιχεία και θα απομακρύνεται από τη θέση του αξιολογητή. Εάν προκύπτει παράνομο οικονομικό όφελος από τη δραστηριότητά του, θα απολύεται, θα δημεύεται τυχόν περιουσία του και θα χάνει όσα χρόνια ήταν στην υπηρεσία από τη σύνταξή του. Πρέπει να δοθεί ένα τέλος στις κρατικές επιχορηγήσεις - μαύρες τρύπες.
Οποιοσδήποτε κάνει κατάχρηση δημόσιου χρήματος ή ζημιώνει το δημόσιο θα πρέπει να έχει αυτή την αντιμετώπιση.
Για να επιστρέψω στο θέμα των αμοιβών, η άποψή μου είναι ότι θα πρέπει διά νόμου ποσοστό (10-15%) των κερδών προ φόρων μίας επιχείρησης να επιστρέφουν στους εργαζόμενους σε αυτή. Έτσι θα λαμβάνουν την απαραίτητη επιβράβευση, θα έχουν κίνητρο απόδοσης και δε θα υπάρχει αίσθημα κοινωνικής αδικίας.
Ειδικότερα τώρα,μπορούν να γίνουν παρεμβάσεις οι οποίες θα απελευθερώσουν τη δημιουργικότητα και την παραγωγικότητα όλων των πολιτών. Σημείο κλειδί για κάτι τέτοιο, είναι ο καθένας να ασχολείται με το αντικείμενο που πραγματικά θέλει. Εάν δεν υπάρχει έρωτας με αυτό που κάνεις, τότε είσαι καταδικασμένος στη μετριότητα (στην καλύτερη περίπτωση).
Καταρχάς, για το λόγο αυτό θα πρέπει ο καθένας μας να μπορεί να επιμορφώνεται στον τομέα που επιθυμεί, δωρεάν.
Επιπλέον, θα πρέπει ο καθένας μας να μπορεί να επιχορηγηθεί για να κάνει το ξεκίνημά του, από το κράτος, υποβάλλοντας ένα βιώσιμο επιχειρηματικό σχέδιο. Τα χρήματα αυτά μακροπρόθεσμα, δε θα είναι σε βάρος του κράτους, επειδή σε κάθε επιχορήγηση (ανάλογο με το ποσοστό επιχορήγησης), ο φορέας που θα επιχορηγεί θα γίνεται και μέτοχος της επιχείρησης και στο τέλος μιας τετραετίας θα πουλά το μερίδιό του (είτε στους υπόλοιπους μετόχους, είτε σε τρίτους), αποκομίζοντας σε πολλές περιπτώσεις και κέρδος και τα χρήματα αυτά θα επαναχρησιμοποιούνται σε νέες επιχορηγήσεις start-up εταιρειών. Η αξιολόγηση των προτάσεων πρέπει να γίνεται με επιχειρηματικά κριτήρια και όραμα.
Ο κάθε δημόσιος υπάλληλος που θα αξιολογεί επιχειρηματικά σχέδια και θα έχει στο ιστορικό του λογιστικό έλλειμμα (αξία επιχειρήσεων - επιχορηγήσεις <0 σε βάθος τετραετίας) θα ελέγχεται ως προς τα περιουσιακά του στοιχεία και θα απομακρύνεται από τη θέση του αξιολογητή. Εάν προκύπτει παράνομο οικονομικό όφελος από τη δραστηριότητά του, θα απολύεται, θα δημεύεται τυχόν περιουσία του και θα χάνει όσα χρόνια ήταν στην υπηρεσία από τη σύνταξή του. Πρέπει να δοθεί ένα τέλος στις κρατικές επιχορηγήσεις - μαύρες τρύπες.
Οποιοσδήποτε κάνει κατάχρηση δημόσιου χρήματος ή ζημιώνει το δημόσιο θα πρέπει να έχει αυτή την αντιμετώπιση.
Για να επιστρέψω στο θέμα των αμοιβών, η άποψή μου είναι ότι θα πρέπει διά νόμου ποσοστό (10-15%) των κερδών προ φόρων μίας επιχείρησης να επιστρέφουν στους εργαζόμενους σε αυτή. Έτσι θα λαμβάνουν την απαραίτητη επιβράβευση, θα έχουν κίνητρο απόδοσης και δε θα υπάρχει αίσθημα κοινωνικής αδικίας.