Η οργανωση της valve

[drafte]

Η αλληλεγγύη είναι θαυμάσια μέχρι να αγγιξει την ταέπη αλλά όταν αγγίζει την τσέπη τότε όλοι αντιδρούν.

Μα ποιός μίλησε για αλληλεγγύη; Μακριά από εμάς αυτές οι αριστερίστικες ουτοπίες, εδώ μιλάμε για καθαρό συμφέρον.

Για οικονομία μιλήσαμε, για παράλληλη οικονομία, ανεξάρτητη από την οικονομία του σημερινού κράτους. Οικονομία που επειδή δεν θα έχει τις ρίζες της ούτε θα συντηρεί τους βρυκόλακες που κατέχουν το σημερινό χρηματοπιστωτικό σύστημα, θα είναι πιο συμφέρουσα και θα διέπεται από μεγαλύτερη (οικονομική) αξιοκρατία. Θα είναι δηλαδή πιο φτηνή απλούστατα γιατί δεν θα χρειάζεται ο καθένας να πληρώνει φόρο για να συντηρούνται, μέσω των πανάκριβων δυνάμεων καταστολής, οι ίδιοι οι βρικόλακες.

Δηλαδή, ο τρόπος είναι να δημιουργηθεί μια παράλληλη οικονομία , την οποία το σημερινό κράτος των βρικολάκων να μην μπορεί εκ των πραγμάτων να εμποδίσει. Και αφού δημιουργηθεί αυτή η άτρωτη οικονομία, μετά το μόνο που μένει είναι η πίστη του κόσμου σε αυτή.

Σε αυτό το δρόμο για την νέα οικονομία, η πληροφορική είναι απαραίτητο εργαλείο, κάτι που δεν έχουν καταλάβει ακόμα καλά στα ΤΕΜ. Αν είναι δυνατόν να φοβούνται να δώσουν την βάση των μελών στον οποιοδήποτε! Η βάση πρέπει εξ΄αρχής να είναι ανώνυμη και φυσικά κατανεμημένη. Αν όσοι διαχειρίζονται τα ΤΕΜ δεν το κάνουν αυτό άμεσα, τότε ή άσχετοι είναι από πληροφορική ή κάπου βρωμάει η όλη φάση.

[omissman]

Στην ιδανική κοινωνία κατά τη γνώμη μου δεν θα έπρεπε να υφίσταται η έννοια της ιδιοκτησίας. Είναι ανωμαλία και ύβρις απέναντι στην δημιουργία, ο ανθρωπάκος που «κατέχει» γη, νερό, μέσα παραγωγής, κλπ, κατά την ίδια ακριβώς έννοια που εστιάζει το 2.2.5 του καταστατικού μας στα αρχεία και στα πνευματικά δικαιώματα. Μια σχετική έκφραση που έχει διατυπωθεί ορθά και περιγράφει το απώτερο όραμα είναι η εξής: «Από τον καθένα σύμφωνα με τις δυνατότητές του, στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του».

Σοσιαλισμος a la pirata = το " νεο λειτουργικο" των Πειρατων !!!

[drafte]

Η ιδιοκτησία έχει νόημα, θεωρώ ότι δεν πρέπει να φτάσουμε στο άκρο στο οποίο έφτασαν στην ΕΣΣΔ. Για τον απλούστατο λόγο (τον οποίο οι κομουνιστές δεν κατάλαβαν) ότι ο κάθε άνθρωπος κυρίως δουλεύει για τον εαυτό του, και όχι για το κράτος.

Έτσι λοιπόν η ιδιοκτησία έχει μεγάλο νόημα, γιατί αν δεν υπάρχει ιδιοκτησία, κανείς δεν έχει κίνητρο να δουλέψει, ή αν δουλέψει το κάνει μόνο κάτω από μαστίγιο (κάτι που φυσικά λόγω ιδεολογίας δεν εγκρίνουμε). Για παράδειγμα λοιπόν, αν χτίσω ένα σπίτι μόνος μου, γιατί να μην μου ανήκει τουλάχιστον μέχρι να πεθάνω; Ή αν φτιάξω με την αξία μου (και όχι με χρηματοδότηση βρικολάκων) ένα παραγωγικό εργοστάσιο, γιατί να μην μπορεί αυτό να μου ανήκει;

Από την άλλη βέβαια, είναι άλλο πράγμα η ιδιοκτησία της καλλιεργήσιμης γης ή των βοσκοτόπων, εκεί τα πράγματα είναι διαφορετικά. Εκεί ιδιοκτήτης πρέπει να είναι (προσωρινά) αυτός που καλλιεργεί την γη ή βόσκει τα πρόβατα, και το κάνει μάλιστα όσο το δυνατόν αποδοτικότερα και με προϊόν όσο το δυνατόν φθηνότερο για την κοινότητα.

[Σπύρος Σαββανής]

Το ιδανικό οικονομικό σύστημα δεν θα πρέπει να ισοπεδώνει τους πάντες, στο όνομα της ισότητας. Αυτό το λάθος αποτέλεσε την τροχοπέδη του τέως υπαρκτού σοσιαλισμού. Τα βασικό ένστικτο της ζωής, αυτό της αναπαραγωγής (που εκδηλώνεται στον πολιτισμό μας ως προσπάθεια επέκτασης, ή θέληση για δύναμη) θα πρέπει να βρίσκει πεδία δράσης, αλλά παράλληλα θα πρέπει και να ελέγχεται και από κανόνες που θα του απαγορεύουν την υπερβολή.
Ο θεσμός της ιδιοκτησίας δεν είναι απαραίτητος, για να απολαμβάνει ο πολίτης τους καρπούς των κόπων του. Αν χτίσω ένα σπίτι μόνος μου, η "μελλοντική" κοινότητα θα βγάλει μια απόφαση που θα λέει ότι μου παραχωρεί τη χρήση του σπιτιού μέχρι νεωτέρας. Αν συνεχίσω να υπάρχω ως ενεργό μέλος της κοινωνίας, δεν θα υπάρχει κανένας λόγος να μου αφαιρεθεί η δυνατότητα οίκησης, και τα παιδιά μου θα έχουν προτεραιότητα στην παραχώρηση αυτή, όταν εγώ πεθάνω. Αν αντιθέτως πχ. δεν αποδίδω το μερτικό που μου αναλογεί για τα κοινοτικά έξοδα, θα μου αφαιρέσουν το δικαίωμα αυτό, και ίσως θα μου παραχωρήσουν ένα μικρότερο σπίτι.
Η ιδιοκτησία είναι status quo και συνεπώς δυσκίνητη. Η παραχώρηση χρήσης είναι δυναμική και ευέλικτη.

[Σπύρος Σαββανής]

Για να το λύσουν αυτό δημιουργήσαν εναλλακτικά νομίσματα ή εναλλακτικές ανταλακτικές μονάδες που όμως επειδή έχουν τα ίδια προβλήματα με όλα τα νομίσματα δηλαδή μπορούν να συσσωρεύονται και να δημιουργούν υπερπλουτισμό και επειδή έχουμε αύξηση των αναγκών ανάλογα με την αύξηση του πληθυσμού ο αποθηκευμένος πλούτος δημιουργεί τα ίδια προβλήματα με σήμερα.

Αν τυπώσεις φυσικό νόμισμα, εκ των πραγμάτων δεν μπορείς να αποφύγεις την συσσώρευση και τον υπερπλουτισμό. Άσε που θα έχεις κι άλλα προβλήματα, όπως έδειξε το πρόσφατο ιστορικό παράδειγμα της Αργεντινής κατά τη διάρκεια της κρίσης. Δημιουργήθηκαν λοιπόν τεράστιες κοινότητες εκκατομυρίων ανθρώπων, οι οποίοι συναλλάσσονταν με το "Τουέρκε", ένα νόμισμα που τύπωσαν για να ξεφύγουν από το ΔΝΤ και να επιβιώσουν. Στην αρχή δούλεψε πολύ καλά και διοργανώνονταν παντού παζάρια-αγορές με χιλιάδες συμμετέχοντες. Μια μέρα όμως, έπεσαν στην αγορά εκατομμύρια πλαστά "Τουέρκε" και το σύστημα κατέρρευσε εν μία νυκτί. (λέτε να το έκανε το ΔΝΤ;)

[Kotsos]

Το ιδανικό οικονομικό σύστημα δεν θα πρέπει να ισοπεδώνει τους πάντες, στο όνομα της ισότητας. Αυτό το λάθος αποτέλεσε την τροχοπέδη του τέως υπαρκτού σοσιαλισμού. Τα βασικό ένστικτο της ζωής, αυτό της αναπαραγωγής (που εκδηλώνεται στον πολιτισμό μας ως προσπάθεια επέκτασης, ή θέληση για δύναμη) θα πρέπει να βρίσκει πεδία δράσης, αλλά παράλληλα θα πρέπει και να ελέγχεται και από κανόνες που θα του απαγορεύουν την υπερβολή.
Ο θεσμός της ιδιοκτησίας δεν είναι απαραίτητος, για να απολαμβάνει ο πολίτης τους καρπούς των κόπων του. Αν χτίσω ένα σπίτι μόνος μου, η "μελλοντική" κοινότητα θα βγάλει μια απόφαση που θα λέει ότι μου παραχωρεί τη χρήση του σπιτιού μέχρι νεωτέρας. Αν συνεχίσω να υπάρχω ως ενεργό μέλος της κοινωνίας, δεν θα υπάρχει κανένας λόγος να μου αφαιρεθεί η δυνατότητα οίκησης, και τα παιδιά μου θα έχουν προτεραιότητα στην παραχώρηση αυτή, όταν εγώ πεθάνω. Αν αντιθέτως πχ. δεν αποδίδω το μερτικό που μου αναλογεί για τα κοινοτικά έξοδα, θα μου αφαιρέσουν το δικαίωμα αυτό, και ίσως θα μου παραχωρήσουν ένα μικρότερο σπίτι.
Η ιδιοκτησία είναι status quo και συνεπώς δυσκίνητη. Η παραχώρηση χρήσης είναι δυναμική και ευέλικτη.

Το σύστημα αυτό ιδιοκτησίας ίσχυε στην Αγγλία μέχρι το 1980.
Κατέρρευσε όταν δημιουργήθηκε η δεύτερη γενεά μεταναστών από αδυναμία χρηματοδότησης.
Όσο για τις μη εγχρήματες αγορές υπάρχουν και εκεί πολλές δυνατότητες μόχλευσης της προσφοράς και της ζήτησης και συσσώρευσης.
Γιατί και εκεί υπάρχουν προϊόντα που αποθηκεύονται και μπορούν να δημιουργήσουν τεχνητές συνθήκες έλλειψης.

[Σπύρος Σαββανής]

Το σύστημα αυτό ιδιοκτησίας ίσχυε στην Αγγλία μέχρι το 1980.

Δεν έχω ιδέα σχετικά. Αν θέλεις γράψε λεπτομέρειες. Υποθέτω πάντως ότι αυτοί που αποφάσιζαν σε ποιούς θα παραχωρηθούν οι ιδιοκτησίες ήταν κάποιοι διορισμένοι κυβερνητικοί υπάλληλοι, που εφάρμοζαν τις αρχές του καπιταλισμού (το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό, κλπ). Αυτό που λέω εγώ είναι ότι η κοινότητα, δηλαδή η συνέλευση των πολιτών θα έπρεπε να αποφασίζει.

[drafte]

Είστε σε λάθος mode. Συζητάτε αν είναι καλό ή κακό το χρήμα. Μα δεν είναι εκεί το πρόβλημα, το χρήμα είναι πάντα αυτό που λέει η λέξη, χρήμα (δηλαδή χρήσιμο). Αυτό που χρειάζετα η ανθρωπότητα είναι το "νέο χρήμα", ένα χρήμα που θα βοηθάει τις συναλλαγές και θα είναι ασύδοτο (δηλαδή αφορολόγητο) από τους βρυκόλακες. Όχι γιατι η φορολογία είναι εξ'΄ορισμού κακό πράγμα (το αντίθετο θα έλεγα), αλλά για το απλό λόγο ότι οι βρυκόλακες την χρησιμοποιούν για τον εαυτό τους και την συντήρησή τους. Αυτές οι νέες αγορές και το νέο χρήμα, στον αιώνα της πληροφορίας και με την βοήθεια της πληροφορικής, πιστεύω τελικά θα επικρατήσουν των βρικολάκων, αρκεί βέβαια να ξυπνήσει κάποια στιγμή ο κόσμος από το λήθαργό του και να καταλάβει ότι το νόμισμα είναι πάντα αυτό που λέει η λέξη, νόμισμα (δηλαδή θέμα πίστης).

Ήδη αυτοί που κατείχαν το χρυσό τόσους αιώνες, και άρα και το νόμισμα-χρήμα σήμερα (το χρήμα προέκυψε-αρχικοποιήθηκε από τον χρυσό κάποια στιγμή), αυτοί οι βρυκόλακες δηλαδή, έχουν ήδη καταφέρει και έχουν φτάσει σε ύψιστο βαθμό ασυδοσίας. Και ενώ οι ίδιοι είναι παντελώς ασύδοτοι, οι υπόλοιποι φορολογούνται σκληρά, μόνο και μόνο για να διατηρήται (με την βοήθεια ενός κρατικού μηχανισμού και ενός μηχανιμού βίας που κοστίζει πανάκριβα) το στάτους της ασυδοσίας τους.

Το ερώτημα είναι λοιπόν, πως θα αντιγράψει ο απλός ο κόσμος τις μεθόδους ασυδοσίας των βρυκολάκων; Πως θα καταφέρει ο απλός κόσμος να φτιάξει την νέα αγορά και το νέο χρήμα που θα είναι αλεξίσφαιρο στην βία και στην φορολογία των βρυκολάκων; Μιλάω για τεχνική συζήτηση πια, για πρακτική εφαρμογή.

[Σπύρος Σαββανής]

Η βάση πρέπει εξ΄αρχής να είναι ανώνυμη και φυσικά κατανεμημένη.

Μια ανώνυμη ανοιχτή βάση μπορεί άνετα να φιλοξενήσει ένα φόρουμ, αλλά πολύ δύσκολα μια πλατφόρμα συναλλαγών. Πρέπει να υπάρχει τουλάχιστον ένα τηλέφωνο επικοινωνίας, ή μια διεύθυνση, για να μπορείς να έρθεις σε επαφή και να διενεργήσεις συναλλαγή. Το τηλέφωνο, ή η διεύθυνση μπορούν να σε ταυτοποιήσουν. Υποθέτω βέβαια ότι θα αρκούσε και η IP, αν υπάρχει σοβαρός λόγος να σε κυνηγήσουν.
Λίγο ή πολύ οτιδήποτε υπάρχει στο διαδίκτυο μπορεί να καταστεί διαφανές, εξαρτάται από τα μέσα που μπορούν να διαθέσουν όσοι ενδιαφέρονται να το κάνουν.
Τα δίκτυα στην Ελλάδα προς το παρόν έχουν επιλέξει την απόλυτη διαφάνεια στο εσωτερικό τους. Απαιτείται φωτοτυπία ταυτότητας για να πιστοποιηθεί η ταυτοπροσωπία κατά την εγγραφή, τα μέλη μπορούν να δουν τόσο τα ονοματεπώνυμα όλων των μελών, όσο και τα υπόλοιπα των λογαριασμών τους. Μερικά δίκτυα μάλιστα διακυρήσσουν στο καταστατικό τους, ότι όλες οι συναλλαγές είναι εμφανείς επίσης, πράγμα που δεν έχουν καταφέρει ακόμα να υλοποιήσουν τεχνικά, γιατί η πλατφόρμα είναι ψιλοστάνταρ και δεν το υποστηρίζει. Η πλατφόρμα λέγεται cyclos και αναπτύσεται διεθνώς από εθελοντές.
Για τα μη μέλη έχουν ανοιχτό ένα μέρος του φόρουμ τους , κι αυτό μόνο ως δυνατότητα ανάγνωσης και όχι ανάρτησης. Βέβαια όλα αυτά είναι υπό συζήτηση, και το πιο πιθανό είναι να υπάρξουν διαφοποιήσεις στο μέλλον. Ήδη τα καταστατικά αλλάζουν συνεχώς, καθώς πρόκειται για "άγνωστο τόπο", και η πρακτική εφαρμογή βελτιώνει τις διαδικασίες.

[Kotsos]

Το σύστημα αυτό ιδιοκτησίας ίσχυε στην Αγγλία μέχρι το 1980.

Δεν έχω ιδέα σχετικά. Αν θέλεις γράψε λεπτομέρειες. Υποθέτω πάντως ότι αυτοί που αποφάσιζαν σε ποιούς θα παραχωρηθούν οι ιδιοκτησίες ήταν κάποιοι διορισμένοι κυβερνητικοί υπάλληλοι, που εφάρμοζαν τις αρχές του καπιταλισμού (το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό, κλπ). Αυτό που λέω εγώ είναι ότι η κοινότητα, δηλαδή η συνέλευση των πολιτών θα έπρεπε να αποφασίζει.

Επειδή και εγώ είχα αυτά τα στερεότυπα πριν βγώ από την Ελλάδα, διαπίστωσα ότι αυτό δεν ισχύει στα καπιταλιστικά κάστρα της Ευρώπη, παρά μόνο στις ΗΠΑ κακέκτυπο αντίγραφο του οποίου είναι και ο καπιταλισμός στην Ελλάδα,

Εν συντομία το σύστημα, οι γαίες στην Μεγάλη Βρετανία και τις άλλες χώρες που υπάγονται στο στέμμα ( Αυστραλία, Καναδάς, Νέα Ζηλανδία, κρατίδια Καραιβικής κ.α) ανήκουν στο Στέμμα, στην βασίλισσα.
Η βασίλισσα δίνει δικαίωμα χρησικτησίας της γης για 99 χρόνια σε όλους τους κατοίκους με υποχρέωση τα έξοδα συντήρησης και επιστροφή τους στην ίδια κατάσταση όπως την παραλάβανε. Εξαιρούνται οι κατέχοντες τίτλους ευγενείας που έχουν χρησικτησία επ´ αόριστο.
Υποχρέωση είχε να κτίζει σπίτια που να καλύπτουν όλες τις σύγχρονες ανάγκες για όλους τους κατοίκους και να τους τα δίνει με το ίδιο καθεστώς των 99 χρόνων.
Το 70 που δημιουργήθηκε η νέα γενιά μεταναστών και αυξήθηκε η ζήτηση σε σπίτια, αρχίσαν να κτίζουν πολυκατοικίες, αλλά είχαν κοινωνικά προβλήματα γκετοποιήσης και εγκληματικότητας. Οπότε εγκαταλείφθηκε το σχέδιο και αρχίσαν ξανά να κτίζουν μονοκατοικίες με αρχιτεκτονική κοινότητας,
Δεν τα βγάλαν πέρα με το κόστος, οπότε η Θάτσερ με το σύνθημα a mans home, a mans castle έδωσε δικαίωμα τα σπίτια αλλά και οι γαίες να αγοράζονται από αυτούς που κάνουν χρήση.
Βέβαια μείναν πολλά κατάλοιπα από την εποχή εκείνη όπως πχ δεν μπορείς να ανοίξεις μαγαζί αν δεν το εγκρίνει πρώτα η γειτονιά με ψηφοφορία, το δημοτικό συμβούλιο πρέπει να διατηρεί το 20% των σπιτιών ιδιοκτησία του και να το νοικιάζει δωρεάν σε ανέργους, κάθε real estate development πρέπει να δίνει ένα ποσοστό από τα σπίτια στο δημοτικό συμβούλιο για να τα ενοικιάζει και να εγκαθιστά σε ποσοστό 50% ανέργους ώστε να διασπείρονται σε όλη την κοινωνία και να μην δημιουργούνται γκέτο φτωχών κ.α.
Οπως και το ότι η κατάληψη οικήματος για εγκατάσταση εφόσον δεν κατοικεί κάποιος άλλος μέσα ήταν μέχρι πριν τρείς μήνες νόμιμη.