Αρθρογραφία μελών (προσωπικές απόψεις)

Kotsos
Μέλος του Κόμματος Πειρατών
Δημοσιεύσεις: 1222
Εγγραφή: 15 Μαρ 2012, 14:20

Re: Αρθρογραφία μελών (προσωπικές απόψεις)

Δημοσίευσηαπό Kotsos » 03 Απρ 2012, 21:17

Η βάση της απάνησής σου είναι το 4 οπότε σε αυτή θα εστιάσω.
Το μοντέλο παραγωγής δεν είναι σοβιετικό. Ειναι απλή οικονομική θεωρία. Διάβασε ένα βιβλίο οικονομικων και θα δείς.
Αυτός που έβαλε τα λεφτά να ανοίξει μια επιχείρηση έχει το ρίσκο να χάσει τα λεφτά του. Ο εργαζόμενος έχει το ρίσκο να μείνει άνεργος και να ψοφήσει της πείνας.
Όταν αυτό που φοβούνται γίνει πραγματικότητα θα στραφούν και οι δύο στο κράτος και θα τους δώσει ταμείο ανεργίας και βιβλιάριο πρόνοιας για την υγεία παρόλο που δεν προσφέρουν κάτι στο κράτος.
Άρα και το αυτός που έβαλε τα λεφτα ( αφού δεν σου αρέσει ο όρος κεφάλαιο) και οι εργαζόμενοι και το Κράτος ρισκάρει να χάσει σε μία επιχείρηση. Όσο εστιάζεις στο ρίσκο του ενός και αγνοείς τους άλλους τότε δεν βλέπεις την μεγαλύτερη εικόνα.
Από την άλλη αν έχεις διαβάσει ισολογισμούς στο κέρδος δεν περιλαμβάνονται πέρα από τα βασικά έξοδα και η απόσβεση κεφαλαίου και η απόδωση κεφαλαίου. με αύξηση του μετοχικού. Οπότε κάπου κάνεις λάθος στο τι παίρνει πίσω αυτός που βάζει τα λεφτά. Παίρνει κι τα λεφτά του πίσω και έχει απόδωση κεφαλαίου και επιπλέον καρπούται το πλήρες κέρδος της επιχείρησης.

Επειδή η δική σου ηθική είναι διαφορετική από την δική μου μπορεί να το θεωρείς αυτό σωστό. Εγώ θεωρώ ότι αυτό δημιουργεί το κυριο πρόβλημα στην αγορά εργασίας και είναι το μόνιμο σημείο τριβής που τελικά δημιουργεί τις περισσότερες εντάσεις.
Αν ορίσεις κοινό μισθό για όλους τους εργαζομένους για το ωκτάωρο εργασίας κάτι που αναλογεί σε χειροπιαστές βασικές ανάγκες του εργαζομένου όπως ορίζεις πόσο ρεύμα που καίει ένα μηχάνημα και είναι σταθέρο για ότι και να γίνει και από κει και πέρα τους μοιράζεις τα κέρδη ή τις ζημίες ( γιατί τα κέρδη μπορεί να είναι αρνητικά και εγγράφονται σαν παθητικό για το νέο οικονομικό έτος ) ανάλογα με τις εισαγωγές τους στην εταιρία θεωρώ ότι είναι πιο δίκαιο και κανένας δεν θα μπορεί να παραπονεθεί για τίποτα.

Παίρνουν όλοι τα ίδια ρίσκα και αν η εταιρία πάει κατα διαόλου δεν υπάρχουν κεκτημένα για να υπάρχει τριβή (απεργίες διεκδικήσεων κλπ) πέρα από βασικά που είναι μετρήσιμα και δεν μπορούν να αμφισβητηθούν.
Από την άλλη καλλιεργείται η νοοτροπία ότι η προσωπική βελτίωση είναι συνδεδεμένη με την βελτίωση της εταιρίας και όχι δύο πράγματα άσχετα που καλιεργεί το ΚΚΕ, το ΠΑΜΕ, οι συνδικαλιστές και όσοι πουλάν φούμαρα λεφτά υπάρχουν, με αποτέλεσμα ο κάθε εργαζόμενος να έχει σαφή κίνητρα αποδωτικότητας. Με αυτό τον τρόπο ενηλικιώνουμε τον εργαζόμενο ώστε να αναλαμβάνει τις ευθύνες του. Αυτή τη στιγμή δεν έχει κανένα κίνητρο οπότε μεγαλώνει το ρίσκο αυτού που βάζει τα λεφτά και παρόλο που ο εργαζομενος δεν το βλέπει (ο λεφτά υπάρχουν τα λέει πιο καλα) μεγαλώνει και το δικό του ρίσκο. Όλα βασίζονται στο χαρισματικό αυτού που έχει τα λεφτα, την ιδέα ή των επιτελών του που στην τελική κοιτάν την πάρτη τους (κόβουμε μπόνους από μόνοι μας) και τίποτα άλλο.

Αν αυτό είναι σοβιετικό μοντέλο τότε τι να πώ.
Φιλελεύθερο του κερατά είναι, απλά δημιουργεί δίκαιες συνθήκες αμφίδρομες στην προσφορά και στη ζήτηση εργασίας και μεγαλώνει τις πιθανότητες ένας εργαζόμενος να πάει σε μία μικρή εταιρία που έχει προοπτικές ακόμα και αν δεν μπορεί να του προσφέρει αρχικά σημαντικό μισθό όντας σίγουρος ότι στο μέλλον θα έχει καλύτερα έσοδα αυξάνοντας την δυναμική της οικονομίας. Ποιό καταξιωμένο στέλεχος σήμερα θα πάει σε εταιρία startup που δεν μπορεί να του προσφέρει σημαντικό έσοδο χωρίς να ζητήσει ποσοστό; Εγώ δεν ξέρω κανένα.

Αλλά και από κοινωνικής απόψεως άμα το δείς πάλι με συμφέρει σαν Κράτος.
Μία φορολογία 25% θεωρείται ικανοποιητική να προσελκύσει νέες επενδύσεις. Δεν είναι δελεαστική 'οπως το 10% ή το 0% αλλά θεωρείται ικανοποιητική. Ενα εργατικό κόστος flat 750 ευρώ όπως το υπολογίζω ( (ενοικίου 40 τετραγωνικών + 2000 θερμίδων ημερησίως) Χ 2 ) ,με διαμοιρασμό κερδών που σου καλύπτει το κόστος υψηλόμισθων στελεχών και μπόνους, και κίνητρο για αυξηση παραγωγής σε όλους τους εργαζόμενους χωρίς κινδύνους απεργιών το 25% ποσοστό κέρδους με απόδωση και απόσβεση κεφαλαίου μαζί είναι εξαιρετικά δελεαστικό μιας και δεν υπάρχει άλλη επενδυτική δραστηριότητα πλήν του ραντιερισμού να παίζω με αέρα, να σου αποδίδει τέτοια κέρδη.

Από την άλλη 25% εφορία στα κέρδη της εταιρίας και προοδευτική φορολογία (λαμβάνοντας υπόψη το άρθροισμα άμεσων και έμμεσων φόρων) στα ατομικά εισοδήματα ύψους μέχρι 25% θα σου αποδώσει τεράστια κέρδη εν σχέση με σήμερα. Και το μοντέλο έχει εφαρμογή σε όλους τους τύπους εταιριών είτε ατομική, είτε μικρή, είτε μικρομεσαία, είτε οικογενειακή, είτε πολυεθνική.
Αλλά βοηθάει περισσότερο στην δίκαια φορολογία ατομικών, μικρών και οικογενειακών επιχειρήσεων

Από την άλλη δημιουργεί ένα πλάισιο για να βοηθηθεί ο συνασπισμός ή συνεταιρισμός ατομικών, μικρών και οικογενειακών επιχειρήσεων που ε΄ναι η ραχοκοκαλιά της παραγωγής στην χώρας μας αυξάνοντας την παραγωγή τους και την διύσδυση του σε μεγαλύτερα μερίδια αγοράς χωρίς να αλλοιώσουν το χαρακτήρα τους.
Τέλος προσφέρει δυνατότητα crowdfunding kai P2P lending που βοηθάει σημαντικά τις startup επιχειρήσεις και το innovation στα προϊόντα και τις υπηρεσίες μιας και μπορούν να βρούν νέες πηγές χρηματοδότησης πέρα από τις τραπεζες. Αν κάποιος έχει ένα επιχειρηματικό πλάνο σήμερα ο μόνος τρόπος να το κάνει πραγματικότητα αν δεν έχει περιουσία είναι να υποθηκεύσει ότι έχει και δεν έχει και να πάρει δάνειο από την τράπεζα που πρέπει να το αποπληρώσει σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα αλλιώς την έκατσε. Ή να πουλήσει την ιδέα του σε μία υπάρχουσα εταιρία με αντάλαγμα ένα μισθό ή ένα συγκεκριμένο ποσό. Με το crowdfunding μπορεί να ζητήσει να χρηματοδοτηθει από μικρούς ή μεγάλους χρηματοδότες με αντάλλαγμα 25% των κερδών. Με το P2P lending μπορεί να δανειστεί τα χρήματα αυτά από το πλήθος με αντάλλαγμα πάλι το 25% των κερδών μέχρι να αποπληρώσει το κεφάλιο που δανείστηκε.
Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι πάλι η αναπτυξη της χώρας.

Το μόνο πρόβλημα είναι ο πληθωρισμός. Πως θα αποτρέψουμε την υπερκατανάλωση. Εδώ ή θα πρέπει να επέμβει το κράτος και να ορίσει πλαφόν κέρδους ή να βρούμε τρόπο να δεσμεύσουμε χρήματα από την κατανάλωση όπως με το crowdfunding.
Ο νέος κόσμος έχει κάνει σαφές τι θέλει.
Κάποιον που να είναι σταθερός στη ιδεολογία του, να μην την κάνει υποκριτικά λάστιχο κατα πως τον συμφέρει και να την εκφράζει αυτή με λόγια και πράξεις αδιαφορώντας για τις συνέπειες.

Kotsos
Μέλος του Κόμματος Πειρατών
Δημοσιεύσεις: 1222
Εγγραφή: 15 Μαρ 2012, 14:20

Re: Αρθρογραφία μελών (προσωπικές απόψεις)

Δημοσίευσηαπό Kotsos » 03 Απρ 2012, 21:31

Vassilis Perantzakis έγραψε:
Και τώρα ερωτήσεις θεωρίας:
1) Ξέρεις τι είναι καπιταλισμός;
2) Ξέρεις τι είναι κομμουνισμός;
3) Το να μοιράζονται ίσα και όμοια τα κέρδη μιας εταιρίας σε όλους τους εργαζόμενους είναι καπιταλισμός ή κομμουνισμός;


Η απάντηση στο 3 είναι ότι είναι κοινωνικός καπιταλισμός αν και μπορεί να μπεί και στον φιλελευθερισμό.
Ούτε κομμουνισμός (κοινή κατοχή μέσων παραγωγής και διαμοιρασμός των αγαθών που παράγουν ανεξάρτητα με το ποιός εργάστηκε)
Ούτε Καπιταλισμός (Κατοχή των μέσων παραγωγής και εργαζομένων από το κεφάλαιο και απολαβή από αυτό όλων των κερδών (υπεραξία) από μεταπώληση των αγαθών)
Φιλελευθερισμός ( κατοχή των μέσων παραγωγής από το κεφάλαιο και διαμοιρασμός των κερδών (υπεραξία) μέσω διαπραγμάτευσης με τη διαδικασία προσφοράς και ζήτησης).
Σοσιαλισμός (κατοχή μέσων παραγωγής από το κεφάλαιο και διαμερισμός των κερδών κατόπιν συμφωνιας κεφαλαίου με το κράτος (ελάχιστα εγγυημένο εισόδημα, κοινωνικός μισθός με προσφορά κοινωνικής πρόνοιας και παιδείας) )
Αυτά για να δείς ότι στην Ελλάδα έχουμε σοσιαλισμό.
Αντίθετα στην Αμερική που έχουν καπιταλισμό οι μισθοί είναι πόσα ξόδεψες για να αποκτήσεις τις δεξιότητε που χρειάζομαι, κομμάτι από τα πόσα κέρδη υπολογίζω ότι θα έχω και τέλος κομματι από τα επιπλέον μη υπολογίσιμα κέρδη (μπόνους). Όσο είσαι στην δουλεψή μου και μου ανήκεις θα πληρώσω για να έχεις την υγεία σου και όταν δεν δουλεύεις για μένα μπορείς να ψοφήσεις στο δρόμο.
Ο νέος κόσμος έχει κάνει σαφές τι θέλει.
Κάποιον που να είναι σταθερός στη ιδεολογία του, να μην την κάνει υποκριτικά λάστιχο κατα πως τον συμφέρει και να την εκφράζει αυτή με λόγια και πράξεις αδιαφορώντας για τις συνέπειες.

Vassilis Perantzakis
Μέλος του Κόμματος Πειρατών
Δημοσιεύσεις: 5084
Εγγραφή: 12 Φεβ 2012, 13:01
Τοποθεσία: Άγιοι Ανάργυροι - Αττική
Επικοινωνία:

Re: Αρθρογραφία μελών (προσωπικές απόψεις)

Δημοσίευσηαπό Vassilis Perantzakis » 04 Απρ 2012, 10:41

Το μοντέλο παραγωγής δεν είναι σοβιετικό. Ειναι απλή οικονομική θεωρία. Διάβασε ένα βιβλίο οικονομικων και θα δείς.
Αυτός που έβαλε τα λεφτά να ανοίξει μια επιχείρηση έχει το ρίσκο να χάσει τα λεφτά του. Ο εργαζόμενος έχει το ρίσκο να μείνει άνεργος και να ψοφήσει της πείνας.
Όταν αυτό που φοβούνται γίνει πραγματικότητα θα στραφούν και οι δύο στο κράτος και θα τους δώσει ταμείο ανεργίας και βιβλιάριο πρόνοιας για την υγεία παρόλο που δεν προσφέρουν κάτι στο κράτος.
Άρα και το αυτός που έβαλε τα λεφτα ( αφού δεν σου αρέσει ο όρος κεφάλαιο) και οι εργαζόμενοι και το Κράτος ρισκάρει να χάσει σε μία επιχείρηση. Όσο εστιάζεις στο ρίσκο του ενός και αγνοείς τους άλλους τότε δεν βλέπεις την μεγαλύτερη εικόνα.
Από την άλλη αν έχεις διαβάσει ισολογισμούς στο κέρδος δεν περιλαμβάνονται πέρα από τα βασικά έξοδα και η απόσβεση κεφαλαίου και η απόδωση κεφαλαίου. με αύξηση του μετοχικού. Οπότε κάπου κάνεις λάθος στο τι παίρνει πίσω αυτός που βάζει τα λεφτά. Παίρνει κι τα λεφτά του πίσω και έχει απόδωση κεφαλαίου και επιπλέον καρπούται το πλήρες κέρδος της επιχείρησης.


Καταρχήν και το σοβιετικό μοντέλο ήταν οικονομική θεωρία. Στην πράξη απέτυχε.
Μετά όταν ο εργοδότης χάσει την επιχείρησή του και τα λεφτά του έχει χάσει κάτι παραπάνω από την δουλειά του. Οπότε αν δεν έχει παραπάνω όφελος να έχει επιχείρηση δεν θα την κάνει εξαρχής. Δεν είναι θέμα ηθικής όπως το τοποθετείς, αλλά λογικής. Γιατί να επενδύσω σε κάτι που δεν θα μου αποφέρει κάτι παραπάνω από οτιδήποτε άλλο;

Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως κοινωνικός καπιταλισμός. Υπάρχει καπιταλισμός και υπάρχει κράτος για να φροντίζει να μην υπάρχει εκμετάλλευση.
Επίσης δεν τίθεται θέμα για το πως λειτουργεί ο καπιταλισμός αλλά μόνο για το πως μοιράζουμε δικαιότερα αυτά που παράγονται χωρίς όμως να ισοπεδώνουμε την ατομική προσφορά.

Εδώ ένα θέμα που θα μπορούσε να βελτιωθεί είναι ότι θα πρέπει ο επιχειρηματίας να έχει δυνατότητα ταμείου ανεργίας. Αυτή την στιγμή αν είσαι π.χ. ελεύθερος επαγγελματίας, παρ' όλες τις μεγάλες εισφορές δεν έχεις ταμείο ανεργίας. Θα έπρεπε.

Επειδή η δική σου ηθική είναι διαφορετική από την δική μου μπορεί να το θεωρείς αυτό σωστό. Εγώ θεωρώ ότι αυτό δημιουργεί το κυριο πρόβλημα στην αγορά εργασίας και είναι το μόνιμο σημείο τριβής που τελικά δημιουργεί τις περισσότερες εντάσεις.
Αν ορίσεις κοινό μισθό για όλους τους εργαζομένους για το ωκτάωρο εργασίας κάτι που αναλογεί σε χειροπιαστές βασικές ανάγκες του εργαζομένου όπως ορίζεις πόσο ρεύμα που καίει ένα μηχάνημα και είναι σταθέρο για ότι και να γίνει και από κει και πέρα τους μοιράζεις τα κέρδη ή τις ζημίες ( γιατί τα κέρδη μπορεί να είναι αρνητικά και εγγράφονται σαν παθητικό για το νέο οικονομικό έτος ) ανάλογα με τις εισαγωγές τους στην εταιρία θεωρώ ότι είναι πιο δίκαιο και κανένας δεν θα μπορεί να παραπονεθεί για τίποτα.


Τι σχέση έχει η ηθική με το μισθό; Αν εγώ έχω σκιστεί να διαβάζω και να μορφώνομαι για να μπορώ να προγραμματίσω, γιατί θα πρέπει να έχω τον ίδιο μισθό με τον γραμματέα της εταιρίας; Τα ίδια έχω ξοδέψει εγώ τα ίδια έχει ξοδέψει εκείνος; Το ίδιο κόστος έχει η συνεχής μου επιμόρφωση (που δεν είναι μόνο υποχρέωση της εταιρίας μου αλλά και προσωπικής); Το ίδιο κόστος έχει το ρεύμα που πληρώνω σπίτι μου για να έχω τον υπολογιστή μου και την γραμμή υψηλών ταχυτήτων που ο γραμματέας δεν χρειάζεται; Ούτε φυσικά μπορώ να έχω τον ίδιο μισθό με τον αρχιτέκτονα που ξόδεψε την μισή ζωή του για να μπορεί να χτίζει ασφαλή κτήρια ώστε να μπαίνουν μέσα τα κεφάλια μας...

Εκτός αυτών, τι πάει να πει χειροπιαστές ανάγκες; Ποιος τις ορίζει; Ξέρεις εσύ ποιες είναι οι ανάγκες μου σε ρεύμα στο σπίτι; Ποιες οι διαιτητικές μου ανάγκες;

Η επένδυση δεν γίνεται μόνο από το κεφάλαιο. Γίνεται και από τον καθένα μας ξεχωριστά.

Παίρνουν όλοι τα ίδια ρίσκα και αν η εταιρία πάει κατα διαόλου δεν υπάρχουν κεκτημένα για να υπάρχει τριβή (απεργίες διεκδικήσεων κλπ) πέρα από βασικά που είναι μετρήσιμα και δεν μπορούν να αμφισβητηθούν.
Από την άλλη καλλιεργείται η νοοτροπία ότι η προσωπική βελτίωση είναι συνδεδεμένη με την βελτίωση της εταιρίας και όχι δύο πράγματα άσχετα που καλιεργεί το ΚΚΕ, το ΠΑΜΕ, οι συνδικαλιστές και όσοι πουλάν φούμαρα λεφτά υπάρχουν, με αποτέλεσμα ο κάθε εργαζόμενος να έχει σαφή κίνητρα αποδωτικότητας. Με αυτό τον τρόπο ενηλικιώνουμε τον εργαζόμενο ώστε να αναλαμβάνει τις ευθύνες του. Αυτή τη στιγμή δεν έχει κανένα κίνητρο οπότε μεγαλώνει το ρίσκο αυτού που βάζει τα λεφτά και παρόλο που ο εργαζομενος δεν το βλέπει (ο λεφτά υπάρχουν τα λέει πιο καλα) μεγαλώνει και το δικό του ρίσκο. Όλα βασίζονται στο χαρισματικό αυτού που έχει τα λεφτα, την ιδέα ή των επιτελών του που στην τελική κοιτάν την πάρτη τους (κόβουμε μπόνους από μόνοι μας) και τίποτα άλλο.


Πως μιλάς για κίνητρα αποδοτικότητας εδώ ενώ πριν μιλάς για ισοπεδωμένους μισθούς; Αυτά είναι ακριβώς τα φούμαρα του ΚΚΕ. Όσο για τους συνδικαλιστές, αυτοί είναι στο άλλο άκρο. Θεωρούν ότι μια επιχείρηση του ανήκει μαζί με τα έσοδά της και το αφεντικό πρέπει να κάνει μόκο και να πληρώνει...

Αν αυτό είναι σοβιετικό μοντέλο τότε τι να πώ.
Φιλελεύθερο του κερατά είναι, απλά δημιουργεί δίκαιες συνθήκες αμφίδρομες στην προσφορά και στη ζήτηση εργασίας και μεγαλώνει τις πιθανότητες ένας εργαζόμενος να πάει σε μία μικρή εταιρία που έχει προοπτικές ακόμα και αν δεν μπορεί να του προσφέρει αρχικά σημαντικό μισθό όντας σίγουρος ότι στο μέλλον θα έχει καλύτερα έσοδα αυξάνοντας την δυναμική της οικονομίας. Ποιό καταξιωμένο στέλεχος σήμερα θα πάει σε εταιρία startup που δεν μπορεί να του προσφέρει σημαντικό έσοδο χωρίς να ζητήσει ποσοστό; Εγώ δεν ξέρω κανένα.


Εσύ γράφεις:
Φιλελευθερισμός ( κατοχή των μέσων παραγωγής από το κεφάλαιο και διαμοιρασμός των κερδών (υπεραξία) μέσω διαπραγμάτευσης με τη διαδικασία προσφοράς και ζήτησης).

I rest MY case!!!

Αλλά και από κοινωνικής απόψεως άμα το δείς πάλι με συμφέρει σαν Κράτος.
Μία φορολογία 25% θεωρείται ικανοποιητική να προσελκύσει νέες επενδύσεις. Δεν είναι δελεαστική 'οπως το 10% ή το 0% αλλά θεωρείται ικανοποιητική. Ενα εργατικό κόστος flat 750 ευρώ όπως το υπολογίζω ( (ενοικίου 40 τετραγωνικών + 2000 θερμίδων ημερησίως) Χ 2 ) ,με διαμοιρασμό κερδών που σου καλύπτει το κόστος υψηλόμισθων στελεχών και μπόνους, και κίνητρο για αυξηση παραγωγής σε όλους τους εργαζόμενους χωρίς κινδύνους απεργιών το 25% ποσοστό κέρδους με απόδωση και απόσβεση κεφαλαίου μαζί είναι εξαιρετικά δελεαστικό μιας και δεν υπάρχει άλλη επενδυτική δραστηριότητα πλήν του ραντιερισμού να παίζω με αέρα, να σου αποδίδει τέτοια κέρδη.

Από την άλλη 25% εφορία στα κέρδη της εταιρίας και προοδευτική φορολογία (λαμβάνοντας υπόψη το άρθροισμα άμεσων και έμμεσων φόρων) στα ατομικά εισοδήματα ύψους μέχρι 25% θα σου αποδώσει τεράστια κέρδη εν σχέση με σήμερα. Και το μοντέλο έχει εφαρμογή σε όλους τους τύπους εταιριών είτε ατομική, είτε μικρή, είτε μικρομεσαία, είτε οικογενειακή, είτε πολυεθνική.
Αλλά βοηθάει περισσότερο στην δίκαια φορολογία ατομικών, μικρών και οικογενειακών επιχειρήσεων


Εδώ αρχίζεις να βγάζεις νόημα. Ορίζεις βασικό μισθό (αν και 40 τετραγωνικά εμένα που είμαι 110 κιλά και 1.90 ύψος δεν μου φτάνουν...) με διαφοροποιήσεις, αν και δεν καταλαβαίνω πως ξαφνικά βρέθηκαν υψηλόβαθμα στελέχη εκεί που ήταν όλοι ίσοι και όμοιοι, αλλά το ξεπερνάω καθώς δεν διαφωνώ....

Από την άλλη δημιουργεί ένα πλάισιο για να βοηθηθεί ο συνασπισμός ή συνεταιρισμός ατομικών, μικρών και οικογενειακών επιχειρήσεων που ε΄ναι η ραχοκοκαλιά της παραγωγής στην χώρας μας αυξάνοντας την παραγωγή τους και την διύσδυση του σε μεγαλύτερα μερίδια αγοράς χωρίς να αλλοιώσουν το χαρακτήρα τους.
Τέλος προσφέρει δυνατότητα crowdfunding kai P2P lending που βοηθάει σημαντικά τις startup επιχειρήσεις και το innovation στα προϊόντα και τις υπηρεσίες μιας και μπορούν να βρούν νέες πηγές χρηματοδότησης πέρα από τις τραπεζες. Αν κάποιος έχει ένα επιχειρηματικό πλάνο σήμερα ο μόνος τρόπος να το κάνει πραγματικότητα αν δεν έχει περιουσία είναι να υποθηκεύσει ότι έχει και δεν έχει και να πάρει δάνειο από την τράπεζα που πρέπει να το αποπληρώσει σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα αλλιώς την έκατσε. Ή να πουλήσει την ιδέα του σε μία υπάρχουσα εταιρία με αντάλαγμα ένα μισθό ή ένα συγκεκριμένο ποσό. Με το crowdfunding μπορεί να ζητήσει να χρηματοδοτηθει από μικρούς ή μεγάλους χρηματοδότες με αντάλλαγμα 25% των κερδών. Με το P2P lending μπορεί να δανειστεί τα χρήματα αυτά από το πλήθος με αντάλλαγμα πάλι το 25% των κερδών μέχρι να αποπληρώσει το κεφάλιο που δανείστηκε.
Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι πάλι η αναπτυξη της χώρας.


Και εδώ συμφωνώ αν και για να δουλέψουν κάποια από αυτά χρειάζεται νομικό πλαίσιο που δεν υπάρχει σήμερα στην χώρα. Βρε μπας και άλλαξες σημειωματάριο στην μέση της ανάρτησης;

Το μόνο πρόβλημα είναι ο πληθωρισμός. Πως θα αποτρέψουμε την υπερκατανάλωση. Εδώ ή θα πρέπει να επέμβει το κράτος και να ορίσει πλαφόν κέρδους ή να βρούμε τρόπο να δεσμεύσουμε χρήματα από την κατανάλωση όπως με το crowdfunding.


Ένας μικρός πληθωρισμός δεν είναι πρόβλημα αρκεί να υπάρχει μεγαλύτερη ανάπτυξη. Το πρόβλημα με το πλαφόν είναι ότι συνήθως δεν μειώνει, αλλά αυξάνει τον πληθωρισμό καθώς οι χαμηλότερες τιμές τείνουν να πλησιάζουν το πλαφόν.
Βασίλης Περαντζάκης (Προγραμματιστής\Αναλυτής)
http://www.vasper.eu/blog/
https://www.linkedin.com/in/vassilis-perantzakis-1029b514/

izno2
Δημοσιεύσεις: 129
Εγγραφή: 28 Μαρ 2012, 21:48

Re: Αρθρογραφία μελών (προσωπικές απόψεις)

Δημοσίευσηαπό izno2 » 04 Απρ 2012, 11:58

ο καπιταλισμός δεν είναι οικονομική θεωρία.
είναι ο νόμος της ζούγκλας, είναι ο ισχυρός επιβιώνει και ο αδύνατος πεθαίνει.
Γιαυτό ο καπιταλισμός δεν μπορεί να αποτύχει ως οικονομικό σύστημα.
Ο ισχυρός πάντα κερδίζει, αφού είναι ο ισχυρός.
Χιλιάδες όμως οι νεκροί στοιβάζονται, στο πέρασμα αυτού του πετυχημένου οικονομικού συστήματος.

Αν δεν μας αρέσουν οι χιλιάδες νεκροί, ας διαλέξουμε ένα πιο αποτυχημένο οικονομικό σύστημα.
Μπορούμε να ζήσουμε και χωρίς οδοντόκρεμα, κοκακόλα ή καλσόν.
Αν μας αρέσουν απο την άλλη οι χιλιάδες νεκροί, ας διαλέξουμε τον καπιταλισμό.
Να ξέρουμε όμως ότι οι πιθανότητες να εξαθλιωθούμε υπό το καθεστός του καπιταλισμού είναι πολλες.
'Οποιος έχει απορία για το τι είναι ο καπιταλισμός, ας πάει έγκλειστος σε ένα κέντρο μεταναστών ένα μήνα, και θα καταλάβει.
http://iznogood.eucube.gr

Vassilis Perantzakis
Μέλος του Κόμματος Πειρατών
Δημοσιεύσεις: 5084
Εγγραφή: 12 Φεβ 2012, 13:01
Τοποθεσία: Άγιοι Ανάργυροι - Αττική
Επικοινωνία:

Re: Αρθρογραφία μελών (προσωπικές απόψεις)

Δημοσίευσηαπό Vassilis Perantzakis » 04 Απρ 2012, 13:12

izno2 έγραψε:ο καπιταλισμός δεν είναι οικονομική θεωρία.
είναι ο νόμος της ζούγκλας, είναι ο ισχυρός επιβιώνει και ο αδύνατος πεθαίνει.
Γιαυτό ο καπιταλισμός δεν μπορεί να αποτύχει ως οικονομικό σύστημα.
Ο ισχυρός πάντα κερδίζει, αφού είναι ο ισχυρός.
Χιλιάδες όμως οι νεκροί στοιβάζονται, στο πέρασμα αυτού του πετυχημένου οικονομικού συστήματος.

Αν δεν μας αρέσουν οι χιλιάδες νεκροί, ας διαλέξουμε ένα πιο αποτυχημένο σύστημα.
Αν μας αρέσουν απο τήν άλλη οι χιλιάδες νεκροί, ας διαλέξουμε τον καπιταλισμό, να ξέρουμε όμως ότι οι πιθανότητες να πεθάνουμε είναι πολλες.
'Οποιος έχει απορία για το τι είναι ο καπιταλισμός, ας πάει έγκλειστος σε ένα κέντρο μεταναστών ένα μήνα, και θα καταλάβει.


Αυτό που λες ως αποτέλεσμα του καπιταλισμού υπάρχει από τις πρώτες οργανωμένες κοινωνίες και υπάρχει γιατί υπάρχει και το είδος που λέγεται άνθρωπος.

Είτε μιλάμε για τα γκουλάγκ των σοβιετικών είτε για τα κέντρα μεταναστών των καπιταλιστών είτε για τις παραγκουπόλεις των σοσιαλιστών της λατινικής Αμερικής, μιλάμε για το ίδιο πράγμα. Ο ισχυρός πατάει τον αδύναμο.

Εδώ μπαίνει το κράτος. Πρέπει με σαφής κανόνες και μηχανισμούς να ελέγχει την λειτουργία και να αποτρέπει την αυθαιρεσία.
Βασίλης Περαντζάκης (Προγραμματιστής\Αναλυτής)
http://www.vasper.eu/blog/
https://www.linkedin.com/in/vassilis-perantzakis-1029b514/

Kotsos
Μέλος του Κόμματος Πειρατών
Δημοσιεύσεις: 1222
Εγγραφή: 15 Μαρ 2012, 14:20

Re: Αρθρογραφία μελών (προσωπικές απόψεις)

Δημοσίευσηαπό Kotsos » 04 Απρ 2012, 14:37

Βασίλη νομίζω ότι κολάς σε δύο τρείς φράσεις και αδυνατείς να δείς το νόημα αυτών που λέω που και εσυ σε πολλά σημεία λές τα ίδια ακριβώς.

Λές ότι ο μισθός είναι ανάλογος με τα κέρδη που υπολογίζει ο επιχειρηματίας να έχει από την δουλειά σου και τις δεξιότητές σου.
Λέω κάτι διαφορετικό;;;;;;; Όχι. Απλά συνδέω τον μισθό σου με τα κέρδη για να προστατέψω τον επιχειρηματία από ψωνάρες εργαζομένους που νομίζουν ότι χωρίς αυτούς η εταιρία θα βουλιάξει, αλλά και να προστατέψω τον πραγματικά εργατικό εργαζόμενο από τον επιχειρηματία που για να τον εκμεταλευτεί μειώνει την άξια της εργατικότητάς του.

Κάνεις μία ανάλυση για τις γνώσεις που αποκτάς με κόπο ( πνευματικό κεφάλαιο) για να καταλήξεις ότι λόγω αυτού του κόπου δικαιούσε μεγαλύτερο μισθό από την καθαρίστρια. Λέω κάτι διαφορετικό εγώ;;;;;;;;;;
όταν παίρνεις τον μισθό που σου αναλογεί για την φυσική σου παρουσία στην εταιρία (τα 750 ευρώ που λέω) , παίρνεις επιστροφή πνευματικού κεφαλαίου που κατέθεσες στην εταιρία και παίρνεις ποσοστό από τα κέρδη τόσο συμμετέχοντας στο ανθρώπινο κεφάλαιο, όσο και στην εργασία, επιμένεις ακόμα ότι παίρνεις τον ίδιο μισθό με την γραμματέα;

Για τον φιλελευθερισμό μάλλον δεν γνωρίζεις και πολλά. Σε πολύ συντομία είναι η απόλυτη παραδοχή της προσφοράς και της ζήτησης χωρίς καμία παρέμβαση του κράτους σε αυτή τη διαδικασία. Ούτε κατώτατος μισθός ούτε ανθυγιεινό επίδομα ούτε τίποτα. Survival of the fittest. Τον φιλελευθερισμο προσπαθόυσε να δικαιολογήσει ο Δαρβίνος και γιαυτό πληρωνόταν για τα ταξίδια του για να απόδειξει ότι ιδέες αυτές υπάρχουν στο φυσικό βασίλειο και του έκατσε η θεωρία της Εξέλιξης.

Το σύστημα που φαντάζεσαι για φιλελευθερισμό στην κοινωνιολογία ονομάζεται σοσιαλιστικός φιλελευθερισμός και είναι εξέλιξη του τρίτου δρόμου του ανδρέα και της σοσιαλιστικής διεθνούς.

Αν πας για δουλεία στο εξωτερικό θα δείς ότι ο κόσμος επιλέγει εταιρίες ανάλογα με αυτά που του προσφέρουν που σαφώς είναι ποσοστό της τιμής του προϊόντος άρα περιορίζουν το ποσοστό κέρδους του επιχειρηματία. Όσο πιο πεινασμένος ή άνεργος ειλσαι τόσο ρίχνεις τα στάνταρ σου και κάνεις αιτήσεις και σε πιο φτηνιάρικες εταιρίες. Όταν πας για συνέντευξη ο επιχειρηματίας το βασικό που ψάχνει είναι να διακρίνει είναι αν μπορεί να έχει μεγαλύτερο κέρδος από εσένα από τους άλλους υποψήφιος Αν σε αυτή την διαδικασία δεν βλέπεις τον νόμο της προσφοράς και της ζήτησης λυπάμαι.

Εγώ σε αυτή την διαδικασία προτείνω ναα απαλαγεί ο επιχειρηματίας από την ανάγκη να προσφέρει όλο και μεγαλύτερο ποσοστό κέρδους σαν κόστος εργοδοσίας και ο εργαζόμενος να διαλέγει ανάλογα με το ποιά δραστηριότητα είναι πιο αποδοτική και όχι ποιός επιχειρηματίας είναι πιο γαλαντόμος.
Αν δεν βλέπεις ότι αποφεύγεις με αυτό τον τρόπο να δημιουργούνται επιχειρήσεις με προδιαγεγραμμένο φαλημέντο τότε τι να πώ. Από την άλλη προστατεύεις και τον εργαζόμενο να μην του καθεται κεραμίδα.
Πότε πιστεύεις ότι οι εργαζόμενοι του Λαναρά πχ θα ήταν καλύτερα. Όπως ήταν τώρα παίρνοντας μισθό υψηλό και όταν ο Λαναράς φαλήρισε τελείως τους άφησε πιστολιά ή αν είχαν αποδοχές που περιείχαν ποσοστό κέρδους οπότε με το που η επιχείρηση έμπαινε μέσα άρχιζαν οι αποδοχές τους να μειώνονται και σιγά σιγά κάποιοι να αρχίζουν να ψάχνονται για άλλες δουλειές.
Ο νέος κόσμος έχει κάνει σαφές τι θέλει.
Κάποιον που να είναι σταθερός στη ιδεολογία του, να μην την κάνει υποκριτικά λάστιχο κατα πως τον συμφέρει και να την εκφράζει αυτή με λόγια και πράξεις αδιαφορώντας για τις συνέπειες.

Vassilis Perantzakis
Μέλος του Κόμματος Πειρατών
Δημοσιεύσεις: 5084
Εγγραφή: 12 Φεβ 2012, 13:01
Τοποθεσία: Άγιοι Ανάργυροι - Αττική
Επικοινωνία:

Re: Αρθρογραφία μελών (προσωπικές απόψεις)

Δημοσίευσηαπό Vassilis Perantzakis » 04 Απρ 2012, 15:21

Kotsos δεν φαντάζομαι τίποτα σαν φιλελευθερισμό. Δεν με ενδιαφέρει κανένα σύστημα πέρα από τα όρια του τι μπορεί να προσφέρει στην πραγματικότητα μέσα σε ένα οργανωμένο κράτος. Γιατί; Γιατί ένα σύστημα δεν μπορεί να δουλέψει μόνο του. Ο παράγοντας άνθρωπος το αποκλείει. Τώρα αν εσύ έχεις αλλάξει αυτά που έλεγες αρχικά και έφτασε σε αυτά που λέμε εμείς εδώ, καλοδεχούμενος με τις προτάσεις σου.

Τώρα, η σύνδεση μισθού με κέρδη είναι πάλι θέμα συμφωνίας. Είναι μία από τις πιθανές σχέσεις εργαζομένου, εργοδότη. Όχι η μόνη όμως. Το εργασιακό περιβάλλον πρέπει να δίνει ακριβώς αυτή την ευελιξία. Να μπορεί ο εργαζόμενος να διαλέγει την σχέση που έχει χωρίς να υπάρχει εκμετάλλευση από οποιαδήποτε πλευρά. Σε αυτή την περίπτωση όμως δεν μιλάμε για υπάλληλο, αλλά για συνεργάτη και δει ελεύθερο επαγγελματία. Δηλαδή; Ακριβώς αυτά που γράφω στο άρθρο μου πριν ξεκινήσουμε να ανταλλάσσουμε σεντόνια!!!!
Βασίλης Περαντζάκης (Προγραμματιστής\Αναλυτής)
http://www.vasper.eu/blog/
https://www.linkedin.com/in/vassilis-perantzakis-1029b514/

Kotsos
Μέλος του Κόμματος Πειρατών
Δημοσιεύσεις: 1222
Εγγραφή: 15 Μαρ 2012, 14:20

Re: Αρθρογραφία μελών (προσωπικές απόψεις)

Δημοσίευσηαπό Kotsos » 06 Απρ 2012, 07:24

Βασίλη σεντόνια ανταλλάσουμε γιατί προπσαθώ να πω το ίδιο πράγμα με εσένα για την διαφορά της προσφοράς κάθε εργαζομένου σε μία εταιρία συγκεκριμενοποιώντας το με οικονομικούς όρους και εσύ κολλας στους όρους γιατί τους έχεις συνδέσει με μία ιδεολογία.

Συγκεκριμενοποιώντας τους όρους η μόνη δίκαια λύση που βρίσκω για όλα τα συμβαλόμενα μέλη σε μία εταιρία είναι αυτή που προτείνω από την αρχή. Αποδοχές σύμφωνα με τις εισαγωγές (inputs) στην εταιρία και το 25% των κερδών.

Αν έχεις άλλη πιο δίκαια πρόταση μισθοδοσία που να ωφελεί και να προστατεύει όλα τα μέρη ευχαρίστως να την ακούσω.
Ο νέος κόσμος έχει κάνει σαφές τι θέλει.
Κάποιον που να είναι σταθερός στη ιδεολογία του, να μην την κάνει υποκριτικά λάστιχο κατα πως τον συμφέρει και να την εκφράζει αυτή με λόγια και πράξεις αδιαφορώντας για τις συνέπειες.

Vassilis Perantzakis
Μέλος του Κόμματος Πειρατών
Δημοσιεύσεις: 5084
Εγγραφή: 12 Φεβ 2012, 13:01
Τοποθεσία: Άγιοι Ανάργυροι - Αττική
Επικοινωνία:

Re: Αρθρογραφία μελών (προσωπικές απόψεις)

Δημοσίευσηαπό Vassilis Perantzakis » 06 Απρ 2012, 11:40

Kotsos έγραψε:Βασίλη σεντόνια ανταλλάσουμε γιατί προπσαθώ να πω το ίδιο πράγμα με εσένα για την διαφορά της προσφοράς κάθε εργαζομένου σε μία εταιρία συγκεκριμενοποιώντας το με οικονομικούς όρους και εσύ κολλας στους όρους γιατί τους έχεις συνδέσει με μία ιδεολογία.

Συγκεκριμενοποιώντας τους όρους η μόνη δίκαια λύση που βρίσκω για όλα τα συμβαλόμενα μέλη σε μία εταιρία είναι αυτή που προτείνω από την αρχή. Αποδοχές σύμφωνα με τις εισαγωγές (inputs) στην εταιρία και το 25% των κερδών.

Αν έχεις άλλη πιο δίκαια πρόταση μισθοδοσία που να ωφελεί και να προστατεύει όλα τα μέρη ευχαρίστως να την ακούσω.


Να στο εξηγήσω τι εννοώ. Το βασικό πρόβλημα με το σύστημα που προτείνεις είναι το ρίσκο. Είναι βέβαια ένα θεμιτό σύστημα αρκεί να συμφωνηθεί από τα συμβαλλόμενα μέρη. Υπάρχει όμως ένα μεγάλο μέρος των εργαζόμενων που για διάφορους λόγους προτιμούν την σταθερότητα ενός συγκεκριμένου μισθού, ασύνδετου με το ρίσκο. Βέβαια πάντα υπάρχει η πιθανότητα να μην "βγαίνει" μία επιχείρηση ούτε σε αυτή την περίπτωση, αλλά εκεί είναι άλλο θέμα.

Οπότε αυτό που λέω εγώ είναι ότι το κράτος θα πρέπει μέσω τον νόμων και των θεσμών να παρέχει το πλαίσιο που θα εξασφαλίζει και την ευκαιρία απασχόλησης αλλά και την ευελιξία που χρειάζεται η οικονομία για να αναπτυχθεί.
Βασίλης Περαντζάκης (Προγραμματιστής\Αναλυτής)
http://www.vasper.eu/blog/
https://www.linkedin.com/in/vassilis-perantzakis-1029b514/

Kotsos
Μέλος του Κόμματος Πειρατών
Δημοσιεύσεις: 1222
Εγγραφή: 15 Μαρ 2012, 14:20

Re: Αρθρογραφία μελών (προσωπικές απόψεις)

Δημοσίευσηαπό Kotsos » 06 Απρ 2012, 18:30

Για να αυξήσεις την προσφορά θέσεων εργασίας με νόμους σαν κράτος μπορείς να κάνεις ελάχιστα πράγματα που όλα ειναι επιζήμια για εσένα σαν κράτος.
α) μειώνεις το κόστος δανεισμού με δύο τρόπους 1) μείωση πληθωρισμού είτε με αύξηση φορολογίας στα μέσα και χαμηλα εισοδήματα, είτε με παρεμβατισμό στις τιμές, είτε με πάγωμα ή μείωση μισθών. Συνήθως είναι συνδιασμός και των τριών. 2) μείωση του επιτοκίου δανεισμού επιβάλοντας χαμηλά επιτόκια στις τράπεζες αλλά χάνεις πρώτο έσοδα φόρων από τα κέρδη της τράπεζας, δεύτερο μειώνεις το επιτόκιο κατάθεσης οπότε δεν δίνεις κίνητρο να δεσμευθούν χρήματα σε καταθέσεις με αποτέλεσμα πάλι αύξηση του πληθωρισμού παρά τις προσπάθειες σου στο 1, τρίτο με τη μείωση των επιτοκίων κατάθεσης χάνεις φόρους από την φορολογία των τόκων στις καταθέσεις και τέταρτο στην διαπραγμάτευση με τις τράπεζες θα αναγκαστείς να τους δώσεις κάποια προνόμια σε αντάλλαγμα του ρίσκου και της χασούρας.
β)αυξάνεις την προοπτική κερδών από νέες επενδύσεις με δύο τρόπους πάλι. 1) μείωση της φορολογίας στις επιχειρήσεις και των εμμέσων φόρων όπότε χάνεις πάλι έσοδα απο φορολογία που είσαι αναγκασμένος να τα μεταφέρεις σε μισθωτούς 2) μείωση βασικού μισθού για να αναπροσαρμώσεις και όλους τους άλλους μισθούς με βάση αυτόν και μείωση μισθών στο δημόσιο υπερβολικά ώστε να κάνεις του μισθούς τους ιδιωτικού τομέα ελκυστικούς με απώλεια πάλι φορολογικών εσόδων που σε ανγκάζουν να ευφευρίσκεις νέους φόρους για τις ανάγκες σου.
γ) δίνεις επιδοτήσεις σε νέες επιχειρήσεις ή αυξάνεις τα δημόσια έργα για να βάλεις επιπλέον χρήματα στην αγορά ή αναγκάζεις το δημόσιο να εξασφαλίζει την απορρόφηση της παραγωγής ή με επιδοτήσεις αγορών αυξάνεις την ζήτηση των νέων προϊόντων ή υπηρεσιών. Όλα αυτά αυξάνουν το λειτουργικό κόστος του κράτους που πάλι το αναγκάζει να αυξήσει τους φόρους για να καλύψει αυτό το επιπλέον κόστος.
δ) δημιουργεί επιπλέον δημόσιες υπηρεσίες που πάλι αυξάνει το λειτουργικό κόστος του κράτους που το αναγκάζει να βρεί επιπλέον έσοδα απο νέους φόρους.

Επειδή από την γνωστή καμπύλη υπάρχει ελάχιστο περιθώριο φορολογίας που μπορεί να εξυπηρετήσει την ανάπτυξη το κράτος βρίσκεται σε ένα τεντωμένο σχοινί ως προς το ύψος της φορολογίας που μπορεί να επιβάλει και την εξ' ανάγκης αύξηση των λειτουργικών εξόδων. Οπότε κάνει ένα συνδιασμό όλων των παραπάνω που αφήνει όλους ανικανοποιήτους γιατί δεν έχουν το απόλυτο πλεονέκτημα που θα χρειαζόταν να ανπτυχθούν ή αισθάνονται ότι επωμίζονται δυσανάλογα βάρη με τη θέση τους.

Θεσμός που να αυξάνει την προσφορά θέσεων εργασίας δεν γνωρίζω να υπάρχει αν εσύ γνωρίζεις ευχαρίστως να τον ακούσω.

Με το σύστημα που προτείνω προσπαθώ να ξεπεράσω τις προβλήματα που δημιουργούν όλες οι νομοθετικές παρεμβάσεις, χωρις να κλείνω το σύστημα όπως ο κομμουνισμός, μειώνοντας τόσο τις απώλειες από φορολογικά έσοδα, οσο και την αύξηση του λειτουργικού κόστους του δημοσίου. Την ίδια στιγμή προσφέρω σημαντικά πλεονεκτήματα για ανάπτυξη χωρίς να μειώνω την κατανάλωτική δύναμη και μειώνω την κατανάλωση με τον ΦΠΑ και με το καρότο στα μικρά εισοδήματα να δεσμεύσουν τα χρήματά τους βάζοντας τα στην παραγωγή κερδοφόρα και όχι μέσω του κράτους ή τραπεζικών καταθέσεων που επηρρεάζουν την χρηματοδότηση των επιχειρήσεων με αύξηση των επιτοκίων.
Την ίδια στιγμή μειώνω τόσο το ρίσκο για τη εργοδοσία όσο και για τον εργαζόμενο του ιδιωτικού τομέα (ελπίζω το παράδειγμα με τον Λαναρά να το εξήγησε ακετα).
Έτσι νομίζω ότι το κατα παρέτο αποτέλεσμα για όλη την κοινωνία είναι το μεγαλύτερο.
Ο νέος κόσμος έχει κάνει σαφές τι θέλει.
Κάποιον που να είναι σταθερός στη ιδεολογία του, να μην την κάνει υποκριτικά λάστιχο κατα πως τον συμφέρει και να την εκφράζει αυτή με λόγια και πράξεις αδιαφορώντας για τις συνέπειες.


Επιστροφή στο

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: 4 και 0 επισκέπτες