(Θα πρότεινα στους φίλους που προσφέρουν στην συζήτηση να αποφεύγουν τα κεφαλαία και να περιλαμβάνουν κενά μεταξύ παραγράφων - διαφορετικά τα κείμενα είναι πολύ κουραστικά και δύσκολα στην ανάγνωση)
Κατά την άποψη μου το θέμα παραμονή ή αποχώρηση από το Ευρώ, και θέματα νομισματικής και οικονομικής πολιτικής είναι ανεπαρκές να τα συζητάμε σε επίπεδο Ελλάδας. Η κρίση είναι πανευρωπαϊκή, και εάν ποτέ βγούμε από το Ευρώ, θα είναι επειδή η Ευρώπη θα έχει αποτύχει (ή αρνηθεί) να αντιμετωπίσει το πρόβλημα. Στην ουσία η Ελλάδα πληρώνει την ξεροκεφαλιά (ή την έλλειψη πολιτικής βούλησης) μέσα στην Ευρώπη.
Σε κάθε περίπτωση δεν αρκεί να συζητάμε αν θα μείνουμε ή θα φύγουμε από το Ευρώ. Χρειάζεται μια στάση, ως προς τι θα ήταν επιθυμητό σε Ευρωπαϊκό επίπεδο. Σε αυτό θα ήθελα να σταθώ για λίγο - νομίζω ότι σαν Πειρατικό Κόμμα Ελλάδος
πρέπει να επιδιώξουμε μια κοινή θέση μεταξύ των Πειρατικών Κομμάτων στην Ευρώπη.
Αυτό σημαίνει κάποια πράγματα. Πιστεύω ότι είναι σημαντικό να έχουμε μια θέση ως προς «προσαυξημένη διαβούλευση» μεταξύ των Πειρατικών Κομμάτων εντός Ευρώπης. Αυτό επίσης υπονοεί σε βάθος χρόνου, ότι θα θέλουμε να πιέσουμε να εντατικοποιηθούν οι προσπάθειες για το
Ευρωπαϊκό Κόμμα Πειρατών.
Όλα αυτά θέλουν πολύ προσοχή και προσπάθεια (η επικοινωνία δεν είναι εύκολο πράγμα), ειδικά για να πείσουμε τους Ευρωπαίους Πειρατές για κάποια θέση η οποία είναι ρεαλιστική και μπορεί να αντιμετωπίσει τις ασθένειες που αντιμετωπίζει η Ευρωζώνη, από τις οποίες υποφέρουμε και εμείς.
Σε πρώτη φάση θέλουμε να έχουμε μια ιδέα για το τι θεωρούμε σαν Έλληνες Πειρατές ότι μπορούμε να βάλουμε στο τραπέζι προς διαβούλευση μεταξύ των υπόλοιπων Ευρωπαίων Πειρατών, αλλά
δεν μπορούμε να μένουμε στο τι κάνουμε εμείς μόνο. Ποια είναι η «πανευρωπαϊκή» θέση που θα πρέπει να υιοθετήσουν όλοι οι Ευρωπαίοι Πειρατές; Αυτό προφανώς θα προκύψει μετά από πολλούς γύρους διαβούλευσης - αλλά έχουμε την υποχρέωση να πάρουμε την πρωτοβουλία.
Προσωπικά, θεωρώ ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να υιοθετήσει ένα σχέδιο παρόμοιο του «A Modest Proposal» του Γ. Βαρουφάκη (
http://yanisvaroufakis.eu/euro-crisis/).
Σε κάθε περίπτωση, θα μπορούσαμε να επιδιώξουμε να υιοθετήσουν τα διάφορα Πειρατικά Κόμματα μια σειρά από θέσεις, συνοπτικά καθώς το θέμα είναι τεράστιο:
α) Το χρέος της Ελλάδας είναι αστρονομικό, και οι προσπάθειες αποπληρωμής του με ακριβά δάνεια, αποτελούσαν στρουθοκαμηλισμό όσο από τους Έλληνες Πολιτικούς, όσο και από τους Ευρωπαίους.
β) Η Ελλάδα έχει ευθύνη για την διάσταση του προβλήματος, αλλά η επιβαλλόμενη λιτότητα εδώ και προ πολλού έχει πάψει να έχει οποιαδήποτε σχέση με «λύση», και πλέον αποτελεί σαδιστική τιμωρία για την «κακή» Ελλάδα.
γ) Το πρόβλημα της Ελλάδας διογκώνεται από καταστροφικές αδυναμίες στην σχεδίαση του Ευρώ. Ο διαχωρισμός Νομισματικής και Δημοσιονομικής πολιτικής, δεν λειτουργεί.
δ) Η κακή σχεδίαση του Ευρώ, πλήττει δυσανάλογα τις ποιο αδύναμες χώρες. Κάποιες χώρες προσποιούνται ότι είναι καλύτερες από τις άλλες, και ότι καλούνται να πληρώσουν τα σπασμένα·
αυτό δεν έχει καμία επαφή με την πραγματικότητα. Αυτό που έχουμε, είναι ένα κακοσχεδιασμένο Ευρώ, να πλήτει ΟΛΟΚΛΗΡΗ την Ευρωζώνη, όχι την Ελλάδα να τραβάει την Ευρωζώνη προς τα κάτω.
ε) Συμπέρασμα: η λύση πρέπει να περιλαμβάνει διόρθωση των αδυναμιών στην σχεδίαση του Ευρώ, π.χ. στα πλαίσια του Modest Proposal, και έμφαση στην ανάπτυξη σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, ΟΧΙ ΛΙΤΟΤΗΤΑ.
Φυσικά, πρέπει να συζητάμε και τι θα κάνουμε εμείς σαν Ελλάδα στην χειρότερη των περιπτώσεων, όπου οι Ευρωπαίοι συνεχίζουν να στρουθοκαμηλίζουν. Όμως έχουμε υποχρέωση να έχουμε και μια θέση και σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, και είναι σημαντικό να βρισκόμαστε σε συμφωνία με τα υπόλοιπα Πειρατικά Κόμματα σε αυτό.