Ο ύπνος και ο αέρας παρέχονταν από την απαρχή της δημιουργίας δωρεάν και σε μεγάλες ποσότητες χωρίς περιορισμό και χωρίς κόπο.
Για την τροφή και το νερό έπρεπε να κοπιάσεις για να έχεις την επάρκεια που χρειαζόσουν και υπήρχαν αντικειμενικές δυσκολίες ως προς την ποσότητα. Οι τρόποι απόκτησης ήταν επίσης τέσσερις: α) να είσαι καλλιεργητής γης, β) εκτροφέας ζώντων, γ) κυνηγός, δ) ψαράς (για την τροφή) και να κατοικείς, μόνιμα ή προσωρινά, πλησίον λίμνης, ποταμού, φυσικού πηγαδιού ή θάλασσας, για το νερό.
Με το πέρασμα των αιώνων άλλαξε μόνο ο τρόπος απόκτησης των αγαθών αυτών. Ο άνθρωπος έγινε έμπορος, ανταλλάκτης, πάροχος υπηρεσιών, εργάτης, κατασκευαστής. Προσέφερε αυτό που είχε σε επάρκεια για την απόκτηση αυτών που είχε σε έλλειψη. Έχτιζε σπίτια, καλλιεργούσε την γη άλλου, έραβε ρούχα, με αντάλλαγμα τροφή και αντίστροφα.
Σε κάθε καιρό τα παραπάνω αγαθά παραμένουν τα πιο χρήσιμα. Ειδικά σε καιρό πραγματικού ή οικονομικού ή ενεργειακού πολέμου αυτά "ακριβαίνουν" και γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης και "παράνομου" πλουτισμού.
Όμως ένα προϊόν ήταν και θα είναι στον αιώνα τον άπαντα, πιο χρήσιμο από όλα αυτά, πιο σημαντικό από τροφή και νερό. Το "κουτί".
Τρελό αλλά αληθινό. Για να αποθηκεύσει-μεταφέρει-επεξεργαστεί την τροφή και το νερό του για μελλοντική χρήση χρειαζόταν "συσκευασία" ευέλικτη στην χρήση. Έχει πάρει διάφορες μορφές στην πορεία των αιώνων, αμφορέας, στάμνα, καρδάρα, ασκός, κοφίνι, σακούλι, κουβάς, χαρτόκουτο, φιάλη, τενεκές, βαρέλι, κασόνι (μπύρες
)..... Κάθε "κουτί" είχε την δική του χρησιμότητα, αποθήκευση, μεταφορά, επεξεργασία ή μετατροπή αυτών (σιτάρι σε αλεύρι, γάλα σε τυρί, αλεύρι σε ψωμί....) όλες οι εργασίες επεξεργασίας και μεταφοράς γίνονταν σε κουτιά-δοχεία. Όσο και αν φαίνεται περίεργο ήταν αυτό που και για τους "μαυραγορίτες" αποτελούσε "ακίνητη" περιουσία με υψηλή τιμή κτήσης. Χωρίς το κουτί, σακί, τενεκέ δεν μπορούσε να πουλήσει-μεταφέρει το εμπόρευμά του, λάδι, σιτάρι, αλεύρι.
Τι σχέση έχει με εμάς αυτό ; Μα ο Δούρειος Ίππος
Ο ΔΙ είναι ένα κουτί για να μπει η τροφή, το νερό που θα χρησιμεύσει και σε εμάς να αποθηκεύσουμε προσωρινά ότι είναι απαραίτητο για την επιβίωσή μας (χρήματα, μέλη...) και να μπορέσουμε να πουλήσουμε τα προϊόντα μας, (ελευθερία, δικαιοσύνη, ιδιωτικότητα, διαφάνεια, κατάργηση λογοκρισίας, πατέντες, πνευμ.δικαιώματα...). Παράλληλα λόγω μεγέθους μπορούν να χωρέσουν και "άλλα" προϊόντα, άλλων ομάδων ανθρώπων που έχουν την ευελιξία που χρειάζεται ώστε και Αθηναίοι (δημοκρατία) και Σπαρτιάτες (βασιλεία) να είναι εντός του για να επιτύχουν τον κοινό σκοπό τους, να υπερπηδήσουν το εμπόδιο του τείχους που λέγεται 3%
Αν πάλι δεν σας έπεισα εγώ, αγαπητά μέλη, διαβάστε:
viewtopic.php?f=174&t=6562
http://www.vasper.eu/blog/?p=703
