chprokop έγραψε:Αν μας λέγατε και ποιοι ειναι...
Γενικά ζηλωτής είναι όποιος βάζει ημερομηνία λήξης στις ψηφοφορίες, ή (ακόμα χειρότερα) όποιος τις κλειδώνει, με σκοπό να επιβάλλει στα γρήγορα την άποψή του. Αυτή η θέλησή του να επιβάλει την άποψη του γρήγορα, εκβιαστικά και τετελεσμένα τον καθιστά ζηλωτή, δηλαδή ουσιαστικά αρνητή της ίδιας της δημοκρατίας.
Ενώ ησυχαστής είναι αυτός που δεν εκβιάζει τετελεσμένα αποτελέσματα και τετελεσμένες αποφάσεις στις ψηφοφορίες. Ησυχαστής είναι αυτός που ενώ σέβεται και υπακούει στο τρέχων αποτέλεσμα μιας ψηφοφορίας, παράλληλα αφήνει την ψηφοφορία ανοιχτή ώστε να εξελίσσεται και να μεταβάλλεται ελεύθερα το αποτέλεσμά της και οι διαθέσιμες επιλογές της. Ο ησυχαστής δίνει την δυνατότητα στους νεοεισερχόμενους να προτείνουν μια νέα επιλογή στην ψηφοφορία που δεν την είχαν σκεφτεί οι παλιοί, δίνει επίσης την δυνατότητα στους νέους να ψηφίσουν και έτσι να μεταβάλλουν την τρέχουσα απόφαση, αλλά επίσης δίνει και στους παλαιούς την δυνατότητα να αλλάξουν γνώμη. Ο σεβασμός στην γνώμη των νεοεισερχομένων και η ελευθερία αλλαγής της άποψης των παλιών, αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση για την σωστή λειτουργία μιας δημοκρατίας.
Το δε επιχείρημα των ζηλωτών "αν δεν σου αρέσει το τελικό αποτέλεσμα , ξαναβάλε ψηφοφορία" το μόνο που προκαλεί είναι απανωτές ψηφοφορίες για το ίδιο θέμα. Αναγκάζουν οι ζηλωτές με αυτόν το τρόπο τον κόσμο να παίξει με το ζόρι στο ζηλωτικό τους παιχνίδι. Καλούνται δηλαδή όλοι να ψηφίζουν συνέχεια τα ίδια και τα ίδια, ανάλογα με τις ορέξεις του κάθε ζηλωτή, και να μην μπορεί να υπάρξει ησυχία. Αυτό το ζηλωτικό βέρτιγκο των επαναλαμβανόμενων ψηφοφοριών για το ίδιο πάντα θέμα, είναι καταστροφικό για την ίδια την λειτουργία της δημοκρατίας.
Όλα τα παραπάνω που λέω δεν είναι απλή θεωρία. Δεν είναι υποθετικό σενάριο. Είναι πράξη και υλοποιούνται κατά γράμμα στο λικουιντ, στην πλατφόρμα που προωθεί ο στρατός των ζηλωτών. Σε αυτόν τον ζηλωτικό στρατό, οι πειρατές πρέπει να αντισταθούν.
