Vassilis Perantzakis έγραψε:Είμαστε μια ακτιβιστική οργάνωση φιλελεύθερων φοιτητών που έχει ως σκοπό την διάδοση και προώθηση των φιλελεύθερων ιδεών (ατομικά δικαιώματα, ανοιχτή κοινωνία, ελεύθερη αγορά) στην Ελλάδα.
Μπούρδες φιλελέ.
Ο ιδιωτικός τομέας, η "ανοιχτή" κοινωνία, η "ελεύθερη" αγορά, ανθίζει πάνω στο έδαφος του δημοσίου. Κλασική περίπτωση. Το 99% του ιδιωτικού τομέα είναι κρατικοδίαιτο. Με περισσότερο κρατικοδίαιτο το "ελεύθερο" εμπόριο και την "ελεύθερη" αγορά, που βασίζει την ύπαρξή της στα τεράστια δημόσια στρατιωτικά, αστυνομικά και δικαστικά έξοδα, που πληρώνουν οι πολίτες με φόρους, και που εξασφαλίζουν και εγγυώνται την ασφάλεια και τα δικαιώματα των εμπορευμάτων και των εμπόρων, στις αγορές και στους δρόμους του εμπορίου.
Θα πρέπει το δημόσιο να αναλάβει το κόστος προστασίας του εμπορίου μόνο για τα απαραίτητα αγαθά (εύκολα ορίζονται τα απραίτητα, με δημοψήφισμα από τους πολίτες), και η "ελεύθερη" αγορά να αναλάβει το κόστος της προστασίας των υπόλοιπων (μη απαραίτητων) εμπορευμάτων της, αν θέλει να είναι πραγματικά "ελεύθερη".
Άρα εκτός από την επιλεκτική προστασία των εμπόρων και των εμπορευμάτων στις αγορές στους δρόμους του εμπορίου, το δημόσιο επίσης ΔΕΝ πρέπει να προστατεύει άκριτα και τα πνευματικά δικαιώματα και τις πατέντες. Οι πατέντες και τα πνευματικά δικαιώματα θα πρέπει να προστατεύονται, μόνο αν κριθούν (με δημοψήφισμα) δημοσίως απαραίτητα. Ο πνευματικός δημιουργός μπορεί να περιγράφει στους πολίτες τι έχει δημιουργήσει, και να κρατάει (αν θέλει) κρυφή την υλοποίησή του, μέχρι να κριθεί με δημοψήφισμα η πνευματική δημιουργία δημοσίως απαραίτητη, και έτσι να εφαρμοστεί σε αυτήν ο δημόσιος μηχανισμός προστασίας.
Προς αυτή την κατεύθυνση, έχουμε αποφασίσει να διοργανώσουμε ένα event στην Αθήνα, το Μάρτιο που θα έχει ως κύριο θέμα τα κρυπτονομίσματα. Μεταξύ άλλων, θα υπάρχει μία θεματική ενότητα που θα αφορά τη σχέση των κρυπτονομισμάτων και της τεχνολογίας στην οποία βασίζονται με την προάσπιση των ψηφιακών δικαιωμάτων.
Ομοίως οι φιλελέ αδυνατούν να κατανοήσουν ότι το οποιοδήποτε νόμισμα βασίζει την ύπαρξή του και την αξία του στον μηχανισμό της βίας που είναι σε θέση να το επιβάλει ως ανταλλακτικό μέσο. Ο μηχανισμός της αστυνομίας, των δικαστηρίων και της φορολογίας δηλαδή, μηχανισμός που επίσης είναι δημόσιος και πληρώνεται με φόρους από όλους τους πολίτες.
Η ανθρώπινη βλακεία, είναι ανίκητη.