pirateparty.gr forum

Η εταιρεία στην οποία ήμουν επικεφαλής για 20 χρόνια, επεξεργαζόταν τα προσωπικά δεδομένα για λογαριασμό τρίτων. Η Δέλτα Πληροφορική εξυπηρετούσε πολλές τράπεζες στην Ελλάδα ...... Όλα αυτά τα χρόνια, κανένα στοιχείο δεν διέρρευσε και κανένα αρχείο δεν έφυγε από τους υπολογιστές της εταιρείας. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα συστηματικού σχεδιασμού για την ασφαλή διατήρηση των στοιχείων, όπως επίσης και αυστηρότατες διαδικασίες στην πρόσβαση σε αυτά. Οποιαδήποτε πρόσβαση από οποιοδήποτε σημείο καταγραφόταν και έτσι λειτουργούσε αποτρεπτικά για κάποιον που θα ήθελε να αντιγράψει τα αρχεία. Επιπλέον, όλοι οι υπάλληλοι της εταιρείας ήξεραν ότι τυχόν διαρροή στοιχείων θα ήταν καταστροφική για την εταιρεία και κατ’ επέκταση για τους ίδιους.

Μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι το ίδιο συμβαίνει και στο Δημόσιο; Σε καμία περίπτωση. Η ασφάλεια των συστημάτων είναι πιθανότατα τελευταία στις προτεραιότητες, οι δε υπάλληλοι ξέρουν ότι με τίποτα δεν κλείνει μια δημόσια υπηρεσία όσο ανεπαρκής και αν είναι. Είναι μάλιστα βέβαιο ότι, αν γινόταν κάποια προσπάθεια ελέγχου και παρακολούθησης, θα αντιδρούσαν οι συνδικαλιστές με τη δικαιολογία ότι «παραβιάζεται η ατομική ελευθερία των υπαλλήλων». Ακόμα και η πρόσβαση σε ορισμένα κέντρα επεξεργασίας του Δημοσίου είναι τόσο εύκολη, ώστε να υπάρχει ο κίνδυνος δολιοφθοράς και καταστροφής πολύτιμων στοιχείων, που είναι αμφίβολο αν υπάρχουν ενημερωμένα εφεδρικά αντίγραφα για όλα αυτά. Για τη δημιουργία εφεδρικών κέντρων επεξεργασίας και σχεδίων επαναλειτουργίας σε περίπτωση καταστροφής (Disaster Recovery Site and Contingency Plan) δεν το συζητάμε. Αυτή είναι μια πολυτέλεια που δεν μας απασχολεί, γιατί μας προστατεύει ο Θεός των Ελλήνων από τέτοιους κινδύνους....
... Γιατί υπάρχουν οι εταιρείες οι οποίες υποκλέπτουν και διαθέτουν τα προσωπικά στοιχεία σε άλλους; Η εύκολη και άμεση απάντηση είναι: γιατί υπάρχουν αγοραστές για τα στοιχεία. Εδώ είναι που αρχίζουν τα δύσκολα. Γιατί υπάρχουν αγοραστές για τα στοιχεία; Γιατί τα στοιχεία αυτά είναι απαραίτητα στη λειτουργία τους. Σε πολλές χώρες και δη προηγμένες (π.χ. ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο, Γερμανία, Καναδάς, Ιαπωνία κ.ά.), λειτουργούν νόμιμα τα λεγόμενα Credit Reference Agencies ή Consumer Reference Agencies (CRA), τα οποία συλλέγουν στοιχεία (από διάφορες πηγές) προκειμένου να διαμορφώσουν την πιστοληπτική ικανότητα των πολιτών. Οσο και αν ακούγεται οξύμωρο, τα γραφεία αυτά προστατεύουν τόσο τον δανειολήπτη όσο και τον δανειστή, ώστε να υπάρχει συμμετρία στην πληροφόρηση και των δύο. Ο κάθε ενδιαφερόμενος έχει πρόσβαση στα στοιχεία που τον αφορούν και μπορεί να ζητήσει τη διόρθωσή τους. Πάντως, οι εταιρείες αυτές εξυπηρετούν ακόμα και κρατικές υπηρεσίες. Πρόσφατα, τον Νοέμβριο του 2012, η μεγαλύτερη εταιρεία (CRA) της Αγγλίας μαζί με άλλες έξι εταιρείες (μεταξύ των οποίων τα Ταχυδρομεία και μία εταιρεία κινητής τηλεφωνίας) ανέλαβαν να σχεδιάσουν τον νέο τρόπο καταβολής των προνοιακών επιδομάτων για το υπουργείο Εργων και Συντάξεων. Στην Ελλάδα τέτοια γραφεία εξ όσων γνωρίζω δεν μπορούν να λειτουργήσουν λόγω της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων. Ως συνήθως η ελληνική προστασία έχει πολύ υψηλότερο δείκτη από τις άλλες χώρες! Και έτσι υποχρεωτικά φτάνουμε στην παρανομία. Αντί να ελέγξουμε μια διαδικασία, την απαγορεύουμε εντελώς και οδηγούμε πολλούς στη μαύρη οικονομία. Κάτι σαν τη ποτοαπαγόρευση.