Παραβιασεις Απορρητου

[bucaneros A]

http://osarena.net/news/aftes-i-topothe ... o-sas.html

[pav]

Κάθε φορά που ένα σάιτ χρησιμοποιεί "ευκολίες" κοινωνικής δικτύωσης (twitter feed, like buttons, share buttons) παραβιάζει το απόρρητο μας. Το ίδιο κάνει και η κεντρική σελίδα του κόμματος μας.

Κάθε φορά που ένα σάιτ τραβάει τα σκριπτάκια που χρησιμοποιεί από CDN, παραβιάζει το απόρρητο μας.

Κάθε φορά που δίνεις short URL, παραβιάζεις το απόρρητο μου.

Μήπως, όσο πιο γρήγορα συνειδητοποιήσετε ότι όταν χρησιμοποιείτε μια δωρεάν online υπηρεσία, όπως το Facebook και το YouTube, δεν είστε ο πελάτης, αλλά το προϊόν, τόσο το καλύτερο?
Οι χώροι αυτοί πρέπει να βγάλουν χρήματα, αλλιώς δεν θα υπάρχουν.
Μήπως, λοιπόν, κάνουν περιουσίες από την πώληση ΣΑΣ στους διαφημιστές?

Γιατί, να τα δίνεις απ' ευθείας στους διαφημιστές είναι καλύτερα;

Η μεγαλύτερη διαφημιστική εταιρία σήμερα ξέρει τι αναζητάτε στο διαδίκτυο, όλες τις σελίδες που βλέπετε, το περιεχόμενο των email που στέλνετε, ποια βίντεο είδατε. Ξέρει σχεδόν τα πάντα (που την ενδιαφέρουν) για την ζωή σας στο διαδίκτυο. Ποια είναι;

(Σε δεύτερο βήμα θα εξηγήσω αν θέλετε πως τα ξέρει όλα αυτά ακόμη κι αν δεν κάνεις "σύνδεση")

[bucaneros A]

συνεχισε οταν μπορεις ....

[pav]

Κατ' αρχάς να τονίσω ότι αυτό που λέει παραβίαση απορρήτου ο ένας, ο άλλος το ονομάζει φυσιολογική λειτουργία του web.

Κάθε φορά που επισκεπτόμαστε μια σελίδα ή χρησιμοποιούμε μια υπηρεσία με ένα τυπικό web browser, δίνουμε αυτόματα αρκετές πληροφορίες. Ανάλογα με το είδος της σελίδας και τις προθέσεις της, οι πληροφορίες αυτές κυμαίνονται από βασικές έως και πολύ αναλυτικές. Για παράδειγμα οι διαχειριστές των ιστοσελίδων μπορούν να ξέρουν την διεύθυνση IP που χρησιμοποιούμε, από ποια σελίδα ήρθαμε στην δική τους, την ανάλυση της οθόνης μας, ποιο λειτουργικό σύστημα και ποιο browser χρησιμοποιούμε και άλλα πολλά. Αυτά τα στοιχεία δεν περιέχουν ονοματεπώνυμα, τηλέφωνα και διευθύνσεις αλλά είναι υπεραρκετά ώστε να μπορεί κάποιος που τα συλλέγει από πολλές γωνιές του διαδικτύου να σε αναγνωρίσει ως χρήστη/οντότητα και να παρακολουθήσει τις κινήσεις σου.

Κάτι τέτοιο είναι σε θέση να κάνουν σχετικά λίγοι: οι πάροχοι υπηρεσιών internet σε όλα τα επίπεδα, οι κυβερνήσεις και, κάθε μία σε διαφορετικό βαθμό, διαφημιστικές εταιρίες με κορυφαία την Google. Η Google λίγο-λίγο, πέραν των υπηρεσιών που παρέχει απ' ευθείας στους χρήστες, έχει στήσει και πολλές υπηρεσίες που ενσωματώνονται στις υπόλοιπες ιστοσελίδες που επισκεπτόμαστε. Για παράδειγμα, η Google παρέχει (και καταγράφει):

• Αναζήτηση στο διαδίκτυο (με μονοπωλιακή θέση).
• Εmail, blogs, office suite (Google docs), μεταφράσεις, ηλεκτρονικές πληρωμές, χάρτες και δρομολόγηση, εντοπισμό ακριβής γεωγραφικής θέσεως, κοινωνική δικτύωση, βίντεο (το YouTube δικό της είναι), αγορές, code hosting, chat, talk και πολλά άλλα.
• Υπηρεσίες που ενσωματώνονται σε άλλες ιστοσελίδες και καταγράφουν το εξίσου καλά: DNS, CDN, βίντεο (YouTube), γραμματοσειρές, διαγράμματα, χάρτες, analytics ("δωρεάν" σουίτα καταγραφής των επισκεπτών και παρουσίασης στατιστικών), κουμπάκια +1, και πολλά άλλα.
• Android

Αν συνυπολογίσουμε το πλήθος των υπηρεσιών και τον μεγάλο βαθμό διείσδυσής τους στους υπόλοιπους ιστοχώρους, μπορούμε να συμπεράνουμε με ασφάλεια ότι η Google βλέπει σχεδόν όλα όσα βλέπουμε κι εμείς.

Όλα αυτά σε συνδυασμό με την υψηλή ποιότητα ήταν που έφεραν την Google στην κορυφή. Ενώ όμως η Google έφερνε τη νέα εποχή στο διαδίκτυο και ανέβαζε τον πήχη, προσπαθώντας να μην παραβιάζει (πολύ) τους άγραφους κανόνες του διαδικτύου για προστασία της ιδιωτικότητας και της ανωνυμίας, ήρθε το Facebook και έφερε τα πάνω κάτω. Το Facebook δεν σεβόταν τίποτα, ήξερε δραματικά περισσότερα προσωπικά στοιχεία για τους χρήστες του και ταυτόχρονα απολάμβανε ευρεία αποδοχή και γεωμετρική αύξηση της έκτασής του. Έτσι άρχισε να κερδίζει μεγάλο μερίδιο των διαφημίσεων, τις οποίες μάλιστα χρυσοπλήρωναν οι διαφημιζόμενοι καθώς είχε την δυνατότητα να τις παρουσιάζει ακριβώς στο κοινό το οποίο στόχευαν. Κάπως έτσι, πιθανολογώ, η Google έκανε μια μεγάλη στροφή γύρω στο 2008 με 2009 και ξέχασε τα "do no evil" του παρελθόντος.

Τώρα πια τόσο η Google, όσο και το Facebook και πολλές μικρότερες παρασιτικές-συμβιωτικές εταιρίες (Ζynga), πέραν των πληροφοριών που εξετάσαμε πριν, απαιτούν και πολλές προσωπικές πληροφορίες από τους χρήστες τους. Το ονοματεπώνυμο, η διεύθυνση email, το γένος και η ημερομηνία γέννησης, ενώ κάποτε ήταν απαγορευτικά, τώρα ζητούνται απροκάλυπτα και δίνονται απροκατάληπτα.

Κάθε φορά που επισκεπτόμαστε την σελίδα του κόμματός μας, το μαθαίνει η Google (βίντεο από το YouTube) και το twitter. Αν είμαστε και συνδεδεμένοι στις υπηρεσίες τους τότε συνδέουν την πληροφορία αυτή με το προφίλ μας επίσημα, αλλιώς ανεπίσημα (χαχα). Αν είμαστε συνδεδεμένοι στο Facebook ή το έχουμε να μας συνδέει αυτόματα, τότε κάθε φορά που βλέπουμε μια σελίδα που έχει το έτοιμο κουμπάκι "Like", το Facebook ξέρει ότι την είδαμε, ακόμη κι αν δεν πατήσουμε το κουμπάκι. Κάθε φορά που ψάχνουμε κάτι στην μηχανή αναζήτησης, η Google καταγράφει το τι ψάξαμε αλλά και το ποια από τα αποτελέσματα ανοίξαμε και διαβάσαμε και μας άρεσαν.

[Κομπειλάδας]

Το Facebook θα είναι ένα από τα επόμενα θέματα άρθρων για το Παπαγαλάκι.... Θέλει βέβαια αρκετή δουλειά για να βγει κάτι, όπως βγήκε για την Google στο άρθρο "Η "Μεγάλη Αδερφή", Google, ενημερώνει..." http://is.gd/Bw7Ru4.

Το άρθρο για την Google δεν τελείωσε, αυτό ήταν το Μέρος Α', στο Μέρος Β' θα πούμε πολλά περισσότερα σχετικά με την ασφάλεια στο Διαδίκτυο, τόσο από την μεριά της Google όσο και από την μεριά των διάφορων εταιριών που ασχολούνται με την ασφάλεια στην online συνδέσεις (ειδικά για τις online συναλλαγές με τράπεζες κτλ.).

Βασικό θέμα για το Μέρος Β΄ θα είναι η 2-factors επιβεβαίωση σύνδεσης για ασφαλείς συνδέσεις (σε κάποιες περιπτώσεις γίνεται χρήση και της 3-factors επιβεβαίωση). Το άρθρο αυτό θα περιέχει τις διάφορες μεθόδους με τις οποίες προτείνουν οι εταιρίες ότι εξασφαλίζεται σε μεγάλο βαθμό η ταυτοποίηση του λογαριασμού που συνδέεται με τον πραγματικό κάτοχο του λογαριασμού...

Πολλά κείμενα και με πολλούς τεχνικούς όρους, χώρια η μετάφραση από τα αγγλικά, δυσκολεύουν την διαδικασία ολοκλήρωσης του άρθρου για το Μέρος Β'.

Τεσπά, αν κάποιος όμως, θέλει να γράψει ένα άρθρο για το Facebook (σαν αυτό που έγραψε εν ολίγοις ο pav) μπορεί να το γράψει και θα το αναρτήσω στο Παπαγαλάκι.

[enros]

http://panopticlick.eff.org/