pirateparty.gr forum

«Έτσι δεν μένει παρά να ομολογήσω δημοσίως ότι οι πρυτάνεις και οι άλλοι συνδικαλιστές, που με την ανομία τους γελοιοποίησαν 255 από τους 300 βουλευτές της Βουλής των Ελλήνων (συμπεριλαμβανομένων του πρωθυπουργού και του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ) που ψήφισαν τον νόμο 4009/11, πέτυχαν την απενεργοποίησή του, παραβαίνοντας οι ίδιοι κατάφωρα τις ακαδημαϊκές αρχές, το Σύνταγμα και τους νόμους του Κράτους. Αυτή είναι η νίκη των συντεχνιών»

Πηγή: in.gr

Προσωπικά δεν βρίσκω τίποτα κακό στο γεγονός ότι οι κοινωνία αρνήται να εφαρμόσει νόμους που ψηφίστηκαν μόνο από 255 ανθρώπους.
Γιατί για μένα η ψήφος του κάθε βουλευτή δεν έχει καμιά απολύτως παραπάνω βαρύτητα από την ψήφο οποιουδήποτε άλλου πολίτη.

Πέρα από γενικόλογες κρίσεις λοιπόν, μπορείς να μας πεις τι καλό ή τι κακό έλεγε αυτός ο νόμος;
Για να μπορέσουμε και εμείς να διαμορφώσουμε άποψη αν ήταν νίκη συντεχνιών ή νίκη της κοινωνίας.

qwertyuiopasdfghjklz έγραψε:για μένα η ψήφος του κάθε βουλευτή δεν έχει καμιά απολύτως παραπάνω βαρύτητα από την ψήφο οποιουδήποτε άλλου πολίτη.

ΟΚ.

qwertyuiopasdfghjklz έγραψε:Προσωπικά δεν βρίσκω τίποτα κακό στο γεγονός ότι οι κοινωνία αρνήται να εφαρμόσει νόμους που ψηφίστηκαν μόνο από 255 ανθρώπους.
Γιατί για μένα η ψήφος του κάθε βουλευτή δεν έχει καμιά απολύτως παραπάνω βαρύτητα από την ψήφο οποιουδήποτε άλλου πολίτη.

Πέρα από γενικόλογες κρίσεις λοιπόν, μπορείς να μας πεις τι καλό ή τι κακό έλεγε αυτός ο νόμος;
Για να μπορέσουμε και εμείς να διαμορφώσουμε άποψη αν ήταν νίκη συντεχνιών ή νίκη της κοινωνίας.

Κάτσε, αυτό το κρατάω ολόκληρο, αξίζει.

H ουσία είναι αυτή, ότι δεν δεχόμαστε τον κοινοβουλευτισμό. Από την μια δεν τον σεβόμαστε, αλλά από την άλλη όμως γνωρίζουμε ότι παραμένει ακόμα δυνατός.

Το ότι δεν τον δεχόμαστε αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι απαγορεύεται να τον χρησιμοποιήσουμε και ως όχημα, ως ξενιστή, για να πετύχουμε τις επιδιώξεις της άμεσης δημοκρατίας, ακριβώς όπως το σαράκι χρησιμοποιεί το ξύλο. Οπότε δεν είναι κακό κάποιοι να τον χτυπάνε ευθεώς από τα έξω δηλώνοντας ότι δεν σέβονται και δεν υπακούουν στις αποφάσεις 300 μόνο ανθρώπων, και κάποιοι άλλοι (οι πειρατές βουλευτές) να τρυπώσουνε μέσα στις τάξεις του κοινοβουλευτισμού, να προσποιηθούν ότι τον σέβονται, και να τον φάνε από τα μέσα σιγά-σιγά, παραχωρώντας την βουλευτική τους ψήφο απευθείας, άμεσα και άνευ όρων στην διάθεση του λαού και της άμεσης δημοκρατίας. Σημασία και στόχος είναι να φαγωθεί ο κοινοβουλευτισμός, και από τα μέσα και από τα έξω.

Υπό αυτή την έννοια, ακόμα και αν ήταν συντεχνιακή η νίκη των ΑΕΙ, εφόσον νίκησαν τον κοινοβουλευτισμό καλό είναι. Γιατί ο κοινοβουλευτισμός είναι μεγαλύτερος εχθρός της κοινωνίας, από ότι οι συντεχνίες. Μιας και ο ίδιος αποτελεί την υπέρτατη συντεχνία , η οποία έχει κάτσει πάνω στο σβέρκο ολων μας. Ένας είναι ο εχθρός, ο κοινοβουλευτισμός.

Όταν μάλιστα διαβάζεις την φράση....

γελοιοποίησαν 255 από τους 300 βουλευτές της Βουλής των Ελλήνων (συμπεριλαμβανομένων του πρωθυπουργού και του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ)

....δεν σου έρχεται αυθόρμητα να πείς: "Τι; Γελοιοποίησαν τον τζέφρυ και τους 300; να αγίασουν τα χέρια τους!" ;;;

Τώρα μάλιστα, συμφωνώ εν μέρει, ο αντιπροσωπευτικός μας κοινοβουλευτισμός πάσχει.

Ωστόσο, δεν μπορείς να εξισώνεις μια κλειστή συντεχνία (ακαδημαϊκοί /ιδιοκτήτες ταξί / φαρμακοποιοί / δικαστικοί / κ.α.) με την κοινωνία ή να την θεωρείς αντιπρόσωπο της κοινωνίας και μάλιστα καλύτερο από τους βουλευτές.

Υ.Γ. Αν και δεν είναι επιστημονική δημοσκόπηση, οι 64 (αυτή τη στιγμή) "θετικοί ψήφοι" στο άρθρο είναι ισχυρή ένδειξη για την άποψη της κοινωνίας. (Τα περισσότερα άρθρα δεν συγκεντρώνουν πάνω από 5 "ψήφους").

Το παραπάνω άρθρο δημιουργεί μια απορία: Ακόμα και σε ένα αμεσοδημοκρατικό μοντέλο διακυβέρνησης, αν δεν υπάρχει γενική συμμετοχή οι συντεχνίες θα συνεχίσουν το ίδιο έργο. Πως θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί αυτό; Ποιός ακριβώς είναι ο τρόπος να ψηφίζονται οι καλύτεροι νόμοι όταν αφορούν άμεσα μόνο μια συγκεκριμένη ομάδα του πληθυσμού;

mankasp έγραψε:Το παραπάνω άρθρο δημιουργεί μια απορία: Ακόμα και σε ένα αμεσοδημοκρατικό μοντέλο διακυβέρνησης, αν δεν υπάρχει γενική συμμετοχή οι συντεχνίες θα συνεχίσουν το ίδιο έργο. Πως θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί αυτό; Ποιός ακριβώς είναι ο τρόπος να ψηφίζονται οι καλύτεροι νόμοι όταν αφορούν άμεσα μόνο μια συγκεκριμένη ομάδα του πληθυσμού;

Δεν το λές καλά. Σε ένα αμεσοδημοκρατικό μοντέλο, όσο δεν υπάρχει συμμετοχή, οι συντεχνίες θα συνεχίστουν το έργο. Όχι "αν δεν υπάρχει", "όσο δεν υπάρχει". Γιατί κατά την γνώμη μου, θα υπάρχει τεράστια συμμετοχή, όταν διαπιστώνει πάνω στο σβέρκο του ο κόσμος το κακό που κάνουν κάποιες συντεχνίες, και επίσης ταυτόχρονα γνωρίζει ότι έχει την δύναμη να τις ανατρέψει με μια του κουβέντα. Θα τις πάρει και θα τις σηκώσει τις συντεχνίες. Η συμμετοχή του λαού δεν υπάρχει σήμερα, γιατί δεν έχει δωθεί η δύναμη στο λαό. Και ο λαός δεν είναι χαζός να ασχολείται με ανούσια πράγματα. Δώστου δύναμη του λαού, και θα δεις μετά συμμετοχή.

qwertyuiopasdfghjklz έγραψε:

mankasp έγραψε:Το παραπάνω άρθρο δημιουργεί μια απορία: Ακόμα και σε ένα αμεσοδημοκρατικό μοντέλο διακυβέρνησης, αν δεν υπάρχει γενική συμμετοχή οι συντεχνίες θα συνεχίσουν το ίδιο έργο. Πως θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί αυτό; Ποιός ακριβώς είναι ο τρόπος να ψηφίζονται οι καλύτεροι νόμοι όταν αφορούν άμεσα μόνο μια συγκεκριμένη ομάδα του πληθυσμού;

Δεν το λές καλά. Σε ένα αμεσοδημοκρατικό μοντέλο, όσο δεν υπάρχει συμμετοχή, οι συντεχνίες θα συνεχίστουν το έργο. Όχι "αν δεν υπάρχει", "όσο δεν υπάρχει". Γιατί κατά την γνώμη μου, θα υπάρχει τεράστια συμμετοχή, όταν διαπιστώνει πάνω στο σβέρκο του ο κόσμος το κακό που κάνουν κάποιες συντεχνίες, και επίσης ταυτόχρονα γνωρίζει ότι έχει την δύναμη να τις ανατρέψει με μια του κουβέντα. Θα τις πάρει και θα τις σηκώσει τις συντεχνίες. Η συμμετοχή του λαού δεν υπάρχει σήμερα, γιατί δεν έχει δωθεί η δύναμη στο λαό. Και ο λαός δεν είναι χαζός να ασχολείται με ανούσια πράγματα. Δώστου δύναμη του λαού, και θα δεις μετά συμμετοχή.

Τον τρόπο ψάχνω.

mankasp έγραψε:Τον τρόπο ψάχνω.

Νομίζω έχει συζητηθεί ο τρόπος πολλές φορές.

Να μπουν στην βουλή βουλευτές ενός κόμματος που θα ακούνε τα δημοψηφίσματα και θα ψηφίζουν ότι τους λέει ο λαός και όχι ότι τους λένε τα μέλη ή ο αρχηγός του κόμματος. Στην αρχή θα είναι ένας-δυο τέτοιοι βουλευτές, αλλά μετά μόλις καταλάβει ο κόσμος την πραγματική δεύσμεση αυτών των βουλευτών, και ότι μέσω αυτών των βουλευτών μπορεί πραγματικά να εκφράζεται η βούληση του λαού, τότε αυτοί οι μη-βουλευτές από ένας-δύο θα γίνουν πολλοι. Ενδεχομένως και κάποιοι ανεξάρτητοι βουλευτές άλλων κομμάτων να προσχωρήσουν σε αυτό το σύστημα.

Και κάποια στιγμή, όταν θα γίνουν 151 οι μη-βουλευτές, θα αλλάξουν το πολίτευμα. Αλλά και να μην το αλλάξουν, όσο θα υπάρχουν 151 μη-βουλευτές στο κοινοβούλιο, το πολίτευμα αλλαγμένο θα είναι ουσιαστικά.

Όλα εξαρτώνται από έμας λοιπόν, και από την αξιόπιστη πλατφόρμα δημοκρατίας που οφείλουμε για το μέλλον το δικό μας και των παιδιών να στήσουμε. Δουλειά, δουλειά, δουλειά, και όλα θα πάνε καλά. Και φυσικά πόλεμος μέχρις εσχάτων ενάντια στα κομματόσκυλα και στους κομματικά περιχαρακωμμένους πουεπιμένουν να διαμορφώνουν πολιτική αναμεταξύ τους απαγορεύοντας την συμμετοχή όλων και αλλοιώνοντας έτσι την άμεση δημοκρατία. Πόλεμος από όπου και αν προέρχονται αυτοί, είτε από τα μέσα είτε από τε έξω. Είτε είναι δηλαδή πειρατές είτε όχι, τους κομματικά περιχαρακωμένους και όσους στήνουν κομματικά αναχώματα πρέπει να τους πολεμήσουμε μέχρις εσχάτων και να τους τσακίσουμε (μεταφορικά πάντα).