Για να ενημερώνεσαι πρέπει να πληρώνεις...

[pav]

(Ως υπερασπιστής της άποψης)

Να λέμε την άποψή μας μόνο αν την πιστεύουμε, δεν συμφωνώ να δικηγορίζουμε, να γινόμαστε μαθητευόμενοι ψεύτες.
Αν την πιστεύεις την άποψη αυτή οκ, αν δεν την πιστεύεις όμως ξαναγράψτην και γράψε ακριβώς απο κάτω γιατί δεν την πιστεύεις.

Έχω εξηγήσει τι κάνω εδώ κι εδώ, περιμένω αντίλογο από άλλους. Σε παρακαλώ ας μην βγαίνουμε εκτός θέματος.

[enros]

(Ως υπερασπιστής της άποψης)

Να λέμε την άποψή μας μόνο αν την πιστεύουμε, δεν συμφωνώ να δικηγορίζουμε, να γινόμαστε μαθητευόμενοι ψεύτες.
Αν την πιστεύεις την άποψη αυτή οκ, αν δεν την πιστεύεις όμως ξαναγράψτην και γράψε ακριβώς απο κάτω γιατί δεν την πιστεύεις.

Έχω εξηγήσει τι κάνω εδώ κι εδώ, περιμένω αντίλογο από άλλους. Σε παρακαλώ ας μην βγαίνουμε εκτός θέματος.

Ναι το κατάλαβα, αλλά δεν συμφωνώ με την μέθοδό σου.
Μου αρέσει ο λόγος και ο αντίλογος από ανθρώπους που πιστεύουν αυτά που λένε, δεν μου αρέσουν οι δικηγορικές ασκήσεις.
Γιαυτό αν δεν πιστεύεις αυτά που είπες, να τα απαντήσεις μόνος σου, για να φύγουμε από τις αγορεύσεις και να προχωρήσουμε στην ουσία.

[pav]

Ναι το κατάλαβα, αλλά δεν συμφωνώ με την μέθοδό σου.
Μου αρέσει ο λόγος και ο αντίλογος από ανθρώπους που πιστεύουν αυτά που λένε, δεν μου αρέσουν οι δικηγορικές ασκήσεις.
Γιαυτό αν δεν πιστεύεις αυτά που είπες, να τα απαντήσεις μόνος σου, για να φύγουμε από τις αγορεύσεις και να προχωρήσουμε στην ουσία.

Εμένα όμως μου αρέσει αυτή η άσκηση και γιαυτό την ξεκίνησα. Δεν οφείλω να κάνω αυτό που σου αρέσει.

[enros]

Ναι το κατάλαβα, αλλά δεν συμφωνώ με την μέθοδό σου.
Μου αρέσει ο λόγος και ο αντίλογος από ανθρώπους που πιστεύουν αυτά που λένε, δεν μου αρέσουν οι δικηγορικές ασκήσεις.
Γιαυτό αν δεν πιστεύεις αυτά που είπες, να τα απαντήσεις μόνος σου, για να φύγουμε από τις αγορεύσεις και να προχωρήσουμε στην ουσία.

Εμένα όμως μου αρέσει αυτή η άσκηση και γιαυτό την ξεκίνησα. Δεν οφείλω να κάνω αυτό που σου αρέσει.

Ας περιμένουμε λοιπόν να δούμε τι αρέσει στους περισσότερους.

Η περιπλάνηση στον λαβύρινθο της σοφιστείας ή η αναζήτηση της πραγματικής γνώμης των άλλων;
Προσωπικά πιστεύω ότι στην πραγματική-αληθινή γνώμη των άλλων εμπεριέχεται η αλήθεια και το δίκαιο.
Τα οποία αναζητά ο κάθε τίμιος άνθρωπος, και απεχθάνεται ο κάθε σοφιστής.

Εγώ θα παρακαλούσα να ακουστούν γνώμες για το θέμα, όχι σοφιστείες και δικηγορισμοί.

[hrsfpgyjrnptrd]

Μια άποψη λέει οτι ο δημοσιογράφος/ερευνητής πρέπει να προτείνει ενα θέμα και αν αυτο ενδιαφέρει το κοινό του μεσα απο κάποια πλατφόρμα crowd funding να χρηματοδοτείται. Πχ "για να ερευνήσω το θέμα της μόλυνσης του τάδε ρέματος θέμα θέλω δυο άνθρωπό-μηνες, αν βρεθούν 1600€ το κάνω". Αν βρεθούν 1000 άτομα που τα νοιάζει να βάλουν από 1,6€ θα το κάνει και μετά θα το αφήσει ελεύθερο, έτσι αλλιώς το έχει πληρωθεί ήδη. Όποιος το χρησιμοποιήσει οφείλει την αναφορά στον δημιουργό και τέλος (CC-BY).

[enros]

Μια άποψη λέει οτι ο δημοσιογράφος/ερευνητής πρέπει να προτείνει ενα θέμα και αν αυτο ενδιαφέρει το κοινό του μεσα απο κάποια πλατφόρμα crowd funding να χρηματοδοτείται. Πχ "για να ερευνήσω το θέμα της μόλυνσης του τάδε ρέματος θέμα θέλω δυο άνθρωπό-μηνες, αν βρεθούν 1600€ το κάνω". Αν βρεθούν 1000 άτομα που τα νοιάζει να βάλουν από 1,6€ θα το κάνει και μετά θα το αφήσει ελεύθερο, έτσι αλλιώς το έχει πληρωθεί ήδη. Όποιος το χρησιμοποιήσει οφείλει την αναφορά στον δημιουργό και τέλος (CC-BY).

Στην πράξη όμως τα πράγματα λειτουργούν κάπως αντίστροφα.
Πρώτα ερευνάς ένα-δυο θέματα τζάμπα, για να αποκτήσεις συνδρομητές.

Και μετά, με την συνδρομή που έχεις ήδη πάρει, έχεις χρήματα και έχεις προπληρωθεί για να ασχοληθείς με το επόμενο θέμα.
Είτε το διαλέγεις εσύ ο ίδιος σύμφωνα με την κρίση σου αγνοώντας τους συνδρομητές σου (παλαιά σχολή) είτε σε εντέλουν οι συνδρομητές σου να κάνεις κάτι είτε το προτείνεις και εγκρίνουν οι συνδρομητές (νέα σχολή, η πειρατική πρόταση)

[hrsfpgyjrnptrd]

Φυσικά για να εμπιστευτεί κάποιος τον δημοσιογράφο και να τον προσλάβει θα χρειαστεί δείγματα δουλειάς.

Και δεν μιλάω για συνδρομητές, μιλάω για καταναλωτές συγκεκριμένου προϊόντος.
Αν δηλαδή (μαζι με άλλους) προσλάβω έναν δημοσιογράφο για να κ9άνει μια έρευνα δεν υποχρεούμαι να τον ξανάπροσλάβω για επόμενη.
Τα θέματα με αυτό το σκεπτικό τα προτείνει ο κάθε δημοσιογράφος (ή ομάδα) και εγώ σαν καταναλωτής επιλέγω που (και αν) θα ξοδέψω τα χρήματα μου.

[zio_donnie]

Εγώ και συμφωνώ και διαφωνώ με τα λεγόμενά του.

Συμφωνώ
1) Πως ο δημοσιογράφος πρέπει να αμοίβεται
2) Συμφωνώ πως η αντιγραφή και χρησιμοποίηση του έργου του άλλου χωρίς να δίνει credit είναι τραγική
3) Συμφωνώ πως τα διάφορα ανθυπομπλόγκ της συμφοράς με τις κοτσάνες του καθενός δεν είναι ενημέρωση
4) Συμφωνώ πως η ενημέρωση είναι ακριβή υπόθεση και χρειάζεται χρήμα.
5) Δωρεάν ενημέρωση δεν υπάρχει. Κάτι πληρώνεις πάντα και αν δεν είναι χρήμα θα είναι είδος

Αυτά είναι τα δεδομένα. Εκεί που διαφωνώ είναι με τις λύσεις που προτείνει ή υπονοεί.

1) Η συνδρομή (aka paywall στις ξένες εφημερίδες) απέτυχε οικτρά σαν business plan. Ο κόσμος απλά δεν το θέλει.
2) Το ίντερνετ επιτρέπει την εύκολη αντιγραφή περιεχομένου, καλώς ή κακώς. Δεν γίνεται να το διορθώσεις οπότε μάθε να ζεις με αυτό του το χαρακτηριστικό. Το ότι ενοχλεί την συντεχνία σου δεν είναι λόγος για να λάβεις μέτρα εναντίον του
3) Το τι εννοεί "αντιγραφή των έργων" του θέλει διευκρίνηση. Το να κάνω quote μια παράγραφο από το άρθρο του (δίνοντας και το λίνκ) δεν είναι αθέμιτη χρήση. Όπως δεν είναι αθέμιτη χρήση η αντιγραφή του σε σελίδες σχολιασμού.
4) Η ανάπτυξη "'άλλων πρακτικών" πάνω στο πρωτότυπο ή τα αντίγραφά του είναι δικαίωμα και όχι έγκλημα. Το να φτιάξω ένα σατυρικό σάιτ που να κοροιδεύει τα άρθρα της καθημερινής μπορεί να μην αρέσει στους συντάκτες της αλλά είναι ελευθερία του λόγου. Deal with it.

Γενικά ζούμε μια μεταβατική περίοδο της δημοσιογραφίας. Από την μια το κοινό έχει μάθει στο δωρεάν, από την άλλη υπάρχει υπερπροσφορά πληροφοριών πρακτικά αδύνατον να διασταυρωθούν, με αποτέλεσμα να υπάρχει μια ψευδαίσθηση ενημέρωσης ενώ στην πραγματικότητα υπάρχει μόνο ένα τεράστιο ράδιο αρβύλα γεμάτο ανοησίες και θεωρίες συνωμοσίας. Τα παραδοσιακά ΜΜΕ δεν έχουν πλέον το μονοπώλιο της ενημέρωσης και στην Ελλάδα συγκεκριμένα έχουν από πολλού απωλέσει την αξιοπιστία τους λόγω της γνωστής διαπλοκής.

Προσωπικά διαχωρίζω τρεις κατηγορίες στην ενημέρωση:

1) Αμιγώς νέα/γεγονότα. Πχ. σεισμός 6 ρίχτερ στην Ινδονησία. Αυτή η ενημέρωση πλέον αποτελεί δωρεάν commodity που πληρώνεται από διαφημίσεις.

2) Αρθρογραφία/άποψη. Αυτό το είδος ενημέρωσης είναι σημαντικότερο και το περισσότερο απειλούμενο. Σημαντικότερο γιατί οι ειδήσεις χωρίς ερμηνεία είναι άχρηστες. Πχ τι χρησιμότητα έχει η είδηση "υπογράφηκε το μνημόνιο 3" χωρίς την ερμηνεία/γνώμη επί της σημασίας της; Καμία απολύτως. Απειλείται όμως από πολλούς κινδύνους. Πρώτος από όλους η αξιοπιστία. Οι παραδοσιακοί δημοσιογράφοι χρηματίζονται από τις διάφορες κλίκες (εξ ου και η καταβαράθρωση της κυκλοφορίας των εφημερίδων). Οι bloggers είναι ένα τσούρμο χωρίς αρχή και τέλος όπου μπορείς να βρεις από εμπεριστατωμένες απόψεις μέχρι βαλτούς των μεγάλων ΜΜΕ που δημιουργούν εντυπώσεις ή εκβιάζουν απροκάλυπτα κρυμμένοι πίσω από την ανωνυμία τους. Δεν υπάρχει τρόπος να διασταυρώσεις την πληροφορία, άρα αυτόματα χάνει ένα τεράστιο μέρος της αξιοπιστίας της.
Το συγκεκριμένο πρόβλημα είναι χρηματικό αλλά όχι από την άποψη της πληρωμής της εργασίας καθεαυτής αλλά της προέλευσης της χρηματοδότησης. Πχ οι εφημερίδες θεωρητικά είναι ανεξάρτητες και ζουν από τις πωλήσεις τους. Πρακτικά είναι όλες επιχορηγούμενα φερέφωνα διαφόρων συμφερόντων. Άρα όποιος γράφει σε αυτές είναι ύποπτος εξ ορισμού. Λύση στο πρόβλημα είναι μόνο μια. Σταματήστε να αγοράζετε εφημερίδες και να βλέπετε τα κανάλια του κάθε Μπόμπολα και Αλαφούζου. Όταν κλείσουν σιγά σιγά θα επέλθει η φυσική τάξη των πραγμάτων που είναι η εφημερίδα που συντηρείται από τους αναγνώστες της. (Πχ το περιοδικό unfollow που τα πάει αρκετά καλά και δεν έχει καν διαφημίσεις).
Στην εποχή του ίντερνετ είναι ακόμα πιο εύκολο να ανοίξεις εφημερίδα. Δεν λείπουν τα χρήματα αλλά ανθρώπινο κεφάλαιο. Αν κάνει site ο Πρετεντέρης και ο Χατζηνικολάου και κλείσει δεν θα φταίει η πειρατεία αλλά οι συντάκτες. Οπότε τα δάκρυα για τους "κακούς πειρατές που κλέβουν τα άρθρα μας" είναι κροκοδείλια, και κρύβουν την μεγάλη αλήθεια που είναι πως το κοινό που ιστορικά αγόραζε εφημερίδες έχει σιχαθεί μεγάλο μέρος του δημοσιογραφικού κόσμου και το θεωρεί συνένοχο του πολιτικού συστήματος για την κατάντια της χώρας. Το κοινό του "γαύρου" και της "πράσινης" δεν πλήρωνε ποτέ οπότε απλά έχει ήδη μετακινηθεί στα δωρεάν καφροσάιτ.
Επισημαίνω πως υπάρχουν μικρές εξειδικευμένες εκδόσεις που συντηρούνται από το κοινό τους είτε με συνδρομή είτε με διαφημίσεις. Οι διαφημίσεις δεν είναι κακός μπαμπούλας αν εμπιστεύεσαι τον συντάκτη και θεωρείς πως δεν αλλάζει την άποψη του για να ευχαριστήσει τον σπόνσορα. Εκείνο που δεν θα υπάρξει ίσως ποτέ πάλι είναι η γενική εφημερίδα που είχε από ειδήσεις σχόλια έως επικήδειους και αθλητικά. Είναι απλά η φυσική εξέλιξη των πραγμάτων, ο κόσμος οδεύει προς την εξειδίκευση και εξατομίκευση του περιεχομένου. Οι εφημερίδες και η τηλεόραση δεν αποτελούν εξαίρεση.

3) Ερευνητική/μάχιμη δημοσιογραφία. Στην Ελλάδα δεν είχαμε και ποτέ για να μας λείψει αλλά για να έχεις αποκαλυπτικά ρεπορτάζ χρειάζεσαι καταρχήν μάχιμους δημοσιογράφους διαθέσιμους να ρισκάρουν και να συγκρουστούν. Ο μόνος τρόπος για να χρηματοδοτηθούν τέτοιοι άνθρωποι είναι είτε μια αδέκαστη κρατική τηλεόραση (BBC) είτε το crowdfunding (debtocracy/katastroika). Προσωπικά δεν πιστεύω πως το crowdfunding μπορεί να χρηματοδοτήσει ουδέτερα ρεπορτάζ καθώς η ανθρώπινη προδιάθεση είναι να θες να ακούσεις αυτά με τα οποία συμφωνείς, εξ ου και το debtocracy είναι ουσιαστικά προπαγάνδα και όχι ντοκυμαντέρ οπότε πιστεύω πως η ΕΡΤ πρέπει να εξυγιανθεί, να διωχθούν άπαντες και να αρχίσει να λειτουργεί σαν ανεξάρτητη αρχή.

[baskin]

Δελτίο Τύπου

Το κουνούπι και η καμήλα.

Από την μείωση τον αποδοχών εξαιτίας της κρίσης, δεν μπορούσαν να λείψουν και οι "δημοσιογράφοι" αυτής της χώρας. Σαν γνήσιοι αυτόχθονες όμως της μπανανίας ήταν αναμενόμενο να κυνηγάνε το κουνούπι και να αγνοούν επιδεικτικά την καμήλα. Την καμήλα που και χωρίς κρίση τους κουβαλάει στον απόπατο της συνείδησης του σκεπτόμενου κόσμου και της εποχής του διαδικτύου.

Ο κ. Τέλλογλου σκιαγραφεί κάποια σημαντικά ζητήματα στο άρθρο του (http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=21153 ). Πραγματεύεται (επιφανειακά) το θέμα της χρηματοδότησης του λειτουργήματος του δημοσιογράφου, αλλά βρίσκει και αυτός τον πολύ εύκολο εχθρό, την "πειρατεία" και την "αντιγραφή". Τσουβαλιάζει όλο το ελληνικό internet και εξισώνει τους μεγαλοκαναλάρχες με τους bloggers. Χάνει και αυτός την ουσία που είναι το παρωχημένο μοντέλο το οποίο συνεχίζει να υπηρετεί και την εξάρτηση των Ελλήνων "δημοσιογράφων" από τις επιταγές και τις ορέξεις του κάθε μεγαλοκαναλάρχη, δανειοδοτούμενου εν χρεωκοπία εργοδότη τους.

Πολύ σωστά αναφέρει ένα διαφορετικό μοντέλο χρηματοδότησης (συνδρομητικό), χωρίς να εμβαθύνει, το οποίο θα μπορούσε να αποτελέσει μία νέα κατεύθυνση και επίσης πολύ σωστά αναφέρει και την αναπαραγωγή χωρίς αναφορά της πηγής ή του πρωτοτύπου, ως σημαντικά ζητήματα. Θα πρέπει όμως να καταλάβει ότι το τελευταίο δεν είναι αποτέλεσμα της ελευθερίας του διαδικτύου (αυτό που είναι γεμάτο κλέφτες) αλλά της ίδιας της νοοτροπίας του σιναφιού του που έχει μεταφερθεί και στην διαδικτυακή "δημοσιογραφία".

Ο κ. Τέλλογλου βρίσκει πανεύκολα και αυτός την αιτία του προβλήματος στην "πειρατεία" και την "αντιγραφή" και επίσης πολύ εύκολα προτείνει το ανελέητο κυνήγι όλων των "αντιγραφέων" (έτσι κι αλλιώς όλοι κλέφτες είναι). Το άρθρο του θα μπορούσε να είναι αφορμή μιας ουσιαστικής συζήτησης για αυτό που αναφέρει, δηλαδή τα "βιώσιμα και αξιόπιστα ΜΜΕ", αλλά δυστυχώς πέφτει στην παγίδα του ίδιου του κατεστημένου που υπηρετεί.

Σαν Έλληνες Πειρατές, τον καλούμε να γραφτεί στο κόμμα [1] και να αναζητήσει μαζί μας την εφαρμογή των αδειών ανοιχτού περιεχομένου (π.χ. Creative Commons [2]) και την βιωσιμότητα του λειτουργήματος του δημοσιογράφου στην νέα εποχή του διαδικτύου, απαγκιστρωμένο από τις νοοτροπίες του παρελθόντος και την εξάρτηση από τους δανειολήπτες εκδότες. Οι πόρτες είναι ανοιχτές και η γνώση ελεύθερη, τα εργαλεία υπάρχουν και εξελίσσονται. Οι Πειρατές απλά ανοίγουν το δρόμο.
Κύριε Τέλλογλου σας περιμένουμε: http://www.pirateparty.gr/aitisi-eggrafhs/

[1] http://www.pirateparty.gr/
[2] http://www.creativecommons.gr/

Υπάρχει το παραπάνω κείμενο έτοιμο. Από την στιγμή που δεν υπάρχει μηχανισμός ταχείας έγκρισης, πως μπορεί να προχωρήσει (αν προχωρήσει)...
Έγινε προσπάθεια να μην περιέχονται θέσεις πέραν των αρχών μας.

[omissman]

Το κειμενο ειναι θαυμασιο !
Να βρουμε τροπο να προχωρησει αμεσα, ισως και να το στειλουμε για απαντηση - δημοσιευση στο ιδιο το protagon...

Μπορουμε επισης να γραψουμε καποια στοιχεια του σαν σχολια κατω απο το αρθρο, αλλα αυτο δεν εχει την ιδια δυναμικη.

Γιατι δεν μπορει η Ομ.Επ. να το δημοσιευσει αμεσα ;;;
Δεν περιεχει τιποτε "επιληψιμο" ουτε θετει αλλα πολιτικα ζητηματα περαν των αρχων.
Προτεινω να παει αμεσως στην Ομ.Επ. χωρις καμμια αργοπορια. Αρκετα με τους βυζαντινισμους

Συμφωνω επισης παρα πολυ με το Διονυση που θιγει ουσιαστικα ζητηματα.
Με ολα αυτα πρεπει να καταπιαστουμε και να τα προβαλουμε.