Η Έκθεση Πόρτερ του '47...

[Petros]

Το 1947, ο Πωλ Πόρτερ, επικεφαλής της Επιτροπής για την Αμερικανική βοήθεια στην Ελλάδα, επισκέφθηκε τη χώρα προκειμένου να υποβάλει τα συμπεράσματά του. Συνέταξε τη γνωστή έκθεση ή Μνημόνιο Πόρτερ. Σε αυτή την έκθεση, περιγράφεται η Ελλάδα πριν από 66 χρόνια. Οι πολιτικοί, οι επιχειρηματίες, οι εφοπλιστές και βέβαια ο απλός κόσμος. Διαβάστε τα συμπεράσματα του Πόρτερ και βρείτε τις διαφορές με σήμερα. Η Ελλάδα είναι 66 χρόνια πίσω.

Γράφει ο Πόρτερ.

«Απ" ό, τι μπόρεσα να διαπιστώσω, η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει καμιάν άλλη πολι­τική πρακτική από το να εκλιπαρεί για ξένη βοήθεια ώστε να διατηρηθεί στην εξουσία απαριθμώντας θορυβωδώς τις θυσίες της Ελλάδος. [...] στόχος της είναι να χρησιμοποιήσει την ξένη βοήθεια ως μέσο για τη διαιώνιση των προνομίων μίας μικρής κλίκας εμπόρων και τραπεζιτών, οι οποίοι αποτελούν την αόρατη εξουσία στην Ελλάδα.

Η κλίκα αυτή είναι αποφασισμένη να υπερασπίσει με κάθε μέσο τα οι­κονομικά της συμφέροντα και δεν ενδιαφέρεται καθόλου για το τι μπορεί να στοιχίσει αυτό στην οικονομία της χώρας. Τα μέλη αυτής της κλίκας επιθυμούν να διατηρήσουν άθικτο ένα φορολογικό σύστημα που τους ευνοεί, με αληθινά σκανδαλώδη τρόπο. Αντιτίθενται στον έλεγχο συναλλάγματος, γιατί αυτό θα τους εμποδίσει να εξάγουν τα κέρδη τους στις τράπεζες του Καΐρου και της Αργεντινής. Δεν διανοήθηκαν ποτέ να επενδύσουν τα κέρδη τους στη δική τους χώρα για να βοηθήσουν στην αναστήλωση της εθνικής οικονομίας.

Τα συμφέροντα των εφοπλιστών προστατεύονται επίσης με σκανδαλώδη τρόπο. Η ελληνική εμπορική ναυτιλία ανθεί στην εποχή μας και οι εφοπλιστές κερδίζουν τεράστια ποσά, αλλά το χρεοκοπημένο ελληνικό κράτος δεν απο­κομίζει κανένα όφελος απ" αυτό. Οι μισθοί των ναυτικών γυρίζουν στην Ελ­λάδα, αλλά οι εφοπλιστές ασφαλίζουν το μεγαλύτερο μέρος των κερδών τους στις ξένες χώρες.

Κάθε επιχείρηση θα έπρεπε να πληρώνει μια σημαντική εισφορά στο κρά­τος, κάτω από την προστασία του οποίου λειτουργεί. Αυτό ισχύει κατά κύριο λόγο για την περίπτωση των εφοπλιστών, που τα μεγαλύτερα κέρδη τους προέρχονται από τα «Λίμπερτι», τα οποία τους παραχώρησε η αμερικανική Ναυτική Αποστολή με την εγγύηση του ελληνικού κράτους.

Η ομάδα πίεσης της καλής κοινωνίας - οι κομψοί κοσμοπολίτες που έχουν την έδρα τους στις Κάννες, στο Σαιν Μόριτς και στην αθηναϊκή πλατεία Κολωνακίου - θα ενεργοποιηθεί.
Οι περισσότεροι απ" αυτούς είναι άνθρωποι πολύ γοητευτικοί, που μιλάνε πολύ καλά τα αγγλικά. Είναι πάντοτε πρόθυμοι, όταν πρόκειται να εξυπηρετήσουν την αμερικανική αποστολή για τα δικά τους συμφέροντα. Θυμάμαι ακόμα ένα από τα πιο επίσημα γεύματα ενός από τους σημαντι­κότερους τραπεζίτες, που με είχε καλέσει στη βίλα του των Αθηνών. Είχε τρεις σερβιτόρους με λιβρέα, μια ποικιλία απ΄ τα πιο φίνα κρασιά και φα­γητά διάφορα, περίφημα γαρνιρισμένα. Κατά τη διάρκεια του γεύματος, ένας από τους αντιπροσώπους της κλίκας που ανέφερα άρχισε να εξυμνεί τις ομορφιές της ζωής κοντά στη θάλασσα, καθώς και τις χαρές των αρι­στοκρατικών σπορ.

Η αντίθεση ανάμεσα στο γεύμα αυτό και στα παιδιά που πεθαίνουν από την πείνα στους δρόμους της Αθήνας είναι πραγματικά τρομερή.

Εδώ δεν υφίσταται κράτος σύμφωνα με τα δυτικά πρότυπα. Αντ΄ αυτού υπάρχει μια χαλαρή ιεραρχία ατομιστών πολιτικών, μερικοί από τους οποίους είναι χειρότεροι από άλλους, που είναι τόσο απασχολημένοι με τον προσωπικό τους αγώνα για εξουσία, ώστε δεν έχουν τον χρόνο να αναπτύξουν οικονομική πολιτική, ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι είχαν την ικανότητα.

Υπάρχει μεγάλη ανομοιομορφία εις το βιοτικόν επίπεδον και τα εισοδήματα ανά την Ελλάδα. Οι κερδίζοντες, δηλαδή οι βιομήχανοι, οι έμποροι, οι κερδο­σκόποι και οι μαυραγορίται, διάγουν εν πλούτω και χλιδή, το πρόβλημα δε αυτό ουδεμία κυβέρνησις το αντιμετώπισεν αποτελεσματικώς. Εν τω μεταξύ αι λαϊκαί μάζαι περνούν μιαν αθλίαν ζωή. Οι κερδίζοντες είναι σχετικώς ολίγοι τον αριθμόν και ο συνολικός πλούτος των, περιερχόμενος εις τό σύνολον του πληθυσμού θα επέφερεν ελάχιστην βελτίωσιν των γενικών συνθηκών διαβιώ­σεως. Αλλ΄ ο πολυτελής τρόπος ζωής των εν μέσω της πτώχειας συντείνει εις το να εξοργίζη τας μάζας και να υπογραμμίζη την δυστυχίαν των πτωχών.

Δύο και ήμισυ έτη μετά την απελευθέρωσιν η Ελλάς ευρίσκεται εις μί­αν κατάστασιν νεκρώσεως παρά την ούσιαστικήν έξωτερικήν βοήθειαν και την αρμοδίαν εξωτερικήν καθοδήγησιν.

Εις ολόκληρον την χώρα, απ΄ άκρου εις άκρη, κυριαρχεί μία γκρίζα ανυπεράσπιστη, βαθιά έλλειψη πίστης για το μέλλον - μία έλλειψη πίστης που οδηγεί σε πλήρη απραξία προς το παρόν. Οι άνθρωποι έχουν παραλύσει από την αβεβαιότητα και τον φόβο, οι επιχειρηματίαι δεν επενδύουν, οι καταστηματάρχαι δεν αποθηκεύουν προμήθειες.»

Πηγή: http://oimos-athina.blogspot.gr/2014/01/66.html

[laskaris_vasilis]

Το κακό βρε "Petros" είναι πως αυτούς, τους ίδιους πολιτικούς που κατηγορεί ο Πόρτερ, η κυβέρνησή του, τους αβαντάριζε και βοήθησε να εδραιωθούν έτσι ώστε,
να μετατρέψουν την Ελλάδα ανάχωμα στον "κομμουνιστικό κίνδυνο"
......
Σε κάποια κείμενα και επιχειρηματολογίες χωράει και δεύτερη και τρίτη πολλές φορές εξήγηση/ανάγνωση!

[ekfrasi]

Ολόκληρη ιστορία στο http://scholar.lib.vt.edu/collections/m ... _ms68_007/
"Wanted: A Miracle in Greece" By Paul A. Porter στο "Box-folder: 1:5"

Σε κείμενο http://notthemajorityopinion.blogspot.g ... ep-20.html
με τη γαμάτη ατάκα: Greek reality (elliniki pragmatikotita) (is a state of mind that) exists only in the minds of those that never managed to escape it

Διάλεξα άλλα κομμάτια απο του Πέτρου...

The late King George of Greece, in my first talk with him, referred to many government employees as "camp followers" and "coffeehouse politicians" and described the whole civil service as a kind of pension system for political hacks. These were harsh words, but not unwarranted. The civil service is overexpanded, underpaid and demoralized. The low salaries have been augmented by a completely baffling system of extra allowances by which a few civil servants probably get as much as four times their base pay. At the same time the bulk of them do not get a living wage. Many of them are forced to supplement their government pay by taking outside jobs. Imagine the effects in Washington if officials in government departments worked part time for local lawyers or lobbyists or industrialists

"When visitors on arriving in a new country," he began by saying, "run into a sandstorm or a hurricane, they are always told how unusual the weather is. But the situation you are running into here in Athens—the monetary crisis, the possible civil service strike, the pending fall of the government—is the normal postwar political climate of Greece.

δεν αλλάζουν μερικά πράγματα... αυτά που είναι και στα Ελληνικά στο προηγούμενο ποστ, αλλά να τα βλέπουμε όχι μόνο διαχρονικά, ως Ελληνική νοοτροπία, αλλά και μέσα στο ιστορικό πλαίσιο τους.

. It intends, in my judgment, to use foreign aid as a way of perpetuating the privileges of a small banking and commercial clique which constitutes the invisible power in Greece.

He professes to recognize that the Greek people are weary of the game of political musical chairs, where the same personalities merely shift their positions when a cabinet crisis develops.

Then, behind the government, is a small mercantile and banking cabal, headed by ........, governor of the National Bank of Greece and a shrewd and effective operator. This cabal is determined above all to protect its financial prerogatives, at whatever expense to the economic health of the country. Its members wish to retain a tax system rigged fantastically in their favor. They oppose exchange controls, because these might prevent them from salting away their profits in banks in Cairo or Argentina. They would never dream of investing these profits in their country's recovery.

The social lobby—the smart international set, with its headquarters at Cannes, St. Moritz and the Kolonaki Square of Athens— will begin to operate. Many of them are charming people, speaking excellent English, who will be genuinely anxious to be of service to the American mission, but who, above all, will seek to convert the mission into another means of safeguarding their own prerogatives.

Ας μην ξεχνάμε το ιστορικό πλαίσιο όλης αυτής της φάσης βέβαια, η Σοβιετική απειλή, ο εμφύλιος και το να πέσει η Ελλάδα στα χέρια των Κομμουνιστών. Οπως είπε και ο Λάσκαρης πριν "να μετατρέψουν την Ελλάδα ανάχωμα στον "κομμουνιστικό κίνδυνο"

We are facing a situation unprecedented in our history," and we will simply have to develop a new and American means of coping with it. The British formula in such cases was always collaboration with the native ruling classes —buying their support by confirming them in their power to exploit the masses, and relying upon them to hold the people down with gendarmery and whips.

This formula is not only repugnant to American traditions. It is also impractical. No system would deliver the Greek people more speedily into the arms of the Russians. We must work out a formula for starting from the bottom and working up—not starting from the top and working down. Russia is standing patiently by, hoping to get into Greece by a base on balls. It is confident that Greek incompetence and Greek reaction, combined with American inexperience and American gullibility, will doom the efforts of the American mission. We will soon be so frustrated by inefficiency, vacillation and simple knavery, Russia hopes, that we will grow disgusted and indifferent and finally walk out. Then guess who will walk in!

Και σε ένα που έχει απόλυτο δίκιο:

We cannot evaluate progress in Greece by usual Western standards.

Αξίζει να το διαβάσετε όλο με τα ονόματα της εποχής, της αναφορές στο Ζέρβα, τον Δαμασκηνό, τους πολιτικούς τότε κτλ...

[Petros]

Και σε ένα που έχει απόλυτο δίκιο:

We cannot evaluate progress in Greece by usual Western standards.

Σε αυτό νομίζω μπορεί να κολλήσει και αυτό που ποσταρα χθές

[laskaris_vasilis]

We cannot evaluate progress in Greece by usual Western standards.

Ένας από τους λόγους που θεωρώ πως ο Καραμανλής (ο πρεσβύτερος) είπε την μεγαλύτερη μαλακία, ιστορικά!! (Την επόμενη την είπε ο Κένεντι.... Μην ζητάτε να σας πω ποια! Φαντασία χρειάζεται!!!!)
.......
ΔΕΝ "ανήκωμεν εις την Δύσην"!! ...... Όσο και να το γουστάριζε, αυτός και οι "κολαούζοι" του!