Δημοσίευσηαπό mike1966 » 22 Ιαν 2012, 18:24
Αγαπητοί φίλοι,
Επιτρέψτε μου την προσφώνηση αυτή, γιατί έτσι νιώθω αυτή τη στιγμή. Και μόνο ότι τόσοι άνθρωποι (δεν έχει σημασία ο αριθμός) συμμερίζονται αυτές τις αγωνίες μού είναι παρήγορο.
Ανέστη προφανώς και δεν μπορούμε να απαντήσουμε σε αυτές τις ερωτήσεις. Όχι μόνο ένας χρόνος δεν φτάνει αλλά ούτε μια δεκαετία. Ιδιαίτερα εσύ, που είσαι ΒορειοΕλλαδίτης –αν καταλαβαίνω σωστά- θα το κατανοείς πιο βαθιά (βλέπε διάφορα προβλήματα βόρεια, βορειοανατολικά και ανατολικά…).
Πιστεύω στην ακόλουθη τακτική:
1) Δεν έχουμε τις απαντήσεις για όλα, γιατί:
a. Δεν έχουμε όλα τα δεδομένα. Όσοι κυβερνούν μονίμως κάτι μας κρύβουν, μας λένε τη μισή αλήθεια και μετά την πληρώνουμε ολόκληρη.
b. Δεν υπάρχει μία λύση μαγική, ιδίως όταν έχεις να συμβιβάσεις τόσα συγκρουόμενα συμφέροντα και με τις κοινωνικές ομάδες να είναι ήδη η μία απέναντι από την άλλη.
c. Χρειάζεται χρόνος να περάσεις σ΄ έναν λαό που έχει την ατομικότητα ως θεό, ότι η προσωπική δημιουργία και ανάδειξη μπορεί να επιτευχθεί μόνο όταν και οι γύρω μου ευημερούν (ή τουλάχιστον δεν δεινοπαθούν).
2) Δεν χρειάζεται να έχουμε τις απαντήσεις σε όλα. Είμαστε άνθρωποι νέοι (μάλλον πρέπει να είμαι από τους μεγαλύτερους στην προσπάθεια αυτή), που:
a. Πιστεύουμε ότι η λύση θα έρθει μέσα από τη συνεννόηση με τους άλλους.
b. Το βασικό μέλημα πρέπει να είναι η ΠΑΙΔΕΙΑ. Ένας λαός με παιδεία επιβιώνει, όσο στραβά και αν του πάνε τα πράγματα.
c. Πιστεύουμε στη διαφάνεια (ταλαιπωρημένη λέξη), που πρέπει να προωθηθεί με όλες τις δυνάμεις μας.
d. Πιστεύουμε στην ισότητα αλλά και στην ιδιαιτερότητα του καθενός, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα γίνουμε η δίοδος για να βγάλει ο καθένας τα απωθημένα του.
3) Χρειάζεται άμεσα να έχουμε απαντήσεις στα ερωτήματα:
a. Τί εννοούμε όταν μιλάμε για ελεύθερο διαδίκτυο.
b. Τι εννοούμε με τον όρο πνευματικά δικαιώματα, που βάζουμε τα όρια και που αρχίζουν οι υπερβολές.
c. Πώς θα συμβάλλουμε στη διαφάνεια και στη δημοκρατία.
d. Τί πρόταση έχουμε για την παιδεία και πώς αυτή θα είναι προσαρμοσμένη στις ανάγκες του αύριο (το θέμα καίει όλους, και τους πιο αδιάφορους).
4) Χρειάζεται να προβάλλουμε ότι:
a. Είμαστε μία προσπάθεια να επιβληθεί έλεγχος στην ασυδοσία που είχαν μέχρι τώρα οι κρατούντες.
b. Δεν έχουμε την ψευδαίσθηση ότι αύριο θα κυβερνήσουμε. Ούτε είναι δυνατόν και ούτε θα γίνει. Δεν είναι τυχαίο ότι οι λαοί που ευημερούν έχουν κυβερνήσεις συνεργασίας (ιδίως στις χώρες που εμείς έχουμε ως πρότυπό μας).
c. Είμαστε μία από τις διεξόδους (δεν πιστεύω να νομίζει κανείς ότι εμείς είμαστε οι… σωτήρες) απέναντι στον παραλογισμό του ότι το λευκό ή το άκυρο είναι ψήφος προς το πρώτο κόμμα.
5) Τέλος, να προβάλλουμε ότι η μέχρι τώρα λογική που προχωρήσαμε ως χώρα (και που κακά τα ψέματα, βόλεψε πολλούς) τέλειωσε. Εντελώς. Άρα, χρειάζεται νέα πορεία, μέσα από το σεβασμό και την αποδοχή του άλλου (γίνομαι κουραστικός – πιθανά- με αυτή την επαναλαμβανόμενη πρόταση, αλλά θεωρώ ότι είναι το κλειδί για την αναστροφή της κατρακύλας).
Ελπίζω να μην σας κουράζω. Δεν χρειάζεται να είμαστε λεπτομερείς. Εξάλλου και αυτοί με τα λεπτομερή προγράμματα και τις «βαθιές» γνώσεις είδαμε τι κάνανε. Νομίζω ότι οι απαντήσεις στην παράγραφο (3) αρκούν -και ίσως και να περισσεύουν- για αρχή. Η συνέχεια θα κριθεί από τη συνέπεια προθέσεων και πράξεων.
Επίσης, ελπίζω να μην παρεξηγηθώ από κανέναν σας. Θέτω τους προβληματισμούς μου για να έχουμε όσο το δυνατόν καλύτερα αποτελεσματική παρέμβαση στα κοινά. Προφανώς, θέλω να είμαι ερέθισμα για συζήτηση και όχι η απάντηση. Και αυτό θέλω να είναι το καινούργιο που θα περάσουμε: θέτουμε προβληματισμούς και ψάχνουμε όλοι μαζί τη λύση (ακόμα και με τους αντιπαθούντες). Η εποχή των «καταλληλότερων» πέρασε, με ολέθριες συνέπειες.
Καλή συνέχεια.
Χρόνου φείδου. Σπεύδε βραδέως.
Εγγεγραμμενο μελος!
