pirateparty.gr forum

Φίλοι,

τον τελευταίο καιρό βλέπουμε ότι οι κυβερνώντες προσπαθούν να διαλύσουν το δημόσιο τομέα με έναν άκαμπτο και βάρβαρο τρόπο. Ουσιαστικά, ένα "τέρας" που δημιούργησαν οι ίδιοι τα τελευταία 150 χρόνια και το συντηρούν ως τις μέρες μας, προσπαθούν να το δολοφονήσουν, ασελγώντας πάνω στο πτώμα του.

Θεωρώ ότι το δημόσιο μπορεί να προσφέρει, ΑΝ οργανωθεί και αξιοποιηθεί. Συμφωνώ στη μείωση του πληθυσμού του είδους "Δημόσιος Υπάλληλος ο Καρεκλοκένταυρος" όμως κάποιες υπηρεσίες θα πρέπει να παραμείνουν στον έλεγχο του κράτους.

Παραδείγματα:

α) Διάσπαρτοι στο δημόσιο βρίσκονται άνθρωποι που τα πτυχία τους επιτρέπουν να διδάξουν στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Αξιοποίηση τους σε κενές οργανικές θέσεις.

β) Μηχανοργάνωση και κεντρικός έλεγχος της πολεοδομίας και του κτηματολογίου. Είναι πραγματικά ηλίθιο με τη σημερινή τεχνογνωσία να μην υπάρχει κάτι τέτοιο, απλά γιατί δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα κάποιων.

γ) Αξιοποίηση του πολιτισμού ως μοχλού εκπαίδευσης και ενίσχυσης του τουριστικού προϊόντος. Μπορεί σαν "καμάκια" να βοηθήσαμε όσο μπορέσαμε, όμως δεν μπορεί η χώρα που έδωσε σε όλους τον πολιτισμό, να προσπαθεί να τον καταστρέψει από μόνη της. Ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς και προβολή της. Όπου δεν υπάρχουν φύλακες και προσωπικό, μετατάξεις από υπηρεσίες που κάθονται ο ένας πάνω στον άλλο.

δ) Κεντρική δημόσια διοίκηση, προσωπικό υπουργείων κλπ. Κατά 90% οι καρεκλοκένταυροι της Ελλάδας. Αναγκαστική κινητοποίηση ή μετάταξη. Αν δεν επιτελούν ουσιαστικό έργο, να δουλέψουν κάπου αλλού. Τέλος στους ειδικούς συμβούλους, να επιτρέπονται 4-5 και απο εκεί και πέρα να αξιοποιείται το παρόν δυναμικό.

ε) Νοσοκομεία. Τα νοσοκομεία δεν χρειάζονται μόνο γιατρούς. Απαιτούν διοικητικό προσωπικό με γνώσεις οργάνωσης. Θα ήταν πολύ ευκολότερη η δουλειά των γιατρών αν δεν ήταν την ίδια στιγμή φύλακες, γραμματείς, νοσοκόμες, νομικοί, αλλά και γιατροί.

Υπάρχουν πολλά παραδείγματα που το δημόσιο έχει επιτελέσει έργο στο παρελθόν. Την ίδια στιγμή ενώ σε διάφορους τομείς υπάρχουν δραματικές ελλείψεις σε άλλους δεν χωράνε. Ανακατανομή και αξιοποίηση του προσωπικού ανάλογα με τις ικανότητες του. Ναι στο συνδικαλισμό, όχι στον κομματισμό και τον κομματικό φασισμό στους χώρους εργασίας.

Από τη στιγμή που το κράτος έχει επενδύσει στο δημόσιο, να αξιοποιηθεί το ανθρώπινο δυναμικό αντί να αναθέτει το κράτος σε ιδιωτικές εταιρείες ξένων συμφερόντων έργα και υπηρεσίες που μπορεί να πραγματποιηθούν με τους υπάρχοντες πόρους και από τον δημόσιο τομέα.

Γνώμη μου φυσικά...

Πρώτο και βασικό είναι ο σεβασμός στον άνθρωπο. Απαράδεκτες οι ταμπέλες για τους εργαζόμενους στο δημόσιο. Ναι, υπάρχουν και καρεκλοκένταυροι όπως υπάρχουν και φιλότιμοι εργαζόμενοι. Δεν μπορούμε να τους βάζουμε όλους στο ίδιο καλάθι διότι αδικούμε τους δεύτερους.

Δεύτερο να καθορίσουμε το ρόλο του "δημοσίου" τομέα στη χώρα.
Οι υπηρεσίες που μπορούν να παρασχεθούν από τον ιδιωτικό τομέα με ωφέλιμο κοινωνικά τρόπο πρέπει να παρέχονται από τον ιδιωτικό τομέα και όχι από το κράτος. Το κράτος πρέπει να έχει ελεγκτικό και εποπτικό ρόλο που θα εκτελείται με ταχύτητα και διαφάνεια. Πρέπει κυρίως να οργανώνει και να εποπτεύει.

Τρίτο πρέπει να απλοποιηθούν οι διαδικασίες. Εχουμε "πολύ" και "πολύπλοκο" κράτος. Απαράδεκτο. Χρειάζεται τομές.
Ολοι τα ίδια λένε - κανείς δεν τολμά να πράξει.

Στην γενική ιδέα συμφωνώ απόλυτα βάση του πως είναι και λειτουργεί το δημόσιο σήμερα. Αν και σε ιδανικές συνθήκες πιστεύω ότι θα πρέπει να υπάρχει δημόσιο όχι στο βαθμό που υπάρχει σήμερα αλλα και να λειτουργεί σε ιδιωτικά πλαίσια. Που σημαίνει δεν κανεις καλά την δουλειά σου έφυγες, θες να δουλεύεις 9-1 και μετά να πηγαίνεις σπίτι σου ; λυπάμαι παίρνει άλλος την θέση σου και να κοπούν γενικά όλα τα ευτράπελα που συμβαίνουν στο Ελληνικό δημόσιο. Αυτό σημαίνει παντοτινή άρση τις μονιμοποίησης και ότι το κράτος θα είναι πιο αυστηρό από οποιονδήποτε ιδιώτη. Αυτό το λέω γιατί με τις τωρινές συνθήκες εξαθλίωσης είναι πολύ δύσκολο να πεις σε πολλές χιλιάδες ανθρώπους δεν υπάρχει αυτό που έχεις μάθεις να ζεις τόσα χρονια, ενώ το να τους πεις ότι αλλάζει είναι πιο εύκολο να το κατανοήσουν και να το δεχθούν.

Αυτό που επείγει να γίνει στο Δημόσιο είναι μια πραγματική απογραφή. Με το "πραγματική" εννοώ να καταγραφούν τα τυπικά και άτυπα προσόντα και ενδιαφέροντα κάθε υπαλλήλου. Είναι εντελώς παράλογο να έχουμε αποφοίτους νομικής να εργάζονται ως πυροσβέστες, αποφοίτους πυροσβεστικής σχολής να εργάζονται ως δασοφύλακες, αποφοίτους δασοκομίας να εργάζονται ως λογιστές, αποφοίτους λογιστικής να εργάζονται στη μηχανοργάνωση, αποφοίτους πληροφορικής να εργάζονται στις νομικές υπηρεσίες κ.ο.κ., επειδή συγκυριακά έτυχε αυτή να είναι η μόνη θέση που βρήκαν. Ας αξιολογηθούν οι πραγματικές ικανότητες και τα γνωστικά πεδία κάθε υπαλλήλου ώστε οι υπηρεσίες να στελεχωθούν με πραγματικά αξιοκρατικά κριτήρια (και αυτό αφορά ακόμα και όσους μπήκαν με μέσο, ίσως δε πρωτίστως αυτούς, καθώς συχνά είναι αυτή η κατηγορία που μπήκε σε θέση άσχετη με τα προσόντα της. Ακόμα και αν μπήκε με μέσο, είναι καλύτερο για όλους ο κάθε δημόσιος υπάλληλος να απασχολείται σε θέση που κατέχει και στην οποία αισθάνεται και είναι παραγωγικότερος).

Σωστή η λογική περί μη διάλυσης, και εξορθολογισμού του όλου συστήματος, αλλά για να γίνει ολοκληρωμένα η δουλειά χρειαζόμαστε πολιτική διάθεση που δεν υπάρχει, αλλά κυρίως 3-8 χρόνια μετάβασης στο νέο σύστημα για να μην αδικηθούν άνθρωποι.

Και νομίζω ότι αυτός ο χρόνος δεν υπάρχει τώρα.

Αναγκαστικά πάμε σε μια βίαιη κατάσταση που σίγουρα θα αδικηθούν και φιλότιμοι και εργατικοί. Αλλά ακόμα κι αυτοί δεν έλαβαν τα μέτρα τους τόσα χρόνια. Έβλεπαν πού πήγαινε όλο αυτό και απλά είχαν μπει στη λογική αφού κάνουμε τη δουλειά μας, είμαστε οκ, πάμε σπίτι μας.

Έλα όμως που η ιστορία της ανθρωπότητας έχει αποδείξει ότι όταν σιωπούν οι αθώοι, τους παίρνει η μπάλα που παίρνει και τους ένοχους.

Γεια σας, και από εμένα.
Μόλις αφιέρωσα αρκετή ώρα διαβάζοντας τις Αρχές - Πρόγραμμά σας και αποφάσισα να παρακολουθώ από κοντά τις εξελίξεις με ενεργό τρόπο.
Θα ήθελα να ακούσω κάποιες τοποθετήσεις σχετικά με το μέγεθος του δημοσίου τομέα, καθώς ασχολούμαι με την οικονομική επιστήμη, και προσπαθώ ενώσω τις απόψεις που μέχρι τώρα διάβασα.
Για να γίνω πιο συγκεκριμένος, ποιες υπηρεσίες πιστεύετε ότι δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να προσφέρονται με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, ποιες θα έπρεπε οπωσδήποτε, και ποιες με σύμπραξη.

Keep it real

Όταν λες Δ.Τ. θες να πεις ΔΕΚΟ, ΙΚΑ, επιτροπές, παρατρεχάμενους, σύμβουλους, βουλευτές, σοφούς, κτλ,κτλ,κτλ

Εννοώ ποια προϊόντα ή υπηρεσίες, πιστεύετε ότι πρέπει να παράγονται από τον ιδιώτη μόνο, από το κράτος μόνο....

Πιστεύετε ότι έχει αποτύχει τελείως το κράτος ως παραγωγός όπως οι νεοφιλελεύθεροι ?,
ότι οι συμπράξεις δημ-ιδιωτ μπορούν να είναι αποτελεσματικές όπως είναι αυτήν την στιγμή η ΔΕΗ? ,
ότι πρέπει το κράτος να είναι μέσα στην αγορά παράλληλα με ιδιώτες όπως γίνεται τώρα στους τομείς της υγείας...?
Αλλά εκεί που θέλω να προβληματιστούμε και να ακούσουμε απόψεις είναι σε ποιους τομείς πιστεύετε ότι θα πρέπει να έχουμε κόκκινες γραμμές.

Για παράδειγμα ορισμένοι πιστεύουν ότι η πανεπιστημιακή εκπαίδευση θα πρέπει αποκλειστικά να παρέχεται από το δημόσιο χωρίς ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια,
ενώ κάποιοι πιστεύουν ότι τα πανεπιστήμια θα είναι πιο αποτελεσματικά αν διοικούνται από σκληρούς managers.

Στο παράδειγμα της ΕΡΤ πιστεύω ότι οι πιο πολλοί θα συμφωνήσουν ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος να υπάρχει και γενικότερα στο χώρο των ΜΜΕ.

Τον τελευταίο καιρό η κυβερν. προσπαθεί να μετακινήσει υπηρεσίες/δράσεις από την δημόσια σφαίρα στην ιδιωτ. πρωτοβουλία...τρανταχτό παράδειγμα είναι η συλλογή φόρων από ελεγκτικές εταιρίες.

Ωραιες οι ερωτήσεις σου και βασισμένες στην πραγματικότητα.

Απο την στιγμή όμως που αυτή η κίνηση είναι υπο ίδρυση δεν θα λάβεις παρά προσωπικές απόψεις.
Λύσεις και προτάσεις για όλα δεν έχουμε, έχουμε όμως την διάθεση να το δουλέψουμε και να βρούμε τι είναι αυτό που μπορεί να δουλέψει σωστότερα με βάση τα βασικά πιστέυω μας (Διαφάνειας σε όλα τα επίπεδα της Δημόσιας Διοίκησης, σεβασμό στο ιδιωτικό απόρρητο, τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ταχεία απονομή δικαιοσύνης, το απόρρητο όλων των επικοινωνιών και την πλήρη ελευθερία του λόγου κ.α όπως φαίνεται στο καταστατικό).

Απο εκεί και πέρα, οι προτάσεις και οι λύσεις έρχονται από τον κόσμο, μέσα από συζητήσεις με τους ειδικούς οι οποίοι θα αναλύσουν τα θετικά και αρνητικά κάθε πρότασης και ο κόσμος θα αποφασίσει.

Προσωπικά μπορεί να πιστεύω ότι όλα πρέπει να είναι δημόσια και να το τεκμηριώνω. Ο υπόλοιπος κόσμος όμως μπορεί να πιστεύει κάτι άλλο και να το τεκμηριώνει εξίσου. Κάνουμε τις προτάσεις μας με επιχειρήματα, απλά και κατανοητά, ψηφίζουμε και το αποτέλεσμα είναι αυτό που θα κρίνει προς τα που πάμε.

Έτσι το βλέπω εγώ.

Παρεξήγηση έγινε, δεν ήθελα την γραμμή του κινήματος, αλλά την περιρρέουσα ατμόσφαιρα + να θέσω κάποιους προβληματισμούς.
Ξέρω ότι είναι πολύ νωρίς για να έχει το κίνημα μία αυστηρή γραμμή, θα ήταν αφύσικο άλλωστε.