ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΛΑΙΚΗΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΣΗΣ

[anestis]

Συγχωρέστε μου την παρέμβαση αλλά επειδή το τελευταίο post
ανοίγει πολύ ωραία το θέμα ψηφιακή άμεση δημοκρατία,
σε γόνιμο διάλογο και είναι καλογραμμένο το έστειλα σε νέο topic μόνο του

http://www.pirateparty.gr/forum/viewtopic.php?f=3&t=164

[AleksTria]

Eαν μου υποσχεθεί κάποιος πιστοποιημένα ότι θα υπάρχει δωρεάν παροχή internet,με οποιοδήποτε τρόπο, ΣΕ ΟΛΟΥΣ τους έλληνες η τέλος πάντων σε όσους θέλουμε να έχουν εκλογικό δικαίωμα εγώ είμαι μέσα με τα 1000.

[mdomox]

Θεωρώ ότι η κατάργηση της λαϊκής αντιπροσώπευσης είναι επικίνδυνη. Η ενασχόληση με τον καθημερινό έλεγχο του κυβερνητικού έργου είναι απαιτητική δουλειά και δε μπορεί να γίνεται part time ενασχόληση όλων των πολιτών. Αντιθέτως, αυτό που θα πρέπει να γίνει κτήμα όλων των πολιτών είναι η ενασχόληση με τα κοινά ενδυναμώνοντας τον κοινωνικό ιστό, βασισμένο στην αλληλεγγύη και τη δικαιοσύνη. Έχω να προτείνω τα εξής (τροφή για σκέψη..) :

Βουλή 300 αντιπροσώπων από τους οποίου τουλάχιστον οι 50 να είναι κληρωτοί. Ο ακριβής αριθμός τους θα εξαρτάται από το ποσοστό των λευκών ψηφοδελτίων (απλή αναλογική). Έτσι, εάν το λευκό έχει 0% οι κληρωτοί θα είναι 50, και θα αυξάνονται όσο αυξάνεται το ποσοστό των λευκών, με ανώτατο όριο τους 100 βουλευτές. Εάν τα λευκά ξεπεράσουν το 33.3 % (ήτοι 100 βουλευτές), τότε προκηρύσσονται ξανά εκλογές. Εάν λευκά και αποχή ξεπερνάει το 50%, τότε προκηρύσσονται και πάλι, ξανά εκλογές.

Επομένως, τα κόμματα θα παλεύουν για το πολύ 250 βουλευτές και θα έχουν το κίνητρο περιορισμού των λευκών ψηφοδελτίων, αφουγκράζοντας τις ανάγκες του λαού. Το πρώτο σε ποσοστό κόμμα θα σχηματίζει κυβέρνηση (να υπάρχει ασυμβίβαστο βουλευτή - υπουργού) με την κυβέρνηση να πέρνει ψήφο εμπιστοσύνης αφού πρώτα έχει πείσει 151 τουλάχιστον βουλευτές, πράγμα που σημαίνει ότι θα πρέπει εκτός από τους βουλευτές του να πειστεί και σημαντική μερίδα των κληρωτών ή και βουλευτών άλλων κομμάτων. Έτσι η υπερψήφιση νομοσχεδίων δε θα θεωρείται δεδομένη.

Όμως η καταψήφιση ενός νομοσχεδίου, δε θα σημαίνει και ανατροπή της κυβέρνησης. Σχέδια νόμου θα μπορούν καταθέτουν όλα τα κόμματα της βουλής (και οι κληρωτοί) προς ψήφιση. Ανατροπή της κυβέρνησης και προκήρυξη πρόωρων εκλογών θα γίνεται μόνο μετά από δημοψήφισμα, αφού ζητηθεί πρώτα από το 10% του εκλογικού σώματος (με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες). Η Βουλή θα είναι σε θέση να ζητάει την αντικατάσταση οποιουδήποτε υπουργού μετά από συζήτηση(αίτημα 30 βουλευτών) και ψηφοφορία (απαιτείται πλειοψηφία 151 βουλευτών).

Θεωρώ ότι τα παραπάνω παρέχουν επαρκείς δικλείδες ασφαλείας υπέρ της λαϊκής βούλησης, καταργούν το δικομματισμό, ενισχύουν το πνεύμα συνεργασίας που απαιτείται για την επίλυση των προβλημάτων μας, καθιστούν τους πολίτες πολιτικά όντα (και όχι κομματικό στρατό) , ενισχύουν τον κοινωνικό ιστό, και εισάγουν διαδικασίες άμεσης δημοκρατίας, 'έως το σημείο που την καθιστούν αποτελεσματική.

Μάριος

[pmkamb]

Θεωρώ οτι οι βουλευτές είναι αναγκαίο κακό. Βέβαια οχι οι βουλευτές που έχουμε στο μυαλό μας σήμερα. Μιλάω για ανθρώπους που θα είναι τουλάχιστον ειδικοί στο πόστο που θα αναλάβει ο καθένας και δεν θα κρύβονται πίσω από καμίας μορφής βουλευτική ασυλία. Οι αμοιβή του κάθε βουλευτή δεν θα υπερβαίνει κάποιο ποσό που θα οριστεί και θα σταματήσουν όλες οι παροχές και τα επιδόματα που λάμβαναν έως τώρα οι βουλευτές. Επίσης θα ψηφίζεται από τη λαϊκή βάση σώμα δικαστικών που θα επιβλέπει και θα φροντίζει τη διαφάνεια κάθε πολιτικής απόφασης,πριν αυτή παρθεί, έχοντας μελετήσει όλες τις παραμέτρους. Κατά τη γνώμη μου με αυτόν τον τρόπο η τόσο δελεαστική βουλευτική και υπουργική καρέκλα αποκτά καρφιά που κανένα από τα παχύδερμα που κυβερνάν και αντιπολιτεύονται δεν θα θέλουν να κάτσουν. Έτσι θα κυβερνήσουν άνθρωποι μορφωμένοι και γνώστες οι οποίοι δεν θα φοβούνται μήπως λερωθεί το όνομα τους.
Σίγουρα δημοψηφίσματα μπορούν να γίνουν ανέξοδα και μάλιστα επειδή σ' αυτήν την έρμη τη χώρα δεν μπορούμε να έχουμε και στο τελευταίο ακριτικό χωριό διαδίκτυο μπορούμε να εκμεταλλευτούμε τους χιλιάδες άπραγους και βολεμένους δημοσίους υπαλλήλους φτιάχνοντας τηλεφωνικά κέντρα που θα δέχονται τις απαντήσεις των δημοψηφισμάτων.
Δεν θα είναι τόσο απλά και πρόχειρα τα πράγματα όσο φανταζόμαστε. Από τη στιγμή που θα υπάρχουν ομάδες επιστημόνων να ασχολούνται με όλα τα προς δημοψήφισμα θέματα, θα παρουσιάζονται στον κόσμο οι λύσεις για τα προβλήματα, με όλες τις θετικές και αρνητικές συνέπειες. Δημιουργούμε νέες θέσεις εργασίας (ή απασχόλησης ανέργων ακόμα καλύτερα) βάζοντας ανθρώπους να εξηγούν στον κάθε πολίτη όποια απορία ή ερώτηση έχει πάνω στο πρόβλημα. Έτσι υπεύθυνα πλέον ο κάθε πολίτης θα λαμβάνει την ευθύνη να αποφασίζει για το καλό της χώρας του.
Για παράδειγμα, πιστεύω ότι αν έθεταν το ερώτημα που προαναφέρθηκε για το αν θα συμφωνούσαμε στο να αυξηθεί ο χρόνος των διακοπών μας από 3 σε 4 εβδομάδες, αναλύοντας όμως τις οικονομικές επιπτώσεις που θα είχε και στην τσέπη μας μεσοπρόθεσμα, αλλά και στην οικονομική κατάσταση της χώρας, τα αποτελέσματα δεν θα ήταν τόσο δραματικά όσο νομίζει ο φίλος bender.
Συν τοις άλλης μην ξεχνάμε ότι περίπου αυτής η μορφής δημοκρατία εφαρμοζόταν στην αρχαία Αθήνα. Μας δίνεται η ευκαιρία, χάρη στην τεχνολογία να την εφαρμόσουμε ξανά και να μην πέσουμε στα ίδια λάθη. Ευτυχώς είμαστε πιο πληροφορημένοι από κάθε άλλη στιγμή της ιστορίας μας.
Ας μην φοβηθούμε λοιπόν να διαδώσουμε το μήνυμα της άμεσης δημοκρατίας και την κατάργηση της λαϊκής αντιπροσώπευσης με την μορφή που δυστυχώς εμείς διδαχτήκαμε.

[SpecialK]

Να συμφωνήσω και εγώ με τους προηγούμενους ότι άμεση δημοκρατία με την έννοια ότι όλοι αποφασίζουμε για όλα δεν μπορεί να υπάρξει με βάση τις σημερινές συνθήκες. Υπάρχουν πολλά αντικείμενα, τα οποία χρειάζονται εξειδικευμένες γνώσεις για να οργανωθούν και να υλοποιηθούν και σίγουρα δεν έχουμε όλοι τις ικανότητες να το κάνουμε αυτό σωστά.

Το πρόβλημα πιστεύω δεν είναι ότι δεν αποφασίζουμε όλοι για ότι γίνεται στην χώρα. Το βασικό πρόβλημα είναι ότι αυτά που γίνονται δεν γίνονται με βάση το συμφέρων της χώρας και των πολιτών της και δεν υπάρχει έλεγχος.

Δεν έχω στο μυαλό μου κάποιο συγκεκριμένο σύστημα και δεν γνωρίζω κατά πόσο είναι εύκολο να αλλάξει το παρόν σύστημα, αυτό που θα πρέπει όμως να προσπαθήσουμε να γίνει είναι:
-Οι αποφάσεις που παίρνονται από τους εκπροσώπους να είναι διάφανες και άρα ελεγχόμενες.
-Οι αποφάσεις που παίρονται να μπορούν να κριθούν με την αρχή της πλειοψηφίας (πχ. μάζεμα υπογραφών σε μία πόλη αν μιλάμε για τοπικό θέμα ή σε όλη την επικράτεια αν μιλάμε για εθνικό θέμα)
-Αυτοί που παίρνουν αποφάσεις να κρίνονται ανα περιόδους και να δύναται να απομακρυνθούν απο το αξίωμα-απολυθούν αν αποφασιστεί ότι δεν κάνουν σωστά την δουλειά τους.