Περί στρατιωτικής θητείας

[ndmushroom]

Η στρατιωτική θητεία δεν είναι ένα ανεξάρτητο ζήτημα, αλλά σχετίζεται με το γενικότερο σχεδιασμό των ενόπλων δυνάμεων.

Ποια είναι η αποστολή του στρατού μας; Να προστατεύει τα σύνορα της επικράτειάς μας ή να προστατεύει εμπορικά συμφέροντα; Πρέπει να συμμετέχει σε αποστολές σε άλλα μέρη του κόσμου και, αν ναι, σε ποιο βαθμό;
Σε τί συνίσταται η προστασία της επικράτειας; Στη φύλαξη των συνόρων, σε αντιμετώπιση "εσωτερικών εχθρών", σε απόκρουση επιθέσεων από ενόλπους άλλης χώρας ή σε έλεγχο και συλλήψεις λαθρομεταναστών;
Αν απειλούμαστε, από ποιον/ποιους απειλούμαστε;

Ανάλογα με την απάντηση στις παραπάνω ερωτήσεις, αλλάζει και ο σχεδιασμός των ΕΔ.
Αν, π.χ., αποφασιστεί πως ο στρατός μας πρέπει να φυλάει την Ελλάδα και μόνο, αυτομάτως επιστρέφουν οι δυνάμεις που βρίσκονται εκτός Ελλάδας και άρα μειώνεται η ανάγκη οι φαντάροι να "βαράνε νούμερα".
Αν αποφασιστεί πως αποκλειστική αποστολή του στρατού είναι να φυλάει τα σύνορα, αυτομάτως καθίστανται περιττά πολλά στρατόπεδα ανά την Ελλάδα που τώρα χρησιμεύουν απλά ως βυσματαποθήκες και άρα ενισχύεται η στελέχωση των μεθοριακών μονάδων.

Όταν αποφασίσουμε τι στρατό θέλουμε, τότε μόνο θα είμαστε σε θέση να εκτιμήσουμε τις ανάγκες του, να τις συγκρίνουμε με την προσφορά (δλδ. το επαγγελματικό δυναμικό του) και να χρησιμοποιήσουμε τη θητεία για να καλύψουμε τυχόν ελλείψεις.

Όσον αφορά το ζήτημα της άρνησης και της εναλλακτικής θητείας (ή της πλήρους απαλλαγής), σίγουρα πρέπει να απλουστευθεί η διαδικασία και να σταματήσουν οι διώξεις των αρνητών στράτευσης.

[ironis24]

Προσωπικά θα ήμουν πλήρως πρόθυμος να κάνω 3 μήνες στράτευση, στην οποία θα πρέπει να διδασκόμαστε χρήσιμα πράγματα και όχι να μαζεύουμε κουκουνάρια. Επίσης, στο 3ο μήνα ή +1 μήνα για εκπαίδευση γύρω από το τομέα γνώσης του καθένα. Δηλαδή, αν κάποιος είναι πολιτικός μηχανικός να εκπαιδευτεί γύρω από ζητήματα που αφορούν το πεδίο μάχης και αφορούν κατασκευές κτλ. Τέλος, εθελοντική επιπλέον συμμετοχή στο στράτευμα(εως π.χ. 12 μήνες) με ένα μικρό μισθό και προοπτικές ανέλιξης στο στράτευμα. Άλλη μία σκέψη είναι μετά το πέρας του Στρατού να σου δίνεται η δυνατότητα μετεκπαίδευσης στο 2ο στάδιο, όπως το όρισα παραπάνω

[ndmushroom]

Προσωπικά θα ήμουν πλήρως πρόθυμος να κάνω 3 μήνες στράτευση, στην οποία θα πρέπει να διδασκόμαστε χρήσιμα πράγματα και όχι να μαζεύουμε κουκουνάρια. Επίσης, στο 3ο μήνα ή +1 μήνα για εκπαίδευση γύρω από το τομέα γνώσης του καθένα. Δηλαδή, αν κάποιος είναι πολιτικός μηχανικός να εκπαιδευτεί γύρω από ζητήματα που αφορούν το πεδίο μάχης και αφορούν κατασκευές κτλ. Τέλος, εθελοντική επιπλέον συμμετοχή στο στράτευμα(εως π.χ. 12 μήνες) με ένα μικρό μισθό και προοπτικές ανέλιξης στο στράτευμα. Άλλη μία σκέψη είναι μετά το πέρας του Στρατού να σου δίνεται η δυνατότητα μετεκπαίδευσης στο 2ο στάδιο, όπως το όρισα παραπάνω

Το ζήτημα της εκπαίδευσης γύρω από το γνωστικό πεδίο του καθένα, θεωρητικά συμβαίνει ήδη (μη γελάτε, είπα "θεωρητικά") καθώς (ξαναλέω, θεωρητικά), οι ειδικότητες καθορίζονται με βάσει τα προσόντα (ΜΗ ΓΕΛΑΤΕ, ΛΕΜΕΕΕΕ) του καθενός.
Όσον αφορά το ζήτημα της γενικότερης εκπαίδευσης (και του συνολικού σχεδιασμού για τις δραστηριότητες ενός στρατοπέδου εν καιρώ ειρήνης), νομίζω πως ένα απλό, χρήσιμο (σε μικρο-και μακρο- επίπεδο) και οικονομικά αποδοτικό μέτρο θα ήταν η εκπαίδευση των οπλιτών σε αγροτικές εργασίες. Χρήσιμο άμεσα σε μεγάλο αριθμό οπλιτών που προέρχονται από αγροτικές οικογένειες, χρήσιμο πιο μακροπρόθεσμα για μια οικονομία και κοινωνία που πρέπει να στηρίζεται στον αγροτικό τομέα (για πολλούς λόγους: αντιστροφή της αστυφιλίας, αυτάρκεια, ανακοπή της απερήμωσης, αξιοποίηση του κλίματος κλπ.), και οικονομικά αποδοτικό καθώς η παραγωγή αγροτικών προϊόντων μέσα στα ίδια τα στρατόπεδα (που, κακά τα ψέματα, διαθέτουν τεράστιες αναξιοποίητες χορτολιβαδικές εκτάσεις) θα μειώσει σημαντικά το κόστος συντήρησής τους.

[mauros]

Θα συμφωνήσω με τον Bill γιατί είμαι και εγώ υπέρ της κατάργησης της στρατιωτικής θυτείας.Αλλά επειδη η νοοτροπία κάποιου ποσοστού του Ελληνικού λαού δεν θα ήταν σύμφωνη με την κατάργησή της,θεωρώ ότι ο στρατός θα μπορούσε να γίνει πιο δημιουργικός.Να περιλαμβάνει αρχικά,3 μήνες υποχρεωτική στράτευση στον κάθε φαντάρο,όπου θα τον εκπαίδευει και θα τον μάθαινει ότι είναι αναγκαίο για την άμυνα της χώρας και έπειτα να συνεχιζόταν προεραιτικά για τουλάχιστον 6 μήνες,όπου με την απόλυση του να κατείχε κάποια διπλώματα που ίσως δεν κατάφερε να αποκτήσει,είτε επειδή δεν είχε την κατάλληλη οικονομική δυνατότητα,είτε επειδή δεν είχε κατασταλλάξει στο τι θα ήθελε να ασχοληθεί.Θα μπορούσε να δώσει σε κάποιον την ευκαιρία να αποκτήσει δίπλωματα,όπως είπε ο septem,πρώτων βοηθειών,ξένης γλώσσας,οποιοδήποτε οχήματος,κάποιου βαθμού λογιστή και γενικά ορισμένα επαγγέλματα που θα μπορεί να ασκήσει κάποιος κατά την απόλυση του,που θα είναι δυνατόν να προσφερθούν απο τον στρατό.
Γιατί ο στρατός μειώνει την ανεργία που είναι θετικό για μια χώρα,να έχει χαμηλά ποσοστά ανεργίας.Οπότε λαμβάνοντας υπόψην ότι,με την ανεργία που μαστίζει την Ελλάδα και γενικά με την ανισορροπία που επικρατεί,θα έπεπε ο στρατος να προσφέρει ορισμένα εφόδια που μπορεί να αποδειχτούν χρήσιμα.

[Rognan]

Η Τουρκία αντιμετωπίζει τόσα εσωτερικά προβλήματα (όπως και εμείς) ωστε ουσιαστικός κίνδυνος δεν υφηστατέ. Τα στρατόπεδα ήδη έχουν αρχίσει να κλείνουν, και πρέπει άλλωστε. Οι αντίστοιχές σχολές είναι περιζήτιτες και ΕΠΟΠ μπορούν να βρεθούν ανα πάσα στιγμή. Νομίζω πως οι συνθίκες είναι κατάληλες για να μειώθει η θητεία, ακόμα και να γίνει προαιρετική. Ο μόνος λόγος που θα την αυξήσουν, πιστεύω, είναι για να μειωθούν λίγο οι δείκτες τις ανεργείας.

[odyssey]

Παρακολουθώ ένα διάλογο, σα να μην τρέχει τπτ. Δυστυχώς, είμαστε θύματα μιας ανελέητης πλύσης εγκεφάλου και ανούσιων διαιρέσεων.

Κι όμως, όσα κι αν λέει, η Τουρκία δεν θα κάμει ποτέ πόλεμο, αν δεν έχει "άνωθεν" έγκριση. (Δεν παίρνω υπόψη, πιθανές ανώμαλες καταστάσεις στη γείτονα).
Το 1974 πήρε εντολή και έγκριση από τις ΗΠΑ να εκκαθαρίσουν τον Μακάριο, που ήταν από τις ηγετικές φυσιογκωμίες του ενοχλητικού κινήματος των αδεσμεύτων. Μια και δεν κατάφερε να τον σκοτώσει ο "πατριώτης" εκείνης της εποχής, Σαμψών.

ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΠΟΛΕΜΟΣ , ΓΙΑΤΙ ΈΧΟΥΜΕ ΠΟΛΕΜΟ
Κι όμως, έχουμε πόλεμο. Και ο πόλεμος διεξάγεται με δύο τρόπους, σήμερα:
1. Μέσα από τις οθόνες των υπολογιστών. Με τη χρέωση, τις ισοτιμίες και τον παγκόσμιο ολιγαρχικό έλεγχο των νομισμάτων και των τραπεζών.
2. Με τον γνωστό συμβατικό τρόπο, όταν η χώρα που δέχεται εισβολή δεν είναι μέλος του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος και ο πόλεμος δεν μπορεί να διεξαχθεί μέσα από τις οθόνες.

Λιβύη, Ιράκ, Αφγανιστάν, χτες. Και στο στόχαστρο Ιράν, Β. Κορέα, Σουδάν, Κούβα. Τι κοινό χαρακτηριστικό έχουν;
Στις κεντρικές τους τράπεζες δεν ήταν ή δεν είναι μέτοχος η οικογένεια Ροθτσιλντ. Με άλλα λόγια, δεν συμμετέχουν στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα, δεν μπορούν να υπερχρεωθούν και να πολεμηθούν, μέσα από μια οθόνη (π.χ. Η Λιβύη είχε το χαμηλότερο χρέος στον κόσμο).

Όταν οι πολίτες αμφισβητήσουν, σοβαρά , την κυριαρχία των αγορών πάνω στη ζωή τους, τότε, από τις οθόνες ο πόλεμος θα μεταφερθεί στις κάνες των όπλων.

Με την ενασχόληση και τις αντιλήψεις ορισμένων, οι δυνατοί του κόσμου, μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι, πως οι έλληνες έχουν φάει αρκετό κουτόχορτο και ψάχνουν να βρουν αλλού τον ένοχο και την αιτία των προβλημάτων τους. Και νάμαστε σίγουροι πως πόλεμος με τον παλιό καλό τρόπο δεν θα γίνει. Αν είναι έτσι, θητεία και στρατό, δεν χρειαζόμαστε.
Μπορούν να συνεχίσουν ανενόχλητοι να μας πολεμούν μπροστά από τις οθόνες. Μπορούν να μας παίρνουν σπίτια, δουλειές, ζωές, αξιοπρέπεια.
Δε χρειαζόμαστε στρατό, όσο θα θέλουμε να είμαστε και να παραμένουμε ραγιάδες.

ΥΓ
Κανείς δεν είναι από Θράκη;
Κανείς δεν είναι από Κύπρο;

Εκεί στήνεται το σκηνικό, που θα αποτελέσει τη δικαιολογία ή την αφορμή. Η αιτία θα είναι άλλη. Φυσικά, αν....

πολίτης - οπλίτης.