Καταγραφή του Status Quo στις ψηφοφορίες

[Κομπειλάδας]

Αιτιολογική έκθεση/Παρουσίαση θέματος:
Το Staus Quo, δηλ. η υπάρχουσα και ισχύουσα κατάσταση, στις ψηφοφορίες στο forum αποτελεί την τελευταία επιλογή σε κάθε ψηφοφορία. Σε κάθε ψηφοφορία η τελευταία επιλογή είναι πάντα η επιλογή “Κανένα από τα παραπάνω”, η επιλογή αυτή αναπαριστά το Status Quo – Η υφιστάμενη κατάσταση, όπως αναφέρεται στον κανονισμό για τις ψηφοφορίες στο forum: Ψηφοφορία στο forum για κανονισμό ψηφοφοριών στο forum
http://www.pirateparty.gr/wiki/index.php?title=%CE%A8%CE%B7%CF%86%CE%BF%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1_%CF%83%CF%84%CE%BF_forum_%CE%B3%CE%B9%CE%B1_%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C_%CF%88%CE%B7%CF%86%CE%BF%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%B9%CF%8E%CE%BD_%CF%83%CF%84%CE%BF_forum “Όλες οι κατατεθειμένες προτάσεις μπαίνουν σε κοινή ψηφοφορία με δικαίωμα πολλαπλών επιλογών συμπεριλαμβάνοντας και το "Κανένα από τα παραπάνω" (Status Quo - Η υφιστάμενη κατάσταση).”

Τι ακριβώς είναι λοιπόν το Status Quo (Status quo, From Wikipedia, the free encyclopedia http://en.wikipedia.org/wiki/Status_quo):
Το Status quo είναι ένας λατινικός όρος που σημαίνει, η τρέχουσα ή υπάρχουσα κατάσταση. Πρόκειται για μια ευρέως χρησιμοποιούμενη μορφή του αρχικού λατινικού όρου "statu quo", που στην κυριολεξία σημαίνει “η κατάσταση στην οποία”. Για να διατηρηθεί το status quo θα πρέπει να μείνουν τα πράγματα με τον τρόπο που είναι σήμερα. Η σχετική φράση status quo ante, κυριολεκτικά “η κατάσταση στην οποία ήταν πριν”, σημαίνει “η κατάσταση που υπήρχε στο παρελθόν”. Το αντίθετο του status quo είναι το anti-status quo, κυριολεκτικά “άρνηση να συμβιβαστεί με το status quo”. Αυτός ο σχετικά νέος όρος διαδόθηκε από τον πακιστανό πολιτικό Imran Khan.

Η χρήση του όρου στην Πολιτική:
Η αρχική φράση από το 14ο αιώνα στην διπλωματία, ήταν η λατινική φράση “in statu quo res erant ante bellum”, που σημαίνει “στην κατάσταση στην οποία τα πράγματα ήταν πριν από τον πόλεμο”. Αυτό έδωσε την αφορμή για τη συντομότερη μορφή του, το “status quo ante bellum”, “η κατάσταση στην οποία (ήταν) πριν από τον πόλεμο” (αναφέρονταν στην απόσυρση των στρατευμάτων του εχθρού και την αποκατάσταση της εξουσίας στην ηγεσία που υπήρχε πριν από τον πόλεμο), καθώς και σε άλλες παραλλαγές, όπως και ο ίδιος ο όρος, “status quo”.
Το κοινωνικό κίνημα είναι ένα παράδειγμα όπου το status quo τίθεται υπό αμφισβήτηση. Ο όρος αυτός αναφέρεται συχνά με την ιδιότητα ενός μεγάλου θέματος, όπως το σημερινό κλίμα στον πολιτισμό ή το κοινωνικό κλίμα μιας ολόκληρης κοινωνίας ή έθνους.
Οι πολιτικοί μερικές φορές αναφέρονται στο status quo. Συχνά υπάρχει μια πολιτική σκόπιμης ασάφειας, γίνεται γενική αναφορά στο status quo, πάρα το να επισημαίνεται ακριβώς η τρέχουσα κατάσταση/το τρέχον καθεστώς που ισχύει. Ο Clark Kerr φέρεται να είπε: “Το status quo είναι η μόνη λύση στην οποία δεν μπορεί να ασκηθεί βέτο”, πράγμα που σημαίνει ότι το status quo δεν μπορεί απλά να αποφασίσει εναντίον του, πρέπει να αναληφθεί δράση εάν πρόκειται να αλλάξει.
Το status quo μπορεί επίσης να αναφέρεται σε μια κατάσταση κατά την οποία τα ενδιαφερόμενα μέρη την θεωρούν αμοιβαία ανεπιθύμητη, αλλά το αποτέλεσμα για τυχόν αλλαγές μπορεί να είναι υπερβολικά επικίνδυνο, την ίδια στιγμή τα μέρη, αναγνωρίζουν ότι μια ενδεχόμενη αλλαγή θα συμβεί, και να γίνει το άνοιγμα προς τις δυνατότητες για μια καλύτερη εναλλακτική λύση που μπορεί να προκύψει με την πάροδο του χρόνου. Για παράδειγμα, στη σημερινή κατάσταση των πραγμάτων, η πολιτική κατάσταση της Ταϊβάν αποδέχεται την ύπαρξή της ως ένα κυρίαρχο κράτος από μόνη της σε μια μη-κυρίαρχη περιοχή της Κίνας. Ούτε μια πλήρη δήλωση της ανεξαρτησίας, ούτε μια ισχυρή ενσωμάτωση του νησιού στην Κίνα, θεωρείται το ιδανικό και από τα δύο μέρη στο παρόν στάδιο. Έτσι το “pro status-quo” σε αυτή την περίπτωση σημαίνει “περιμένετε και θα δούμε”.

Είναι λοιπόν απαραίτητο, για να εξασφαλιστεί η σωστή ενημέρωση των ψηφοφόρων, να γίνεται η πλήρης καταγραφή του υπάρχοντος “status quo” στις προτάσεις που τίθενται για ψηφοφορία. Η απλοποιημένη επιλογή “Κανένα από τα παραπάνω” δεν λέει απολύτως τίποτα, παρά μόνο ότι αυτή η επιλογή/ψήφος αντιπροσωπεύει την διατήρηση του “status quo”, την διατήρηση της υπάρχουσας κατάστασης.
Ποία όμως είναι ακριβώς η υπάρχουσα κατάσταση στην κάθε περίπτωση, στην κάθε ψηφοφορία;
Αυτό δεν είναι πάντα ξεκάθαρο και σαφώς ορισμένο. Σε μια ψηφοφορία, τόσο οι προτάσεις όσο και το “status quo” θα πρέπει να είναι κατά το δυνατόν σαφέστερα και πλήρως διατυπωμένες. Μόνο έτσι δίνεται στον ψηφοφόρο η δυνατότητα να κατανοήσει, να αναλύσει και να ζυγίσει τα πράγματα ώστε να καταλήξει στην απόφαση που επιθυμεί και να επιλέξει/ψηφίσει τις επιλογές που θέλει πραγματικά.

Πρόταση προσθήκης στον Κανονισμό Ψηφοφοριών στο Forum
Για αυτούς τους λόγους λοιπόν, προτείνω την εξής προσθήκη στον κανονισμό ψηφοφοριών στο forum, με την παρακάτω παράγραφο που θα προστεθεί πριν από τα “Παραδείγματα ψήφισης”:

Τίτλος: Καταγραφή του “Κανένα από τα παραπάνω (Status Quo - Η υφιστάμενη κατάσταση)” στις ψηφοφορίες
Το status quo (η υπάρχουσα κατάσταση) με ευθύνη των διαχειριστών θα πρέπει να καταγράφεται με την καλύτερη δυνατή σαφήνεια/περιγραφή και να τοποθετείται μαζί με τις προτάσεις της ψηφοφορίας, ως τελευταία πρόταση με τον τίτλο "Κανένα από τα παραπάνω (Status Quo - Η υφιστάμενη κατάσταση)”.

[ekfrasi]

Να συμπληρώσω οτι καλό είναι να αναγράφεται πια είναι αυτή.

Ξεκάθαρα στο πρώτο ποστ τουλάχιστον.

Σε πολλές ψηφοφορίες ΔΕΝ υπάρχει SQ

[baskin]

Σε πολλές ψηφοφορίες ΔΕΝ υπάρχει SQ

Πάντα υπάρχει SQ, έστω και κενό (το τίποτα δηλαδή).

[ekfrasi]

Σε πολλές ψηφοφορίες ΔΕΝ υπάρχει SQ

Πάντα υπάρχει SQ, έστω και κενό (το τίποτα δηλαδή).

Αυτό λέω... να το λέμε κάπως

δηλαδή:
πχ δεν αλλάζει τίποτα
δεν παίρνουμε θέση

αν μιλάμε για επιλογή προσώπων ποιο είναι εεεεεεεεεεεεεεεε?

[baskin]

Άλλο πράγμα οι εκλογές, μην τα μπερδεύουμε.

[ekfrasi]

Άλλο πράγμα οι εκλογές, μην τα μπερδεύουμε.

Στο Σίμο πήγαινε

αν μιλάμε για επιλογή προσώπων ποιο είναι εεεεεεεεεεεεεεεε?

Σεντόνι αντί 2 προτάσεων
(Σίμο το ξύλο απο κοντά...)

[baskin]

Κατά την ταπεινή μου γνώμη, τα πράγματα είναι πολύ απλά και δεν χρειάζεται τίποτα σε σχέση με το SQ.

Το πρόβλημα ξεκινάει επειδή σε αυτήν την χώρα έχουμε μάθει ΜΟΝΟ να ψηφίζουμε σε εκλογές για πρόσωπα και ΠΟΤΕ για θέσεις και προτάσεις, μια διαδικασία που εμείς εδώ τώρα την ξεκινάμε. Από εκεί προκύπτουν και όλες οι αγκυλώσεις με το LQFB, την ανάθεση, την Schulze κλπ κλπ. Κανείς δεν έχει κάτσει να κατανοήσει την ουσιαστική διαφορά της παπαρο-σταυροφορίας που έχουμε μάθει από παιδιά στην εκλογές από μια σύγχρονη διαδικασία διαβούλευσης και ψήφισης.

Άλλο πράγμα οι εκλογές προσώπων (αυτό που μας μάθανε από παιδιά) και άλλο αυτό που πάμε να κάνουμε.

[Κομπειλάδας]

@ekfrasi
Μα, η πρόταση είναι ~ δυο γραμμές όλο κι όλο + τον Τίτλο!!!

@baskin
Επειδή ακριβώς "δεν έχουμε συνηθίσει" να παίρνουμε αποφάσεις, γι αυτό το λόγο βάζω αυτή την πρόταση, για να αρχίσουμε να συνηθίζουμε

[mankasp]

Η ψηφοφορία θα ξεκινήσει στις 15/2/2013

[mankasp]

Η ψηφοφορία θα ξεκινήσει στις 15/2/2013