ραπάνι έγραψε:ScStef έγραψε:
Α) Ορίζεται η βάση της συζήτησης στην οποία θα γίνουν οι συζητήσεις, βελτιώσεις, αντιπροτάσεις κτλ (Status quo). Δηλαδή γίνεται μια καταγραφή της υπάρχουσας κατάστασης (νόμοι, αποφάσεις, δίκες, πορίσματα κι ότι καθ' εξής)
Από το βήμα Α ξεκινάει η ουσία της παραπλάνησής σας.
ΠΡΙΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΕΙ ΚΑΤΙ ΜΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΠΙΒΑΛΛΟΜΕΝΟ STATUS QUO, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ! Η συζήτηση πρέπει να γίνεται από μηδενικής βάσης. Και από την άλλη, αν κάτι έχει αποφασιστεί με δημοκρατικό τρόπο, δεν χρειάζεται συζητήσεις-προτάσεις-αντιπροτάσεις κλπ για να οριστεί το status quo.Δεν σηκώνει καμιά συζήτηση γιατί απλούστατα στην περίπτωση που κάτι έχει αποφασιστεί με ψηφοφορία, τότε το status quo έχει ήδη οριστεί!
Status quo είναι μόνο το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Το status quo, έτσι όπως το εννοούν κάποιοι, δεν είναι παρά ένα εφεύρημα των συντηρητικών δυνάμεων που θέλουν να διατηρήσουν τα κεκτημένα που απέκτησαν με φασιστικό, χαοτικό, ολιγαρχικό ή κοινοβουλευτικό τρόπο.
Το status quo έτσι όπως φαντάζομαι να το εννοεί ο ScStef, είναι η υπάρχουσα κατάσταση μέχρι σήμερα, που θεωρητικά πρέπει να την αναλύσεις για να εξηγήσεις τι πήγε λάθος και δεν είχαμε τα αποτελέσματα που περιμέναμε.
Σαν κομμάτι της διαδικασίας, πέρα από μία εμπειρία περισσότερο ιστορική θα έλεγα, δεν έχει και μεγάλη σημασία νομίζω στην διαδικασία δημιουργίας μιας νέας πρότασης, εκτός αν θέλεις να κάνεις απλά ένα patch.
Προσωπικά συμφωνώ με το δόγμα του Τρίτση, που δείχνεις να το ασπάζεσαι και εσύ, δηλαδή ολοκληρωτικό γκρέμισμα, και ξαναχτίσιμο από την αρχή όπως το ονειρευόμαστε.
