λίγο off-topic και λίγο εκτός τόπου και χρόνου θα σας πω μια "φανταστική" ιστορία... με δόση χιούμορ
[για νομικούς λόγους, λέω ότι οποιαδήποτε σχέση με άτομα, καταστάσεις, πρόσωπα, χρονολογίες και γεγονότα είναι τελείως συμπτωματική]Το σωτήριο έτος 1991 η μικρή Χριστίνα αποβιβάζεται στο Heathow, για σπουδές στο αγαπημένο της θέμα, Η/Υ, μαζί με μια βαλίτσα όνειρα, για το μέλλον, για την πολιτική, για το ιντερνετ και για τη ζωή. Ξεκινάει τις σπουδές της και επειδή (από τότε) ήταν ψώνιο με τη διαμονή, αρνείται να μείνει στη ζώνη 4 ή 5 με τη πλέμπα και ψάχνει σπίτι σε καλύτερη περιοχή. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μένει σε ξενοδοχείο για αρκετούς μήνες, το οποίο με τη σειρά του έχει ως αποτέλεσμα να την μάθουν και οι πέτρες στο ξενοδοχείο και να βγει η πρώτη ατάκα χαρακτηρισμού, για το μελλοντικό της ήθος από τον βραδινό Σκωτσέζο ρεσεψιονιστ: "Oh my God, Christina dear, you are bad influence" .
Έχοντας παρατηρήσει ότι οι μεγαλύτερες εξαγωγές της Ελλάδας προς τη Μεγάλη Βρετανία, (τον καιρό εκείνο) ήταν σπουδαστές και ασθενείς, καθότι πονόψυχο από μικρό, όποτε είχε χρόνο έκανε το μεταφραστή δωρεάν στους άρρωστους και έτρεχε στα νοσοκομεία μαζί τους. (παρένθεση: τον καιρό εκείνο εκτός των επίσημων μεταφραστών της Ελληνικής πρεσβείας υπήρχε ένα ολόκληρο κύκλωμα που τολμώ να πω εκμεταλλευόταν τον ανθρώπινο πόνο ή την απλή άγνοια Αγγλικών). Αυτό είχε και άλλο αποτέλεσμα αν την μάθουν και οι πέτρες στα νοσοκομεία.
Περάσαν οι μήνες, περάσαν τα χρόνια, βρήκε σπίτι τελικά στη γωνία green&hyde park
, ζούσε ευτυχισμένη στις παμπ εεεεεε στη διαδρομή πανεπιστήμιο σπίτι εννοώ και κρατούσε επαφές με το ξενοδοχείο για κανένα καφεδάκι όταν ήταν στη γειτονιά.
Μια μέρα χτυπάει το τηλέφωνο και είναι ο Τ, ο ξενοδόχος με μια χροιά επείγοντος στη φωνή του:
-Σε χρειάζομαι για μια μετάφραση οπωσδήποτε, είναι σοβαρό δεν εμπιστεύομαι άλλον! -
-Τι είναι βρε πουλάκι μου (από τότε το έλεγε αυτό) καρκίνος; μισοπεθαμένος; τι;
-Οχι, όχι είναι δουλειά, έλα από εδώ και θα σου εξηγήσω.
Καθότι, όλως παραδόξως για Λονδίνο, ήταν μια ηλιόλουστη μέρα αποφάσισε να διασχίσει το πάρκο με φραπέ και τσιγάρο στο χέρι σκεπτόμενη τι μαλακία θα ακούσει και κάνοντας mental review τα business Αγγλικά της ξεκίνησε με τα πόδια. Φτάνοντας εκεί μπαίνει στο γραφείο και βλέπει τον Τ και έναν κουστουμαρισμένο κολώγερο που την κοιτάει με βλέμμα hate at first sight! Ανταπέδωσε.
(παρένθεση: 1. Ο άνθρωπος 50 κάτι ήταν αλλά στο μυαλό του 20 κάτι παιδιού φάνταζε σαν προϊστορικό τέρας. 2. Αυτή ήταν τζην Τ-σερτ, αθλητικά, μαλλί 1 πόντο military, και το σοκ του κυρίου αναμενόμενο, περίμενε μια σοβαρή κυρία, επαγγελματία μεταφράστρια με ταγεράκι, όπως μάθαμε μετά).
Γυρνάει στον Τ, παντελώς αγνοώντας την, και λέει:
- Είσαι σίγουρος ότι κάνει για τη δουλειά
- Εγγυώμαι προσωπικά, μην ανησυχείς
- Καλά, θα την πάρω μαζί μου αλλά το κρίμα στο λαιμό σου να στραβώσει ή μαθευτεί κάτι
- Χριστίνα ο κύριος Α
Γίνονται οι συστάσεις και μια ψόφια χειραψία.
Και κάπως έτσι φωνάζουν το μαύρο ταξί και ξεκινάνε... Της δίνει ένα χαρτί με τη διεύθυνση το λέει στον ταρίφα και πάνε. Ακολουθεί ο διάλογος:
- Κύριε Α, μήπως να μου λέγατε περί τίνος πρόκειται μήπως χρειαστεί κάποια ορολογία
- Ξέρεις Αγγλικά παιδί μου;
- Ναι ξέρω αλλά...
- Δε χρειάζεται να ξέρεις τίποτα άλλο, δε θα σχολιάζεις εκεί που θα πάμε, δε θα μιλάς, δε θα λες τίποτα εκτός από αυτά που θα σου λέω ή θα σου λένε, καλά;
- Καλά
και κάπως έτσι, με μούγκα στη στρούγκα για την υπόλοιπη διαδρομή, έφτασαν στα γραφεία της T (η οποία το '96 έκλεισε...) τεράστιας κατασκευαστικής τότε.
Ανεβαίνουν αφού περνάνε από σούπερ έλεγχο στο γραφείο του "αφεντικού" και ξεκινάει ο περιβόητος διάλογος για τη μετάφραση που τόσος λόγος έγινε...
-Hello Sir, Hello Miss
-Είπε Γεια σας κύριε, γεια σας δεσποινίς
-Πες και εσύ το ίδιο
-Hello Sir (χαχαχαχαχ μέσα της σκεφτόταν να πει ακριβώς το ίδιο και hello miss χαχχαχααχχα)
-Please take a seat
-Μας είπε να κάτσουμε κ.Α
Καθόμαστε λοιπόν, στη μια άκρη στον σιχαμερό chesterfield καναπέ εμείς στην άλλη άκρη (του τεράστιου γραφείου) ο φλεγματικός Βρετανός
-So, what's the price? ask the gentleman
-Ρωτάει ποια είναι η τιμή
-Πες του ένα δις
-The gentleman says one billion
-Drachmas or Pounds?
-Ρωτάει, δραχμές ή Λίρες;
-Δραχμές
-Drachmas
-Please wait a minute
-Είπε να περιμένουμε 1 λεπτό
Κάτι κάνει εκεί με τα τηλέφωνα ο Αγγλος, κάτι μουρμουρίζει με την άλλη γραμμή και λέει:
-OK
-Είπε ΟΚ (εδώ ήταν η μεγαλύτερη δυσκολία της μετάφρασης λέμεεεεεεεεεε)
-Πες του και εσύ ΟΚ και από εμάς
-It's OK with us too
Σηκώνεται περιχαρής ο Βρετανός, δίνουν τα χέρια λέει:
-It was a pleasure meeting you
-Χάρηκε που σας γνώρισε
-Πες το ίδιο
-It was a pleasure too, SIr
και φεύγουμε....
Χιλιάδες ερωτηματικά έχουν γεμίσει το μυαλό της μικρής Χριστίνας... τι, ποιος, γιατί, τι σκατά ήταν αυτό; 1 δις ρε πούστη; τι συμβαίνει;
Έχει όμως πάρει την φάτσα 24 (την ανέκφραστη, βοηθούσε και η πάρεση προσωπικού που είχε) και δε λέει τίποτα.
Ξαφνικά! συμβαίνει η μεταμόρφωση του κ.Α! Χαμογελαστός και περιχαρής της λέει:
-Χριστινάκι κορίτσι μου, πίνεις?
-εεεε κάτι κάνω, λίγο μπορώ, τι θέλετε;
-πόσο μακρυά είναι το Ritz;
-τι το θέλετε;
-πάμε γλυκό μου κορίτσι να σε κεράσω ένα ουισκάκι
(Μέρα μεσημέρι; αναρωτιέται... χμμμμμ δε γαμείς, θα δεις σκατόγερε ποιος πίνει τώρα! λες να μάθω και τι έγινε; δε κάνω και μια απόπειρα μπας και σουρώσει; πόσο να αντέξει δηλαδή ο γέρος σκέφτηκε μέσα της. Εκείνη την εποχή η μικρά άντεχε 1-2 μπουκαλάκια μόνη της)
-πάμε κ.Α μου, πάμε
to be continued....
* Σίμο εσύ που ξέρεις το story ΜΗ μιλήσεις...
1. Προστασία της ιδιωτικής ζωής .
2. Μεταρρύθμιση της νομοθεσίας για το copyright.
3. Αλλαγές στην Ευρωπαϊκή νομοθεσία για τις πατέντες.
+1. Διαφάνεια της Δημόσιας Διοίκησης.
