pirateparty.gr forum

Η άνοδος του Κινήματος της Νέας Οικονομίας
http://is.gd/QdAzko
Πειρατικό Παπαγαλάκι
Πειρατική Ενημέρωση

Εισαγωγή:

Η κρίση σε παγκόσμια και τοπική κλίμακα έχει συνέπειες πάνω στις κοινωνίες και τους ανθρώπους. Έχει όμως και ένα αποτέλεσμα, ένα συμπέρασμα για την ακρίβεια: Το υφιστάμενο οικονομικό μοντέλο, με τις όποιες παραλλαγές του κι αν υπάρχουν, απέτυχε. Απέτυχε όχι γιατί το λέμε εμείς, αλλά γιατί είναι πλέον αυταπόδεικτο. Το βλέπουμε ολόγυρά μας και πάνω στις ζωές μας.

Και όπως έλεγαν οι πρόγονοί μας “ουδέν κακόν αμιγές καλού”, αν και είναι δύσκολο να δούμε ακόμη το “καλό” που θα προκύψει μέσα από όλο αυτό το “κακό” που μας έχει πάρει σβάρνα και μας καταρρακώνει, εμείς βλέπουμε λίγο φως στην άκρη του τούνελ, βλέπουμε την ανάγκη για επαναπροσδιορισμό και αλλαγή του τρόπου με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε και λειτουργούμε στην πολιτική, οικονομική και κοινωνική μας ζωή.

Θα σας κάνουμε μια ερώτηση, “Ποία χώρα στο κόσμο, θεωρείται ότι είναι σήμερα το κέντρο του καπιταλισμού;”, ρωτάμε γιατί ο καπιταλισμός είναι ο βασικός πρόξενος του “κακού που μας βρήκε”, και αυτό πλέον δεν μπορεί να το αρνηθεί κανένας, σε όποια “ιδεολογία” και να ανήκει.

Φανταζόμαστε ότι η απάντησή σας είναι προφανέστατα: “Η Αμερική, οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής”.

Ε, λοιπόν σε αυτό το “κέντρο του καπιταλισμού” έχει ξεκινήσει ένα σημαντικότατο κίνημα, ως αντίδραση στην κρίση, στις συνέπειες και στα δεινά του υφιστάμενου πολιτικοοικονομικού συστήματος, έχει ξεκινήσει το Κίνημα της Νέας Οικονομίας (The New Economy Movement).

Το άρθρο που μεταφράσαμε και αναδημοσιεύουμε εδώ, μιλάει γιαυτό ακριβώς το κίνημα, που έχει συμπαρασύρει καθώς γιγαντώνεται πολλές από τις παραδοσιακές “καπιταλιστικές” πολιτικοοικονομικές δομές στην κοιτίδα του καπιταλισμού, την Αμερική. Διαβάστε το άρθρο (είναι γραμμένο σε μια σχετικά δύσκολη, ακαδημαϊκής προσέγγισης θα λέγαμε, γλώσσα, που μας ταλαιπώρησε στην μετάφραση) και βγάλτε μόνοι σας τα συμπεράσματά σας, για το τι είναι το Κίνημα της Νέας Οικονομίας και πως εξελίσσεται και μεγαλώνει, εκεί.

(Αναδημοσίευση με μετάφραση στα ελληνικά από, YES! Magazine: “The Rise of the New Economy Movement”, by Gar Alperovitz, posted May 23, 2012)...

Σίμο, μου αρέσει το πάθος σου για τον συνεργατισμό.

Εσύ και ο Καζάκης ένα πράγμα.

Ποτέ όμως δεν μου έχεις απαντήσει, πως τον φαντάζεσαι μία συνεργατική οικονομία.

Συνασπισμό μικροκεφαλαιούχων όπως τον υποστηρίζει ο εθνικοσοσιαλισμός ( Καζάκης και Χρυσή Αυγή),
Συνασπισμό κεφαλαιούχων ( Trust) όπως τα ορίζει ο καπιταλισμός.
Συνασπισμό ατόμων με κεφάλαια που θα αντλήσουν από τις τράπεζες, όπως ορίζει ο νεοφιλελευθερισμός
Συνασπισμό εργαζομένων με λεφτά που θα πάρουν με φόρους σε όλους τους υπόλοιπους , όπως ορίζει ο κομουνισμός και το νεοελληνικό σύστημα ΠΑΣΟΚ;

Και η ερώτηση κρίσεως.
Σε τι διαφέρει ένας εργαζόμενος σήμερα, από ένα εργαζόμενο του ιδεατού συνεργατικού μοντέλου που έχεις στο μυαλό σου, που δεν έχει καθόλου λεφτά ( κεφάλαιο) για να αγοράσει μερίδιο;;;;
Το ίδιο δεν τον πηδάνε, τόσο μισθολογικά, όσο και εργασιακά;;;;;;
Το ίδιο δεν αγνοούνται τα inputs ως μη υπάρχοντα και χωρίς δικαιώματα, τόσο του ανθρώπινου κεφαλαίου και της εργασίας, όσο του πνευματικού κεφαλαίου και του κοινωνικού κεφαλαίου ;;;;;;

Γιατί θεωρείς ότι το σύστημα, που έβαλες αυτοβούλως, ως επίσημα προτιμώμενη θέση του κόμματός μας, είναι πιο δίκαιο από το σημερινό;;;;

commons and swarm, kotso μου...

Γράψε μία όπερα.

baskin έγραψε:commons and swarm, kotso μου...

Bingo, Kotsos και αν ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ, ξανάBINGO!!!

Το θέμα είναι να δούμε αν και κατά πόσο οι αρχές και η ιδεολογία του Συνεργατισμού (με την καθαρή μορφή του και όχι οι τύπου Greek Patent Συνεταιρισμοί ή/και Κοινωνικές Επιχειρήσεις <- σύμφωνα με τον πρόσφατο νόμο/παρωδία) ταιριάζει με την Πειρατική και αν μπορούμε να την υιοθετήσουμε (και όχι μιμηθούμε/πιθηκίσουμε, κατά τον προσφιλή σου χαρακτηρισμό) και να αποτελέσει απάντηση/λύση για την Οικονομία, για τις θέσεις και τις προτάσεις μας.

Όπως πολύ χαρακτηριστικά γράφω/λέω στην εισαγωγή του παραπάνω άρθρου: "Το υφιστάμενο οικονομικό μοντέλο, με τις όποιες παραλλαγές του κι αν υπάρχουν, απέτυχε. Απέτυχε όχι γιατί το λέμε εμείς, αλλά γιατί είναι πλέον αυταπόδεικτο.".
Κάθε προσπάθεια εφαρμογής καπιταλιστικού ή/και σοσιαλιστικού μοντέλου στην οικονομία έχει αποτύχει (άσχετα αν δεν το καταλαβαίνουν ή δεν το παραδέχονται όλοι). Το μόνο μοντέλο που δείχνει να αντέχει στο χρόνο, στις κρίσεις, κτλ. και να ωφελεί την κοινωνία (χωρίς να απαγορεύει τα άλλα οικονομικά μοντέλα) είναι αυτό του Συνεργατισμού (1.000.000.000 άνθρωποι αυτή την στιγμή συμμετέχουν σε κάποια μορφής συνεργατική επιχείρηση σύμφωνα με τα στοιχεία του ICA). H Montragon στην Ισπανία (μαζί με πολλές άλλες εκεί), αυτές που αναφέρονται στο άρθρο στις ΗΠΑ και χιλιάδες άλλες επιχειρήσεις σε όλο τον κόσμο, αποδεικνύουν ότι το Συνεργατικό Μοντέλο Οικονομίας έχει και παρελθόν και παρόν και κυρίως έχει και μέλλον.

Όταν ιστορικά και αυταπόδεικτα όλα τα άλλα μοντέλα είτε μας οδηγούν στην καταστροφή μέρα με την μέρα, είτε έχουν αφήσει το στίγμα τους στην ιστορία ως αποτυχημένα.

Πιθανό να είσαι λίγο αδιάβαστος σχετικά με το τι σημαίνει Συνεργατισμός (ιδεολογικά και πρακτικά). Είμαι σίγουρος ότι αν διαβάσεις τα άρθρα που έχω βάλει στο παπαγαλάκι ή/και να google-άρεις σχετικά, θα βρεις όλες τις απαντήσεις που αναζητάς και πολύ πιθανόν να σε πείσουν σχετικά με τις δυνατότητες του Συνεργατισμού και σχετικά με το πόσο συγγενεύει με την Πειρατική Ιδεολογία.

Μόνο τις 7 Συνεργατικές Αρχές να δεις, αρκούν για να σε πείσουν σχετικά με την καθαρότητα των προθέσεων αυτού του ιδεολογικού, οικονομικού, κοινωνικού, πρακτικού και πολιτικού μοντέλου (Ναι! είναι όλα μαζί σε ένα πακέτο!).

Από εκεί και πέρα στο χέρι μας είναι να δούμε ΑΝ "μας κάνει" και να καθορίσουμε και το ΠΩΣ μας κάνει, αρκεί να είμαστε πραγματιστές και κυρίως αληθινοί με αυτά που βλέπουμε και σκεφτόμαστε.

Στο post/απάντηση σου, βλέπω πως προσπαθείς να συνδυάσεις τις "πολιτικές μαλακίες" που υπάρχουν (εν Ελλάδι και στο εξωτερικό) με την έννοια του Συνεργατισμού και τις καθαρές και ξάστερες αρχές του. Το αν κάποιοι καπηλεύονται τον Συνεργατισμό (με τις δικές τους παραλλαγές και τα μπαρμπούτσαλα που κουβαλάνε στο κεφάλι τους βλ. Καζάκης) ή τον έχουν εφαρμόσει λάθος (βλ. παλαιότερα, οι Συνεταιρισμοί παρωδία στην Ελλάδα) ΔΕΝ φταίει για αυτό ο Συνεργατισμός και οι Αρχές του αλλά (όπως πάντα) η χοντρομαλακία των ψευτοσωτήρων και των χαμο-ιδεολόγων που κοιτάνε την πάρτη τους και μόνο την πάρτη τους.

Για όλες τις ερωτήσεις/συνδυασμούς που αναφέρεις:
Συνασπισμό μικροκεφαλαιούχων όπως τον υποστηρίζει ο εθνικοσοσιαλισμός ( Καζάκης και Χρυσή Αυγή),
Συνασπισμό κεφαλαιούχων ( Trust) όπως τα ορίζει ο καπιταλισμός.
Συνασπισμό ατόμων με κεφάλαια που θα αντλήσουν από τις τράπεζες, όπως ορίζει ο νεοφιλελευθερισμός
Συνασπισμό εργαζομένων με λεφτά που θα πάρουν με φόρους σε όλους τους υπόλοιπους , όπως ορίζει ο κομουνισμός και το νεοελληνικό σύστημα ΠΑΣΟΚ;

Μια είναι η απάντηση ΚΑΝΕΝΑΣ και ΚΑΝΕΝΑ. Το έχεις αντιληφθεί τελείως, ΜΑ ΤΕΛΕΙΩΣ λάθος.

Ρίξε μια ματιά σε αυτά που ανέφερα και σου σημείωσα να βρεις και να διαβάσεις και μετά έλα να συζητήσουμε επί πραγματικής βάσης και ΟΧΙ με σοφιστίες και ιδεολογικούς παράλογους συσχετισμούς.

Για την ερώτηση κρίσεως (ερωτήσεις είναι, αλλά δεν πειράζει):
Και η ερώτηση κρίσεως.
Σε τι διαφέρει ένας εργαζόμενος σήμερα, από ένα εργαζόμενο του ιδεατού συνεργατικού μοντέλου που έχεις στο μυαλό σου, που δεν έχει καθόλου λεφτά ( κεφάλαιο) για να αγοράσει μερίδιο;;;;
Βασικό, ο εργαζόμενος είναι ταυτόχρονα και ισομετοχικός ιδιοκτήτης (δηλ. κάθε συμμέτοχος έχει ένα μερίδιο μόνο που είναι ίδιο/ίσο με αυτό των υπόλοιπων). Δεν έχω τίποτα "ιδεατό" στο μυαλό μου, διερευνώ πραγματικά, υπαρκτά, πετυχημένα και με αντοχή διάρκειας 10ετιών, απτά, λειτουργικά, σημερινά παραδείγματα εφαρμογής Συνεργατισμού. Το κόστος ενός μεριδίου είναι τόσο μικρό όσο χρειάζεται για να μπορούν να συμμετέχουν όλοι όσοι θέλουν και εδώ είναι και η δύναμη του Συνεργατισμού, δεν αποκλείει κανέναν, ίσα-ίσα που όσο πιο πολλοί τόσο πιο δυνατοί (πχ. ας πούμε ότι χρειάζεται ένα αρχικό κεφάλαιο 1000 ευρώ, αν έχεις μια συμμετοχή χρειάζεται να βάλει 1000 ευρώ αν έχεις 1000 συμμετοχές χρειάζεται να βάλουν από 1 ευρώ) κάτι σαν το "η ισχύς εν τη ενώσει" ένα πράμα δηλαδή.

Το ίδιο δεν τον πηδάνε, τόσο μισθολογικά, όσο και εργασιακά;;;;;;
Όχι. Πρώτον γιατί είναι και ιδιοκτήτης και εργαζόμενος και πελάτης, ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ. Και εφ' όσον μια Συνεργατική Επιχείρηση ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΤΟΧΟ και ΣΚΟΠΟ το κέρδος (σου είναι λίγο δύσκολο να το πιστέψεις, αλλά έτσι είναι), αλλά την κάλυψη του κόστους (του πραγματικού κόστους), την δημιουργία θέσεων εργασίας και την ανταποδοτικότητα υπέρ όλης της τοπικής και της ευρύτερης κοινωνίας. Πχ. σκέψου ένα Συνεργατικό Μπακάλικο σε ένα χωριό, με την συμμετοχή 300 κατοίκων. Για να λειτουργήσει ας πούμε ότι χρειάζονται 4 υπάλληλοι, και τα προϊόντα (κυρίως και όχι κατά αποκλειστικότητα) προέρχονται από την τοπική ή την περιφερειακή παραγωγή. Οι τιμές διαμορφώνονται σύμφωνα με την πραγματική κοστολόγηση των προϊόντων (παραγωγή, συσκευασία, μεταφορά, συντήρηση, διάθεση, λειτουργικά έξοδα, μισθολογικά έξοδα) με ένα κατά το δυνατόν ελάχιστο κέρδος (κυρίως ως δικλείδα ασφαλείας για την περίπτωση αστοχίας στην πραγματική κοστολόγηση ή λόγω αστάθμητων παραγόντων). Οι 300 κάτοικοι κάνουν κυρίως τα ψώνια τους από το δικό τους μπακάλικο. Κανείς δεν γίνεται πλούσιος, όλοι όμως κερδίζουν, παραγωγοί (διάθεση των προϊόντων τους), υπάλληλοι (μισθός) και καταναλωτές (χαμηλές τιμές) και η τοπική κοινωνία (ένα μεγάλο μέρος των κερδών επιστρέφεται στην τοπική κοινωνία για νέες επενδύσεις, κοινωφελή έργα ακόμα και και με μείωση τιμών σε κάποια προϊόντα κάτω από το κόστος για ένα διάστημα δηλ. προσφορές και πολλά άλλα).
Δεν θα επεκταθώ άλλο. Θα βρεις τέτοια παραδείγματα, χιλιάδες στο διαδίκτυο, σημερινά, πραγματικά και αποτελεσματικά που ενσωματώνουν και οικολογικές ανησυχίες και κοινωνικές δράσεις.

Το ίδιο δεν αγνοούνται τα inputs ως μη υπάρχοντα και χωρίς δικαιώματα, τόσο του ανθρώπινου κεφαλαίου και της εργασίας, όσο του πνευματικού κεφαλαίου και του κοινωνικού κεφαλαίου ;;;;;;
Η απάντηση σου σε αυτό είναι η εξής μια και μόνη λέξη MONTRAGON (http://www.mondragon-corporation.com/ENG.aspx). Ψάξε το και θα δεις τι γίνεται όταν μπαίνει μπροστά το "κοινωνικό όφελος" και μένει στην άκρη ο ατομικός πλουτισμός ή ιδιοκτησία/περιουσία. Δεν θα κάτσω να σου απαριθμήσω όλα όσα κάνει η συγκεκριμένη συνεργατική πολυ-επιχείρηση, απλά θα αναφέρω ότι έχει ακόμα και δικό της Πανεπιστήμιο και πως πολλές από τις επιχειρήσεις της είναι πάνω στην εφαρμογή της καινοτομίας και στην αιχμή της τεχνολογίας.

Κώστα, δεν λέω ότι είναι πανάκεια, λέω ότι είναι μια εφαρμοσμένη λύση. Εδικά σε χώρες που είναι στην γειτονιά μας (βλ. Ισπανία) και εφαρμόζονται με επιτυχία εδώ και 10ετείες και περίτρανα αποδεικνύουν ότι "αντέχουν" στην χρηματοπιστωτική κρίση που παρουσιάζει όξυνση στις μέρες μας.

Ξαναλέω ψάξε το πρώτα και μετά να το συζητήσουμε.

(εγώ ψάχνω να δω/βρω την πραγματικότητα και δεν αναλώνομαι σε σοφιστείες και ιδεοληπτικές ακροβασίες ή θεωρίες καπεδο-πολιτικολογίας και παπαρο-οικονομολογίας).


Και κάτι τελευταίο έτσι για καταλαβαινόμαστε, αν μόνο οι καταναλωτές αντιληφθούν την δύναμη που έχουν, αθροιστικά, θα τους πάρει και τους σηκώσει τους μεγαλοεπιχειρηματίες και τους κεφαλαιούχους και όλες τις ενδιάμεσες βδέλες: μεταπράτες, χονδρέμπορους και λοιπούς όσους αυξάνουν τις τιμές των προϊόντων χωρίς να προσφέρουν ουσιαστικά τίποτα ούτε στην παραγωγή, ούτε και αλλού.

Χαιρετίσματα λοιπόν και αναμένω να δω τι άλλο θα σκαρφιστείς για να μου πεις.

Kotsos έγραψε:Γιατί θεωρείς ότι το σύστημα, που έβαλες αυτοβούλως, ως επίσημα προτιμώμενη θέση του κόμματός μας, είναι πιο δίκαιο από το σημερινό;;;;

Και επειδή αυτό είναι πέρα ακόμα και για να το χαρακτηρίσω ως αβάσιμη αερολογία... Για πες μου αγαπητέ συνΠειρατή, που στα κομμάτια έχω βάλει "ως επίσημα προτεινομένη θέση του κόμματος μας" τον Συνεργατισμό;

Που στα τσακίδια το έχεις δει εσύ αυτό;

Περιμένω απάντηση, γιατί είναι σοβαρότατη καταγγελία/επισήμανση, και για μένα "καταγγελία" από μέρους σου, για μένα.

(Κώστα, σοβαρέψου και έλα να συζητήσουμε επί του θέματος, αν σε ενδιαφέρει και αν έχεις πραγματική αντίληψη σχετικά.
Αν είναι να κάνουμε "κόντρα αερολογίας" να καθορίσουμε το που και πότε, ώστε να προετοιμαστώ (να φάω μια κατσαρόλα φασολάδα) και μετά να αμολήσουμε ο καθένας τα "αέρια" του και να ανακηρυχθεί ως νικητής ο "last man standing up")

Ε, άμα πια, ρε man!

Σίμο, επειδη αρνούμαι την αφήγηση που στιματίζει τον καπιταλισμό λόγω σκανδάλων και μίζας, υπονοώντας πως ο νορμαλ μη-μιζαδορικος είναι κουλ, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι λατρεύω το κέρδος.
Λυπάμαι αλλά στο στερεότυπο που προσπαθείς να με εντάξεις δεν χωράω.

Παρόλο που με κατηγορείτε,εσύ και ο baskin, οι θεωρητικοί της Πειρατικής ιδεολογίας ότι δεν κατανοώ τα swarm economics, αδυνατώ να πέσω στο ίδιο σφάλμα με εσάς και να θεοποιήσω τα χαρτάκια που ονομάζονται χρήματα και στην οικονομική θεωρία κεφάλαιο.

Κάθε φορά που περιγράφεις το μοντέλο, πάντα μου περιγράφεις την οικονομική θεωρία του φασισμού ( εθνικοσοσιαλισμού) πασπαλισμένο με λίγη αχνη sustainable economics που είναι της μοδός για να το κάνουμε πιο σύγχρονο.
Εναντιώνομαι όμως σε αυτό το μοντέλο, γιατί ότι φαντεζί όνομα και να του βάλεις, δεν παύει να δημιουργεί σκλάβους, μόνο που εσύ τους κρύβεις συστηματικά, γιατί αυτοί είναι οι ξένοι και όχι οι συνέταιροι.

Δες το μοντέλο σου σε ένα χωριό, που κάναμε τον συνεταιρισμό που ονειρεύεσαι, κάναμε και το παντοπωλείο μας που πουλάμε στους εαυτούς μας τα προϊόντα μας, αλλά όταν έρχεται η ώρα της συγκομιδής, παίρνουμε τους αλβανούς ή τους πακιστανούς εποχιακούς εργάτες και τους δίνουμε ένα πιάτο φαϊ.
Αυτό εσύ δεν το θεωρείς αδικία, για όλα αυτά τα προτερήματα που περιγράφεις παραπάνω για το χωριό μας.
Εμένα αντίθετα με εκνευρίζει αφάνταστα αυτή η αδικία.
Γιατί πιστεύω στα swarm economics, και θεωρώ ότι και ο πακιστανός έχει ισότιμα δικαιώματα στην σοδειά ( πλούτο) που δημιούργησε με τον οποιοδήποτε κάτοικο του χωριού που έδωσε κάποια ευρώπουλα ( κεφάλαιο) για να αγοραστούν τσάπες πχ.

Βρίσκομαι σε αυτό το κόμμα γιατί πίστευα ότι είχαμε καταλάβει τι είναι το δικτυοκεντρικό οικονομικό σύστημα ( swarm economics), και ασπαζόμασταν όλοι την ηθική του συστήματος αυτού.

Αν μελετήσεις τα σμήνη, θα διαπιστώσεις ότι δικαίωμα στα κοινά ( commons) δεν πέσουν μόνο αυτοί που βάλαν το κεφάλαιο,αλλά όλοι όσοι συνεισφέρουν στην διατήρηση του συστήματος.
Στις μέλισσες πχ, δικαίωμα στο μέλι δεν έχουν μόνο οι εργάτριες που χτίζουν την κυψέλη ( κεφαλαιούχος στα οικονομικά), ούτε οι εργάτριες που κάνουν την συγκομιδή ( εργάζόμενοι στα οικονομικά), ούτε κάποια άρχουσα τάξη των υπερασπιστών ή της βασίλισσας της κυψέλης ( ιερατεία και αριστοκρατεία στην κοινωνιολογία), αλλά το μέλι αποτελεί κοινών και έχουν ίσα δικαιώματα όλοι, ανάλογα με την θερμιδική ανάγκη του καθενός (κόπο που καταβάλουν παρελθόντα, παρόντα και μελλοντικό).

Για να το πάμε σε οικονομικό μοντέλο αυτός που θα βάλει παρελθόντα κόπο ( κεφάλαιο, γνώσεις εμπειρία κλπ) δικαιούται μερίδιο σαν να τον κατέβαλε στο παρόν, αυτός που βάζει κόπο σήμερα ( εργαζόμενος) δικαιούται μερίδιο για τον κόπο που βάζει στο παρόν, και κάποιος που θα χρειαστεί να βάλει κόπο στο μέλλον δικαιούται μερίδιο σαν να το έβαλε στο παρόν.
Άρα ο παραγόμενος πλούτος ή συγκομιδή πρέπει να χωριστεί στα παραπάνω μερίδια και να διαμοιραστεί και όχι όπως προτείνεις εσύ σε όποιον έβαλε κόπο παλιά ( μικρομέτοχος ή μικροκεφαλαιούχος)

Πιο απλά δεν μπορώ να σου το κάνω.

Όσο για τις εταιρίες που περιγράφεις, δες τους ισολογισμούς τους και πές μου πόσο δίκαιες είναι για τις τοπικές κοινωνίες και κατά πόσο δεν κλέβουν τις τοπικές κοινωνίες.

Φιλική συμβουλή πίστευε και μή, ερεύνα και ερευνάτε τας γραφάς όπως λέει και το ευαγγέλιο. Αυτή είναι η βάση της κριτικής σκέψης.

Κατάλαβα...

Πάω για φασολάδα.