Ψηφοφορίες που λήγουν χωρίζουν σε κερδισμένους και χαμένους
Δημοσιεύτηκε: 04 Μαρ 2013, 12:42
Οι ψηφοφορίες με ημερομηνία λήξης και τετελεσμένες αποφάσεις καταφέρνουν να διασπούν το κόμμα σε κερδισμένους που παραμένουν, και σε χαμένους που αποχωρούν.
Αντίθετα η δημοκρατία με ψηφοφορίες που δεν λήγουν, η ζωντανή δηλαδή δημοκρατία, δεν έχει χαμένους. Γιατί ακόμα και αν η επιλογή σου είναι η τελευταία, ακόμα και αν η απόφαση που εφαρμόζεται αυτή την στιγμή δεν σε ικανοποιεί, εφόσον η απόφαση δεν είναι τετελεσμένη αυτό σημαίνει ότι μπορεί να αλλάξει ανά πάσα στιγμή. Μπορεί να αλλάξει ανά πάσα στιγμή με τους νέους που γράφονται στο κόμμα, με την αποχώρηση των παλιών και την κατάργηση των ψήφων τους, αλλά και με επιχειρήματα προς τους παλιούς για να αλλάξουν γνώμη.
Και επειδή η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία, στην ζωντανή δημοκρατία δεν έχουμε κερδισμένους να εγκαθίστανται για πάντα και χαμένους να αποχωρούν δια παντός. Αντίθετα η "δημοκρατία" με ψηφοφορίες με ημερομηνία λήξης και τετελεσμένες αποφάσεις τύπου λικουιντ (η "δημοκρατία" δηλαδή που δυστυχώς τα επώνυμα γαϊδούρια που έχουν καταλάβει αυτή την στιγμή το κόμμα έχουν καταφέρει να επιβάλουν) αυτή η "δημοκρατία" οδηγεί με μαθηματικό τρόπο στον κατακερματισμό του εκλογικού σώματος, στην διάλυση και στον εκφασισμό. Γιατί δεν υπάρχει μεγαλύτερος φασισμός από το να μαζεύονται 30-40 επώνυμα γαϊδούρια, και με το "καταστατικό" τους να δημιουργούν τετελεσμένες καταστάσεις και να δεσμεύουν τις επόμενες γενιές για πάντα.
Αντίθετα η δημοκρατία με ψηφοφορίες που δεν λήγουν, η ζωντανή δηλαδή δημοκρατία, δεν έχει χαμένους. Γιατί ακόμα και αν η επιλογή σου είναι η τελευταία, ακόμα και αν η απόφαση που εφαρμόζεται αυτή την στιγμή δεν σε ικανοποιεί, εφόσον η απόφαση δεν είναι τετελεσμένη αυτό σημαίνει ότι μπορεί να αλλάξει ανά πάσα στιγμή. Μπορεί να αλλάξει ανά πάσα στιγμή με τους νέους που γράφονται στο κόμμα, με την αποχώρηση των παλιών και την κατάργηση των ψήφων τους, αλλά και με επιχειρήματα προς τους παλιούς για να αλλάξουν γνώμη.
Και επειδή η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία, στην ζωντανή δημοκρατία δεν έχουμε κερδισμένους να εγκαθίστανται για πάντα και χαμένους να αποχωρούν δια παντός. Αντίθετα η "δημοκρατία" με ψηφοφορίες με ημερομηνία λήξης και τετελεσμένες αποφάσεις τύπου λικουιντ (η "δημοκρατία" δηλαδή που δυστυχώς τα επώνυμα γαϊδούρια που έχουν καταλάβει αυτή την στιγμή το κόμμα έχουν καταφέρει να επιβάλουν) αυτή η "δημοκρατία" οδηγεί με μαθηματικό τρόπο στον κατακερματισμό του εκλογικού σώματος, στην διάλυση και στον εκφασισμό. Γιατί δεν υπάρχει μεγαλύτερος φασισμός από το να μαζεύονται 30-40 επώνυμα γαϊδούρια, και με το "καταστατικό" τους να δημιουργούν τετελεσμένες καταστάσεις και να δεσμεύουν τις επόμενες γενιές για πάντα.