Πνευματικά δικαιώματα και βιβλίο.

[Μιχάλης Μαντάς]

Η επόμενη ερώτηση είναι η εξής:
Μπορεί κανείς να μας πει πώς χαρακτηρίζεται κανείς ως συγγραφέας, αφού το επάγγελμα ούτε σπουδάζεται, ούτε διδάσκεται ούτε κατοχυρώνεται με κάποιου είδους κρατικό ή άλλου είδους τίτλο;
Ελπίζω να καταλαβαίνει κανείς ότι αν εγώ γράψω π.χ. καμιά 50αριά ποιήματα και πάω στο φίλο μου τον τυπογράφο και του πω πόσα θέλεις για να μου τα κάνεις βιβλίο σε 1000 π.χ. αντίτυπα δεν πιστεύω να βαφτίζομαι αυτομάτως συγγραφέας και να δικαιούμαι π.χ. σύνταξη ή και άλλα ασφαλιστικά δικαιώματα.

[James]

Μιχάλη ορθά τοποθετείς τη συζήτηση εκεί που αναφέρεται το άρθρο, να και ο τίτλος ήταν αλλιώς.
Σχετικά με τις αμοιβές των συγγραφέων, ναι η φορολογία είναι σωστή από τ στιγμή που μπαίνει σε σωστή βάση, ένας συγγραφέας πρέπει να φορολογείται γία τα χρήματα που εισπράττει από τις πωλήσεις των βιβλίων του, απλά και ξεκάθαρα, ότι ποσό εκκαθαρίζεται στο όνομα του από τον εκδοτικό οίκο να προστίθεται στα υπόλοιπα εισοδήματα του (αν έχει) και να φορολογείται στην ανάλογη κλίμακα, δηλαδή αν το εισόδημα του από μισθωτές υπηρεσίες είναι μεγαλύτερο από το συγγραφικό του να φορολογείται σαν μισθωτός ανάλογα με τη κλίμακα μισθωτών.

Δε θα πρέπει να αναγκάζονται οι συγγραφείς να εκδίδουν αποδείξεις παροχής υπηρεσιών και υποχρεωτική ασφάλιση στον ΟΑΕΕ , αυτό πρέπει να τονιστεί και να αποτελέσει βασική μας αρχή, τώρα γιά όσους συγγραφείς έχουν ιδιαίτερα μεγάλες πωλήσεις δε τους εμποδίζει να κάνουν προσωπική η ακομα και ανώνυμη εταιρία, κάτι που έτσι γίνεται στη πράξη, όπως με τους καλλιτέχνες.
Επομένως να βάλουμε σαν βάση αυτό το τρόπο φορολόγησης?
Γιά να πάμε πιό κάτω?

[ekfrasi]

Απο ότι γνωρίζω *

στην ασφάλιση του κλάδου σύνταξης και ασθένειας του Οργανισμού Ασφάλισης Ελευθέρων Επαγγελματιών (Ο.Α.Ε.Ε.) υπάγονται οι θεατρικοί συγγραφείς, ποιητές και πεζογράφοι, που χαρακτηρίζονται ως έχοντες την ανωτέρω ιδιότητα, από ειδική επιτροπή του Υπουργείου Πολιτισμού, η οποία συγκροτείται με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού

Μετά νομίζω πήγαν στο ΙΚΑ
http://www.prosvasis.com/gr/publica/?p=4198

και η ΑΕΠΙ έχει μια συλλογική περσινή ανακοίνωση
http://www.aepi.gr/index.php?option=com ... Itemid=137

Αρθρο της Καθημερινής λέει Συγγραφέας σημαίνει... ανασφάλιστος

Την νομοθεσία σήμερα δε τι γνωρίζω. Όπως σε όλα... αλλάζει.
Σχολές υπάρχουν σε επίπεδο "Εργαστηρίων"


Για εμένα (προσωπική γνώμη) είναι ένας ελεύθερος επαγγελματίας απλά.


*πηγή ΝΟΜΟΣ ΑΡΙΘ. 3232 Θέματα κοινωνικής ασφάλισης και άλλες διατάξεις

[Μιχάλης Μαντάς]

Βεβαίως και θα πάμε.
Ας δούμε λοιπόν πώς "πραγματικά" έχουν τα πράγματα στην Ελλάδα στον τομέα αυτόν, δηλαδή των συγγραφέων.
Αν και απάντηση δεν πήρα στο πώς χαρακτηρίζεται κανείς ως συγγραφέας, για την οικονομία της συζήτησης θα την απαντήσω εγώ αυτή την ερώτηση:
Συγγραφέας λοιπόν βαφτίζεσαι με δύο τρόπους:
1) Αν στη φορολογική σου δήλωση εμφανιστεί εισόδημα από εκδοτικά (προσοχή όχι συγγραφικά κι ας τα λέει έτσι όλος ο κόσμος) δικαιώματα, δηλαδή βεβαίωση εκδοτικού οίκου ότι σου καταβλήθηκε κάποιο ποσό για τέτοια αιτία, ή
2) Αν στη φορολογική σου δήλωση καταχωρηθούν έξοδα για την (αυτο) έκδοση κάποιου βιβλίου.
Υ.Γ.: Αυτοέκδοση σημαίνει βιβλίο που εκδόθηκε με δαπάνη, ευθύνη, διακίνηση, εμπορία του ίδιου του συγγραφέα.
Αν ως εδώ δεν έχουμε κάποια αντίρρηση, μπορούμε να πάμε παρακάτω (δεν μένει και πολύ).

[James]

Έχω κάποιες διαφωνίες στο πρακτικό φορολογικό μέρος, αλλά συνέχισε...

[Μιχάλης Μαντάς]

Απο ότι γνωρίζω ...

Έτσι όπως τα λες είναι Χριστίνα αλλά θα σε παρακαλέσω να περιμένεις λίγο για να σχολιάσω αυτή την πλευρά.

[Μιχάλης Μαντάς]

Αν λοιπόν συντρέχει η 1η περίπτωση, δηλαδή η είσπραξη ποσού από εκδοτικό οίκο, τότε φορολογείσαι όσο επιβάλει το εκάστοτε φορολογικό σύστημα και το ζήτημα τελειώνει εκεί. Αν θέλεις μπορείς να κάνεις και αυτασφάλιση και να αποκτήσεις και ασφαλιστικά και άλλα δικαιώματα (η περίπτωση που λέει η Χριστίνα είναι διαφορετική, θα την δούμε πιο κάτω).
Στη 2η όμως περίπτωση, που στη φορολογική σου δήλωση εμφανίζονται μόνο έξοδα τότε δύο πράγματα μπορούν λογικά να συμβούν, ανάλογα και με το εκάστοτε Φορολογικό Σύστημα και εδώ νομίζω έρχεται το σημερινό θέμα (λέω νομίζω γιατί όπως από την αρχή είπα δεν έχω δει όλο το πράγμα):
1) Λογαριάζοντάς τα ως κλασικές δαπάνες προκαλείς μείωση του φόρου σου, πράγμα το οποίο το κράτος δεν το δέχεται γιατί όταν έχεις μόνο εκδοτικά έξοδα δεν είσαι συγγραφέας αλλά απλά έβγαλες ένα βιβλίο για την πλάκα σου, όπως θα μπορούσες να αγοράσεις ένα ... σκάφος που μπορεί να είναι και ... κόττερο.
2) Αντί να έχεις έκπτωση από το φόρο έχεις αύξηση γιατί το κράτος σκέπτεται με την εξής λογική: Αφού ξόδεψες λεφτά για να εκδόσεις ένα βιβλίο, άρα το πούλησες δηλαδή το εμπορεύτηκες, άρα έχεις κέρδη τα οποία δεν μας δηλώνεις και άρα εγώ σε φορολογώ βάσει "τεκμηρίου" πλέον και όχι κερδών ή εισπράξεων.
Κλείνω για λίγο εδώ, πίνω μια γουλιά καφέ χωρίς καφέ, γιατί κάνω ομοιοπαθητική και συνεχίζω σε επόμενη ανάρτηση, αφού αναγνώσω και ενδεχόμενα ηλεκτρονικά ... φάσκελα.

[pav]

Μια μικρή ερώτηση προς τον Μιχάλη:

Αν γράψω 10 σελίδες και τις ανεβάσω στο blog (ιστολόγιο) μου, είμαι συγγραφέας; Αν 100; Αν μόνο μία;
... και πως κολλάω σε όλη αυτή την συζήτηση;

[Μιχάλης Μαντάς]

Φάσκελα δεν έπεσαν, πράγμα σπάνιο, οπότε συνεχίζουμε ομαλά.
Στην περίπτωση λοιπόν που στη φορολογική σου δήλωση εμφανίζονται μόνο έξοδα και εσύ επιμένεις ότι θέλεις να λογιστούν ως δαπάνες για να έχεις και την ανάλογη έκπτωση, τότε το κράτος σου απαντάει ότι αυτό μπορεί να γίνει μόνο με έναν τρόπο.
Αν κάνεις κανονική έναρξη επιχείρησης, δηλαδή βαφτιστείς εκδότης (των δικών σου μόνο έστω βιβλίων), οπότε είσαι υποχρεωμένος να πας και να ασφαλιστείς κανονικά στον ανάλογο ασφαλιστικό φορέα και να τηρείς κανονικό λογιστήριο με ότι αυτό συνεπάγεται, πράγμα που όπως καταλαβαίνετε κανείς δεν το θέλει, αν και όλοι θέλουν σύνταξη στα γεράματά τους.
Το πράγμα σε αυτή την περίπτωση περιπλέκεται ακόμη περισσότερο όταν το άτομο είναι ταυτόχρονα και Δημόσιος Υπάλληλος (π.χ. μπορεί κάποιος καθηγητής στο σχολείο να εκδώσει κάποιο σχολικό βοήθημα) οπότε η ιδιότητά του συνιστά και ασυμβίβαστο με αυτήν του ελεύθερου επαγγελματία (εδώ ίσως να είμαι και λίγο λάθος γιατί στα χρόνια που απουσιάζω πλέον από το επάγγελμα σαν κάτι να πήρε το αυτί μου ότι ρυθμίστηκε σχετικά).
Κάπου μέσα σε όλα αυτά βρίσκεται πιθανολογώ τρυπωμένη η αιτία που φωνάζουν οι συγγραφείς οι περισσότεροι των οποίων (για να είμαστε εξηγημένοι) δεν είναι και ... πολύ συγγραφείς.
Δοθείσης όμως της ευκαιρίας καλό είναι να δούμε το θέμα και από τη πειρατική σκοπιά πράγμα που θα γίνει στην επόμενη ανάρτηση, που ίσως μου βγει και η τελευταία.

[Μιχάλης Μαντάς]

Μια μικρή ερώτηση προς τον Μιχάλη:

Αν γράψω 10 σελίδες και τις ανεβάσω στο blog (ιστολόγιο) μου, είμαι συγγραφέας; Αν 100; Αν μόνο μία;
... και πως κολλάω σε όλη αυτή την συζήτηση;

Κάτσε ρε Παύλε που βιάζεσαι και συ να γίνεις συγγραφέας. Άμα τελειώσω μπορεί να βρούμε λύση και σε αυτό.