One reason for the conflicts that occur between the European and United States governments is a difference in philosophy as to what constitutes a "genuine" product. In Europe, the reigning theory is that of terroir, that there is a specific property of a geographical area, and that dictates a strict usage of geographical designations. Thus, anyone with sheep of the right breeds can make Roquefort cheese, if they are located in the part of France where that cheese is made, but nobody can make a blue sheep's milk cheese and call it Roquefort, even if they make it in such a way as to completely duplicate the process described in the definition of Roquefort.
By contrast, in the United States, the naming is generally considered to be a matter of intellectual property. Thus, the name "Grayson" belongs to Meadowcreek Farms, and they have to a right to use it as a trademark. Nobody, even in Grayson County, Virginia, can call their cheese Grayson, while Meadowcreek Farms, if they bought up another farm elsewhere in the United States, even if nowhere near Grayson County, could use that name. It is considered that their need to preserve their reputation as a company is the quality guarantee.
http://en.wikipedia.org/wiki/Geographical_indication
Geographical indications and traditional specialities (EU)
Three European Union schemes of geographical indications and traditional specialities known as protected designation of origin (PDO), protected geographical indication (PGI), and traditional speciality guaranteed (TSG) promote and protect names of quality agricultural products and foodstuffs.[1] They are based on the legal framework provided by the Council Regulation (EC) No 510/2006 of 20 March 2006.[2] This law (enforced within the EU and being gradually expanded internationally via bilateral agreements between the EU and non-EU countries) ensures that only products genuinely originating in that region are allowed to be identified as such in commerce. The legislation first came into force in 1992. The purpose of the law is to protect the reputation of the regional foods, promote rural and agricultural activity, help producers obtain a premium price for their authentic products, and eliminate the unfair competition and misleading of consumers by non-genuine products,[3] which may be of inferior quality or of different flavour.
http://en.wikipedia.org/wiki/Protected_ ... cal_Status
Και στα Ελληνικά αν έχεις πρόβλημα στην μετάφραση.
Τα προγράμματα που είναι σε ισχύ σήμερα, είναι τα παρακάτω:
Κανονισμός 3/2008 για ενέργειες ενημέρωσης & προώθησης γεωργικών προϊόντων στην εσωτερική αγορά και τις τρίτες χώρες. Η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) συγχρηματοδοτεί ολοκληρωμένα Προγράμματα ενημέρωσης και προώθησης γεωργικών προϊόντων στην εσωτερική αγορά και τις τρίτες χώρες. Τα προγράμματα αναφέρονται στην προώθηση των παρακάτω προϊόντων: νωπά οπωροκηπευτικά,μεταποιημένα οπωροκηπευτικά,ζώντα φυτά, άνθη και καλλωπιστικά φυτά,ελαιόλαδο και επιτραπέζιες ελιές,σπορέλαια,γάλα και γαλακτοκομικά προϊόντα,κρέας νωπό, διατηρημένο με απλή ψύξη ή κατεψυγμένο, που έχει παραχθεί σύμφωνα με κοινοτικό ή εθνικό καθεστώς ποιότητας,σήμανση των αυγών που προορίζονται για κατανάλωση από τον άνθρωπο,μέλι και μελισσοκομικά προϊόντα,οίνοι ποιότητας παραγόμενοι σε καθορισμένες περιοχές (v.q.p.r.d.), επιτραπέζιοι οίνοι με γεωγραφική ένδειξη,γραφικό σύμβολο των άκρως απομακρυσμένων περιφερειών, όπως ορίζεται στη γεωργική νομοθεσία,προστατευόμενη ονομασία προέλευσης (ΠΟΠ), προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη (ΠΓΕ) ή εγγυημένο παραδοσιακό ιδιότυπο προϊόν (ΕΠΙΠ),βιολογικές καλλιέργειες, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2092/91 του Συμβουλίου (3), και προϊόντα καταχωρισμένα σύμφωνα με τον εν λόγω κανονισμό,κρέας πουλερικών.
Η χρηματοδότηση είναι μέχρι 50% κοινοτική συμμετοχή, 20% εθνική συμμετοχή και 30% ίδια συμμετοχή των προτεινουσών οργανώσεων (φορέων). Η διάρκεια των προγραμμάτων είναι από ένα μέχρι τρία έτη.